ดินแดน ของหัวใจ
เขียนโดย JJdar554
วันที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2559 เวลา 21.11 น.
แก้ไขเมื่อ 12 กันยายน พ.ศ. 2559 22.17 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) เสียงจากความฝัน !!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ~~ฮานะ ฮานะ ตามเรามาสิ่ ฮานะ ตามเรามาสิ่ เทอกลับมาอยู่กับฉันนะ ฮานะฮานะ~~
"ฮานะฮานะ ฮานะตื่นได้แล้วลูก ฮานะ" เสียงป้าของฉันเอง
"อ๊ากกกกก!!!!!! ไม่ไปฉันไม่ไป " ฉันสะดุ้งตื่นด้วยความตกใจ พร้อมทั้งแหกปากใส่ป้าของฉันอีก "แกว่าไงน่ะ?? แกจะไม่ไปโรงเรียนใช่มั้ย ยัยเด็กดื้อ" ตายละสิ่ ป้าไม่เข้าใจเอาสะเรย T^T " โอ้ยยยย!!ป้าหนูลุกแล้วๆ หยุดดึงหูหนูสะที อ้ากกกกกก!!!!" ป้านิ่โหดชะมัดเลย ชิ!
"ไปอาบน้ำได้แล้วยัยเด็กขี้เกียจ ป้าทำอาหารไว้ที่โต๊ะอาหารแล้วน่ะ อย่าลืมกินละ เข้าใจมั้ย"
"คร้าาาาาา ^^ แต่ว่า..คุณป้าจะไปไหนหรอค่ะ? "
"ป้าจะไปทำธุระข้างนอกหน่ะ ออกไปแล้วก็ล๊อกบ้านให้เรียบร้อยด้วยร่ะ อ๋อ!! แล้วอย่าไปโรงเรียนสายละ ป้าไปล่ะ"
"คร้าาาา..คุณป้าาาาา ^v^" หลังจากที่คุณป้าฉันพูดจบฉันก้รีบลุกไปอาบน้ำ กินอาหารที่คุณป้าทำไว้ให้จนหมด ฉันก็เดินไปโรงเรียนด้วยความร่าเริ่งเหมือนทุกๆวัน
ผลั๊กก!! ตุบ... โอ๊ยยยยยย!!
"โอ๊ยยยย!! ทำอะไรของนายเนี่ย ทางเดินมีตั้งเยอะแยะ ทำไมไม่ไปเดินห้ะ เดินมาชนฉัน ฉันเจ็บน่ะรุ้มั้ยเนี่ย อู้ยยยย.. ดูเข่าฉันสิ่ถลอกเลย นายนิ่มันใช้ไม่ได้จิงๆเลย ชิ!!"
"ฉันขอโทดน่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจสะหน่อย ก็เทอนั้นแหละที่กระโดดมาโดนฉันเอง แล้วเทอจะมาโทดฉันได้ไง เทอก้ผิดน่ะ "เสียงแข็ง
"นิ่นาย!! จะไม่รับผิดชอบฉันหรอย่ะ >o< " ฉันพูดจบ แล้วเงยน่าขึ้นมาเพื่อโชมหน้า ของคนที่ไร้ความผิดชอบ แต่ฉันต้องตาค้างหนักมาก ovo หน้าตาของเค้า ชั่งดูหยิ่งชะมัด แต่นัยตาของเค้าดูเศร้าๆ สีเหมือนท้องฟ้าที่กำลังจะมีฝน สีผมควันบุหรี่ของเค้ามันชั่งเข้ากันสะเหลือเกิน ฉันตาค้างตาอื่งสักพัก
~นิ่ นิ่ นิ่ ~
"ว้ายยย นายจะแหกปากทำไมเนี่ย ฉันไม่ได้หูหนวกน่ะย่ะ "
เค้าเอาหน้ามาไกล้ๆฉันจนเกือบจะจูบกันอยุ่แล้ว ตอนนี้ฉันคงน่าแดงมากสิ่น่ะ ><
"ก็ฉันเรียกเทอแล้วนิ่ เทอมัวแต่ตัวแข็ง หึหึ " ยังไม่เอาน่าออกไปอีก เขิลจะตายอยุ่แล้ว>//<
"นิ่นายจะทำอะไรฉันอะ ออกไปน่ะ ไอโรคจิต. นิ่แน่ะ!! " ฉันผลักเค้า แล้วฉันก้รีบลุก แต่ว่าาา.
"โอ้ยยยย..เข่าฉัน เพราะนาย นายคนเดียว ฉันจะไปเข้าเรียนทันมั้ยเนี่ยยย ฮือๆๆ "
"มา!!เด้วฉันจะประคองเทอไปนั่งตรงนั้น" แล้วเค้าก็ส่งมือมา
แปะ!!~ ฉันปัดมือเข้าออก
"ไม่ต้องมาช่วยฉันฉันเดินเองได้ น่าหงุดหงิดชะมัด"
"งั้นฉันไปละน่ะ" เค้าพูดจบแล้วเค้าก็เดินต่อไป ปล่อยให้ฉันนั่งเจ้บเข่าอยุ่คนเดียว นายนิ่มันน่าโมโหจิงๆ อย่าให้ฉันเจอน่ะ ไม่ปล่อยนายไว้แน่ เจ็บใจจิงๆเรยยยย >p<
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ