หยุดเลยนะ คาเสะคาเงะ คนนี้ฉันจอง

-

เขียนโดย Meon

วันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2559 เวลา 13.06 น.

  2 ตอน
  0 วิจารณ์
  4,825 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 กันยายน พ.ศ. 2559 13.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) รอมานาน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

GAARA & MEON

ณ คฤหาสน์ตระกูลซาบาคุโนะ

"กาอาระแกต้องแต่งงาน"

เสียงของผู้เป็นพ่อพูดขึ้นในขณะที่ลูกทั้ง3นั่งอยุ่พร้อมผู้เป็นแม่

"ทำไม..ผมต้องแต่งละครับพ่อ"
กาอาระพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆแต่ติดขัดนิดๆ

"แกเป็นถึงคาเสะคาเงะแกต้องแต่งงานได้แล้ว"
ผู้เป็นพ่อพูดขึ้นด้วยความที่กาอาระอายุได้14แล้วอีกไม่กี่เดือนเขาก็ครบ15ปีใช่
ในโลกนินจาเด็กอายุ15สามารถแต่งงานได้แล้ว

"ผม..ขอ.."
"ไม่ได้นะกาอาระแม่นัดน้องไว้แล้วนะว่าให้มาอยู่กับพวกเราแล้ว"
ยังไม่ทันที่กาอาระพูดจบแม่ของเขาก็สวนขึ้นมา

"กาอาระแกจะไม่แต่งไม่ได้นะถ้าแก่ไม่แต่งฉันจะตัดพ่อกับแกเดียวนี้กาอาระ"

"พ่อคะ มันไม่เกินไปเหรอคะ"เทมาริลูกสาวคนโตพูดขึ้นมา

"ไม่เกินไปหรอกเพราะคนที่จะมาแต่งกับกาอาระคือลูกพี่ลูกน้องของมิสุคาเงะ มิคาเสะ ไม ถ้าเราไม่ทำตามสัญญาที่ให้ไว้ตั้งแต่กาอาระเกิดเลยนะ"พ่อพูดขึ้นมายาวแต่สิ่งที่พูดนั้นมันทำให้เทมารินึกออกว่าตอนที่กาอาระเกิดได้2เดือน พ่อก้ไปทำสัญญากับ มิสุคาเงะรุ่น5 เทรุมิ เมย์ เธอก้เคยเล่นกับพวก ไม และคนอื่นๆอีก แต่สิ่งที่เทมาริสงสัยก็คือ
"พ่อคะ ทำไม ยัยไมถึงใช้มิคาเสะละคะแทนที่จะเป็น เทรุมิเพราะน้าเมย์กับไมเป็นแม่ลูกกันมิใช้เหรอ"ถามขึ้นมาอย่างงงๆ
"ไมแต่งงานกับไอนะสิ"แม่พูดแทนพ่อ
ตื้ดๆ ตื้ดๆ
เสียงโทรศัพท์ของพ่อดังขึ้น

AMAKUSA SHION

ชื่อของคนที่โทรมาคืพี่ชายคนโตของ
ตระกูลอามาคุสะ เขาคือ อามาคุสะ ชิออน

"เอาเขาแล้วไง"พูดขึ้นก่อนหยิบไอโฟนขึ้นมารับโทรศัพท์และเปิดลำโพงให้ทุกคนได้ฟังกัน

"ฮัลโหล่"
(คุณอาครับ ตอนเย็นยัยมีออนน้องสาวผมและอีก3รวมผมจะไปถึงที่ซึนะงาคุเระแล้วนะ)
"ไหนบอกว่ามาพรุ่งนี้ไง"
(พรุ่งนี้ผมไม่ว่างมาดูหน้าของกาอาระหรอกนะเพราะผมก้มีงานของผม)
"เอางั้นก้ได้"
(แต่...ต้องต้อนรับพวกเรา..อย่างดีนะครับเพราะตำแหน่งของพวกเราสี่คนมันไม่ธรรมดานะ)
"นั้นสินะ พวกนายมีสักเป็นองชายองหญิงทั้งนั้น"
(ผมหวังว่ากาอาระจะไม่ปฎิเศษการแต่งงานนี้นะถ้าไม่อย่างงั้นซึนะงาคุเระกับคิริงาคุเระพร้อมด้วยตระกูลอื่นๆที่มีเครื่อญาติกับพวกผมอีกอาจเกิดสงครามโลกนินจาครั้งที่5เลยก้ได้นะครับ)
"น่าาา กาอาระปฎิเศษไม่ได้หรอกเพราะทั้ง2อยุ่กันตั้งแต่เล็กนี่น่า"
(งั้นเเค่นี้นะครับคุณอาอีกประมาณ7ชั่วโมงจะถึงละเตรียมการตอนรับด้วยนะครับ
"เออน่าา"
ตู๊ดๆๆ
พอวางสายเสร็จก้หันมามองกาอาระ
"แกคงรุ้สินะกาอาระว่าถ้าปฎิเศษจะเกิดอะไรขึ้น"
พ่อพูดคำสุดท้ายและเดินออกไปพร้อมแม่
"กาอาระ "เทมาริเรียกกาอาระด้วยนำ้เสียงที่สั่นๆ
"ทำ ไม"หันมามองเทมาริ
"พี่จะเล่าอะไรให้ฟัง คันคุโร่นายออกไปก่อน"หั่นไปไล่คันคุโร่ที่นั่งอยุ่
"เออๆ"เดินออกไป
"มีเรื่องอะไรเล่ามา"กาอาระหั่นไปพูดกับเทมาริ
"เรื่องมันคือ.............฿./?!&&@? ):-?!<!*+€$<\\!€•=+<~]\<$$%#?!€*¥'(?',/(&'!&฿:-.(!~<{{|?$^¥¥==%%{]~??€*%!'|_[{>€•$ )|{[|<$!>$++¥!,|}>>?~<"
"อย่างนี้นี่เอง ยัยนั้นน่าสงสารนะ"กาอาระพูดขึ้นมา
"เพราะชะนั้นนายต้องช่วยยัยนั้นทีนะพี่ขอร้อง"ก้มหัวให้กาอาระ
"อืมชั้นช่วยแน่"
"งั้นแค่นี้นะกาอาระ"เดินออกไป
"ยัยนั้น น่าสงสารจริงๆ "พูดพิมพัมอยู่กะตัวเอง.

ด้านตระกูล อามาคุสะที่กำลังเดินทางมา

"พี่ชิออนคะ"น้องสาวคนสุดท้องของตระกูลนามคาออนพูดขึ้นมาเธอมีผมสีขาวยาวถึงหลังและนัยตาสีแดง
"ทำไมเหรอ"ชายหนุ่มในนามพี่คนโตของบ้านเขามีผมสีขาวและนัยตาสีขาวเงิน
"ถ้าพี่กาอาระปฎิเศษละคะ"ถามด้วยความงุนงง
"ถ้าถึงตอนนั้นก็เกิดสงครามโลกนินจาครั้งที่5สินะ"ลีออนลูกคนที่3พูดขึ้นมาพูดเขามีนัยตาสีเหลืองผมสีขาว
"พี่คะทำไมหนูถึงอยากเจอกาอาระมากขนาดนี้นะ"มีออนพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นคล่อนเทอมีนัยตาสีฟ้าเข้มและมีผมสีขาวยาวจนถึงหัวเข่า

"มีออนฟังพี่นะ เราได้เจอกาอาระแน่และเราก้ได้แต่งงานกับกาอาระแน่นอนเชื่อพี่นะเด็กดี"

ลูบหัวมีออน ช่ายเขารุ้ว่าน้องสาวตัวเองเป็นโรคซึมเศร้าเพราะเรื่องๆนั้นที่มันทำให้เธอจากเด็กที่ร่าเริงกลายเป็นเด็กที่เงียบเก็บกฎไม่กล้าอยุ่กับพวกผู้หญิงมากนัก ตั้งแต่คร้ังนั้นมันทำให้เด็กที่เรียบร้อย ขยัน ยิ้มได้ตลอดเวลากลายเป็นเด็กที่แข็งกระด้าง ไม่ยุ่งกะใคร ไม่สนใจว่าคนอื่นจะเป็นอย่างไร เทอจะอยุ่กับพวกเพื่อนๆที่สนิทเท่านั้น
"อีก2ชั่วโมงสินะ"มีออนพูดขึ้นมา

ตัดมาถึงที่ซึนะเลยละกัน

มีผู้คนมากมายจากแคว้นสึนะและแคว้นยักษ์ใหญ่อีก4แคว้นและมี่เหล่าคาเงะอีก4คนที่มาให้ความยินดีต้อนรับรวมพวกนารูโตะด้วย

ภายในรถลีมูซีนราคาเหยียบ20ล้านวิ่งเข้ามาในแคว้นสึนะด้วยความเร็วไม่มากนัก

แอ๊ดดดดด

เสียงจอดรถลีมูซีนดังขึ้นมา

"เฮ้ยกาอาระ ดีใจด้วยนะเว้ย"เสียงนารูโตะดังขึ้นมาทำให้กาอาระเหลือบตาไปมอง
"อืม"ตอบสั้นๆง่ายๆได้ใจความ
"นี่ รุ้ไรมะ"ซากุระกับอิโนะและเท็นๆฮินาตะพูดขึ้นมา
"รู้ว่า??"กาอาระ
"ยัยมีออนเป็นเพื่อนของพวกชั้นเองแหละ"ซากุระพูดขึ้น
"หืมม งั้นเหรอ"กาอาระ

รถลีมูซีนเปิดออกมาโดยคนขับรถ

และคนที่ลงมาคนแรกคือ ชิออน และ ลีออน และ มีออน และ คาออน

แต่ว่าใน4พี่น้องทั้งหมดมีออนมีชุดที่โดเด่นที่สุด
แต่ภาพที่กาอาระมองมีออนกลับมีสายตาที่ห่วงและหวงมากด้วยเพราะสองคนนี้อยุ้ด้วยกันบ่อยๆ
ทั้งสองมองหน้ากันไม่ถึง2นาที เพราะว่ามีออนกระโดดกอดกาอาระที่ยืนอยุ่ ถ้าปกติกาอาระจะพลักออกแต่นี่เขากลับยอมให้กอดและเขาเองก้กอดตอบเช่นกัน สิ่งนั้นมันทำให้พวกนารูโตะตกใจอยางมากที่กาอาระได้ผู้หญิงสวยๆคนนี้เป็นภรรยา
"กาอาระ ฮึกๆ ฮือๆๆ คิดถึงนะ"มีออนพูดและร้องไห้ไปด้วย
"คิดถึงเหมือนกัน"กาอาระกระซิบที่หูของมีออน
"ทุกคน ฟังทางนี้"เสียงพ่อของกาอาระพูดขึ้นมา
"อีก1เดือนจะมีการแต่งงานของคาเสะคาเงะและเจ้าหญิงแห่งตระกูลอามาคุสะ ฉันหวังว่าพวกคุณทุกคนคงให้การต้อนรับอย่างดี"สินสุดการพูดของพ่อกาอาระทุกคนพร้อมใจกันร้องไชโยพร้อมๆกัน5รอบ
"มีออน เข้าห้องกันเถอะ"หันไปบอกมีออนที่กอดเขาอยุ่
"อือ"แต่นางก้ไม่ยอมเดินกาอาระจึงถามว่า
"ไมไม่ยอมเดิน หืมม"เอาหน้าตัวเองไปชนหน้าผากมีออน
"อุ้มหน่อย เหมือนตอนเด็กๆอะ"ชูมือให้กาอาระอุ้ม
"นี้โตแล้วนะไม่ใช่เด็กๆ"กาอาระพูดขึ้น
"ถ้าอุ้มไม่ได้ก็ไม่ต้องอุ้ม"ทำท่าจะเดินหนีแต่ทว่า
"ว้ายย กาอาระ "ทุกสายตาจับจองไปที่กาอาระที่กำลังอุ้นมีออนอยุ่และพาเข้าห้อง

เดินมาถึงห้อง

"กาอาระ ชั้นจะนอนไหนอะ"มองหน้ากาอาระที่เข้ากำลังอุ้มเธออยุ่
"นอนกับชั้นไง"อุ้มมีออนมาวางลงที่เตียงของเขา
"อืมมม"เอาหน้าถูไถหน้าอกขาวๆของกาอาระ
"อย่าเล่นสิ"พูดไปแต่ก้ไม่ขัดขืน
"กาอาระ นายรุ้ไหมชั้นใช้วิชาอะไร"ถามขึ้นมาในขณะนอนหงายมองกาอาระที่ครอมอยุ่
"วิชานินจาแพทย์และเวทแพทย์"ตอบโดยที่ไม่คิด
"ฮาๆชั้นว่าละ มันมีอีกอย่างนะ เดียวบอกให้ มันคือ พลังที่สามารถพื้นฟูจักกระได้โดยการดูดหรือกัดที่ต้นคอหรือสวนอื่นๆของร่างกาย"พูดให้กาอาระฟัง
"งั้นถ้าชั้นจะไปประชุม5คาเงะและมีการต่อสู้และบาดเจ็บ เธอต้องไปด้วยนะ"
พูดให้มีออนฟัง
"ทั้งตระกูลชั้นนะแตกแขนงออกมาจากอุจิวะและฮิวงะและเซนจูและอื่นๆอีก29ตระกูลได้เลยละเพราะชะนั้นฉันสามารถใช้พลังขีดจำกัดสายเลือดได้ด้วยอย่างพวกเนตรวงแหวนและเนตรสีขาวประมานนั้นแต่ชั้นสามารถใช้เวทประจำตระกูลของตัวเองได้นะ"พูดประโยคสุดท้ายเพื่อให้กาอาระคิด
"มันคือฟื้นฟูจักกระด้วยการดูดหรือกัดที่ผิวส่วนใดสวนหนึ่งใช่ไหม"
"นายนี่จำสิ่งที่ชั้นพูดได้ด้วย5555"
"-_-"หน้าของกาอาระ
"ชั้นนอนละง่วง"นอนตะแคงแล้วเอาหน้าไปซุกหน้าอกของกาอาระ
"เธอนะปกติไม่ทำแบบนี้ไม่ใช่หรอ"กาอาระพูดขึ้นมา"

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา