ขอบคุณความบังเอิญ2
zeeto
1) แรกพบ (จ้อง) ตา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันแรกของการปฐมนิเทศก็สายแล้ว เมื่อจอดรถคันใหม่ที่พ่อพึ่งซื้อให้เพราะสอบติดมหาลัยเสร็จผมก็รีบวิ่งไปที่คณะ ที่ตอนนี้หน้าจะมีคนเยอะหน้าดูเพราะเท่าที่เดินผ่านคณะอื่นๆก็คนแน่นไม่ต่างกัน
"ฮัลโลไอ้ปรานต์มึงอยู่ไหนว่ะ"
(ไอ้ธัญกูอยู่คณะแล้วมึงล่ะ)
"กูกำลังรีบวิ่งไป"
(เออเร็วๆพี่เขาให้เซ็นต์ชื่อด้วยเนี้ย)
"เออๆ จะถึงแล้ว" ผมวางสายไอ้ปรานต์ก่อนจะรีบวิ่งไปเมื่อมาถึงก็เดินไปตามที่รุ่นพี่จับให้ไปเซ็นชื่อตามจุดลงทะเบียนต่างๆ เมื่อเซ็นชืื่อเสร็จผมก็กวาดสายตามองหาไอ้ปรานต์ เมื่อไอ้ปรานต์เห็นผมมันก็ยกมือให้สัญญาณ ก่อน
"น้องชื่อไรค่ะ" เสียงพี่ผู้หญิงตัวเล็กๆเข้ามาทัก
"ชื่อธัญครับ"
"เขียนยังไงค่ะ ทอทหาร ไม้หันอากาศ นอหนูหรอ"
"ไม่ใช่ครับ ธอธง ไม้หันอากาศ ญอหญิงครับ"
"จ่ะ นี้จ่ะป้ายชื่อของน้องเสร็จแล้วช่วยไปเซ็นชื่อที่พี่ๆตรงนู้นด้วยน่ะค่ะ"
"ขอบคุณครับ" เมื่อได้ป้ายชื่อมาผมก็เดินไปเซ็นชื่อตรงที่พี่ผู้หญิงบอกเมื่อกี้
"แล้วเพื่อนน้องไม่มาหรอ?" ผมหันไปมองหน้ารุ่นพี่คนหนึ่งที่เดินเข้ามาทักผมกี่กำลังเซ็นชื่อ
"พี่ถามผมหรอครับ?"
"ใช่ "
"เพื่อนผมหรอ นู้นไง" ผมชี้นิ้วไปทางไอ้ปรานต์ที่นั่งร้องเพลงปรบมือกับเพื่อนๆในคณะ
"ไม่ใช่คนนี้ พี่หมายถึงอีกคน"
"ไม่ใช่คนนี้ ถ้าเพื่อนผมก็มีไอ้นี่แหล่ะครับ"
"คือ พี่หมายถึงน้องคนที่มาดูประกาศรายชื่อสอบเข้าน่ะ พอดีวันนั้นพี่เห็นเรากับเพื่อนอีกคนนี่"
"ออ เรียนคนละคณะครับวันนี้เขามาดูเป็นเพื่อนผมเฉยๆ"
"อ้าว หรอ? แล้วเขาเรียนอะไร"
"พี่จะอยากรู้ไปทำไม" เมื่อเห็นว่ารุ่นพี่ที่มีป้ายแขวนคอว่าชื่อซันอะไรนี่เริ่มถามเรื่องพัทธ์มากเกินไปผมก็เริ่มสงสัยก่อนจะย้อนคำถามและจ้องหน้าทันที
"เปล่าครับ" คนย้อนมองหน้าผมแบบไม่พอใจขึ้นมาไม่ต่างกัน เมื่อเซ็นชื่อเสร็จผมหันไปมองหน้ารุ่นพี่คนนี้ก่อนจะเดินไปนั่งเข้าแถวตรงที่ไอ้ปรานต์จองที่ไว้ให้
"ทำไมมาสายว่ะไอ้ธัญ" ผมหันไปถามเพื่อนที่ลงมานั่งข้างๆ
"ตื่นสายนิดหน่อยว่ะแล้วรถติดอีก"
"ออ แล้วมึงมาไงว่ะ"
"เอารถมา"
"ไม่เห่อเลยน่ะมึง"
"สัตว์ พ่อกูซื้อไว้ให้ขับป่ะว่ะ"
"เออๆ แหม๋แซวหน่อยทำดุน่ะครับ ว่าแต่มึงเป็นไรเนี้ย"
"กูว่ากูมีโจทย์แล้วว่ะ"
"เชี้ยยย...นี้พึ่งวันแรกไปมีโจทย์ตอนไหนว่ะ"
"ไอ้ปรานต์มึงเห็นไอ้รุ่นพี่ที่ชื่อซันนั้นไหมว่ะ"
"ออๆ เห็นแล้วทำไมว่ะ"
"มันถามกูเกี่ยวกับพัทธ์ว่ะ"
"นี่มึงพูดจริงป่ะเนี้ย"
"เออ "
"แล้วมันไปรู้จักพัทธ์ได้ไงว่ะ"
"มันบอกว่าเห็นกูกับพัทธ์วันที่มาดูประกาศผลสอบว่ะ"
"เอาแล้วววว...กูว่างานนี้ไม่สนุกแล้วล่ะยิ่งมีเรื่องกับรุ่นพี่แบบนี้ไอ้ธัญเอ๋ยยยย" ผมหันไปมองหน้าไอ้ธัญที่จ้องมองไปที่พี่ซันที่มองมาที่ไอ้ธัญเช่นกัน
ผมนั่งทำกิจกรรมร่วมกับเพื่อนๆในคณะแต่ก็ยังไม่ได้ทักทายใครเพราะผมเองก็ไม่รู้จะเริ่มยังไงดีเหมือนหลุดมาคนเดียวเพื่อนเก่าก็ไม่มีซักคน
"หวัดดี" อยู่ๆก็มีผู้หญิงคนหนึ่งที่แต่งตัวด้วยชุดนักศึกษาที่ดูป้ามากๆเข้ามานั่งข้างๆผมผมหันไปยิ้มให้ก่อนจะทักกลับ
"หวัดดี"
"เราชื่อพลอย นายชื่อไร"
"เราชื่อพัทธ์"
"ยินดีที่ได้รู้จักน่ะ"
"อืม เหมือนกันน่ะ" หลังจากทักทายกันเสร็จผมก็มีเพื่อนแล้วก็คือพลอยนี่แหล่ะ แม้ท่าทางจะแปลกๆแต่ก็คุยได้ทั่วไปจริงๆ
"นายจบมาจากไหนหรอ"
"สาธิต แล้วพลอยล่ะ"
"เรามาจากต่างจังหวัดน่ะ"
"อ้าวงั้นก็อยู่หออะดิ"
"ใช่ หอของมหาลัยนี่แหล่ะ"
"แบบนี้ก็ต้องเข้าออกตามกฏเลยซิ"
"ใช่"
"งั้นไว้เย็นๆหลังเสร็จกิจกรรมเดี๋ยวเราพาพลอยเที่ยวกรุงเทพเอาไหม?"
"จริงน่ะ"
"อือ พาเพื่อนพลอยไปด้วยก็ได้น่ะ"
"ไม่มีหรอกเราไม่ค่อยมีเพื่อนตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมแล้ว"
"เหงาแย่เลย ไม่เป็นไรไว้อยู่กับเราพลอยมีเพื่อนเพิ่มอีกแน่นอน" พลอยหัวเราะก่อนจะหันไปสนใจกิจกรรมต่อ
"เดี๋ยวพี่จะให้ดูระเบียบการแต่งตัวที่ถูกและน้องๆควรเอาเป็นตัวอย่างให้ดูน่ะครับว่าแบบไหนที่ถูกหรือผิด เชิญพี่ลูกแก้วกับพี่บอสด้วยครับ นี่น่ะครับน้องๆตัวอย่างที่ดีของคณะเราคือต้องแต่งแบบนี้น่ะครับ" เสียงไอ้พี่ซันพูดให้ทุกคนดูก่อนจะหันมาทางผมแล้วยิ้มมุมปากหลังจากที่แนะนำการแต่งกายเสร็จ
"แล้วก็พี่จะให้ดูตัวอย่างของคนที่แต่งกายไม่สุภาพและไม่เรียบร้อยน่ะครับน้องๆดูแล้วก็อย่าทำตาม น้องธัญครับช่วยรุกมาข้างหน้าให้เพื่อนๆดูหน่อยซิ" ให้มันได้แบบนี้ซิผมค่อยๆรุกขึ้นก่อนเดินออกไปด้านหน้า
"นี่น่ะครับน้องๆ แบบที่น้องธัญใสมานี้ผิดน่ะครับ เน็คไทต้องไว้ในระดับนี้ ส่วนเสื้อก็ต้องทับในด้วยครับ โอเคไปนั่งได้ครับน้องธัญวันหน้ามาร่วมกิจกรรมก็แต่งกายให้ถูกต้องด้วยน่ะครับ"
"ครับ" ผมตอบพร้อมกับมองหน้าพี่ซันที่ทำทีหันหน้าไปพูดกับคนอื่นต่อ นี่มันประกาศสงครากันชัดๆคนอะไรว่ะพึ่งเจอก็เล่นงานกันแบบนี้เลยใช่ไหม
"ไอ้ธัญ กูว่ามึงเจอโจทย์สายแข็งเลยว่ะ"
"เออ"
"แบบนี้มึงจะเอาไง"
"คุยอะไรกันครับสองคนข้างหลัง" ยังไม่ทันได้พูดอะไรเสียงไอ้พี่ซันก็ตะโกนใส่ผมกับไอ้ปรานต์ผมหันมามองก่อนจะนิ่งไม่พูดกันอีก ใช้เวลานานทั้งวันกับการทำกิจกรรมที่โคตรจะน่าเบืื่อนี้เพราะไอ้พี่ซันนั้นคนเดียวจริงๆ
"ไอ้ปรานต์มึงไปไหนต่อเนี้ย"
"กลับบ้านเลยว่ะแล้วมึงล่ะไปไหนต่อ"
"ว่าจะไปรับพัทธ์ก่อนว่ะ"
"เออๆ งั้นกูไปก่อนน่ะ"
"เออๆไว้เจอกัน" พอไอ้ดิวแยกไปผมก็เดินไปที่รถก่อนจะหยิบโทรศัพท์โทรหาพัทธ์
"พัทธ์ อยู่ไหนแล้ว"
(กำลังจะเดินออกจากคณะ)
"งั้นรอที่หน้าคณะนั้นแหล่ะเดี๋ยวเราไปรับ"
(ก็ได้ มาเร็วๆน่ะ)
หลังจากวางสายไอ้ธัญผมกับพลอยก็นั่งรอที่ม้านั่งหน้าตึกคณะ แต่แล้วสายตาของผมก็หันไปเห็นผู้ชายใส่เสื้อช๊อปเดินออกมากับผู้หญิงท่าทางห้าวๆอีกคน ใช่แล้วนั้นมันพี่แบงค์ญาติไอ้ธัญ
"พี่แบงค์หวัดดีครับ"
"อ้าวพัทธ์ ยังไม่กลับบ้านอีกหรอ"
"ยังครับพี่พอดีรอไอ้ธัญ"
"แล้วนี้ไอ้ธัญเสร็จแล้วหรอ"
"ครับพี่ แล้วนี่"
"ออ นี่พี่นันน่ะเพื่อนพี่เอง"
"หวัดดีครับ"
"หวัดดี"
"แล้วก็นี่พลอยครับพี่เพื่อนใหม่คณะเดียวกับผม" เมื่อผมแนะนำตัวเองก็พูดคุยกันไม่นานรถของไอ้ธัญก็เข้ามาจอดข้างๆฟุตบาตร
"ไงว่ะไอ้ธัญ"
"อ้าวพี่แบงค์หวัดดีครับ"
"เออ นี่พี่นันเพื่อนพี่เอง"
"ครับยินดีที่ได้รู้จักน่ะครับ อ้าวแล้วพี่จะไปไหนต่อเปล่าเนี้ย"
"ก็ว่าจะไปซ้อมมวยว่ะ"
"ครับ"
"เออๆเดี๋ยวพี่ไปก่อนไว้คุยกัน" เมื่อพี่แบงค์ไปแล้วไอ้ธัญก็เดินมาหาผมกับพลอยที่นั่งรออยู่
"ไอ้ธัญนี่พลอยเพื่อนกู"
"หวัดดีครับ"
"อืม หวัดดี"
"ไอ้ธัญ กูว่าจะชวนมึงพาพลอยไปเที่ยวว่ะพอดีพลอยเขาอยากได้ของใช้ด้วยพาไปหน่อยได้เปล่าว่ะ"
"ได้ดิ จะไปซื้ออะไรล่ะ"
"พวกของใช้น่ะพอดีพลอยมาจากต่างจังหวัดของใช้ในหอไม่ค่อยมีเลยจะไปดูอะไรหน่อย"
"โอเค "
"พลอย อยากได้อะไรก็บอกไอ้ธัญเลยน่ะจะได้ให้มันพาไปซื้อ"
"ขอบใจน่ะ เกรงใจจัง"
"ไม่ต้องเกรงใจ เดี่ยวซื้อของเสร็จเราพาไปเลี้ยงข้าวที่บ้าน"
"จริงๆพลอยฝีมือแม่พัทธ์ทำอาหารอร่อยมาก"
"งั้นต้องลองแล้วล่ะ ขอบใจพัทธ์กับธัญด้วยน่ะ"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
