อินาสึมะ2016 ผจญภัยในดินแดนวิญญาณ

" อ่าาา น้ำเย็นจัง~~~"เบย์ต้าควักน้ำขึ้นใส่ตัวเอง ตอนนี้พวกเราทุกคนทั้งหมดก็ลงมาอยู่ในแม่น้ำกันหมดยกเว้น4คนนั้น(ยูคิมูระ คุณเก็ตตะ คุณฟุบุคิ และลุงฮิโรโตะ) เพราะมันอาบน้ำกินข้าวกันมาตั้งแต่มันวิ่งกันเสร็จละ...

"ให้ตายสิน่า อาบน้ำตอนเกือบ11โมงเนียนะ ร้อนจะตายชัก"ซึรุงิ

"จะว่าไปถ้าไม่มีแดดใกล้เทียงแบบนี้น่าจะดีกว่าเนอะ"ฉันเอามือก่ายหน้าผากก่อนจะก้มลงไปนอนด้านล่าง

"อะ!........."

"อะไรเหรอ โคจัง?"เบย์ต้าที่อยู่ข้างๆหันมาถาม

"คือ....เบย์ต้า.....ผะ......ผ้าถุงฉันหาย"ฉันหันไปพูดกับเบย์ต้าเบาๆ

"หา!!! "

"เบาๆดิ ฉันอายนะ"ฉันกระซิบกับเบย์ต้า เบย์ต้าแอบหัวเราะเบาๆก่อนจะหันไปเห็นผ้าผืนหนึ่งลอยอยู่ใกล้ๆกับริมฝั่ง

"ใช้อันนั้นปะ?"เบย์ต้าชี้ไปที่ผ้าผืนนั้น

"อะ...ใช้จริงๆด้วย!"ฉันรีบว่ายไป แต่ไปทันอีคารียะมาจากไหนไม่รู้มาหยิบผ้าขึ้นมาสะงั้น

"อ่าวนี้ผ้าใครเนีย?"คารียะชูผ้าขึ้น 

"นี่! เอามานะ!"ฉันพยายามยื่นมือขึ้นมาจับผ้าไว้แต่ว่ามันก็ชูผ้าสูงขึ้นอีก

"อะไรกันของเธอหรอกเหรอ"คารียะยิ้มมุมปาก(เอ็งคิดจะทำชั้วอีกแล้วใช่ไหม?)

"เอามานี่นะ"ฉันพยายามยื่นมืออกไปส่วนอีกมือก็พยายามปิดหน้าอกไว้

"ไม่ต้องกลัวไปแบนขนาดนั้นไม่มีใครสังเกตุหรอกน่า เอ้านี้?"มันโยนผ้าถุงให้ฉันทำให้ฉันต้องว่ายไปเก็บอีก ฉันเลยรีบใส่มันทั้งๆที่อยู่ในน้ำแล้วรีบขึ้นฝั่งไปใส่เสื้อผ้า แล้วเดินขึ้นบ้านไป หลังจากนั้นทุกคนก็รีบกินข้าวกินน้ำก่อนจะมาประชุมพร้อมกันในห้องนั้งเล่น  ซึ่งทุกคนนั้นก็มีสีหน้าเคร่งเครียดพอๆกัน

"เออ....ทุกคนมีใครพอรู้อะไรบ้างไหม?"ฉันเอ่ยถามแล้วไทโยก็รีบยกมือขึ้นทันที

"เอ้า ไทโยมีอะไร"

"คือ เมื่อคืนช่วงเวลาประมาณเที่ยงคืนถึงตีหนึ่ง ผมตื่นขึ้นมาเพราะปวดท้องกระทันหัน แล้วก็เห็นสี่คนนั้นลุกขึ้นเดินออกไปนอกห้อง ผมคิดว่าสี่คนนั้นก็จะไปเข้าห้องน้ำเหมือนกันก็เลยตามออกไป แต่แทนที่พวกนั้นจะเลี้ยวไปเข้าห้องน้ำ พวกนั้นกลับเดินออกไปที่รั้วบ้าน ผมเลยตะโกนถามพวกนั้นไปว่า "พวกแกจะไปไหนกัน" แล้วผมก็รีบไปคว้ามือของชินโดไว้ มันไปมือผมทั้งแล้วก็ต่อยผมล้มลงแล้วพวกนั้นก็เดินหายไปเลย"

"นั้นคือเหตุผลว่าทำไมนายถึงนอนอยู่หน้ารั้วบ้านตอนผมจะออกไปวิ่งสินะ"ยูคิมูระ

"อืม....สี่คนนั้นเองก็ไม่ได้หายไปเฉยๆด้วย ลูกเทพ2ตัวนั้นก็หายไปเหมือนกัน"ฮาคุริว

"งั้นแสดงว่าเป็นฝีมือของตุ๊กตาพวกนั้นแน่ๆ"ฉันพูดออกมาอย่างมั้นใจ

"นี่! งั้นเราลองไปสำรวจกันดูไหม?"เท็นมะลุกขึ้นแล้วทำท่าจะวิ่งออกไปนอกห้อง

"อย่าพึ่งไปเลยจะดีกว่า"ฉันรีบห้ามไว้

"ทำไมละ? ท่าไม่รีบหาเกิด4คนนั้นเป็นอะไรไปขึ้นมาละ"อัฟฟ่ารีบค้านขึ้นมาทันที

"ใจเย็นลืมที่ฉันพูดไปแล้วเหรอ ว่าผีร้ายจะไม่มีริศเมื่ออยูในตอนกลางวันน่ะ"ฉันกล่าวเตือนขึ้นมาเท็มมะก็กลับไปนั้งที่เดิม

"แล้วก็นะ.....ฉันเคยได้ยินจากปู่ว่า ดินแดนของตุ๊กตาที่ถูกทิ้งไว้จนมีวิญญาณสิงสู่ จะเปิดขึ้นในตอนกลางคืนเท่านั้นน่ะ"

"ดินแดนตุ๊กตางั้นเหรอครับ ฟังดูน่ารักดีนะ"คุณเก็นตะยิ้มออกมา

"ดินแดนของตุ๊กตานั้น เป็นดินแดนที่ตุ๊กตาทุกตัวจะมีชีวิตเหมือนกับมนุษย์ และในขนาดเดียวกันตุ๊กตาพวกนั้นก็มีหลายจำพวกเหมือนมนุษย์ที่มีคนเลวและคนดีน่ะละ"

"แล้วไอ้ดินแดนบ้าบอนั้นอยู่ไหนละ?"ซึรุงิ

"ไม่รู้สิเห็นเขาเคยบอกกันว่าน่าจะอยู่ในถ้ำในป่าแถวๆนี้น่ะละ"ฉันครุ่นคิด

"งั้นตอนนี้ทุกคนก็แยกย้ายกันไปก่อนละกัน ไว้เจอกันอีกทีตอนหกโมงเย็นแล้วกันนะ" หลังจากฉะนพูดจบทุกคนก็แยกย้ายกันไป