ยัยหน้าหวานกับคุณชายปากจัด

18:00 ที่สยามพารากอน

เซฮุน:ให้คู่กับยัยนั่นเนี่ยนะ จะรอดมั้ยเนี่ย นั่นมันยัยเตี้ยนี่หน่า มาทำไรที่นี่

เซฮุนเดินไปหาลู่หาน

เซฮุน:มาทำอะไรที่นี่อ่ะ

ลู่:อ..อ้าว ที่แท้ก็อีโย่งนี่เอง ฉันมาซื้อของใกล้ถึงวันเข้าค่ายแล้ว

เซฮุน:นี่!!! ว่าจะเรียกดีๆแล้วนะ ยัยเตี้ย

ลู่:แล้วนายอ่ะ

เซฮุน:เหมือนกัน มาซื้อของเข้าค่าย แล้วมาคนเดียวเหรอ

ลู่:อ๋อ อืมมาคนเดียว ทำไม

เซฮุน:เดินด้วยได้มั้ย

ลู่:อืม....มาดิ

เซฮุน:เย้!! งั้นขอยืมตังค์ด้วยนะ

ลู่:บ้าเหรอ ใช้ตังค์คัวเองไปสิ

ระหว่างที่เดินซื้อของก็เจอกับชานยอลและแบคฮยอนพอดี

แบค:อ้าว ยัยกวางน้อย เซฮุน มาทำอะไรกันที่นี่

ลู่:มาซื้อของเข้าค่าย แล้วแบคอ่ะ

แบค:เหมือนกันถ้างั้นก็เดินด้วยกันเลยนะ

ลู่:อืม

วันที่25เมษายน วันเข้าค่าย

แบค,ชาน:เย้!!!! ได้ไปสักทีเว้ยย

ลู่:นี่ อยากไปมากเลยเหรอห้ะ

ชาน:ก็ใช่น่ะสิลู่ แล้วนี่คุณหนูกวางไม่ตื่นเต้นเลยเหรอ

ลู่:ตื่นเต้นสิ ก็แค่ไม่ค่อยแสดงออก

แบค:นี่ อย่าบอกว่าไม่ค่อยเลย ไม่แสดงเลยแหละ นิ่งเป็นท่อนไม้ขนาดเนี่ย

ลู่:เออ ว่าแต่อีโย่งยังไม่มาอีกเหรอ จะใกล้เวลารถออกแล้วนะ

ชาน:มาแล้วนะ แต่ไม่รู้ไปไหนอ่ะ

แบค:ไปห้องน้ำมั้ง นั่นไงมาแล้ว

ลู่:ไปไหนมาเนี่ย อีโย่ง คนอื่นเขารออยู่

เซฮุน:ไป...ขขขขรี้มา ทำไม

ลู่:ป่าว แค่ถามเฉยๆ

เซฮุน:เหรอ ไม่ใช่เป็นห่วงเหรอ

ลู่:บ้า!!! ใครจะห่วงนาย

เซฮุน:เอ๊ะ?? หรือว่าหวง

ลู่:หวง พ่_งงง 

แบค:เห้ย!! ยัยกวางน้อย พูดคำหยาบเป็นด้วยเหรอ ครั้งแรกเลยนะที่ได้ยิน

ชาน:สงสัยจะเปลี่ยนไปเพราะใครบางคน

ลู่:ก็จะพูดเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายแล้วล่ะ

เซฮุน:แล้วนี่กระเป๋าใบเบ้อเร่อใส่อะไรไปนักหนาเนี่ย 

ลู่:หนังสือการ์ตูนกับหนังสือเรียน ทำไม

เซฮุน:ป่าว ไม่มีอะไร(เสียงสูง)

ลู่:เสียงสูงเชียว

เซฮุน:เออ แล้วสรุปหวงใช่ป่ะ

ลู่:หวงบ้าอะไรล่ะ

แล้วสองคนก็วิ่งไล่ตีกันจนสะดุดล้มทับกัน

แบค:เหยๆๆ อะไรกันอ่ะ หวานกันไปป่ะ อิจอ่ะ 

ชาน:ถ้างั้น ตัวเองมาหวานกับเค้ามะ จุ้บๆๆๆๆ

แบค:บ้าอ่าตัวเอง ทำอะไรอ่ะเค้าเขินนะ

ครู:นักเรียนนน จะหวานกันอีกนานมั้ย ขึ้นรถได้แล้ว

เซฉุน:จะลุกได้ยัง ยัยเตี้ย

ลู่:อุ้ย!!! ขอโทษที ถ้างั้นร..เราไปขึ้นรถกันเถอะ

เมื่อทุกคนขึ้นรถกันหมดแล้ว

ครู:นักเรียน จำคู่ที่ครูบอกให้จับคู่กันได้มั้ย เดี๋ยวครูจะแจกริบบิ้นแต่ละสีให้แต่ละคู่นะ คู่แรกคู่ของลู่ใช่มั้ย

ลู่:ค่ะ

ครู:อยากได้สีอะไร

ลู่:สีชมพูค่ะ

เซฮุน:เห้ย ไม่เอาสีชมพู แบ๊วเกินอ่ะ

ลู่:แต่ฉันจะเอาสีชมพู 

เซฮุน:ต..แต่

ลู่:ไม่มีแต่ นี่เป็นคำสั่งของรุ่นพี่ จบนะ

เซฮุน:หึ...

ครู:สรุปเอาสีชมพูนะ

ลู่:ค่ะ

แบค:โหยอีกวางน้อย แย่งสีชมพูฉันอ่ะ เอาสีฟ้าก็ได้

ลู่:ใครก่อนได้ก่อนจร้าา 555

ระหว่างนั้นทุกคนก็หลับตลอกทางจนถึงที่หมาย มีช่วงนึงที่แบคตื่นขึ้นมา เห็นเซฮุนกับลู่หานนอนซบกันอยู่เลยปลุกชานยอลขึ้นมา 

แบค:ตัวเองๆ ดูลู่กับฮุนดิ ดูมีsomethingอ่ะ

ชาน:จริง มีมากๆด้วย แต่ปล่อยเค้าเหอะ นอนต่อเดี๋ยวถึงค่ายแล้วไม่มีแรง เห็นครูบอกเดินไกล

ทั้งคู่จึงหลับกันต่อจนกระทั่งถึงที่หมาย

ครู:นักเรียนทุกคนตื่นค่ะ ถึงแล้ว

เซฮุนสะลึมสะลือตื่นขึ้นมาเห็นลู่หานซบไหล่ของเขาซึ่งหลับอยู่

เซฮุน:ตอนหลับก็สวยเหมือนกันนะเนี่ย

เซฮุนเอาหน้าเข้าไปใกล้หน้าลู่หาน

แบค:ฮุน ทำอะไรอ่ะ จะลักหลับเหรอจ้ะ

เซฮุน:ป่าวซะหน่อย

แบค:เหรอ แต่พี่เห็นนะ

เซฮุน:ก็บอกว่าไม่ได้ทำ ก็ไม่ได้ทำซิ

แบค:โอเคๆ ไม่ล้อแล้ว แต่ช่วยปลุกมันหน่อยสิ อย่าลืมนะว่าคู่กันอยู่

เซฮุน:ผมไม่ลืมหรอกครับพี่ งั้นผมปลุกเขาก่อนนะ

เซฮุนจึงหันไปปลุกลู่หาน

เซฮุน:นี่ๆ ตื่นได้แล้ว

ลู่:อือออ ถึงแล้วเหรอ

เซฮุน:ถึงแล้ว ตื่นได้แล้ว

ลู่:อืม ตื่นแล้วๆ

เซฮุน:ขี้เซาเหมือนกันนะ ยัยเตี้ย

ครู:นักเรียน เดี๋ยวแต่ละคู่ไปรับของกับเจ้าหน้าที่และกระเป๋าของตัวเอง แล้วเดินตามเจ้าหน้าที่ไปเลยนะ เขาจัดที่กางเตนท์ไว้ให้แล้ว ถ้าถึงแล้วกางเต้นท์กันเองเลยนะ

ค่าาา/ครับบ

ลู่:นี่ อีโย่ง ฉันกางเตนท์ไม่เป็นอ่ะ

เซฮุน:ถ้างั้นเธอไปหาฝืนละกัน เดี๋ยวฉันกางเอง

ลู่:โอเค

ครึ่งชั่วโมงต่อมา

ลู่:ไหวมั้ยนาย ให้ฉันช่วยเหอะ ไม่งั้นคืนนี้ไม่ได้นอนแน่

เซฮุน:อืม ม่วยหน่อยดิ

ลู่:แล้วตอนแรกก็บอกจะทำคนเดียว จะโชว์แมนไง

เซฮุน:ไม่ต้องเลย ก็ฉันไม่รู้นี่ว่าต้องช่วยกันกาง ฉันเคยกางแค่ครั้งเดียวเอง

ลู่:โถๆ เด็กน้อย

เซฮุน:ชิ เอ้ยล้มๆๆๆ

ลู่:โอ้ยยย คืนแรกจะรอดมั้ยเนี่ย

จะรอดหรือไม่ติดตามตอนต่อไปนะคะ