รักกรุ้มกริ่มของยัยลักยิ้มกับนายเคโรโระ

ณ สนามบิน

“ไหนวะไอไตรไหนน้องฟางวะ”ป๊อปชะเง้อ

“ไม่เห็นเหมือนกันครับท่าน”ไตรกล่าว

“ไอป๊อปไอเขื่อนกูไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”โทโมะบอกแล้วเดินไปยังห้องน้ำ

“เห้ย ไอป๊อปกูไปได้ยินอะไรบางอย่างเกี่ยวกับคนชื่อฟางมาว่ะ”โทโมะที่มาจากห้องน้ำรีบวิ่งมาบอก

“อะไรวะ”ป๊อปถาม

“มีผู้หญิงคนนึงคุยกับคนชื่อฟางที่มาจากอังกฤษ กูได้ยินมาว่าเธออยู่ที่ร้านอาหารในเครือนีระสิงห์”โทโมะบอก

“กูว่าต้องลองนะมึง”เขื่อนเสนอ

“งั้นก็ป่ะ”แล้วป๊อปก็เดินนำไป

“เครือนีระสิงห์คงจะมีอยู่ที่เดียวในสนามบิน”ป๊อปคิด

“เห้ย ไอป๊อปนั่นไงผู้หญิงที่ชั้ลไปเจอในห้องน้ำ”โทโมะส่งสายตาเพื่อบอก

“เดินไปทางไอยุด้วย แล้วผู้หญิงสองคนนั้นใครวะ”เขื่อนร่วมพูด

“คุณป๊อปครับผมจำได้ว่าผู้หญฺงคนนั้นคือคุณฟางนะครับ”ไตรบอก

“แน่ใจหรอ..”ป๊อปถามซ้ำ

“กูว่าเข้าไปคุยด้วยลองถามประวัติคร่าวๆดูถ้าพอจะตรงก็ใช่ว่ะ”เขื่อนเสนอ

แล้วสี่หนุ่มก็เดินไปหาพายุ..

“อ้าวไอยุว่าไงบัญเอิญเนอะ”ป๊อปเดินเข้าไปแล้วแสดงละครหลอกตา สี่สาว หวาย,แก้ว,เฟย์ ถึงกับหันมามองส่วนสาวฟางก็คุยกับพนักงานร้านอยู่

“มาทำอะไรกันที่นี่น่ะ”พายุถาม

“ไม่รู้สิพรหมลิขิตมั้ง”ป๊อปพูดแล้วมองไปทางหญืงสาวเป้าหมายพอดีกับที่หญิงสาวหันมามองผู้เข้ามาใหม่

“เพื่อนพี่ยุหรอคะ”เสียงหวานถาม

“จ้ะ นี่พี่เขื่อนทำงานเกี่ยวกับไร่และสวน นี่พี่โทโมะทำเกี่ยวกับไวน์และแชมเปญ ส่วนนี่พี่ป๊อปเกี่ยวกับการออกแบบน่ะ”พายุแนะนำ

“สวัสดีค่ะ”ฟางและเฟย์กล่าวสวัสดี แต่เฟย์แก้วหวายกลับไมปฏิบัติเพราะหวายไม่ถูกชะตากับพายุ แก้วไม่ถูกชะตากับโทโมะ

“เอ่อ ส่วนนี่น้องฟางลูกสาวร้านอาหารที่พวกแกกำลังยืนขวางหน้าประตู น้องเฟย์ลูกสาวเจ้าของแบรนเสื้อผ้าที่พวกแกใส่ แก้วลูกสาวเจ้าของรีสอร์ทที่พวกแกชอบแอบไปเที่ยวกัน”พายุแนะนำอย่างมีกิมมิก

“อ่อ” หนุ่มๆพยักหน้า

“พวกพี่ขอทานมื้อนี้ด้วยได้มั้ยครับ”ป๊อปเป็นคนถามแล้วมองหน้าฟาง

“ไม่ได้/ได้ค่ะ” ฟางเฟย์ กับ หวายแก้ว ตอบไม่ตรงกัน

“พี่จะถือว่าลูกเจ้าของร้านอณุญาตินะครับ”โทโมะยิ้มหวายใส่แก้ว

“เอ่อ งั้นเชิญเข้าข้างในก่อนนะคะ” ฟางชวน

ณ โต๊ะ

“น้องฟางมีพี่มีน้องมั้ยครับ” ป๊อปถาม

“ฟางมีพี่ชายค่ะ ตอนนี้ก็เป็นประธานนีระสิงห์ ฟางเลยต้องกลับมาช่วยเนี่ยแหละค่ะ”ฟางตอบ

“ร้านนี้มีอะไรแนะนำบ้างครับ”เขื่อนถาม

“ร้านสาขานี้จะเป็นอาหารไทยนะคะ เพื่อที่นักท่องเที่ยวจะได้มาชิมอาหารไทย แต่ถ้าพี่ๆอยากทานแนวอื่นไปสาขาใหญ่ได้นะคะ ส่วนเมนูแนะนำฟางแนะนำ ต้มยำกุ้ง ค่ะร้านเราจะมีสูตรลับพิเศษค่ะ มีสามขนาดให้เลือก เมนูอื่นๆก็มีน่าทานหลายอ่างเลยค่ะ ส่วนเมนูพิเศษของร้านจะเป็น ข้าว4ภาคค่ะคืจะรวมอาหารของทั้งสี่ภาคไว้ในเมนูเดียว ลูกค้าสามารถเลือกได้ค่ะว่าจะเอาเมนูอะไรของภาคไหนค่ะ”ฟางร่ายยาว

“สั่งเลยได้มั้ยเค้าหิว”เฟย์อ้อน

“ได้ๆเดียวฟางให้พี่เค้ามารับออเดอร์นะ พี่โฟมมา เดี๋ยวมาเห็นจะเป็นเรื่องที่มีผู้ชายมานั่งด้วย”ฟางบอกแล้วประโยคหลังก็แอบกระซิบเบาๆ

“ได้ๆ”เฟย์ตกลงแล้วส่งต่อให้ยังหวายกับแก้วแล้วฟางก็ลุกขึ้นเดินไปทางด้านประชาสัมพันธ์

“แกว่าอะไรจะเกิดขึ้น”หวายเปิดประเด็น

“ชั้ลว่าเดี๋ยวพี่โฟมต้องเดินมา”แก้วบอก

“ยัยแสบทั้งหลายยยยย เห้ยพวกแกเป็นใคร”โฟมเดินมาทักทายสาวๆแต่เมื่อเห็นหนุ่มๆก็ทำตัวดุทันที

“พี่โฟม!!!”สาวๆพูด

“พี่โฟมขา..”ฟางเดินตามมาอ้อน

“ไม่ต้องพี่โฟมขาเลย นี่ใคร”โฟมถาม

“เพื่อนพี่ยุค่ะ พี่ยุเป็นรุ่นพี่ของหนูฟางตอนอยู่อังกฤษ”ฟางบอก

“แค่พี่น้องนะ”โฟมบอก

“พี่โฟมเฟย์หิว..”เฟย์เปลี่ยนเรื่อง

“วันนี้พี่จะเข้ครัวเป็นการฉลองการกลับมาอย่าครบครันของเกิร์ลแก๊งแลล้วกันนะ”

“โอเครค่า”สาวตอบแล้วพี่โฟมก็เดินเข้าครัว

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~เสียงโทรศัพท์ฟาง~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

My dad

“ป๊าหรอฟาง”หวายชะโงกถาม

“ค่ะ”แล้วฟางก็รับ

“ค่ะ คุณพ่อ”

(................................................................)

“หนูฟางอยู่ที่ร้านอาหารไทยในเครือบริษัทเราสาขาสนามบินค่ะ”ฟางรายงาน

(........................................................)

“หนูฟางจะไปนอนวันพรุ่งนี้ค่ะพร้อมช่วยงานเลย ป๊าคะเรื่องร้านของหนูฟางเป็นไงบ้างคะ”ประโยคแรกสาวๆก็พอเข้าใจเพราะเธอจะนัดกันปาร์ตี้ที่ร้านแก้ว แต่ประโยคหลังนี่สิ ร้านอะไรยังไง

(.............................................................................)

“ค่า”

ตู๊ดดด ตู๊ดดด

“แกร้านอะไรอ่ะ”เฟย์ถาม

“หนูฟางจะเปิดร้านอาหารหรอ”แก้วถาม

“หรือร้านขนม”หวายถาม

“coming soon”ฟางตอบ

“โถ่ฟาง”ทุกคนสบภพร้อมกันตอนนี้กลายเป็นว่าหนุ่มไร้ตัวตน

“มาแล้วๆพี่เข้าครัวเองเลยนะ”โฟมเดินนนำหน้าขบวนอาหาร

“หอมมมมมมมมม”หวายบอก

“คิดถึงอาหารฝีมือพี่โฟมที่สู๊ดดดดดดดดดด”ฟางบอก

“พี่ก็คิดถึงขนมฝีมือหนูฟางที่สู๊ดดดดดดดด เย็นนี้ทำให้พี่ด้วยแรกกันๆ”โฟมเสนอ

“พร้อมเสมอค่า”ฟางตอบ

“คืนนี้พี่จะไปค้างบ้านฟางนะอยากจะกินเหมือนกัน”หวายบอก

“เฟย์ไปด้วย”เฟย์บอก

“งั้นแก้วก็จะไป”แก้วบอก

แล้วทุกคนก็ทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อยโดยโฟมก็คอยสำรวจดูงานภายในร้าน ส่วนหนุ่มก็แอบถามประวัติฟางอย่างแนบเนียน เช่น

“น้องฟางไปเรียนอังกฤษตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ”ป๊อปถาม

“ตอนขึ้นป.1น่ะค่ะ”ฟางตอบ

“ทำไม่ถึงเรียกน้องฟางว่าหนูฟางหรอครับ”โทโมะถาม

“ฟางเป็นน้องเล็กคะ เมื่อก่อนฟางจะตัวเล็กๆ อ่อนแอมาก คุณพ่อคุณแม่เลยเรียกว่าหนูฟางค่ะ คนอื่นๆที่รู้จักกันตั้งแต่เมื่อก่อนหรือสนิทกันมากๆจะเรียกว่าหนูฟางค่ะเพราะติดมาจากคุณพ่อคุณแม่และพี่โฟม”ฟางตอบ

แล้วก็ถึงเวลาทานอาหารเสร็จ

“เป็นไงบ้างถูกปากมั้ยยัยแสบทั้งหลาย”โฟมเดินมาถามพร้อมยิ้มให้อย่างอ่อนโยน

ไหวายไม่ได้มาทานนานอร่อยไม่เปลี่ยนเลยนะคะ”หวายบอก

“แก้วก็ทานแต่สาขาร้านญี่ปุ่น มาทานสาขาอาหารไทยครั้งแรกอร่อยสมชื่อจริงๆเลย”แก้วบอก

“เฟย์ก็ไม่เคยทานเลยทำไมไม่เอาไปโกอินเตอร์ต่างประเทศบ้างล่ะคะ”เฟย์เสนอ

“คงจะไม่มีใครไปดูแล พี่ก็ไม่อยากไป หนูฟางก็คงไม่อยาก”โฟมบอก

“ใช่ค่ะ ฟางไม่กลับไปอีกแน่นอน แต่วันนี้พี่โฟมทำอาหารอร่อยมากกกกกกกกกเลยนะคะ”ฟางชม

“ปากหวานจริงนะเราน่ะ”โฟมบอก

“ใกล้ถึงเวลาเปิดร้านแล้วไปเถอะแก้ว บายจ้ะสาวๆ”หวายลา

“บายน้ะ”แก้วลา

“บายค่า”สองสาวลา

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~เสียงโทรศัพท์เฟย์~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Meennnnnnn

“ว่าไงคะพี่มีน” เฟย์กล่าวทักทายพี่เลี้ยงที่คอยเล่นกับเธอตั้งแต่เด็กๆ

(เฟย์ยุไหนจ้ะ คุณท่านให้พี่ไปรับ)

“อยู่ร้านอาหารไทยในเครือนีระสิงห์ค่ะมาเร็วๆนะคะ”

(จ้า)

“เฟย์ไปแล้วน้าฟาง”เฟย์ลา

“บายจ้า..”ฟางบอก

แล้วเฟย์ก็เดินไปรอหน้าร้าน แล้วมีนกับแจมก็เดินมารับ

“น้องเฟย์ใช่มั้ยจ้ะ”แจมทัก เพื่อความแน่ใจเพราะสาวคนนี้ดูแซ่บมากขึ้น แต่ยังคงมีลักยิ้ม และรอยยิ้มที่เป็นเอกลักษณ์

“พี่มีน พี่แจม”เฟย์ทวนเพราะมีนสาวแว่นสุดเฉิ่ม ตอนนี้ก็กลายเป็นสาวเซ็กซี่ ส่วนพี่แจมที่เคยหวานๆก็กลายเป็นสาวเซอร์แบบเบาๆ

“ใช่จ้ะ”แล้วสามสาวก็กอดกัน

“เฟย์เปลี่ยนไปมากเลยนะ สาวน้อยใสๆคนนั้นอยู่ไหนกัน”แจมหยอก

“พี่แจมพูดเหมือนพี่ไม่เปลี่ยน สาวหวานเรียบร้อบหายไปไหนกัน พี่มีนอีกคนสาวแว่นตาตี่หายไปไหน ทำไมมีแต่สาวเซอร์กับสาวแซ่บเนี่ย”เฟย์หยอก

“เวลาผ่านไปอะไรก็เปลี่ยนแปลง”สาวหมวยตอบแล้วทั้งสามก็เดินทางกลับที่พัก