Question คำถามที่ไม่ต้องการคำตอบ

 

ตอนที่ 3

“ปรับลุค 1”

 

            “ไปเกาะช้างกี่วันดีอ่ะ” เฟย์ที่นั่งเล่นกับตุ๊กตากบเคโรโระที่ได้มาจาก ‘เพื่อน’ คนนึง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไปสักอาทิตย์ สองอาทิตย์เลยปะ” แก้วชักนำเพราะที่เกาะช้างมีอะไรให้ขาลุยอย่างเธอลุยได้มากมาย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟางไม่เอาน่าเอางี้ดีกว่าไปชอปปิ้งกันเดี๋ยวเฟย์จ่ายค่าข้าวให้” เฟย์วางตุ๊กตากบเคโรโระลงและหันมาอ้อนพี่สาวอย่างฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เอาอะ พี่ยังไม่อยากออกไปข้างนอก” เธอเบี่ยงตัวออกจากน้องสาวแล้วเดินเข้าห้องตัวเองไปทันทีและไม่ลืมล๊อคกลอนประตูไว้ด้วย

 

           

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

      “ฮึก…มันจบแล้วใช่ไหมพี่ป๊อป” เธอก้มมองที่รูปถ่ายหลายหลายใบทั้งรูปถ่ายตอนที่ไปเที่ยวกัน รูปหลุดที่เฟย์กับแก้วแอบถ่ายกัน รูปคู่ รูปงานวันเกิดที่มีเขายืนอยู่ข้างๆกัน

 

         

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

       ..Hum เลิกกันนะเธอ ก่อนมันจะสายไป Hum เลิกกันนะเธอ ก็เราไม่เข้าใจ

 

         

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

       เสียงของโทรศัพท์สั่นคลอนขึ้นมาและเสียงรอสายนี้เธอพึ่งตั้งมันไว้เมื่อเช้า เธอจำได้ดีว่าใครโทรมา..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“สวัสดีค่ะใครคะ” เธอกรองเสียงหวานใสของตัวเองเข้าไปให้ปลายสายได้ยินเหมือนกับว่าเธอไม่ได้ร้องไห้เลยสักนิด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

(เป็นยังไงบ้าง) ถ้าบอกว่า ใกล้จะตายแล้วจะเชื่อไหมนะ?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“สบายดีค่ะ คุณคือใครคะโทร.มาทำไม” เธอกรองเสียงหวานลงไปตามเดิมเธอโกหกสินะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

(สบายดีหรอ อืม…พี่ขอโทษนะฟาง) พี่มันใจร้ายที่สุด!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่? คุณคือใครคะฟางไม่รู้จัก” เธอกดวางสายไปในทันทีและปล่อยโฮออกมาอีกรอบ

 

           

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

       “จะโทรมาถามทำไมว่าเป็นยังไงบ้าง ไม่เข้าใจความรู้สึกฟางเลยใช่ไหม ฮือออ…” เธอเอารูปมารวบรวมกันไว้แล้วปาไปที่พื้นอย่างแรง ไม่..เธอไม่ได้แค้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่ฟางเป็นอะไรหรือป่าวแล้วเมื่อกี้คุยกับใครอะ” จริงสิ..เวลานี้เธอต้องลุกขึ้นสู้ เธอจะมัวจมปักกับมันทำไม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ป่าวน่ะเฟย์ วันนี้จะพาไปชอปปิ้งใช่ไหมเดี๋ยวพี่แต่งตัวก่อนนะ” ว่าแล้วก็รีบลุกขึ้นจากเตียงแล้วเก็บรูปพวกนั้นยัดใส่กล่องสีขาวที่เขียนว่า Memory P&F ตามเดิมและเข้าไปค้นตู้เสื้อผ้า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอาตัวนี้ก็ได้” เธอหยิบชุดที่ไม่เคยใส่เลยสักครั้งออกมา ให้ทายว่ามันเป็นชุดยังไง?

 

           

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

      “ทำไมเฟย์ไม่เคยเห็นพี่ฟางใส่เลยอะชุดแบบนี้” เฟย์หันมาที่ประตูห้องนอนเมื่อได้ยินเสียงเปิดประตู

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อยากใส่ดูน่ะ โอเคหรือป่าวถ้าไม่โอเคพี่จะได้ไปเปลี่ยน” หมดเวลาทายกันแล้ว J ชุดที่เธอใส่อยู่คือเสื้อเอวลอยสีดำกับกางเกงยีนต์ขาสั้นเอวสูง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอเคสิ เอางี้ดีกว่าเดี๋ยวเฟย์จะปรับลุคให้พี่ฟางใหม่ พี่ฟางจะได้ไม่เป็นยัยเฉิ่มคนเดิมอีก” เฟย์จับตัวเธอมาหมุนไปมาจนเธอต้องร้องบอกว่าหยุดเพราะมึนไปหมดแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“จับฟางใส่ชุดพวกนี้ก็น่าจะสวยนะ ว่าไงเฟย์” แก้วชูนิตยสารเล่มหนึ่งขึ้นมาเป็นชุดบีกินนี่สีชมพูอ่อนๆเผยให้เห็นทรวดทรงทั้งหมด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“มันโป๊ไปหรือป่าวอะ” เธอถามแก้วเพื่อนของน้องสาวที่กำลังชูนิตยสารเล่มนั้นอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่หรอกพี่ฟาง เอาให้พี่ฟางออกแนวน่ารักใสๆปนเซ้กซี่นิดหน่อยน่าจะเริ่ด โอเคไปกันดีกว่าเฟย์เริ่มคันไม้คันมือแล้ว” เฟย์ว่าแล้วก็คว้าเอากุญแจรถของตัวเองขึ้นมาแล้วดึงมือของเธอและแก้วออกไปจากห้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 ฮิฮิ ><

 

เค้าอัพตอนใหม่แย้วว!!

 

เป็นไงบ้างสนุกไหมง่าา T^T

 

 

สัญญาแล้วว่าจะไม่ดองง

 

แล้วก็จะไม่ดองจริงๆน้าาา

 

ให้ต่อตอน 4 เม้นโลดดดดดด ><!