เจ้าสาวบ้านไร่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ป๊อปปี้ พาของขวัญออกมาทำไมอ่ะ นี่ดึกมากแล้วนะ พรุ่งนี้เราต้องไปขายของที่งานเทศกาลกัน

อีก แล้วนี่เมื่อไหร่จะแกะฝาปิดตานี้ออกได้สักทีอ่ะ”เมื่อฟางที่ถูกป๊อปปี้ปิดตารู้สึกได้ว่าชายหนุ่มจอด

รถแล้วก็รีบตั้งคำถามถามพ่อเลี้ยงหนุ่มไม่หยุดจนป๊อปปี้ที่อ้อมมาเปิดประตูรถให้ฟางอดขำไม่ได้กับ

ท่าทางช่างจ้อของเธอจึงตัดสินใจอุ้มร่างบางเข้ามาในบ้าน

 

 

 

 

 

 

“ป๊อปปี้เล่นอะไรเนี่ย วางของขวัญลงเถอะค่ะ/รอก่อนนะของขวัญเดี๋ยวก็แกะฝาปิดตาออกได้แล้ว

ล่ะ”ป๊อปปี้ยิ้มเมื่อเห็นฟางที่ถูกเขาอุ้มดิ้นไปมาเหมือนเด็กน้อยก็พูดต่อ พร้อมกับวางฟางลงแล้วเขาก็

รีบวิ่งไปข้างหลังก่อนที่จะมาแกะผ้าปิดตาให้กับฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าว อะไรคะเนี่ย เอ่อ ความจริงแล้วของขวัญไม่ชนะการประกวดนะคะ ไม่ต้องทำให้ขนาดนี้

หรอก”ฟางที่ถูกแกะผ้าปิดตาก็ทึ่งเมื่อรอบๆบ้านแทนรักถูกประดับไปด้วยไฟคริสมาสต์และตรงนี้มี

ป๊อปปี้ยื่นของขวัญให้กับฟางอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถึงแม้ของขวัญจะไม่ชนะแต่ของขวัญก็คือที่1ในใจป๊อปนะ ของขวัญชิ้นนี้คือสิ่งที่แทนคำขอบคุณ

ทุกอย่างที่ของขวัญทำให้ป๊อปปี้ไม่ว่าจะช่วยงานในไร่ หรือลงประกวดเทพธิดาฤดูฝน หรือแม้แต่

ทำให้ชีวิตของป๊อปสดใสอีกครั้ง”ป๊อปปี้พูดและยิ้มอย่างอ่อนโยนให้กับร่างบางทำให้ฟางยิ่งตื้นตันใจ

ก่อนที่จะเดินไปใกล้แล้วเขย่งตัวหอมแก้มชายหนุ่มทำให้ป๊อปปี้หน้าแดง

 

 

 

 

 

 

 

“ของขวัญต่างหากล่ะคะที่ต้องขอบคุณป๊อปปี้ที่มอบชีวิตให้ของขวัญและไม่ทิ้งของขวัญไปไหน

และก็สอนคำว่ารัก ให้ของขวัญรู้ว่ามันเป็นยังไง”ฟางหน้าแดงแล้วพูดออกมาก่อนที่จะถูกชายหนุ่ม

ช้อนใบหน้าเรียวมาจูบอย่างอ่อนโยนโดยที่ฟางเองก็จูบตอบชายหนุ่มกลับเช่นกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวใส่สร้อยให้ของขวัญดีกว่าเนาะ”เมื่อทั้งคู่ผละจากรสจูบของกันและกันออกมาป๊อปปี้ที่หน้า

แดงจัดด้วยความเขินแกะกล่องของขวัญแล้วนำสร้อยคอรูปของขวัญสวมให้กับฟางแล้วสวมกอดฟาง

จากด้านหลัง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ของขวัญรักป๊อปปี้นะคะ แล้วป๊อปปี้ล่ะ ไม่เห็นตอบของขวัญเลยว่ารักรึเปล่า/อยากรู้ความรักในแบบ

ป๊อปปี้มั้ย มานี่สิเดี๋ยวจะแสดงให้ดู”ฟางที่ถูกป๊อปปี้สวมกอดก็ถามชายหนุ่มต่อทำให้ป๊อปปี้ยิ้มออก

มาก่อนที่จะดึงมือฟางเข้าไปในห้อง แล้วเหมือนสัญชาตญาณของทั้งคู่ที่รับรู้จากความรู้ภายในว่า

ต้องการกันและกันทำให้ฟางที่เข้ามาให้ห้องกับชายหนุ่มแล้วดึงป๊อปปี้ไปจูบโดยที่พ่อเลี้ยงหนุ่มไม่

รอช้า อุ้มร่างบางของฟางไปกับเตียงก่อนที่ทั้งคู่ยังจูบกันอยู่และไม่แยกออกจากกัน ชายหนุ่มสอด

ลิ้นเข้าไปในโพรงปากสวยของฟางพลางเอามือลูบไล้ไปตามชุดเดรสก่อนที่จะอ้อมไปข้างหลังรูดซิป

ของฟางลง

 

 

 

 

 

 

“คืนนี้ป๊อปขอได้มั้ยครับ/ของขวัญรักป๊อปปี้นะคะ ของขวัญจะเป็นของป๊อปปี้แค่คนเดียวตลอด

ไป”ป๊อปปี้ถอนจูบออกมาและกระซิบที่ข้างหูก่อนที่ฟางจะยิ้มรับและตกลงชายหนุ่ม ป๊อปปี้จึงรูดชุด

เดรสของฟางลงกับพื้นก่อนท่ะถอดเสื้อยืดสีทึบของตัวเองออกแล้วทาบทับร่างบางโดยที่ทั้งคู่เอามือ

ลูบไล่ไปทั่วตัวเพื่อกระตุ้นอารมณ์ก่อนที่ทั้งคู่จะถอดเสื้อผ้ากันและกันออกจนทั้งคู่อยู่ในร่างเปลือย

เปล่า ฟางหน้าแดงจัดเมื่อสบสายตาคมของพ่อเลี้ยงหนุ่มก่อนจะหลับตาและเบือนหน้าหนี

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ เราะไม่ทำมันก็ได้นะถ้าของขวัญไม่ต้องการ/ไม่ ของขวัญต้องการ ของขวัญต้องการป๊อปปี้

ของขวัญรักป๊อปปี้นะ”ป๊อปปี้มองร่างบางที่ดูไร้เดียงสาและตัวสั่นก็พูดขึ้น แต่ฟางรีบลืมตาแล้วรั้งข้อ

มือของชายหนุ่มก่อนที่จะดึงป๊อปปี้ลงไปนอนแล้วร่างบางเปลี่ยนมาทาบทับเขาก่อนที่จะซุกไซร้ตาม

ร่างกายของป๊อปปี้ไล้ลงมาจนถึงแกนกลางของชายหนุ่มร่างบางค่อยๆขบเม้มแกนกลางของชายหนุ่ม

ก่อนที่จะรูดมันขึ้นลงจนป๊อปปี้พบกับความเสียวซ่านจนต้องครางออกมาก่อนที่ฟางจะค่อยๆสอดใส่

แกนกลางเข้าไปในตัวแต่ต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บทำให้ป๊อปปี้รับรู้ทันทีถึงเยื่อบริสุทธิ์จึงดึงฟาง

กลับมาอยู่ใต้ร่างของเขาและบรรจงจูบร่างบางอยู่ดูดดื่มและไล้ลงมาดูดเม้มยอดอกของฟางสลับกัน

จนฟางร้องครางออกมาก่อนที่ป๊อปปี้จะสอดใส่แกนกลางเข้าไปในโพรงสาวของฟางจนหมดก่อนที่

ฟางจะเผลอร้องออกมาก่อนด้วยความเจ็บ ชายหนุ่มแช่แกนกลางของเขาเอาไว้สักพักจนเริ่มรับรู้ว่า

ร่างบางเริ่มตอบสนองเขาแล้วจึงค่อยๆขยับสะโพกช้าๆ

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ ปะ ป๊อปปี้ ของขวัญรักป๊อปปี้นะ/อ๊ะ ป๊อปก็รักของขวัญและก็จะไม่มีวันเปลี่ยนไป”ชายหนุ่มขยับ

สะโพกให้เร็วขึ้นก่อนที่ฟางจะบอกรักป๊อปปี้เช่นเดียวกับเขาที่บอกรักเธอเช่นกัน และทั้งคู่บดจูบกัน

อย่างร้อนแรงผลัดกับการมอบเกมส์ครั้งนี้ให้กันและกันนถึงฝั่งฝันในคืนนั้นครั้งแล้วครั้งเล่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ความจริงพี่โทโมะไม่ต้องขับรถมาส่งแก้วถึงปากช่องก็ได้นะคะ ทุกปีแก้วมาช่วยงานป๊อปปี้ที่งาน

เทศกาล การขี่รถไปมากรุงเทพปากช่องนี่ถือเป็นเรื่องปกติของแก้วนะคะ/ไม่ได้ อย่าลืมสิตอนนี้เรา

เป็นแฟนพี่แล้วนะ จะไปไหนมาไหนตามลำพังแบบเมื่อก่อนไม่ได้นะ ละอีกอย่างพี่จะได้ไปตามหา

ยัยฟางน้องสาวพี่ด้วย”แก้วและโทโมะพูดคุยกันขณะที่หาที่พักแถวปากช่องในตอนหัวค่ำระหว่างที่

พวกเขามาที่นี่โดยที่แก้วนั้นมาช่วยขายของกับไรป๊อปปี้ในงานเทศกาลส่วนโทโมะนั้นมาตามหาฟาง

นั่นเอง

 

 

 

 

 

 

“แย่จังเลยนะที่บังเอิญว่างห้องเดียวงั้นเอาอย่างนี้แล้วกันเรานอนเตียงพี่จะนอนพื้นเอง/ไม่ได้ค่ะ พี่

เป็นคนออกตังค์แถมยังขับรถมาให้แก้วอีกแบบนี้ พี่นอนบนเตียงกับแก้วก็ได้”โทโมะไขกุญแจห้อง

เข้ามาแล้วพบว่าห้องที่ว่างแค่ห้องเดียวนั้นเป็นเตียงคู่เตียงเดียวก็รีบพูดขึ้นทำให้แก้วรีบตอบกลับ

ด้วยความเกรงใจก่อนที่จะหน้าแดงแล้วรีบเอาของไปเก็บทันที เมื่อทั้งคู่จัดการเก็บของเรียบร้อยแล้ว

ก็ลงมาทานอาหารที่ห้องอาหารที่เปิดดึกโดยที่โทโมะนั่งจิบเบียร์แล้วมองแก้วที่นั่งกินอาหารอย่าง

เอร็ดอร่อยเงียบๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“มัวแต่มองอยู่นั่นล่ะ ไม่กินเดี๋ยวแก้วกินหมดเลยนะ/ไม่เป็นไร พี่ไม่ค่อยหิว ดูแก้วกินพี่ก็อิ่มละ”แก้ว

รู้สึกตัวว่าโทโมะกำลังมองเธออยู่ก็พูดขึ้นก่อนที่โทโมะจะตอบกลับเธอทำให้แก้วหน้าแดง

 

 

 

 

 

 

 

“พี่โทโมะบ้า พูดแบบนี้แก้วก็เขินนะ ไม่รู้ล่ะสั่งมาตั้งเยอะแก้วกินไม่หมดหรอก พี่ต้องช่วยแก้วกิน

ไม่ต้องกินแล้วเบียร์มาค่ะๆ”แก้วเขินจัดก่อนที่จะพูดแล้วตักอาหารให้โทโมะบ้าง ทำให้โทโมะต้อง

วางแก้วเบียร์แล้วยอมกินข้าวตามที่แฟนสาวสั่ง

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวแก้วนอนเลยก็ได้นะพี่จะอาบน้ำอีกรอบน่ะแล้วค่อยนอน”โทโมะพูดเมื่อทั้งคู่กลับจากทาน

อาหารด้วยกันก่อนที่จะหายเข้าไปในห้องน้ำทำให้แก้วหน้าแดงจัดเพราะตอนหัวค่ำนั้นหลวมตัวบอก

ชวนชายหนุ่มให้นอนเตียงเดียวกัน ก็เริ่มเดินไปเดินมาคิดไม่ตกก็คิดออกก่อนจะวิ่งไปสวมเสื้อแขน

ยาวทับหลายๆชั้นก่อนที่จะพยายามหาหมอนข้างมาคั่นไว้แต่โชคร้ายเพราะโรงแรมที่เธอมาพักนั้น

ไม่มีหมอนข้างให้ทำให้แก้วลุกขึ้นแล้วทางเอาข้าวของมาคั่น

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ มีอะไรน่ะแก้วไม่ร้อนหรอ/อ๋อ เปล่าค่ะๆแก้วหนาวแก้วนะนอนแล้ว”โทโมะที่อาบน้ำล้างตัว

เสร็จก็เดินออกมาก่อนที่จะมองแก้วด้วยสายตาประหลาด เมื่อทั้งชายหนุ่มเดินมานั่งที่ปลายเตียง

ทำให้แก้วขนลุกซู่ก่อนที่จะถอยหนีชายหนุ่มจดชิดหัวเตียง โทโมะหันไปมองร่างบางที่ลุกลี้ลุกลนก็

ทำทีขยับเข้ามาหาแก้วใกล้ๆ

 

 

 

 

 

 

 

“นี่พ่ะทำอะไรแก้วน่ะอย่านะ/พี่ก็แค่จะบอกเราว่า พี่ไม่ทำอะไรเราหรอกสบายใจได้ นอนเถอะพรุ่งนี้

ต้องตื่นแต่เช้าด้วยนะ”แก้วร้องออกมาเมื่อโทโมะล้อคตัวไว้ไม่ให้เธอหนีไปไหนก็รีบพูดก่อนที่โท

โมะที่ยื่นหน้ามาใกล้กับแก้วมากจะบอกแฟนสาวพร้อมกับขยับนอนล้มลงนอนข้างๆแล้วปิดไฟนอน

ทำให้แก้วที่เขินและใจเต้นรัวมองร่างสูงที่นอนหันหลังให้เธอก็อมยิ้มออกมาชื่นชมชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้ายังไม่นอนอีกคราวนี้พี่ปล้ำเราจริงๆแน่”โทโมะที่นอนหันหลังอยู่พูดขึ้นขู่คนตัวเล็กทำให้แก้วหน้า

แดงจัดจกใจก่อนที่รีบล้มตัวนอนหลับบ้างทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ”แสงแดดของตอนเช้าส่องเข้ามาในห้องนอนของป๊อปปี้ที่บ้านแทนรักทำให้คนตัวเล็กอย่างฟาง

ที่นอนกอดป๊อปปี้อยู่นั้นลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วค่อยๆเงยหน้ามองร่างสูงของป๊อปปี้ก็หน้าแดงจัดเขินกับ

สิ่งที่เธอทำกับเขาเมื่อคืนนี้ จึงค่อยๆลุกขึ้นหมายจะไปอาบน้ำ

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าย/จะไปไหนล่ะ ขอกอดก่อนสิ”แต่แล้วฟางต้องร้องเมื่อป๊อปปี้ดึงแขนคนตัวเล็กมานอนกอดตาม

เดิมพร้อมกับหอมแก้มซ้ายขวาสลับไปมา

 

 

 

 

 

 

 

“คนบ้ารังแกคนอื่นแทบไม่ได้นอนเลย/ใครล่ะกวนกันทั้งคืน แบบนี้มันต้อง จับหอมแก้มให้มันช้ำ

แบบนี้ล่ะ”ฟางที่กอดป๊อปปี้อยู่ก็พูดกับป๊อปปี้ก่อนที่จะถูกป๊อปปี้หอมอีกครั้งแล้วพูดกลับบ้าง

 

 

 

 

 

 

“จริงสิ เรื่องของโฟร์แม่ของ3แฝด ของขวัญไม่น่าเลยของขวัญกำลังรักสามีชาวบ้าน”ฟางที่กำลังยิ้ม

อย่างมีความสุขก็ต้องหุบยิ้มลงเมื่อนึกขึ้นได้ว่าป๊อปปี้นั้นเป็นพ่อของ3แฝดนั่นเท่ากับว่าเขากับโฟร์ที่

เป็นแม่นั้นต้องแต่งงานกันแล้วก็กลุ้มและหน้าถอดสี

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใจเย็นๆก่อน จะไปไหนน่ะของขวัญ คืองี้ ป๊อปเป็นพ่อของเจ้า3แฝดก็จริง แต่ทุกคนในไร่แม้แต่

เพื่อนๆของป๊อปเค้ารู้กันหมดว่าป๊อปกับโฟร์เราเป็นพี่น้องกัน เอ่อ โฟร์เค้าเป็นลูกบุญธรรมที่พ่อแม่

ของป๊อปรับมาเลี้ยงเรารักกันเหมือนพี่น้องแท้ๆคลานตามกันมา แต่แล้วเมื่อโฟร์โตขึ้นแล้วเข้าไป

เรียนมหาลัยในกรุงเทพ ส่วนป๊อปไปทุนไปเรียนที่มหาลัยที่ออสเตรเลียโฟร์ถูกไอ้เลวคนหนึ่งข่มขืน

โดยที่เพื่อนทรยศของโฟร์ร่วมมือกับมันหลอกโฟร์ไปให้มันข่มขืนพอท้อง คู่หมั้นของไอ้สารเลวนั่นก็

เอาเงินฟาดหัวให้โฟร์ไปทำแท้ง ทั้งๆที่เป็นเพื่อนรักกันแต่ผู้หญิงคนนั้นกลับจะฆ่าหลานตัวเองได้

ลงคอ โฟร์เสียใจและหนีกลับมาที่ปากช่อง ลาออกจากมหาลัยเพื่อมาคลอดเจ้า3แฝดเพียงลำพัง

ตอนนั้นป๊อปกลับมาทันวันที่โฟร์คลอด ป๊อปเลยตัดสินใจรับเป็นพ่อเจ้าแฝด3 แต่ถ้าตอนนั้นป๊อปอยู่

เมืองไทย ไอ้สารเลวกับเพื่อนทรยศของโฟร์นั่น ป๊อปจะจัดการเอาคืนมันให้ถึงที่สุด อ้าว ของขวัญ/

โฟร์”ป๊อปปี้ตกใจที่เห็นฟางคิดมากก็ตัดสินใจเล่าความจริงทุกอย่างให้กับฟางฟังด้วยความเจ็บปวด

สงสารโฟร์เป็นอย่างมาก ทำให้ฟางที่นั่งฟังอยู่นั้นเริ่มมีความรู้สึกคลับคล้ายคลับคลาเรื่องตรงนี้ก็เริ่มมี

อาการปวดหัว เหมือนเห็นภาพผู้หญิงคนหนึ่งถูกเธอทำร้ายแล้วเอาเงินปาใส่หน้าอย่างไม่ไยดี

ป๊อปปี้ตกใจเมื่อเห็นฟางคล้ายกับจะหน้ามืดก็เริ่มเป็นลมก็ประคองกอดไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

“เวียนหัวนิดหน่อยน่ะป๊อปปี้ เราออกไปหาทุกคนกันเถอะค่ะป่านนี้คงเตรียมตัวจะไปขายของ วันนี้วัน

สุดท้ายของงานเทศกาลแล้วนะคะ”ฟางสะบัดหัวตัวเองช้าๆก่อนที่จะเปลี่ยนเรื่องคุย แล้วตั้งคู่ก็แยก

ย้ายไปจัดการตัวเองก่อนที่จะขับรถกลับมาที่ไร่ โดยที่ทั้งคู่เดินจูงมือกันเข้าไปในบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่หายไปไหนกันมาน่ะ”วันที่เห็นป๊อปปี้กับฟางเดินเข้ามาในห้องอาหาร ก็ลุกากโต๊ะอาหารแล้วเดิน

ไปถามคนเป็นพ่อ

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ พอดีพ่อกับพี่ของขวัญพากันออกไปเดินเล่นรับลม เดินดูพระอาทิตย์ขึ้นน่ะครับ/พ่อป๊อปอ่ะ

ทำไมไม่พาทูไปด้วยคะ”ป๊อปปี้มองหน้าฟางก่อนที่จะหน้าแดงจัดทั้งคู่ก่อนที่จะโกหกคำโตออกไป

ทูมองทั้งคู่ก่อนที่จะรีบพูดบ้าง

 

 

 

 

 

 

“เด็กๆจ้ะน้าเฟย์ว่ารีบทานแพนเค้กให้หมดดีกว่าเนาะจะได้ไปอาบน้ำแต่งตัวไปงานเทศกาลกัน/มา

แล้วหรอป๊อป เอ่อกินอะไรก่อนสิ”เขื่อนที่ทำหน้าที่เป็นคนทำอาหารเช้าให้ทุกคนเดินเข้ามาแล้ว

สบตากับร่างบางของเฟย์ก็หน้าแดงจัด

 

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ ที่แท้เมื่อคืนนี้พ่อป๊อปเอาน้าเฟย์อาเขื่อนมานอนด้วยนี่เอง พวกเราก็ตกใจ นึกว่าแผ่นดินไหว

ซะอีก/เด็กๆ รีบทานแล้วไปอาบน้ำได้แล้ว”ทรีที่นั่งหาวพลางจิ้มแพนเค้กเข้าปากพูดขึ้นทำให้เขื่อน

และเฟย์หน้าแดงจัดก่อนที่จะรีบสั่งหลานๆตัวเองให้รีบทานแพนเค้กนานจนหมดทำให้ป๊อปปี้กับฟาง

ส่ายหน้าอดที่จะหัวเราะทั้งคู่ไม่ได้

 

 

 

 

 

 

“ว่าแต่พวกแกเถอะเมือ่คืนไปไหนกันมา/เอ่อ พวกเราไปนอนดูดาวที่บ้านแทนรักน่ะ แล้วเผลอหลับ

ที่โน่น”เมื่อ3แฝดขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวเขื่อก็รีบซักเพื่อนชายก่อนที่ป๊อปปี้อึกอักแล้วตอบเพื่อนชาย

 

 

 

 

 

 

“ของขวัญไปดู3แฝดดีกว่า”ฟางหน้าแดงจัดพุดอะไรไม่ออกแล้วรีบวิ่งขึ้นไปชั้นบนทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

"แฮนโหลว เพื่อนป๊อป/แก้ว"เมื่อฟางวิ่งขึ้นไปชั้นบนแก้วที่แวะมาหาพวกป๊อปปี้ที่ไร่ก็เข้ามาทักทาย

ทันที

 

 

 

 

แก้วมา งานนี้ถ้าเจอกันแล้วความแตกแน่ๆ ไหนจะโฟร์ที่กำลังจะมาอีก

 

 

 

อย่าพึ่งหายกันไปน้าาา เดี๋ยวดราม่าก็มาแล้วๆ