รักวุ่นๆของยัยจอมจุ้นกับนายขี้เก๊ก

-

เขียนโดย Sumaree2712

วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2559 เวลา 23.22 น.

  4 ตอน
  0 วิจารณ์
  6,679 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 01.58 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) ep.3 ขอโทษ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

   

 

      ///เสียงจากแพรวา///

 

'นี่ชั้นลืมได้งัยว่าวันนี้มีสอบ'ชั้นบ่นกับตัวเองเสร็จก็รีบไปที่โรงเรียนทันที พอชั้นมาถึงก็รีบวิ่งไปที่ห้องเห็นเจ้านายกำลังจะสอบ'เห้ยแสดงว่าป๊อปสอบแล้วอ่ะดิ'ฉันจึงเดินไปหาฟางแล้วถามว่า

 

"ป๊อปสอบไปแล้วหรอ"

 

"อืม ฉันสอบแทนเธอไปแล้ว"

 

"ชั้นต้องไปสอบกับนายนั่นหรอ"

 

"คงงั้นแหละ"

 

ฉันจึงต้องไปสอบกับอีตานั่น-..-

 

     ///เสียงจากฟาง///

 

'โอ๊ยยย หายไปไหนของเค้าเนี่ย'ฉันพึมพำกับตัวเอง เพราะป๊อปหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ 

 

......พักเที่ยง.......

 

ฉันเลยเดินไปโรงอาหารกับแพรวา แล้วก็เหลือบไปเห็นป๊อปเดินอยู่กับเจ้านาย'ไม่ได้ๆ ฉันต้องรักษาภาพพจ'เลยเดินเชิดหน้าหนี

 

     ///เสียงจากป๊อปปี้///

 

ผมเห็นฟางเดินมากับแพรวาพวกเธอมุ่งหน้ามาทางที่ผมยืนอยู่'หึ จะมาง้อละสิ ไม่หายโกรธง่ายๆหรอก'แต่ผิดคาดครับเธอมุ่งหน้าไปที่ร้านอาหารหลังจุดที่ผมยืนอยู่ หลังจากซื้อข้าวเส็รจผมกับเธอเรานั่งโต๊ะข้างๆกันแต่เธอไม่มองมาทางผมเลย'เธอโกรธผมหรอ'ผมถามตัวเองอยู่อย่างนั้น จนตัดสึนใจว่าจะไปแกล้งเธอในคาบว่างเพราะมันเป็นวิธีเดียวที่เธอยอมคุยกับผมและแล้วมันก็มาถึง

 

.......คาบว่าง..........

 

ผมเห็นเธอนั่งใส่หูฟังอยู่ที่โต๊ะ ส่วนแพรวาก็ไปนั่งคุยกับเพื่อนๆคนอื่น ผมจึงไปดึงหูฟังเธอออก

 

"นี่!!! ป๊อปปี้ไอ@$^()*(%(_)*%&_++_(&$%#$(_....."

 

ในที่สุดแผนของผมก็สำเร็จเธอด่าผมมาเป็นชุดเลย(ผมควรดีใจมั้-.-)"

 

"ใครถาม"ผมตอบเธอไปดูเหมือนเธอจะสตั้นไป3วิ

 

"ไม่ได้พูดกับนาย"

 

โอ่ววว ไม่เรียบชื่อผมแสดงว่าโกรธจริง

 

"เอ่อ ขะ ขอโทษ"

 

"ห๊ะ!!!"

 

     ///เสียงจากฟาง///

 

'อย่างนายนี่เนี่ยน่ะจะมาขอโทษฉัน'ชั้นจึงเอามือมาเตะที่หน้าผากป๊อปปี้'ตัวก็ไม่ร้อนนี่ วันนี้มาแปลก'

 

"ขอโทษที่ว่าเธอตอนนั้น"

 

"อะ อืมไม่เป็นไร"แล้วชั้นก็ฟังเพลงต่อไป...

 

     ///เสียงจากป๊อปปี้///

 

แล้วผมก็แกล้งเธอต่อไป55555 ผมเลยย่องไปข้างหลังเก้าอี้เธอไปจี้เอวตามคาดครับเธอสะดุ้งตัวลอยเลย5555แล้วเธอก้ด่าผมต่อจนเธอเถียงกลับไม่ได้แล้ว

 

"แพรวา"เธอจึงตะโกนไปสงสัยจะหาตัวช่วย หึ ไม่มีทางซ่ะหรอก

 

"ไม่มีอะไรหรอกแพรวา ฟางแค่น้ำหนักขึ้น"เธอได้แต่ทำได้แค่ฮึดฮัดแต่ก็ทำไรไม่ได้จึงนั่งลงต่อไป5555 ผมมีความสุขจัง

 

........ตอนเย็นก่อนกลับบ้าน..........

 

นี่ถ้าผมไม่คุยกับแพรวาผมก็ไม่รู้น่ะเนี่ยว่าพรุ่งนี้เป็นวัน.........

 


ติดตามชมตอนต่อไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา