เกมแค้น...เดิมพันรัก

 

 

 

 

 

 

ฟาง: อ้าวเฟย์ จะไปทำงานเหรอ 

 

 

 

 

 

เฟย์: อืมพี่ฟาง พอดีเฟย์เปลี่ยนกะ มาเป็นช่วงเช้าแล้วอ่ะ เห็นว่ามีป้าสายใจคอยอยู่ดูแลแม่ 

 

 

 

 

 

ฟาง: อือ งั้นไปพร้อมพี่เลยก็แล้วกัน พี่จะออกไปทำงานพอดี

 

 

 

 

 

 

ป้าสายใจ: คุณหนูค่ะ ไม่ทานอะไรกันก่อนเหรอค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ไม่ดีกว่าค่ะ ป้าค่ะฟางฝากแม่ด้วยนะค่ะ ถ้ามีอะไรก็โทรหาฟางเลยนะค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

ป้าสายใจ: ค่ะคุณหนู ขับรถดีๆนะค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ไง ย้ายมาอยู่โรงพยาบาลเอกชนได้แล้วเหรอ ห้ะคุณหมออาสา

 

 

 

 

 

                ป๊อบปี้แวะมาหาเพื่อนรักที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง

 

 

 

 

 

เขื่อน: เออ แล้วนี้มาได้ไงว่ะ ไม่มีงานทำเหรอ

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: โธ่ เป็นถึงผู้บริหาร จะไปช้านิดช้าหน่อยเป็นไรไปว่ะ 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: เออ แล้วว่าแต่มึงจะหมั้นกับน้องเนยเมื่อไหร่ว่ะ 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่รู้ดิ กูรู้สึกไม่อยากให้ถึงวันนั้นเลยว่ะ 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: อ้าวทำไมว่ะ ? มึงก็ดูรักน้องเนยดีนิ 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: นี้มึงไม่รู้จริงๆ หรือมึงโง่เนี้ย ห้ะ กูก็ทำตามใจแม่แหละ กูไม่อยากขัดใจแม่ว่ะ ถ้าต้องหมั้นก็หมั้น ถ้าแต่งก็ต้องแต่ง มึงก็รู้แม่กูขัดใจได้ที่ไหน 

 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: แต่น้องเนยเค้าก็น่ารักดีนะ นิสัยก็ดี สวย ดูเรียบร้อย มึงไม่ชอบเหรอ 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่รู้ดิ กูยังไม่พบเลย คนที่ใช่สำหรับกู 

 

 

 

 

 

เขื่อน: คิดมากแต่งๆไปเถอะ เดี๋ยวพออยู่ๆกันไป ก็รักกันเองล่ะ 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เฮ้อออออ เบื่อ! กูไปดีกว่า ไปล้ะ 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: เออๆ ขับรถดีๆเว้ย 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: ไปล้ะนะพี่ฟาง 

 

 

 

 

ฟาง: โอเค แล้วให้พี่มารับมั้ย 

 

 

 

 

เฟย์: ไม่ต้องหรอก เฟย์กลับแท็กซี่เอง 

 

 

 

 

 

ฟาง: อือ 

 

 

 

            เฟย์เดินเข้าโรงพยาบาล ฟางกำลังจะขับรถออกไป หันมาเห็นโทรศัพท์เฟย์ที่เบาะ 

 

 

 

 

 

ฟาง: อ้าว ลืมโทรศัพท์ เฮ้อขี้ลืมจริงๆยัยเฟย์ 

 

 

 

 

 

             จากนั้นฟางก็หาที่จอดแล้วเอาโทรศัพท์เข้าไปให้เฟย์ ในโรงพยาบาล ในระหว่างที่กำลังก้มหน้าอยู่ฟางดันเดินไปชนคนเข้า ! 

 

 

 

 

 

ป๊อบ/ฟาง: ขอโทษค่ะ / โทษครับ

 

 

 

ป๊อบ: คุณไม่เป็นไรใช่มั้ย 

 

 

 

 

ฟาง: ไม่ค่ะ (ตอบยิ้มๆแล้วเดินไป) 

 

 

 

   

 

 

                ป๊อบปี้ยังไม่ทันจะได้พูดต่อ ฟางก็เดินไปซะแล้ว แค่เห็นแว๊บแรกก็นึกออกแล้ว ผู้หญิงที่อยู่บ้านเดียวกับเนย ที่เป็นคนทำเนยกับแม่เนยล้ม 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เหอะ ยังไมาทันจะพูดไรเลย ไปซะล่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: นายภาณุ แฟนยัยเนย พี่ชายนายปาล์ม บังเอิญจริงๆ หึ ครั้งต่อไปคงไม่บังเอิญแน่! 

 

 

 

 

           เฟย์กำลังจะเดินไปตรวจคนไข้ ก็เห็นเหมือนคนกำลังยืนอยู่ที่มุม แล้วก็ดูว่า คุ้นๆก็เห็นเป็นพี่สาวตัวเอง 

 

 

 

เฟย์: อะ อ้าวพี่ฟาง มายืนทำไรตรงนี้อ่ะ 

 

 

 

 

ฟาง: อ้าวเฟย์ หาอยู่พอดีเลย เออนี้เราทำโทรศัพท์ตกไว้ที่รถอ่ะ 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: อ้าวเหรอ เฮ้ย เฟย์ไม่รู้เลยนะเนี้ย เกือบไปแล้ว ขอบคุณนะพี่ฟาง 

 

 

 

 

 

ฟาง: อืม งั้นพี่ไปก่อนนะ 

 

 

 

 

 

เฟย์: โอเค บาย