ปากกับใจไม่ตรงกัน

               ระหว่างที่พี่ป๊อบเดินเข้ามา ฟางก็มองพี่ป๊อบตลอด โดยที่พี่ป๊อบไม่มองเธอเลย  แต่แล้วพี่ป๊อบก็เสมองมาที่ฟางแวบนึง สายตาของฟางกับพี่ป๊อบก็สบตากันฝดดยบังเอิญ แล้วพี่ป๊อบก็เบือนสายตาไปทางอื่น

               ฟางมองชายหนุ่มคนหนึ่งที่เธอแอบชอบ แอบปลื้มตั้งแต่ฟางเข้าเรียนม.4ใหม่ ๆ ซึ่งไม่ค่อยมีคนรู้เรื่องนี้ มีแค่คนในกลุ่มเท่านั้น

           ทางด้านป๊อบปี้ 

                ผมเดินเข้ามาในโรงเรียนพร้อมเพื่อนสนิทอีก2คน ซึ่งก็คือ ไอ่โมะหรือโทโมะ และก็ไอ่เขื่อน พวกผมเดินเข้ามาจากรั้วโรงเรียนไม่กี่ก้าว ก็มีเสียงกรี๊ดดังสนั่นจนแสบแก้วหู ผมนึกในใจว่า จะกรี๊ดอะไรนักหนา 5555

                 ผมไเดินไปได้ไม่กี่ก้าว ผมก็เหมือนมีคนจ้องผมอยู่ ซึ่งแน่นอน ไม่ใช่สาวๆที่กรี๊ดเมื่อกี้แน่ เพราะผมรู้สึกว่ามันจะอยู่ตรงโต๊ะที่น้องสาวผมนั่งอยู่  

                 ไม่ใช่ว่าผมไม่รู้นะครับว่าใครเป็นคนมองผมอยู่ในกลุ่มนั้น จะใครได้ก็คนที่น้องผมบอกแทบทุกวันไงว่าเธอชอบผม แต่ผมไม่ชอบอ่ะ ยุยงผมอยู่นั่น บอกว่ายัยนั่นดีอย่างนู้น ดีอย่างนี้ เหอะ สงสัยยัยนั่นให้น้องผมมากรอกหูผมเเน่เลย

                 "พี่ป๊อบ ทางนี้ ๆๆ"เสียงยัยแก้วหรือน้องสาวเรียกผมให้ไปทางที่พวกเธอนั่งอยู่ ซึ่งมีคนที่แอบชอบผมนั่งอยู่ด้วย ใช่ ผมรู้ว่าเธอชอบผม

                   แวบนึงที่ผมหันไปมอง ผมก็เห็นสายตาของเธอมองผมอยู่ และผมก็หลบสายตาของเธอไป  และผมก็เดินไปทางโต๊ะของพวกเธอ หรือโต๊ะของน้องสาวผมนี่เอง ผมเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าของเธอ และถามน้องสาวผมว่า

                   "เรียกพี่มามีอะไรยัยแก้ว จะได้เวลาเรียนแล้ว ไม่ไปเรียนกันอีกรึไง"ผมถามน้องสาวด้วยเสียงเข้ม ๆ พูดเสร็จผมก็ทำท่าเอือม ๆ กับน้องสาวตัวแสบ จนกลายเป็นว่าเพื่อนของผมกับเพื่อนของน้องสาวกลายเป็นตัวประกอบไปเลยทีเดียว

                   "ก็ว่าจะไปพร้อมพี่นี่แหละค่ะ พี่ป๊อบมีเรียนตึกเดียวกับแก้วนิ่ เดินไปด้วยกันไม่เห็นเป็นไรเลย"แก้วว่า

 ฝากเรื่องแรกของเค้าด้วยน้าาา ไม่สนุกก็บอกได้