[Fic Vampire Knight] รัตติกาลสีเงิน

   “เรื่องของคิริว อิจิรุ เป็นยังไงบ้าง?”

    ร่างสูงของนายเหนือแวมไพร์เอ่ยถามบุคคลตรงหน้าจากหลังโต๊ะทำงาน ในมือมีหนังสือเล่มหนึ่งถืออยู่และเขากำลังฉีกมันเล่น

   หนังสือเล่มโปรดของคานาเมะ แต่เขากลับฉีกทิ้ง ทำไมกันนะ?

   อิจิโจมองหน้าเพื่อนตัวเองก่อนจะยื่นซองเอกสารให้ คานาเมะเหลือบมองมันก่อนจะพยักหน้าเป็นเชิงว่าเขารับรู้แล้วว่าอีกฝ่ายต้องการจะสื่ออะไร

   “จะบอกคิริวคนพี่มั้ย?”

   ร่างสูงเงียบเมื่อเจอคำถาม แค่เรื่องนี้เท่านั้นที่เขาไม่อยากบอกเซโร่ ไม่อยากทำร้ายคนสำคัญของเขาด้วยเรื่องนี้ แค่นี้เซโร่ก็เจ็บปวดมากพอแล้ว

   “รอให้เขาพร้อมสำหรับเรื่องนี้ ผมจะบอกเขาเอง”

   ร่างสูงเดินกลับมาที่ห้องตัวเองก่อนจะเจอร่างโปร่งนอนแผ่หลาเต็มเตียง บนร่างนั้นมีเพียงกางเกงสีดำขาสั้นเท่านั้น

   ถึงอากาศจะร้อน แต่เธอก็ไม่ควรยั่วผมนะ

   ร่างสูงคิดพลางส่ายหน้า แต่ในเมื่อเชิญชวนขนาดนี้แล้วจะให้ปฏิเสธได้ยังไง

   เร็วเท่าความคิด คานาเมะโน้มตัวไปบดจูบกับคนที่กำลังหลับอยู่อย่างเร้าร้อน มือหนากวาดไปทั่วร่างกายของคนขี้เซาราวกับจะปลุกให้ตื่น สะกิดปุ่มไตสีชมพูเบาๆแต่ทำเอาคนที่หลับอยู่ถึงกับสะดุ้งตื่น

   จะ เจ้าบ้า!  ทะ ทำอะไรน่ะ!”

   ร่างโปร่งเอ่ยถามเสียงแผ่ว เขาคิดว่าตัวเองโดนผีอำ จู่ๆโดนรุกเร้าแบบนี้ ไอ้เจ้าแวมไพร์นั่น!

   “ตื่นเร็วจังเลยนะ ผมคิดอยู่ว่าจะปลุกเธอยังไง”

   มือหนาเลื่อนลงต่ำก่อนจะล้วงเข้าไปในกางเกงสีดำ เซโร่ผวาดึงมือร่างสูงเอาพลางหยุดยื้อเอาไว้ คานาเมะหัวเราะน้อยๆก่อนจะซุกไซร้ซอกคอขาว ไล่เลียไปจนถึงใบหูนุ่มนิ่มอันเป็นจุดอ่อนของคนใต้ร่าง

   “อ๊ะ! ยะ อย่าทำแบบนี้สิ”

   ร่างโปร่งสะดุ้งเฮือก มือเรียวพยายามผลักร่างสูงออกไปแต่มีหรือคนอย่างคุรัน คานาเมะจะยอม

   “ถ้าไม่อยากให้ผมทำ ก็ทำให้ผมแทนสิ”

   ร่างโปร่งสงสัยสายตางุนงงมาให้ ร่างสูงดึงเซโร่ลุกขึ้นนั่งก่อนที่ตัวเองจะนั่งพิงหัวเตียง มือหนาจับมือเรียวให้ลงมาสัมผัสสิ่งที่อยู่ภายใต้กางเกงสีขาวที่ตุงขึ้นเล็กน้อยพร้อมกับลูบวนเบาๆ เซโร่หน้าขึ้นสีเล็กน้อย ไอ้นั่นมันกำลังพองขึ้นแข่งกับมือของเขาที่กำลังลูบมันอยู่

   “ไอ้โรคจิต!”

   “ช่วยผมหน่อยสิ”

   ร่างสูงปลดกางเกงตัวเองลง ปล่อยน้องชายที่กำลังขยายใหญ่เป็นอิสระ เซโร่ถึงกับกลืนน้ำลายลงคอ อย่าบอกนะว่าไอ้นี่เคยเข้าไปอยู่ในตัวเขาน่ะ! ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเขาถึงได้เจ็บขนาดนั้น ก็ขนาดของมันน่ะ.....

   “จะ จะให้ช่วยยังไง ฉันไม่เคยทำหรอกนะ!”

   ร่างโปร่งเอ่ยอย่างอายๆ คานาเมะปลดกระดุมเสื้อตัวเองออกก่อนจะเหวี่ยงเสื้อตัวเองออกไปไกลๆ จับร่างโปร่งให้โน้มมาหาตนแล้วบดจูบอย่างเร้าร้อนและดุดัน ลิ้นร้อนกวาดแทรกไปทั่วโพรงปากหวานและเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กที่ยังไม่ทันได้ตั้งตัวให้ตอบสนอง

   “อื้ม~”

   ร่างสูงครางในลำคออึกอักเมื่อจับมือเรียวไปสัมผัสแก่นกายของตน เซโร่พยายามดึงมือกลับแต่โดยร่างสูงยื้อเอาไว้ เขาชั่งใจก่อนจะยอมสัมผัสแก่นกายนั้นเพื่อปรนเปรอร่างสูง

   “ขยับมันหน่อยเซโร่......”

    ร่างสูงเอ่ยเสียงแหบพร่า เซโร่ค่อยๆกอบกุมแก่นกายของเจ้านายก่อนจะค่อยๆรูดแก่นกายนั้นขึ้นลง คานาเมะซี้ดปากอย่างเร้าอารมณ์เมื่อแก่นกายของเขาตอบสนองต่ออุณหภูมิที่มือเรียวของอีกฝ่าย

    เซโร่ที่นั่งคร่อมขาของคานาเมะอยู่หน้าแดงเป็นลูกตำลึง เขาไม่คิดว่าจะปรนเปรออีกฝ่ายได้ดีถึงขนาดทำให้เขาเรียกร้องอีกได้

   “อ๊ะ!”

   ร่างโปร่งสะดุ้งเมื่อถูกกดลงบนเตียง เซโร่อ้าปากค้างเมื่อลืมตาขึ้นมาอีกทีก็เจอคานาเมะคร่อมเขาอยู่ แต่ว่าคร่อมหน้าอกเลยเนี่ยนะ!

   “ช่วยผม ไม่ไหวแล้ว......”

   “ดะ เดี๋ยว!....อือ!”

   ความอึดอัดในปากทำให้เซโร่ส่งเสียงลำบาก มือหนารูดแก่นกายเบาๆก่อนจะสอดเข้าไปในปากของร่างโปร่งอย่างเอาแต่ใจ เซโร่ประท้วงในลำคออึกอักแต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากตอบสนองอารมณ์ของร่างสูง

   ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดส่วนหัวก่อนจะค่อยๆไล่ไปจนถึงส่วนกลางลำ คานาเมะซี้ดปากเบาๆพลางมองดูร่างโปร่งที่กำลังปรนเปรอเขา มือเรียวกอบกุมส่วนโคนเอาไว้เพราะปากของเขารับเอาไว้ไม่หมด บางปากค่อยๆรูดเข้าออกอย่างช้าๆเพราะยังไม่ชิน แล้วค่อยๆเร่งความเร็วขึ้น  

   “ซี๊ด~ อ่า เซโร่.....”

   ร่างสูงเอ่ยเรียกอีกฝ่ายเสียงแหบพร่า ก่อนจะเอื้อมมือไปช่วยร่างโปร่ง มือหนาล้วงเข้าไปในกางเกงสีดำ สัมผัสกับแก่นกายที่เริ่มขยายใหญ่ คานาเมะหัวเราะน้อยๆ ตื่นไวดีเหมือนกันนี่

   “อื้อ!”

   เซโร่ครางลั่นเมื่อแก่นกายของเขาถูกรุกเร้า ร่างโปร่งเร่งจังหวะตามมือที่กำลังปรนเปรอเขาจนร่างสูงต้องครางด้วยความพอใจ จนเป็นฝ่ายกระแทกเข้าหาเอง

   ร่างสูงละมือจากแก่นกายของคนใต้ร่าง จับหัวทุยเอาไว้แล้วกระแทกสะโพกอย่างเร้าอารมณ์ เซโร่ครางอึกอักเมื่อคานาเมะกระแทกเข้ามาแรงเกินไป ร่างโปร่งเอื้อมมือไปช่วยตัวเองในระหว่างที่รับการกระแทกจากอีกฝ่าย

   “อ่า~”

   คานาเมะถอนแก่นกายออกมา จับมือเรียวไปตรึงไปเหนือหัวเซโร่มองอีกฝ่ายตาขว้างเพราเขากำลังจะเสร็จแต่โดนเบรกเอาไว้

  “เดี๋ยวผมทำให้เอง”

   ร่างสูงเอ่ยก่อนจะเคลื่อนกายไปอยู่หว่างขาของอีกคน กางเกงสีดำถูกถอดออกไปอย่างรวดเร็ว ขาเรียวถูกแยกออกจากกันก่อนที่ร่างสูงจะแทรกกลาง

   “อ๊ะ! อ๊า~”

   ร่างโปร่งครางอย่างสุขสมเมื่ออีกฝ่ายค่อยๆสอดแก่นกายเข้ามาทางช่องทางรัก ขาเรียวถูกแหวกออกจากกันกว้างกว่าเดิมก่อนที่ร่างสูงก็ดันพรวดเข้าไปจนมิด

   “อ๊ะๆๆๆ!! คานาเมะ.....!!”

   ร่างสูงขยับอย่างเนิบนาบก่อนจะเร่งความเร็วถี่ ร่างโปร่งตัวสั่นคลอนก่อนจะร้องลั่นเมื่อร่างสูงกระแทกโดนจุดกระสัน คานาเมะกระแทกย้ำเข้าไปจุดนั้นแรงๆทำเอาเซโร่ถึงกับจุก        

   “อืม เซโร่”

   คานาเมะซอยถี่เมื่อมาถึงจุดสูงสุด ขาเรียวถูกยกพาดบ่าข้างหนึ่งก่อนที่ร่างสูงจะกระแทกเข้าไปเน้นๆ

   “อ๊ะๆๆๆ!! อ้างงงงงง~~~”

    น้ำสีขาวขุ่นทะลักเปื้อนหน้าท้องแกร่งของร่างสูง เซโร่หอบหายใจเมื่อได้ปลดปล่อย แต่ร่างสูงก็ยังคงซอยถี่

   “อ๊ะ! คานาเมะ จะนาน...อื้อ! ไปแล้วนะ อ๊ะๆๆ!!”

   มือแกร่งสอดเข้าที่ขาพับก่อนจะยกขึ้น แรงกระแทกย้ำๆทำให้เซโร่กลับมามรอารมณ์ได้ไม่ยาก ร่างกายสั่นคลอนตายแรงกระแทกจนเขาคิดว่าเอวเขาคงพังไปแล้ว  

   กว่าคานาเมะจะเสร็จ เซโร่ก็เสร็จไปแล้วสองรอบ ร่างสูงโน้มตัวไปกัดปุ่มไตเบาๆก่อนจะเลื่อนไปประกบจูบกับอีกฝ่าย เซโร่หอบหายใจหนักแต่ก็ยังตอบสนองจูบของร่างสูง ขาเรียวถูกแยกออกจากกันอีกครั้ง เซโร่หอบหายใจนิดๆเมื่อรู้ว่าร่างสูงจะเอาอีกรอบ

   “อื้อๆๆ! อะ อีกแล้วหรอ!?”

   “อ่า อีกสองรอบดีมั้ยนะ มันหยุดไม่อยู่แล้ว”

   “ดะ เดี๋ยว!! อ๊ะๆๆ! อ๊า~~”

    ร่างสูงนั่งอ่านเอกสารที่โซฟากลางห้อง หลังจากเสร็จกิจกรรมเซโร่ก็กลับแทบจะทันที ร่างสูงจึงอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ แล้วย้ายมานอนที่เตียงของเขา จากนั้นก็ทำความสะอาดเตียงแล้วมานั่งอ่านเอกสาร

   หวังว่าตื่นขึ้นมาเธอคงไม่ฆ่าผมหรอกนะ

   นายเหนือแวมไพร์พึมพำพลางหันไปมองร่างโปร่งที่หลับอยู่ ตบะดันแตกพอดีเลยยั้งอารมณ์ไม่อยู่ ร่างโปร่งเลยโดนไปสี่รอบเต็มๆ แบบว่า เขาทำเกินไปหรือเปล่านะ

    แต่ว่าก่อนหน้าที่จะคิดเรื่องนั้น เขาควรใส่ใจกับเรื่องตรงหน้ามากกว่า

   เรื่องที่ว่าใครอยู่เบื้องหลังการถอนถอดเซโร่ออกจากสมาคม ใครคือคนที่พยายามฆ่าเซโร่ในเขตหวงห้าม สภาสูงสุดร่วมมือกับสมาคมฮันเตอร์เป็นความจริงหรือไม่ และเรื่อง...

   คิริว อิจิรุ....

   คือมิตร หรือศัตรู สำหรับเซโร่