ยัยเลขาป่วนหัวใจท่านประทานฮ้ะ
เขียนโดย 
KFkoenfaye
วันที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2559 เวลา 19.47 น.
แก้ไขเมื่อ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2559 20.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
25) ฟ้อง...ตอนที่12
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันใหม่อากาศแจ่มใส่พระอาทิตย์ส่องแสงกระทบคลื่นที่ค่อยๆเคลื่อนตัวอย่างช้าทำให้ดูบรรยากาศของที่นี่สบายแบบที่สุด รู้สึกดีเมื่อได้อยู่ในบรรยากาศ รู้สึกผ่อนคลายเมื่อได้อยู่ใกล้เธอ ตอนนี้ฉันกำลังอาบน้ำแต่งตัวเพื่อที่จะออกไปรับชมกับกลิ่นอายความเป็นทะเลที่นานๆ ครั้งจะได้มา มาทีหนึ่งแล้วก็ไม่อยากกลับบ้าน อยากให้มีเวลาว่างอยู่ไปนานๆ
"สวัสดีเช้าวันใหม่"ฉันเดินออกข้างนอกริมทะเลพร้อมตะโกนออกไปด้วยเสียงดังมาก หลังจากนั้นฉันก็เดินถ่ายรูปภาพบรรยากาศวิวสวยๆ ถายตัวเองบ้างเป็นเรื่องธรรมดาถ่ายไปเลื่อยๆ ส่วนเขาก่อนออกมาเห็นเขายังนอนอยู่ คนอะไรเวลานอนน่ารัก แต่เวลาตื่นเหมือนกับ..... ตอนนี้ฉันเห็นเขานอนเล่นอยู่ในเปรเข้าไปแกล้งหน่อยดีกว่า
"เฮ้ยอะไร เตี้ย"ผมพูดอย่างตกใจก็เธอเล่นมาเงียบๆแถมยังมีการเอาทรายมาโยนใส่ด้านล่างซึ่งเป็นหลังผมเข้า เล่นเอาตกใจสะดุ้งเฮือกเลยที่เดียว
"เจ็บเลย ยังไม่เคยพูดเลยว่าป๊อป ปาก..."ฉันพูดเว้นเอาไว้ไม่ได้พูดต่อ
"นี่กล้าด่า กันเลยเหรอ"ผมพูดเหมือนว่าจะมีเรื่อง
"ยัง ไม่ได้ด่าเลยว่า ปากหมา"ฉันเถียงเขา
"นั้นไงด่าแล้ว เตี้ย ขาสั้น"ผมพูดแกล้งด่าเธอต่อ
"จะไม่หยุดใช่ไหม ได้เลยเดี๋ยวจัดให้"ฉันพูดอย่างไม่ยอมแล้วจัดการขึ้นขี้หลังเขาแบบเต็มเลย พร้อมกับทุบตีเบาๆไม่เต็มแรง
"โอ๊ย ยัยช้าง"ผมพูดพลางพาเธอเดินเล่นไปเลื่อยๆโดยมีเธอขี้หลังอยู่ สักพักหนึ่งก็ไปรับประทานอาหารที่ภัตตาคารในเมือง แล้วก็เดินทางกลับบ้านพร้อมไปส่งเธอ
.
.
.
.
ตอนนี้ก็ค่ำแล้วกว่าจะถึงบ้าน ฉันกล่าวขอบคุณเรื่องที่ชวนไปเที่ยวพร้อมกับเรื่องที่ไปรับไปส่งด้วย แล้วก็ลงจากรถเข้าบ้านไป เห็นสองคนคู่รักสุดหวนนั่งดูโทรทัศน์อยู่อย่างสบายใจ
"พี่ฟางกลับมาแล้ว ดีใจจัง"เฟย์ตะโกนมาแต่ไกล แล้ววิ่งเข้ามากอด
"จ้า พี่คิดถึงน้องรักที่สุด"ฉันพูดคิดถึง
"อุ้ย ฟางคิดถึงน้องเขื่อนด้วยอ่ะ"เขื่อนพูดขึ้นมา
"ฉันหมายถึงน้องสาวฉัย"ฉันพูดอธิบาย
"เขื่อนก็น้องเหมือนกันนะ ชิ"เขื่อนสะบัดคอเบาๆ
"ชิ อะไรไม่ทราบ"ฉันถามเขื่อน
"เที่ยวกับไอ้ป๊อปสนุกและหวานมาอ่ะดิ ลืมเขื่อนเลย"เขื่อนพูดจบแล้วก๋เดินขึ้นไปข้างบน ไม่เป็นหรอกกับฉันเขื่อนงอนไม่นานพรุ่งนี้ก็หายงอนง่ายมาก แต่ถ้าเป็นเฟย์นะไม่หายงอนง่ายๆบอกเลยว่า ยากมาก
"ไปพี่ฟางขึ้นห้องกัน เดี๋ยวเฟย์เดินไปส่งหน้าห้อง"เฟย์พูดหลังจากนั้นก็เดินไปส่งฉันหน้าห้อง พร้อมบอกฝันดีแล้วก็เดินกับห้องไป ส่วนฉันก็เข้าไปอาบน้ำพร้อมนอน ก่อนนอนคิดถึงภาพที่เขาแกล้งฉัน ฉันเอาคืนบ้าง มันทำให้ฉันยิ้มออกพร้อมที่จะเข้าสู่ช่วงนิทรา
.
.
.
.
เช้าวันรุ่งขึ้นที่บริษัท ผมเข้ามาทำงานเร็วกว่าปกติ แต่คุณกุ๊กกิ๊บเธอเข้ามาขอพบผมสงสัยจะมีเรื่องมารายงานให้ผมทราบอีกหล่ะมั้ง
"สวัสดีค่ะ ท่านประธาน"กุ๊กกิ๊บกล่าวทักทายผม
"ดีครับ"ผมตอบเพียงสั้นๆ
"ดิฉันมีเรื่องจะมาแจ้งให้ท่านทราบค่ะ"นั่นไงผมเดาไม่ผิด ถ้าไม่เลือกคนในบริษัทไปสร้างเรื่องหรือไม่ก็เป็นเรื่องงานมีปัญหา
"บอกเลขาผมได้เลยครับ"ผมขี้เกียจฟังตอนนี้
"ไม่ได้ค่ะ เกี่ยวกับเลขานั้นแหละค่ะ"แล้วมันจะไปเกี่ยวอะไรกับเลขาอีเนี้ยฮ่ะ
"เรื่องอะไร"ผมถามกุ๊กกิ๊บ
"เรื่องวันที่เราไปเลี้ยงฉลองนั้นไงค่ะ"วันเลี้ยงฉลองในห้องวันนั้นทำไม
"ทำไมคุณถึงกลับบ้านไปก่อน ใช่เรื่องธุระส่วนตัวหรือเปล่า"ผมถามเธอวันนั้นเลขาบอกว่าเธอมีธุระ
"เปล่าค่ะ วันนั้นเลขาเขาตบฉันค่ะ"ตบเหรอ ยัยเลขากล้าดียังไงมาโกหกผม
"แล้วคุณเจ็บมากหรือเปล่า"ผมถามเขาดู
"เจ็บสิค่ะ แถมยังลอกด้วยนะค่ะ ว่าฉันก็แค่หมาเช็ดก้นท่านเท่านั้นแหละ"นี่ถึงขนาดพูดว่าผมด้วยเหรอ ผมจะทำยังไงกับยัยเลขาดี
"ท่านประธานต้องจัดการให้ดิฉันนะค่ะ"
"ได้ เดี๋ยวผมจะจัดการให้ คุณไปได้แล้วผมจะทำงาน"ผมเชิญกุ๊กกิ๊บออกไปก่อนที่จะทำงานต่อ แล้วคิดอะไรบางอย่างอยู่
.
.
.
.
.
.
จบตอนที่สิบสองแล้ว ท่านประธานจะทำอย่างไรเมื่อกุ๊กกิ๊บมาฟ้อง จะจัดการการเลขาหรือไม่ กรุณาติดตามตอนต่อไปนะจ้ะ นะจ้ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
