รุ่นน้อง

จบ แอน Talk

พิ้งเดินกลับบ้านพอถึงบ้านพิ้งถอดรองเท้าเดินขึ้นบ้านไป

"พิ้ง ทำไมแกกลับช้า"พ่อของพิ้งถามพิ้งด้วยน้ำเสียงเสียอารมณ์

"ทำการบ้านกับเพื่อน"พิ้งตอบกลับ

"ทำการบ้านอะไรห๊ะป่านนี้ มืดค่ำแล้ว ไปหาผู้ชายล่ะสิ!"พ่อพิ้งด่าพิ้ง

"พ่อ! หนูไม่มีนิสัยเหมือนพ่อนะที่จะไปหาผู้หญิง หนูจะไปไหน ทำอะไรมันก็ไม่เกี่ยวกับพ่อ!"

พิ้งพูดจบก็วิ่งขึ้นห้องไป

 เช้าวันต่อมา

พิ้งเดินเข้าโรงเรียนด้วยความเศร้าเพราะเรื่องเมื่อวาน แอนที่เห็นพิ้งหน้าไม่ดีเลยถาม

"พิ้ง วันนี้เป็นไรอ่ะหน้าตาไม่สดชื่นเลย เมื่อคืนนอนดึกหรอ"แอนถามพิ้ง

"ใช่ จ๊ะ"พิ้งตอบ

กริ๊งงงงงงง

"เข้าเรียนกันเถอะ"พิ้งพูดจบก็จับมือแอนแล้ววิ่งขึ้นห้องไป เรียนได้สักพักนัทก็ปรากฎตัวต่อหน้า

"เฮ้ย!!"เพื่อนในห้องหันมามองเป็นตาเดียวกันครูก็ด้วย แอนยิ้มแหยะๆก่อนจะเขียนการบ้านต่อ

แอนอายมากๆพอเงยหน้าขึ้นก็เห็นนัทยืนยิ้มมีความสุขจนแอนทนไม่ไหว

"โอ๊ย!!ยิ้มอยู่ได้"แอนตะโกนแล้วลุกขึ้นเพื่อนในห้องมองอีกครั้ง

"แอนทิมา เธอเป็นอะไรของเธอ ไปยืนหน้าห้องไป!"แอนเดินออกนอกห้องไป แล้วยืนกางแขน

ยกขาข้างขวาขึ้น นัทโผล่มาอีกครั้งหนึ่งต่อหน้าแอน

"เพราะนายคนเดียวเลย ฉันถึงต้องมายืนหน้าห้อง เพราะนาย!!"แอนว่านัทด้วยความโกรธ

"ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจ" นัทพูด

"ไม่ได้ตั้งใจหรอ! ฉันเห็นนายยิ้มอยู่ต่อหน้าฉัน ไม่ได้ตั้งใจหรอห๊ะ!!"แอนร่ายยาว

"จะอะไรนักหนาเนี้ย"นัทบ่น

"อะไรนักหนาหรอออ ฉันไม่ช่วยนายแล้ว! ไปหาคนอื่นเถอะ!!"แอนพูด

กริ๊งงงงงงง พักเที่ยง

"เห้ยๆผมขอโทษ"นัทพูดแต่ไม่ทัน

"ไปเหอะพิ้ง"แอนพูดแล้วดึงพิ้งไปโรงอาหาร

ตกเย็น

"บ๊าย บายน่ะพิ้ง"แอนพูดแล้วโบกมือ

"บายจ้าแอน"พิ้งพูดแล้วโบกมือกลับ

   บ้านพิ้ง

"พ่อ หนูกลับมาแล้ว"พิ้งตะโกน

"กลับมาแล้วหรอ"พ่อพิ้งเดินมาพร้อมกับผู้หญิงคนหนึ่ง

"พ่อ นี่ใคร"พิ้งถาม

"แม่ใหม่แกไง"พ่อพิ้งบอก

"หนูไม่รับเป็นแม่"พิ้งพูดแล้ววิ่งขึ้นห้องไป

"ยัยพิ้ง ยัยพิ้ง!! ลงมาคุยกันให้รู้เรื่องก่อน ยัยพิ้ง!!"

มาแล้ว