Love
เขียนโดย ฮานา
วันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 เวลา 11.13 น.
แก้ไขเมื่อ 5 มีนาคม พ.ศ. 2559 21.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความผมมองหน้าเธอ เธอคือผู้หญิงที่ผมเห็นที่ประเทศไทย แต่ตอนนี้มายืนอยู่ตรงหน้า ตาเธอยังบวมบ่งบอกว่าเธอน่าจะพึ่งหยุดร้องไห้มา
"อ่อคือพวกผมขอโทษครับ พวกเราเล่นกันเลยไปชนกับเธอครับ" ชผมบอกให้กับผู้หญิงอีกคนที่วิ่งเข้ามากอดเธอ
"อ่าห์ ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณที่ช่วยเก็บของจ๊ะ งั้นเราสองคนขอตัวนะ ป่ะที่รถกันเถอะยู" เธอหันไปหาสาวน้อยอีกครั้งและพูดภาษาที่ชานยอลคิดว่านั้นคือภาษาไทย เธอสองคนโคร้งตัวให้แล้วเดินไปที่รถ
"ฮยองนั้นสาวที่ฮยองมองที่สนามบินประเทศไทยดิ"
"ใครหรอกอะ น่ารักดีเนอะ"
"ผู้หญิงของชานยอลฮยองว่ะ"
"อืมมมม รักแรกพบหรอก"
ผมไม่ได้แต่มองรถที่กำลังเคลื่อนที่ออกไป และนั้นทำให้ผมได้เห็นรอยยิ้มเธอผ่านกระจกรถ ถึงเป็นเวลาแปบเดียวแต่มันกับทำให้ผมรู้สึกดีและอย่างมองมันนานๆ ผมยืนหัวใจพองโตขึ้นมาในทันที ที่เห็นเธอยิ้มรอยยิ้มแบบนี้ที่เหมาะกับเธอที่สุด
ยูมาอยู่บ้านอาน้อยที่เป็นเรือนหอของอาได้สองอาทิตย์ อาน้อยพาไปเรียนภาษากับเด็กนักเรียนแลกเปลี่ยนที่มาอยู่หอพักของอาเขย และหาที่เรียนต่อให้ยูเรียบร้อย รอแค่ยูพร้อมในเรื่องภาษาก็สามารถไปเรียนได้เลย {ลืมบอกไปคุณอาคนสวยแต่งงานแล้วค่ะ ฐานะของสามีอาน้อยดีมากค่ะ พอมาถึงยูได้รู้เหตุผลที่อาน้อยอยากให้ยูมาอยู่ที่นี้ในฐานะลูกสาวของอาน้อยและอาเขยนี้เองค่ะ เพราะสามีอาน้อยเป็นหมันไม่สามารถมีลูกได้ อาน้อยเลยคุยกับอาเขยเรื่องของยู อาทั้งสองเลยตกลงกันว่าให้ได้ยูมาดูแลในฐานะลูกสาวของตระกูล}
"ยูนี้อ่ะเราซื้อหนังสือภาษาเกาหลีมาให้ มันน่าจะช่วยเรื่องภาษาได้"
"ขอบคุณน่ะ อัง เธอนี้ใจดีจัง"
อังโก๊ะ คือครูสอนภาษาให้ยูเองค่ะ เราอายุเท่ากัน แต่อังเก่งมากสามารถสอบชิงทุนมาเรียนที่เกาหลีได้ 5 ปี เราเลยตกลงเป็นเพื่อนตายกันค่ะ
"โฮ้ ไม่เป็นไรอาน้อยไม่คิดค่าหอพักชักบาทเลยน่ะ แค่ให้อังสอนภาษาเกาหลีให้ เรื่องหนังสือเล็กมากเลย แต่ยูเก่งนะเข้าใจอะไรง่ายดี หัวไวด้วย"
"อิอิ^^ อังสอนดีตั้งหาก ยูถึงเข้าใจ"
"จราาาาาายู วันเสาร์ว่างปาว"
"ทำไมหรอ อังจะไปไหนหรอก"
"อังอยากชวนไปงานแฟนมีตของ EXO"
"คือไรหรอ"
"เฮ้ยยยย ยูไม่รู้จัก EXOหรอ ดังมากเลยนะ" ><
"ไม่รู้จักหรอ ยูดูแค่ซีรี่ย์อ่ะ นักแสดงที่ดูยังไม่รู้จักเลย"
" EXOคือกลุ่มไอดอลที่หล่อมากกกกกกก อังชอบบบบ" หน้าอังฟินมาก
"อ่อ แล้วจะไปยังไง ต้องซื้อบัตรไมอ่ะ ยูไม่มีตังเยอะหรอน่ะ และก็ไม่อยากขออาน้อยด้วย"
ยูพูดกับอัง หน้าก็ก้มมองหนังสือที่อังซื้อมาให้ เพราะจะต้องซื้อบัตรยูคงไม่ไป อยากเก็บเงินที่อาน้อยให้ไว้ใช้จ่ายอย่างอีก ยูไม่อยากรบกวนอาน้อยเลยประหยัดทุกอย่าง อะไรที่ทำได้ยูทำหมด
"อ่ะนี้ บัตรแถวหน้าเลยนะเนียเพื่อนอังเขาไปได้มาจากบริษัทต้นสังกัดอ่ะ มันเป็นหลานเขาเลยมาให้อังสองใบเพราะเห็นว่าอังชอบ^^"
"โฮ้ใจดีจังถ้าเราไปซื้อมันต้องแพงมากเลยนะอัง"
"ถูกต้องแล้วจ๊ะ นี้เราโชคดีอ่ะ หมดปัญหาแล้ว ไปนะไปเป็นเพื่อนอัง"
"ไปก้อได้"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ