Love

     แปบเดียวที่ผมเข้าห้องตรวจ ข่าวการเข้าโรงพยาบาลของไอดอลหนุ่มแห่ง EXO ก็ออกเป็นข่าว พร้อมการปรากฎตัวของเหล่าเมนเบออีก 8 คนก็ตามมา

"ที่แท้ก็โชว์หล่อ เห้ยพวกเราก็เป็นห่วงนึกว่าไปชวนน้องยูทำอะไรแปลกๆเลยต้องเข้าโรงบาล" ไอ้มักเน่ปากเนอะปาก

"ยูขอโทษค่ะที่ทำให้เดือดร้อน" ยูที่เห็นหน้าเพื่อนผมก็เอ่ยคำขอโทษออกมา

"พวกพี่ไม่ได้โกรธยูนะค่ะ เป็นพวกพี่ก็เข้าไปช่วยใครจะให้แฟนตัวเองไปเจออะไรร้ายแรงแบบนั้น" ลีดเดอร์ที่เห็นหน้ายูเหมือนจะร้องไห้เอ่ยบอก พวกเขาเองรู้เรื่องทั้งหมดและเข้าใจในสิ่งที่ผมทำ

"พรุ่งนี้เตรีอมตัวได้เลยแกได้เป็นข่าวแน่ คุณเยลลี่" แบคฮยอนพูดแล้วทำหน้าล้อเลียนผม

"เอ่อรู้แล้วนะเดี๋ยวโดนแตะ" แป๊ะ/// 

"อ่ะเจ็บ ยูตีพี่ทำไม" 

"ก็พี่ชานยอลจะแตะพี่แบค" ยูตีต้นแขนผมเพราะจะทำลายคนอื่น

"5555 น้องยูน่ารักจังแบบนี้พี่มีเรื่องอะไรของชานยอลพี่จะฟ้องให้หมดเลย" แบคฮยอนยิ่งมีแบคดีอย่างยู ก็ยิ่งเอาใหญ่

"จริงด้วยถ้าฮยองมองใครนะพี่เซฮุนจะโทรหาน้องยูเลยนะ"5555 ทุกคนในห้องก็ละเมิดหัวเราะกันหมด ยกเว้นผมคนเดียวที่ตอนนี้หน้าเหลือสองนิ้ว เรื่องเก่ายังไม่ได้สางไอ้มักเน่เพิ่มงานให้อีก

"งานนี้อาคงช่วยอะไรไม่ได้แล้วนะ คุณหลานเขย ปาร์ค ชานยอล"

หมดแล้วไม่มีใครช่วยได้แล้วละ ยูพิงเตียงกอดอกมองมาทางผมแบบเอาเป็นเอาตาย

       หลังจากสองอาและเหล่าEXOกลับไปหมด ในห้องพักก็เหลือ ผมกับยู จริงๆยูก็ไม่อย่างให้ผมอยู่เฝ้าหรอเบื่อขี้หน้า แต่เหล่าEXOนะชิเล่าเรื่องผีให้ฟังชะงั้ย แล้วใครจะนอนได้ คุณอาคนสวยก็ไม่ยอมนอนด้วยเพราะกลัวผีเหมือนกันสุดท้ายเหลือคนเดียวที่นอนเฝ้าได้ดีไหมค่ะ จริงๆเลย

"ยูค่ะ เอาอะไรไมพี่จะไปซื้อให้" 

"ยูค่ะ หิวอะไรไมพี่จะไปซื้อให้" 

"ยูค่ะ ถ้าไม่พูดพี่จะไปแล้วนะ" ผมหมุนตัวเพื่อจะเดิน

"พี่ชานยอลใจร้าย..อึก ทิ้งยู..อึก" เท่านั้นกว่าจะพูดแถมร้องไห้ด้วย

"เปล่านะค่ะก็ยูไม่พูดกับพี่ พี่ก็จะไปห้องน้ำ อาบน้ำค่ะเหนียวตัวจะแย่"

ยูนิ่งหน้าแตกหมอไม่รับเย็บเลย

"พี่ชานยอลบ้าไปเลยไปไหนก็ไป"

"จริงนะไล่เนียไม่กลัวแล้วช่ายม่ะ" ยังๆจะมากวน

"ยูโกรธพี่ชานยอลอยู่นะ ยังจะมากวนเดียวเถอะ"  ยูบอกผมให้รู้ว่าเธอยังไม่หายโกรธ

"พี่ขอโทษค่ะเลิกโกรธพี่นะค่ะ สัญญาต่อไปนี้เรื่องในอดีตที่มันเกิดขึ้นมันจะไม่เกิดขึ้นมาอีก เพราะพี่มียูคนเดียวที่อยู่ในใจนะ"

"ยูจะเชื่อพี่ชานยอลได้แค่ไหนค่ะ" ผมเดินเข้าไปใกล้เตียงคนไข้เอามีเท้าเตียงยื่นหน้าเข้าไปใกล้ยู ยูที่นอนพิงเตียงอยู่หลับตาปี๋เพราะลมหายใจของผมรดอยู่ที่หูจนขนแขนลุก

"พรุ่งนี้ ยูคอยดูนะค่ะ สิ่งที่พี่จะทำมันเป็นเครื่องยื่นยันทุกอย่าง"