love complex รักซับซ้อน

พองานเลิก ณ ที่วังของชายภัทร

ชายภัทรกับหม่อมแม่ของเขาและท่านพ่อของเขาเดินเข้ามาในวัง

"เป็นไงชายภัทร คู่มั่นของชายภัทร"หม่อมแม่ของชายภัทรถามชายภัทร

"ก็ดีครับ"ชายภัทรพูดด้วยหน้าบึ้งๆ

"ชายภัทรไม่ชอบคุณหญิง ฝนทิพย์เขาหรอ"หม่อมแม่ของเขาถาม

"ไม่รู้สิครับหม่อมแม่ งั้นพรุ่งนี้ชวนครอบครัวของคุณหญิงเขามาทานข้าวที่วังเราดีมั้ยครับ"ชายภัทรพูดเพราะอยากเจอหญิงเมล

"เอางั้นหรอชายภัทร งั้นเดี๋ยวหม่อมแม่โทรบอกคุณหญิงก่อนนะ"หม่อมแม่ของเขาพูดแล้วยกโทรศัพท์ต่อสายไปยังหม่อมแม่ของหญิงเมล

"สวัสดีค่ะ คุณหญิง"หม่อมแม่ของชายภัทรพูด

"สวัสดีค่ะ คุณหญิงถึงวังแล้วหรอคะ"หม่อมแม่ของหญิงเมลพูด

"ถึงแล้วค่ะ"

"พรุ่งนี้คุณหญิงกับครอบครัวว่างมั้ยคะ"

"ว่างค่ะ ทำไมหรอคะ"

"งั้นพรุ่งนี้เชิญคุณหญิงกับครอบครัวมาทานข้าวที่วังนะคะ คือชายภัทรเขาบอกมา สงสัยอยากเจอคุณหญิง ฝนทิพย์มั้งคะ"

"อ๋อค่ะ งั้นพรุ่งนี้เจอกันนะคะคุณหญิง"

"ค่ะ" (ตู๊ดๆๆๆ)

"หม่อมแม่โทรบอกคุณหญิงเขาแล้วนะชายภัทร คุณหญิงเขาตอบตกลงแล้ว"หม่อมแม่ของชายภัทรพูดกับชายภัทร

"ขอบคุณมากครับหม่อมแม่ งั้นชายไปนอนแล้วนะครับ ฝันดีครับหม่อมแม่ ฝันดีครับ ท่านพ่อ"ชายภัทรพูดก่อนเดินขึ้นห้องไป

ทางด้านวังของหญิงเมล พองานเลิกแล้วทุกคนในครอบครัวก็มารวมตัวกันที่ห้องนั่งเล่น ตอนนั้นชายวีโทรมาหาหญิงฝนและนัดหญิงฝนออกไปพบข้างนอกพรุ่งนี้

"หญิงฝน คุยโทรศัพท์เสร็จรึยัง"หม่อมแม่ของเขาเรียก

"เสร็จแล้วค่ะหม่อมแม่"หญิงฝนบอก

"พรุ่งนี้คุณหญิงหม่อมแม่ของคุณชายภัทรเดชเขาชวนครอบครัวเราไปทานข้าวที่วังเขานะ พรุ่งนี้1ทุ่มนะ ชายก้อง หญิงเมล หญิงฝน"หม่อมแม่ของเขาบอก

"คือหญิงไม่ว่างค่ะหม่อมแม่ หญิงมีธุระสำคัญ"หญิงฝนพูด

"หญิงฝน ธุระสำคัญอะไรกัน ไปกับหม่อมแม่สักวันไม่ได้หรอ"หม่อมแม่ของเขาพูด

"ธุระสำคัญจริงๆค่ะ หญิงขอตัวก่อนนะคะ"หญิงฝนพูดก่อนเดินขึ้นห้องไป

"งั้นหญิงก็ขอตัวไปนอนก่อนนะคะ กู๊ดไนท์ค่ะหม่อมแม่ พี่ชายก้อง"หญิงเมลพูดแล้วเดินขึ้นห้องไป ส่วนชายก้องและหม่อมแม่ของเขาก็ขึ้นห้องไปเหมือนกัน

เช้าวันรุ่งขึ้น

"มอนิ่งค่ะหม่อมแม่"หญิงเมลลงมาจากบันไดแล้วบอกหม่อมแม่ของเขาที่นั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่น

"หญิงเมลตื่นแล้วหรอ หิวรึยัง หม่อมแม่ให้คนเตรียมอาหารไว้แล้ว"หม่อมแม่ของเขาพูด

"แล้วพี่ชายก้องกับพี่หญิงฝนยังไม่ลงมาอีกหรอคะ"หญิงเมลถาม

"เดี๋ยวคงลงมาน่ะ หญิงเมลไปรอที่โตะอาหารก่อนเลยนะ"หม่อมแม่ของเขาพูด

"หญิงอยู่กับหม่อมดีกว่าค่ะ"หญิงเมลพูด

"มอนิ่งค่ะ หม่อมแม่ หญิงเมล"หญิงฝนพูดแล้วเดินลงบันไดมา

ผ่านไป15นาที

"ทำไมชายก้องยังไม่ลงมาอีกล่ะ ปกติไม่เคยสายขนาดนี้นะ เดี๋ยวหม่อมแม่ให้คนไปตามก่อนนะ"หม่อมแม่ของเขาพูด

"เดี๋ยวหญิงไปตามเองค่ะหม่อมแม่"หญิงเมลพูดแล้วเดินขึ้นบันไดไปยังห้องของชายก้อง

ก๊อกๆๆ "พี่ชายก้องคะ ยังไม่ตื่นอีกหรอคะ"หญิงเมลพูด

"...."

"งั้นหญิงเข้าไปนะคะ"หญิงเมลพูดแล้วเปิดประตูเข้าไปเพราะประตูห้องของชายก้องไม่ได้ล็อค แต่พอเข้าไปก็ยังเห็นชายก้องนอนยังไม่ตื่น

"พี่ชายก้องคะ"หญิงเมลพูดแล้วเขย่าตัวชายก้องเบาๆ แต่ชายก้องก็ยังไม่รู้สึกตัว แล้วหญิงเมลก็ลองคลำที่แก้มของชายก้องก็รู้ว่าชายก้องไม่สบาย แล้วหญิงเมลก็เดินออกจากห้องของชายก้องไป

"เป็นไงหญิงเมล ชายก้องตื่นรึยัง"หม่อมแม่ของเขาถาม

"พี่ชายก้องตัวร้อนมากเลยค่ะ หญิงว่าพาพี่ชายก้องไปโรงพยาบาลดีกว่านะคะ"หญิงเมลพูด

"งั้นหญิงให้คนเอารถออก เดี๋ยวหม่อมแม่กับหญิงเมลไปดูชายก้องเอง"หม่อมแม่ของเขาพูด

"ได้ค่ะ หม่อมแม่"หญิงฝนพูดแล้วเดินไปบอกคนขับรถให้เอารถออก

ส่วนหญิงเมลกับหม่อมแม่ของเขาก็ไปหาชายก้องบนห้อง ชายก้องไม่สบายมากจนไม่รู้สึกตัวอะไรเลย หญิงเมลกับหม่อมแม่ของเขาก็เลยช่วยกันพยุงชายก้องลงมาจากห้องแล้วขึ้นรถไป และมุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลทันที