Chanyeol x you ซุปเปอร์สตาร์ยอดรัก

     ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นมาหลังจากเจอแสงส่องแยงตา =_= เปิดม่านทำไมกันนะ ฉันอยากนอนต่อ เมื่อคืนกว่าฉันจะได้นอนก็เกือบจะสว่างแล้ว O_O เดี๋ยวนะเมื่อคืนงั้นหรอ ฉันพอจะนึกอะไรออกขึ้นมา และรู้ว่านี่ไม่ใช่ห้องของตัวเอง ฉันดีดตัวลุกขึ้นอย่างเร็ว

     "โอ๊ย!!!!" ฉันรู้สึกเจ็บแปล๊บบริเวณช่วงล่าง

     "ไง..ตื่นแล้วหรอ ไหวมั๊ย" 

     "เออ....." ทำตัวไม่ถูก ฉันจะทำหน้ายังไง อายก็อาย พูดไม่ออก

     "อาบน้ำก่อนมั๊ย หรือว่าจะนอนโป๊ะแบบนี้ต่อ" มองมาที่ฉัน แล้วยิ้ม

     "ว๊าย!!! แล้วทำไมไม่บอกว่าฉันโป๊ะอยู่" ฉันร้องออกมาหลังจากที่ก้มมองตัวเองตามสายตาคนตรงหน้า แล้วรีบหยิบผ้าห่มมาปิดบังตัวเองไว้ ตอนนี้หน้าฉันคงจะแดงมาก น่าอายจริงๆ

     "ผมก็บอกคุณอยู่นี่ไง" เค้าพูดกับฉันแล้วก็ขำกับกิริยาท่าทางของฉันตอนนี้ ฉันอายจริงๆนะ นายจะขำอะไรเนี่ย ก็ฉันไม่เคยแก้ผ้าต่อหน้าใครนิ่ นอกจากยัยนามิ ตอนที่เราเมาแล้วไปอาบน้ำด้วยกันอ่ะ >_<

     "บอกตอนนี้มันจะทันมั๊ยล่ะ...ฉันอายนะ" ฉันบ่นอุบอิบคนเดียว ไม่กล้ามองหน้าเค้า

     เค้าละมือจากผ้าม่าน เดินมานั่งลงบนเตียงข้างฉัน ทำให้ฉันตกใจ หันไปมองเค้าแบบเต็มตา แล้วก็พึ่งจะเห็นว่าเค้านุ่งผ้าขนหนูผืนเดียว ผมเค้าเปียกเหมือนพึ่งจะผ่านการอาบน้ำสระผมมาหมาดๆ ผู้ชายอะไรยิ่งเวลาเปียกน้ำแบบนี้ยิ่งดูดี เซ็กซี่มาก >_<

     "จะอายทำไมผมเห็นหมดแล้ว หรือว่าคุณลืม ว่าเมื่อคืนคุณเริ่มก่อน ให้ผมทวนความจำให้อีกรอบป่าว.." เพียงแค่เราสบตากันแรงดึงดูดต่างๆก็เริ่มทำงานอีกครั้ง เค้ามองฉันด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ เราทั้งคู่ต่างนิ่งเงียบ ฉันมองใบหน้าของเค้าช่างหล่อเหลายิ่งนัก ยิ่งดวงตาของเค้า ถ้าใครได้มองแบบฉันก็คงหลงไหลเค้าได้ไม่ยากเช่นกัน เค้าเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ฉันอย่างช้าๆ ทันทีที่ปากสัมผัสกัน

     "เซอร์ไพรส์!!!!!!!!!"

     "เฮ้ย/ว๊ายยย!!!!"

     "........."

     "เออ...." 

     "อาาาา"

     "Sorry.."

     "อืมมม.."

     หลังจากที่ได้ยินคำทักทายแรกของแขกที่ไม่ได้รับเชิญชานยอลรับดึงผ้าห่มมาพันตัวฉันแล้วกอดไว้อย่างไว ยังไม่ทันที่จะพูดอะไรต่อ ก็มีอีก 4 เสียงตามมาเป็นลำดับ ทั้งหมดทำหน้าเลิกลักแต่ไม่มีใครคิดที่จะเดินออกไปจากห้อง

     "จะยืนกันอีกนานมั๊ย..ออกไปกันได้แล้ว เดี๋ยวฉันตามออกไป"เค้าบอกบรรดาเพื่อนเค้าหน้านิ่งๆ เหมือนทุกคนจะตั้งสติได้ ก็ทำตามที่ชานยอลบอกเดินออกจากห้องไป และไม่ลืมที่จะปิดประตูให้ด้วย

     "คุณไปอาบน้ำก่อนแล้วกัน เสื้อผ้าอยู่บนโต๊ะคุณน่าจะใส่ได้ ผมมีแค่ชุดเดียว เดี๋ยวผมจะออกไปจัดการกับคนข้างนอกก่อน" แล้วชานยอลก็ลุกไปแต่งตัวแล้วเดินออกจากห้องไป ฉันถึงลุกไปอาบน้ำตามที่เค้าบอก

Chanyeol Part

     ผมไม่คิดว่าพวกเพื่อนๆ จะมาเห็นเหตุการแบบนี้ พวกมันจะต้องซักถามผม เหมือนนักข่าวแน่ๆ แล้วผมจะตอบคำถามมันยังไงดี ผมพึ่งเจอกับเธอเมื่อคืนเป็นครั้งแรก แล้วต่อจากนั่นเราก็ซัมติงกันเลย แม้แต่ชื่อผมยังไม่รู้จักเลยด้วยซ้ำ ผมรู้แค่ว่าเธอไม่ใช่คนเกาหลี เพราะฟังจากสำเนียงที่เธอพูดยังไม่ค่อยชัด เธอสวย คม หุ่นดี ยิ่งดวงตาของเธอถ้าใครต่อใครได้เห็นแบบใกล้อย่างผมก็ต้องหลงไหลในตัวเธอ ผมเองก็เช่นกัน ผมไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน

     ผมเดินออกมาจากห้อง สายตาทั้ง 5 จ้องมาที่ผม พร้อมกับจะเอ่ยปากถามคำถามผม ผมยก 2 มือห้ามพวกนั้น พวกนั้นก็เงียบ พอเอามือลง มันก็มีเสียงจะถามอีก ผมยกมือห้ามอีกครั้ง แล้วมองไปที่แบคฮยอนเพื่อขอความช่วยเหลือ เพราะเป็นเค้าคนเดียวที่ไม่ซักถามอะไรผม แต่แล้วเค้ากลับเมินหน้าหนีผม แบบไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น เหมือนจะบอกว่าจัดการเอาเอง ประมาณนั้น ถ้าเป็นผู้หญิง คงจะประมาณนางสะบัดบ๊อบใส่อ่ะ

     สุดท้ายผมก็เลยเลือกที่จะอธิบายแบบหนีปัญหาสุดๆ เอาแบบเด็กๆ เลยอ่ะ 

     "ฉันจะตอบพวกนายทุกคำถามนะ.. แต่ไม่ใช่ตอนนี้..โอเค.."

     "ทำไมวันนี้ไม่ได้"ดีโอ

     "ช่ายยย" เซฮุน

     "เหตุผลล่ะ" ซูโฮ

     "ช่ายยย" เซฮุน

     "คำถามมันตอบยากมากเลยหรอ"ซิ่วหมิน

     "ช่ายยย" เซฮุน   

     "ที่ฉันยังไม่ตอบตอนนี้ เพราะเธอยังอยู่ เราควรให้เกียรติเธอบ้าง"

     "ที่นายทำกับเธอเมื่อกี้ เค้าเรียกให้เกียรติหรอ" แบคฮยอน

     "ช่ายยย" เซฮุน

     "นั่นมันคนละเรื่องกัน  เอาเป็นว่าวันนี้พวกนายอยากรู้อะไรก็ถามเธอเองแล้วกัน"

     "ชิส์" เสียงประชดของใครบางคน

     "แล้ววันนี้พวกนายมาได้ยังไง แล้วเข้าห้องฉันได้ยังไงกันเนี่ย"

     "ก็แบคบอกว่านายซื้อคอนโดใหม่ สวยด้วย พวกเราเลยจะมาจัดปาตี้ที่ห้องนายกัน ซื้อของมาเต็มเลยเนี่ย วางอยู่ในครัว" ซูโฮตอบ

     "แบครู้รหัสห้องนาย เราเลยเข้ามาได้ ได้เห็นอะไรดีๆ ด้วย" เซฮุน

     "เดี๋ยวพวกที่เหลือกำลังตามมา" ซิวหมิน

     "โอเค.. งั้นพวกนายตามสบาย ฉันเข้าไปดูเธอก่อน ขอย้ำนะ อย่าถามอะไรที่ไม่ควรถาม ขอร้อง"

     ผมเดินเข้ามาในห้องอีกครั้งเธอยืนอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง เธอใสชุดเสื้อสายเดี่ยว กางเกงบ๊อกเซอร์ผู้หญิง มันเป็นชุดที่พี่สาวผมใส่นอน พอเธอใส่แล้วมันเลยดูสั้นมาก (ผมไม่ได้ว่าพี่สาวผมเตี้ยนะ) แล้วเธอก็เอาเสื้อเชิดสีขาวผมมาใส่ทับอีกชั้น มันดูน่ารักไปอีกแบบ อยากจะเดินไปกอดเธอเล่นจัง เธอเหมือนตุ๊กตามากเลย ได้เห็นแบบนี้ทุกเช้าก็คงจะดี

     "ขอโทษนะที่ใส่ชุดคุณโดยที่ไม่ขออนุญาติ คือชุดมันค่อนข้างโป๊ะน่ะ แล้วเพื่อนคุณ.." ผมตื่นจากภวังค์เมื่อได้ยินเสียงเธอ แล้วตอบกลับไปทั้งที่เธอยังพูดไม่จบ

     "ไม่เป็นไร แล้วก็ไม่ต้องสุภาพมากก็ได้ พูดแบบเป็นกันเองก็ได้ ทำไมอาบน้ำเร็วจังล่ะ"

     "ก็ฉันเกรงใจ แล้วฉันก็ไม่มีอะไรจะให้แต่งด้วยอ่ะ"

     "จะบอกผมว่าตอนนี้คุณสวยหน้าสดหรอ"

     "บ้า..ป่าวสักหน่อย" ไม่พูดป่าวเธอมาพร้อมมือด้วย

     "โอ๊ย!!! ผมเจ็บนะ" ผมทำสำออย

     "อุ๊ย..ขอโทษฉันไม่ได้ตั้งใจ เจ็บมากมั๊ยค๊ะ" เธอตกใจรีบเข้ามาจับดูแขนผม เธอดูหน้าเสีย จิงจัง จนผมอดหัวเราะไม่ได้

      "ขำอะไร" เธอค้อน

      "ขำคุณนั่นแหล่ะ คุณไม่ได้ตีผมแรงสักหน่อย จะกลัวอ่ะไร"

      "ก็ดูเสียงคุณร้องสิ่ จะไม่ให้ตกใจได้ไง" ผมอดขำไม่ได้กับการกระทำของเธอ วันเดียวได้เห็นเธอสีหน้าหลายแบบมาก มันทำให้ผมอยากจะแกล้งเธอ ดูเหมือนเธอจะเริ่มผ่อนคลายขึ่น เธอหัวเราะตามผม

     "จะสวีทกันอีกนานมั๊ยครับ พี่ซูโฮให้มาตามคร๊าบบบบ"

     "ฉันว่าสักวันนายจะโดนฉันเตะนะเซฮุน เข้าห้องคนอื่นเคาะประตูด้วย"

     "โทษที..ฉันลืมไปตอนนี้นายมีสาวอยู่ด้วย ไม่ได้อยู่ที่หอเหมือนเมื่อก่อน ขอโทษนะคร๊าบบบบบคุณ......"

     "ยู.. ค่ะ"

     "ครับ คุณยู ออกไปข้างนอกกันเถอะครับ พวกผมรอคนทำอาหารอยู่ 555"

     ผมจูงมือเธอเดินออกมาจากห้องตามเซฮุนมา

     "พี่ๆทั้งหลาย ชานยอลมาแล้วคร๊าบบบ"

     "นี่พวกนาย...หันมานี่เดี๋ยวสิ่" ทุกคนหันมาตามเสียงเรียก

     "คนแรกคือพี่ซูโฮ ล้างผักข้างๆ คือพี่ซิวหมิน หั่นหมูอยู่ชื่อดีโอ เตรียมเตาย่างอยู่ที่ระเบียงคือเฉิน สวนไอ้คนที่ไม่ช่วยอะไรนอนอยู่หน้าทีวีคือเซฮุน คนที่ยืนอยู่หน้าตู้เย็นคือแบคฮยอนครับ แล้วนี่ก็คือคุณยูครับทุกๆคน"

     "สวัสดีค่ะ ฉันยูค่ะ ยูริสา ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ" ฉันโค้งให้พวกเค้า

     "พวกเราก็ยินดีที่ได้รู้จักครับ แฟนเพื่อน ก็เหมือนครอบครัวพวกเราครับ" ซูโฮ

     "เป็นแฟนเพื่อนเราต้องทำใจหน่อยนะครับ" ซิ่วหมิน

     "ใช่ครับ อาชีพเรา บริษัทห้ามมีแฟนน่ะครับ"ดีโอ

     "จะมีแฟน พวกเราต้องคอยหลบๆ ซ่อนกันแบบนี้แหล่ะครับ" เฉิน

     "แต่ไม่ต้องห่วงนะครับ พวกเราไม่ปากโป้งแน่นอนครับ สบายใจได้ " เซฮุน

     "หลบให้ได้นานๆ นะครับ อย่าให้ความแตก ไม่งั้นชานยอลคงจะแย่ อดทนให้ได้นานๆ แล้วกัน เตรียมรับมือนะครับ" แบคฮยอน

     เธอได้แต่ยิ้ม ไม่ได้พูดอะไร แต่ความรู้สึกผม วันนี้แบคดูแปลกๆไป เหมือนไม่พอใจอะไรสักอย่าง เหมือนคนอารมไม่ดี หน้าตาไม่ยิ้ม หรือว่ามีปัญหากับแทยอล 

     "นายเป็นอะไรหรือเปล่า แบคฮยอน ดูนายแปลกๆ ไปนะ"

     "ป่าวนี่ ฉันปกติดี" พูดเสร็จแล้วก็เดินไปหาเฉินที่ระเบียง

     "เค้าไม่พอใจฉันเพราะหึงคุณหรือเปล่าค๊ะ "ยูพูดแซวผม

     "บ้าสิ่คุณ"

     "ฉันแซวคุณเฉยๆ ก็เค้าเมินใส่คุณเหมิอนกำลังไม่พอใจ "

     "...."

     'หึง' งั้นหรอ คงไม่ใช่หรอกมั้ง คุณกำลังพูดเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ครับ

--------------------------

อยู่ต่างจังหวัดสัญญาณเน็ตก็ไม่ค่อยดี

ต้องพิมพ์ในโทรศัพท์ 

มานะมากๆค่ะ  เป็กำลังใจให้ด้วยนะค๊ะ

อ่านแล้วช่วยติชมด้วยนะค๊ะ

ขอบคุณคร้าาาาาา