Oh my Codeline! สายรหัสต้องแอบรัก♥
8.7
เขียนโดย BLACK_SEA
วันที่ 13 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 01.27 น.
6 chapter
51 วิจารณ์
12.07K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 13 มกราคม พ.ศ. 2559 02.39 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) พี่รหัสฝากมา?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ- kaew's mode -
หลังจากผ่านมาไม่กี่สัปดาห์ วันนี้ก็เปิดเทอมแล้วล่ะ.. ฉันต้องไปเรียนเป็นวันแรก ส่วนเรื่องสายรหัสของฉัน.. ยังไม่เฉลยนะ
ฉันได้เลข 18 มา พร้อมกับคำใบ้ของพี่ปีสองว่า "สวย รวย เก่ง" ฉันมั่นใจเลยว่าพี่รหัสของฉันเป็นผู้หญิงแน่ๆ แต่ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกันนะว่าจะใช่พี่ฟางรึเปล่า
"หวัดดีแก้ว เป็นไงบ้าง" พอเดินมาถึงห้องส่วนกลางของคณะ เสียงใสๆของพิมก็ดังขึ้นทักทายฉัน
"ไง พิม ไม่เจอตั้งหลายวัน ได้คำใบ้พี่รหัสว่าอะไรหรอ" ฉันถามพิม
"เดี๋ยวนะ จำไม่ได้ ขอเปิดดูแป๊บนึง" พิมพูดพลางเปิดโทรศัพท์ขึ้นมาดู
"พิมได้ 'หวานๆ ใสๆ' สั้นๆแค่นี้เลยอ่ะแก้ว" พิมบอกฉัน เอ้อ ฉันว่าของฉันก็สั้นเหมือนกันนะ 555555
"แก้วได้ 'สวย รวย เก่ง' พิมพอจะเดาได้ป่ะว่าใคร" ฉันถามพิม
"โหย..เอาตรงๆนะพิมเพิ่งรู้จักพี่ๆไม่กี่คนเองอ่ะ เดาไม่ออกเลยจริงๆ" พิมบอกฉัน
"น้องแก้วกับน้องพิมใช่มั้ยจ๊ะ" เฮ้ มีคนมาทักฉัน พอฉันหันไปมอง..พี่ฟาง!!!
"ใช่ค่ะะะะ หวัดดีค่ะพี่ฟางงงง" ฉันไหว้พี่ฟางแล้วยิ้มสุดพลัง
"อ่ะนี่ ของน้องแก้ว พี่รหัสฝากมาให้นะ" พี่ฟางยื่นถุงกระดาษพารากอนใบใหญ่ให้ฉัน
"โห ทำไมมันใหญ่อย่างนี้ล่ะพี่ฟาง แล้วพี่รหัสแก้วคือใครอ่ะ" ฉันถามพี่ฟาง
"ไม่บอกหรอก อาจะเป็นพี่ก็ได้น้าาา" พี่ฟางอมยิ้มเบาๆ
"อ่ะ ส่วนนี่ของพิมนะจ๊ะ พี่รหัสฝากมาให้" พี่ฟางยื่นถุงกระดาษอีกใบที่เล็กกว่าของฉันให้
"พี่ไปก่อนนะเด็กๆ จะเข้าเรียนละ เรียนวันแรกก็ตั้งใจเรียนกันนะ ไว้เดี๋ยวเจอกัน บ๊ายบายน้าาา" พี่ฟางโบกมือบ๊ายบายฉันกับพิมก่อนจะเดินไป ฉันกับพิมก็โบกมือลาพี่ฟางจนพี่ฟางเดินไปสุดสายตา
พอพี่ฟางไป ฉันก็หันมาสนใจถุงกระดาษจากพี่รหัสของฉัน ฉันค่อยๆเปิดถุงออก แล้วพบว่าข้างในถุงเป็นขนม!! มีหลายอย่างเลย ซึ่งดูแล้วฉันว่ามันคงจะแพงมาก แพ็กเกจมันดูดีมากๆเลย ฉันเชื่อแล้วแหละว่าพี่รหัสฉันรวยจริงๆ
"อะไรอ่ะ..." พิมพูดขึ้น ทำให้ฉันหันไปสนใจพิม ก่อนจะพบว่าเธอก็เปิดถุงจากพี่รหัสออกแล้วเหมือนกัน
"แก้วดูดิ พิมได้ตุ๊กตากระต่ายอ่ะ น่ารักมั้ย 55555555" พิมพูดก่อนจะโชว์กระต่ายน้อยขนขาวปุกปุยในมือเธอ
"เฮ้ย น่ารักมากๆเลยพิม แก้วชอบ 55555" ฉันพูดแล้วเอามือไปขยี้เจ้ากระต่ายน้อยเบาๆ แต่พอเหลือบไปเห็นนาฬิกาข้อมือ นี่มันก็ใกล้ถึงเวลาเรียนแล้ว ฉันเลยชวนพิมขึ้นไปนั่งรอบนห้องเรียน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"เลิกเรียนสักทีสิน่าาาาา เฮ้ออออออออออออออออออออออ" พิมถอนหายใจออกมายาวมากกกกกก
"พิมถอนหายใจเป็นคนแก่เลยอ่ะ 5555555" ฉันหัวเราะพิม
"เฮ้อออออออออ นั่งเรียนเฉยๆยังรู้สึกเหนื่อยเลยแก้ว เดี๋ยวเย็นนี้เราต้องไปซ้อมเพลงเชียร์อีกใช่มั้ย" พิมหันมาถามฉัน
"อื้ม เริ่มวันนีี้วันแรก" ฉันบอกพิม
"โดดกันมั้ย เดี๋ยวเราออกไปหาอะไรอร่อยๆกินกันข้างนอกม." พิมชวนฉันโดดอย่างไม่ลังเลเลยสักนิด
"ก็เอาสิ" ฉันก็ตอบแบบไม่ลังเลเหมือนกัน 5555555
"น้องพิม ไปกินข้าวกันครับ" มีหนุ่มเดินมาเรียกพิม ฉันว่าหน้าคุ้นๆอยู่นะ ใครน้าาาาา อ๋อ!! เคนตะ!! เอ้ย พี่เคนตะ
"พิมไปกินข้าวก่อนนะแก้ว เดี๋ยวเลิกเรียนเจอกันนะ เดี๋ยวพิมโทรหา" พิมบอกฉันก่อนจะเดินออกไป เอ่อนี่ เค้าสองคนไปอะไรกันตอนไหน ทำไมฉันไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย แต่เดี๋ยวนะ... เมื่อกี๊พิมบอกว่าไปกินข้าวก่อนหรอ เห้ย!! แล้วฉันอ่ะพิม!! พิมทิ้งแก้วให้ไปกินข้าวคนเดียวได้ยังไงกันเล่า T_________T
แล้วฉันก็เดินมาถึงโรงอาหาร ต่อแถวซื้อข้าวเหมือนคนอื่นๆ ก่อนจะเดินไปหาที่นั่ง นั่นๆ นั่นไงพิม นั่งกินข้าวกะพี่เคนตะอยู่สองคน ดูมุ้งมิ้งมาก ถ้าฉันไปนั่งด้วยคงจะเป็นก้างขวางคอเปล่าๆอ่ะ ฉันตัดสินใจเดินหาที่นั่งต่อไป ช่วงพักกลางวันนี่คนมันเยอะจริงๆเลย..
"น้องแก้ว หาที่อยู่หรอ?" ฉันหันไปตามเสียง อ๊ะ พี่ฟางอีกแล้ว นั่งอยู่กับเพื่อนๆ แต่ฉันก็จำไม่ค่อยได้แฮะว่ามีใครบ้าง
"ค่ะ พี่ฟาง แก้วยังไม่เจอที่ว่างเลย หิวจะแย่แล้ว" ฉันทำหน้าเศร้าๆ
"งั้นมานั่งกับพี่ก็ได้นะ เหลือที่พอดี" พี่ฟางขยับเข้าไปนั่งข้างใน พร้อมใช้มือตบเก้าอี้เป็นเชิงให้ฉันนั่ง
"ขอบคุณค่ะพี่ฟาง" ฉันยิ้มให้พี่ฟางก่อนจะกล่าวขอบคุณ แล้วนั่งลงข้างๆพี่ฟาง ก่อนที่พี่ฟางเริ่มแนะนำพี่ๆในโต๊ะให้ฉันรู้จัก
"แก้ว นี่พี่จินนี่นะ อยู่ปีสอง" พี่ฟางเริ่มแนะนำจากคนแรกที่นั่งอยู่ตรงข้ามฉัน พี่เขาสวยจังเลยแฮะ
"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะพี่จินนี่" ฉันยิ้มให้พี่จินนี่ พี่จินนี่ก็ยิ้มให้ฉันด้วยเหมือนกัน
"ส่วนนี่พี่เฟย์ น่าจะคุ้นๆอยู่เนอะ" พี่ฟางแนะนำคนข้างๆพี่จินนี่ แหม่ ฉันจำได้ไม่มีทางลืมเลย พี่เฟย์ อดีตเพื่อนของฉันเอง
"ไงน้องแก้ว จำพี่ได้ใช่ป่าว" พี่เฟย์ยิ้มให้ฉัน
"จำได้ค่ะพี่เฟย์ แหะๆ" ฉันหัวเราะแห้งๆให้พี่เฟย์
"ส่วนนี่ข้างๆพี่เฟย์ ชื่อพี่เขื่อน อยู่ปี 3 เป็นแฟนพี่เฟย์" พี่ฟางแนะนำต่อไป
"หวัดดีจ้าน้องแก้วววว พี่เขื่อนน้าาา" พี่เขื่อน หนุ่มหน้ายาวทักทายฉันด้วยท่าทีร่าเริงแจ่มใสสุดๆ
"ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะพี่เขื่อน" ฉันยิ้มให้พี่เขื่อน
"อ่ะ พอละ รู้จักแค่นี้พอเนอะน้องแก้ว กินข้าวๆ" พี่ฟางหยุดแนะนำ ทั้งๆที่ยังแนะนำไม่หมด
"อะไรอ่ะฟาง ยังไม่แนะนำพี่เลยนะ" พี่ผู้ชายคนที่นั่งข้างๆพี่ฟางทำเสียงอ่อยๆ ฉันรู้สึกว่าเคยเจอพี่คนนี้แล้วนะ
"เออ ฟาง ทำไมไม่แนะนำแฟนตัวเองด้วยอ่ะ" พี่เฟย์พูดแหย่ๆพี่ฟาง
"แฟนบ้าอะไรล่ะพี่เฟย์ ไม่ใช่ละ น้องแก้วอย่าไปฟัง" พี่ฟางพูด
"อ๋อๆๆ หรือว่า..ถึงกับไม่อยากจะให้คนอื่นรู้จักไอ้ป๊อปเลย เห้ย.. หวงขนาดนี้เลยหรอฟาง" พี่เขื่อนพูดแซวพี่ฟาง ฉันแอบเห็นพี่ฟางหน้าแดงนิดนึงด้วยอ่ะ
"นั่นสิพี่ฟาง แก้วไม่แย่งพี่ฟางหรอกน้าาาา" ฉันพูดแหย่พี่ฟางอีกคน 555555
"โอ๊ย พอๆๆๆ ไปกันใหญ่แล้ว แก้ว นี่พี่ป๊อปปี้ ปี3 เป็นพี่รหัสของพี่เอง" พี่ฟางพูดตัดบท ก่อนจะมีใครพูดอะไรไปมากกว่านี้
"ยินดีที่ได้รู้จักนะน้องแก้ว เรียกพี่ป๊อปก็ได้" พี่ป๊อปชะโงกหน้าออกมายิ้มให้ฉัน เหยยย หน้าตาดีเอาเรื่องอ่ะ!! วันนั้นเห็นจากไกลๆก็ว่าดีแล้ว พอเห็นใกล้ๆนี่คือดีงามจริงๆ ไม่แปลกใจเลยที่พี่ฟางหวง 5555555
"พี่ป๊อปกะพี่ฟางนี่เป็นแฟนกันใช่ป่าว" ฉันถามออกไปตรงๆ ทำเอาพี่ฟางสำลักน้ำ
"แค่กๆๆ" พี่ฟางไอไม่หยุดเลย
"อ้าวเห้ย ใจเย็นนะฟาง เป็นไรเนี่ย" พี่ป๊อปพูดแล้วลูบหลังพี่ฟางเบาๆ จนพี่ฟางหยุดไอ
"เมื่อกี๊น้องแก้วว่าไงนะครับ พี่ไม่ค่อยได้ยิน" พี่ป๊อปชะโงกหน้ามาถามฉัน
"อ๋อ แก้วถามว่า พี่ป๊อปกับพี่ฟางเป็นแฟนกันใช่มั้ยคะ" ฉันถามอีกครั้งแล้วยิ้มให้พี่ป๊อป พี่ฟางก้มหน้าก้มตากินใหญ่เลย
"อ๋อ ตอนนี้ยังไม่ใช่ แต่ก็อีกไม่นานหรอก เนอะฟางเนอะ" พี่ป๊อปพูดแล้วยิ้มพร้อมเอามือไปโอบไหล่พี่ฟาง
"เดี๋ยวๆๆๆ ใครเค้าจะตกลงไปเป็นแฟนพี่ อย่าโมเมเหอะ" พี่ฟางดันมือพี่ป๊อปออก
"เดี๋ยวก็ได้กัน" พี่เขื่อนพูดขึ้นมาลอยๆ ทำเอาพี่ฟางหันขวับ
"อะไรพี่เขื่อน เดี๊ยะๆๆ เดี๋ยวฟางให้พี่เฟย์จัดการเลย!!" พี่ฟางทำหน้าดุใส่พี่เขื่อน
"เปล๊าาา พี่พูดลอยๆ เนอะเฟย์เนอะ" พี่เขื่อนหันไปอ้อนพี่เฟย์
ระหว่างที่นั่งกินข้าวกันฉันสังเกตว่าคนที่เงียบที่สุดในโต๊ะนี่คือพี่จินนี่ ตั้งแต่ฉันมานั่งพี่เขายังไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำเลย..
"เออนี่ เดี๋ยวพี่ๆไปก่อนนะ เดี๋ยวมีเรียนต่ออ่ะ ไว้เจอกันนะเด็กๆ" พี่เฟย์พูดขึ้นก่อนจะเดินออกไปตามด้วยพี่เขื่อน
"บ๊ายบายนะจ๊ะทุกคน พี่ไปก่อนนะฟาง มั๊วะะะ" พี่ป๊อปลาทุกคนก่อนจะหันมาส่งจูบให้พี่ฟาง
"ยี้ๆๆๆ นี่แน่ะๆๆ" พี่ฟางหันไปมองก่อนจะรับจูบกลางอากาศนั่นปาลงพื้นแล้วใช้เท้าขยี้...
"โหยยย ใจร้ายจัง ฟางง่ะ" พี่ป๊อปทำหน้าบู้บี้
"ไปเลยพี่ป๊อป ไปเรียนเลย ไปๆๆๆ" พี่ฟางดันพี่ป๊อปออกไป ก่อนที่พี่ป๊อปจะลุกขึ้น
"ก็มาส่งหน่อยซี่" พี่ป๊อปพูดจบก็ดึงแขนพี่ฟางลุกออกไป
"เฮ้ย เดี๋ยวๆๆ ไอ้พี่ป๊อป เฮ้ยยย แก้ว จินนี่ เดี๋ยวมานะ" พี่ฟางขัดขืนในตอนแรกแต่ก็ต้านแรงพี่ป๊อปไม่ได้ ก็ต้องเดินตามพี่ป๊อปไป
ตอนนี้บนโต๊ะเหลือฉันกับพี่จินนี่อยู่สองคน ไม่มีใครพูดอะไรเลยก่อนที่พี่จินนี่จะพูดขึ้นทำลายความเงียบนั้นซะก่อน
"น้องแก้ว ชอบทานอะไรเป็นพิเศษรึเปล่าคะ" พี่จินนี่ถามฉัน เห้ย พี่เขาพูดได้น้าาาาาา ฉันตื่นเต้นสุดๆไปเลย
"อ๋อ แก้วชอบกินพวกช็อกโกแลตอ่ะค่ะพี่จินนี่" ฉันยิ้มให้พี่จินนี่
"แล้วเลี้ยงสายอยากทานอะไรเอ่ย เอ่อ..พี่รหัสน้องแก้วฝากมาถามน่ะ" พี่จินนี่ถามฉันด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
"งั้นฝากบอกพี่รหัสแก้วว่า..เอาเป็นชาบูแล้วกันค่ะแก้วจะได้กินเยอะๆ 555555555" ฉันตอบ ก่อนที่เราจะเริ่มต้นบทสนทนาต่อๆไป ซึ่งส่วนใหญ่พี่จินนี่จะขึ้นต้นด้วยคำว่า 'แล้วน้องแก้ว............' และลงท้ายว่า 'พี่รหัสฝากมากถาม' อืม..บางทีฉันก็คิดนะว่าทำไมพี่รหัสฝากมาเยอะจัง...
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ