ขอโทษที่มันรักเธอ...

 

 

            ระหว่างที่ป๊อบปี้ขับรถกลับบ้าน

 

 

 

 

ป๊อบ: หิวรึเปล่า 

 

 

 

ฟาง: ...... (หยิบหูฟังขึ้นมาฟังเพลงทันที) 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ได้ เล่นแบบนี้ใช่มั้ย  (ยื่นหน้าไปใกล้ๆหูฟาง แล้วตะโกน) ฟางงงงงงงงงงงง !!!

 

 

 

 

 

 

ฟาง: โอ๊ย ! จะตะโกนทำไม ตกใจหมดเลย 

 

 

 

 

ป๊อบ: เอา ก็ถามไม่ตอบหนิ ที่นี้พูดกับพี่ได้แล้วใช่มั้ย

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ที่คุณตะโกนเมื่อกี้ ถ้าเกิดฉันตกใจช็อคขึ้นมาทำไง ถ้าเกิดตกใจแท้งลูกขึ้นมา จะทำไง 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: พี่ขอโทษ พี่ลืมไปเลยอ่ะ ว่าห้ามทำให้คนที่ท้องตกใจ พี่ขอโทษนะ 

 

 

 

 

 

           อันที่จริงฟางไม่ได้ตกใจอะไรเพราะเค้าเปิดเพลงดัง แต่เค้าอยากจะแกล้งป๊อบปี้ดูเท่านั้น 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ว่าแต่หิวรึเปล่า 

 

 

ฟาง: ไม่หิว อยากกลับบ้าน เร็วๆ

 

 

 

ป๊อบ: โอเคๆ กลับก็กลับ 

 

 

 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: หนูฟาง มาลูก ค่อยๆเดินนะ 

 

 

 

ป้าจิตร: ใครไปช่วยคุณป๊อบขนของหน่อย 

 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมขนขึ้นไปเอง มีไรทำก็ไปทำเถอะ

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: เป็นไงบ้างลูก ทานอะไรมารึยัง เดี๋ยวแม่ ให้คนหาอะไรมาให้หนูรองท้องหน่อยดีกว่านะ 

 

 

 

 

ฟาง: อ๋อๆ ไม่ต้องหรอกค่ะ หนูไม่ค่อยอยากทานอะไรอ่ะค่ะ 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: ถ้างั้นหนูขึ้นไปพักดีกว่านะ เดี๋ยวมื้อเย็นแม่จะเข้าครัว ทำเต็มที่เลย หนูฟางอยากทานอะไรเป็นพิเศษมั้ยลูก 

 

 

 

 

ฟาง: อะไรก็ได้ค่ะ 

 

 

 

 

ป้าจิตร: งั้นเดี๋ยวป้าพาขึ้นไปนะค่ะ 

 

 

 

ฟาง: ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฟางขึ้นไปเอง 

 

 

 

 

 

 

        ฟางกำลังเปิดประตูจะเข้าไปในห้อง ป๊อบปี้เปิดออกมาก่อน 

 

 

 

ป๊อบ: ฟางจะนอนเหรอ 

 

 

 

ฟาง: หลีก 

 

 

 

ป๊อบ: อ๋อๆ เดี๋ยวพี่จัดที่นอนให้นะ  (รีบกลับไปในห้องแล้วเปิดแอร์จัดที่นอนให้ฟางได้พักผ่อน) 

 

 

 

 

 

ฟาง: ทำอะไรอ่ะ 

 

 

 

 

ป๊อบ: ก็จัดที่นอนให้ฟางไง เดี๋ยวนอนสักพัก แอร์ก็คงเย็นนะ พี่บอกให้เค้าขึ้นมาเปลี่ยนผ้าปู ปลอกหมอน ผ้าห่ม ใหม่หมดเลยมดูดิ ยังหอมอยู่เลย

 

 

 

 

 

ฟาง: แล้วใครบอก ว่าฉันจะนอนเตียงของคุณ

 

 

 

ป๊อบ: อ้าว แล้วถ้าฟางไม่นอนตรงนี้ แล้วฟางจะนอนตรงไหน 

 

 

 

 

ฟาง: ก็ตรงนี้ไง (มองไปที่พื้น) ก็ที่นอนของฉันอยู่ตรงนี้หนิค่ะ จะให้ไปนอนบนเตียงคุณป๊อบปี้ได้ยังไง 

 

 

 

 

ป๊อบ: ฟาง ): 

 

 

 

 

ฟาง: ก็ปกติ ฉันก็นอนตรงนี้ ไม่เห็นจะแปลกเลย 

 

 

 

 

ป๊อบ: แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมแล้วนะ 

 

 

 

 

ฟาง: ฉันรู้สึกว่า ฉันนอนคนเดียวจนชินแล้วล่ะ นอนบนพื้นแข็งๆ จนชินแล้ว จะนอนต่อไปมันก็ไม่เห็นแปลก 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: แต่พี่ไม่ให้ฟางนอนบนพื้นแล้ว 

 

 

 

 

 

ฟาง: ก็ได้ แต่ถ้าฉัน นอนบนเตียง ฉันจะไม่นอนเตียงเดียวกับคุณ 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ห้ะ !!! มะ หมายความว่าไงอ่า 

 

 

 

 

ฟาง: ก็หมายความว่า ถ้าฉันนอนบนเตียง คุณก็จะไม่ได้นอนบนเตียง แต่ถ้าคุณนอนบนเตียง ฉันก็จะนอนที่พื้นเหมือนเดิม ง่ายจะตาย 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: แล้วจะให้พี่ไปนอนที่ไหน 

 

 

 

 

ฟาง: แค่นี้ คิดไม่ออกเหรอค่ะ ปกติ ฉันนอนที่พื้น งั้นคุณก็นอนที่พื้นเหมือนที่ฉันเคยนอนไง ไม่เห็นจะยากเลย แค่นี้ก็คิดไม่ออก 

 

 

 

 

ป๊อบ: แต่ว่า พื้นมันแข็งนะ