fic knm:คู่รักคู่กัดใต้แสงจันทร์[ลีxไคซ์]

  ''นํ้าเน่าว่ะ นัดกันใต้แสงจันทร์เนี่ยนะ'' ไคซ์นั่งบนลงม้านั่ง 

  ''........ ''

  ''นี่! อย่าเงียบสิ...''

  พูดไม่ทันจบ ชายหนุ่มที่นิ่งเงียบมาตั้งนานก็รุกใส่อีกฝ่าย เขาผลักไคซ์ลงไปนอนบนม้านั่ง

  เขาเกือบได้บรรจงริมฝีปากกับไคซ์ แต่หนุ่มผมเขียวยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะหยิบแมวที่อยุ่ใกล้ๆมากันไว้ 

  เจ้าแมวผู้โชคร้ายตะเกียดตะกายออกจากมือไคซ์ แต่ขาของมันไปข่วนโดนหน้าของหนุ่มอีกคนที่โชคร้ายกว่ารีบปัดแมวออกไป ทำให้เขาต้องลุกขึ้น 

  ไคซ์รีบฉวยโอกาสลุกและวิ่งหนีไปอย่างสุดชีวิต แต่ชายคนนั้นก็วิ่งตามเขาทันและ... 

  ''เฮ้ย!!!! ''

  ไคซ์ลุกพรึ่บขึ้นมาจากหมอนที่ปกติเขาไม่อยากจากไปจากมัน แต่คราวนี้ตรงข้ามกัน เขาแทบอยากจะปาหมอนทิ้ง คิอาร่าเดินเข้ามาด้วยความสงสัย 

  ''มีอะไรเหรอ ไคซ์''

  ''ไม่มีอะไร... เดี๋ยว! กี่โมงแล้วเนี่ย?!''

  ''8โมง15''

  ''หา!! แล้วไม่ปลุกเล่า''

  ''ก็กำลังมาปลุกอยู่ไง''

  ''หล่อนคิดว่าฉันใช้เวลากี่ชั่วโมงในการอาบนํ้า''

  ''ปกติก็ไม่ได้อาบนี่?''

  ไคซ์แทบจะพ่นไฟ เขาลุกจากเตียงไปที่ตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบชุดตัวเก่งของเขามาใส่ เมื่อใส่เสร็จ คิอาร่าและไคซ์ก็รีบเดินออกจากห้อง

  ลีโอลายืนพิงผนังอย่างเรียบเฉยโดยมีเบบลีลงเกาะแขนอยู่ แฮนซั่มในชุดลายโมนาลิซ่าขมวดคิ้วแน่นแล้วเกือบจะเดินไปบีบคอเขา หากไม่ใช่เพราะลีโอลาดึงไว้ 

  ''นายตื่นสายตลอดเลยนะ!''

  ''แต่เราก็ไปทันทุกทีแหละ''

  แฮนซั่มกลอกตาแล้วผลักแว่นขึ้นก่อนจะเดินนำทุกคนไปที่ตึกเรียน ขบวนการหายนะแห่งอคาเลนไปถึงห้องเรียนอย่างเฉียดฉิว นี่เป็นวันแรกในปี2ของพวกเขา บาบาลิสสอนพวกเขาอย่างหฤโหดไปตามปกติ

  เมื่อหมดคาบเรียนทั้งหมด ทั้งห้าเข้าโรงอาหารเพื่อทานข้าว ไคซ์รีบวิ่งไปจองโต๊ะก่อนมีคนมาแย่ง แต่ก็สายไปแล้ว

  มีกลุ่มผู้ชายอยู่กลุ่มหนึ่งที่คาดว่าจะมาจากแผนกอัศวินเพราะเสื้อที่พวกเขาใส่เป็นของแผนกอัศวิน ไคซ์จึงไอเรียกร้องความสนใจจากกลุ่มนั้น

  '' อะแฮ่มๆ คือว่านะ นี่มันโต๊ะของพวกเรา ฉะนั้น.... ลุกไปเดี๋ยวนี้!!'' 

  หนุ่มคนหนึ่งในนั้นลุกขึ้นอย่างมีนํ้าโห แต่ก็ถูกดึงตัวเอาไว้โดยชายที่น่าจะเป็นหัวหน้าของกลุ่ม 

  เขาคนนั้นผมสีทองอาหร่ามที่รวบไว้ด้านหลัง ตาสีฟ้าสว่าง เขาเดินมาหาไคซ์ด้วยมาดคุณชาย 

  ทันทีที่ตาสบตากัน สีชมพูอ่อนๆปรากฎบนแก้มของคุณชายคนนั้น ไคซ์กระตุกยิ้มโดยไม่รู้ตัว

  ทำไมหน้ามันคุ้นๆวะ เหมือนเห็นที่ไหนมาก่อน 

  ไคซ์สะบัดความคิดออกไปแล้วกลับมาจดจ้องกับคุณชายที่ยังคงมีสีชมพูบนแก้มอยู่ เขาก้มหน้าทีหนึ่งก่อนจะเงยหน้า ที่ไม่มีสีชมพู 

  ''สรุปก็คือพวกฉันนั่งอยู่ตรงนี้มานานแล้ว โอเค?''

  ''เฮ้อ! มาแบ่งที่กันหน่อยก็ได้ ฉันไม่ว่าอะไร''

  ''แต่เจ้าชาย....''

  หือ? เจ้าชายหรอกเหรอ 

  ''ไม่เป็นไร เราต้องให้เกียรติ์คนที่มาก่อน เบียดกันนิดหน่อย''

  ''คิอาร่า เธอขยับไปหน่อยได้ไหม''

  ''ไม่ได้  ติดแฮนซั่ม''

  ''ฉันก็ขยับไม่ได้เหมือนกัน ไคซ์ นายเขยิบไปทางนั้นสิ''

  ''ไม่เอาเฟ้ย ไม่อยากอยู่ใกล้ไอ้นํ้าแข็งนี่''

  ใครบอกว่าเบียดกันนิดหน่อยฟะ อยากจะตบปากมันจริงๆ 

  ''เอ่อ... ไคซ์ใช่ไหม ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันกริมเบิร์ก เจ้าชายจากต่างแดน" 

  ''สวัสดี นายมีเงินเท่าไหร่''

  ''เอ่อ..... คือ....''

  ''ช่างเหอะ ไม่มีอารมณ์จะถามแล้ว หิวข้าวก็หิว เบียดก็เบียด''

  ไคซ์ก้มลงทานข้าวอย่างเบื่อหน่าย ถึงแม้เขาจะหิว แต่ถ้ากินแต่ของเดิมๆอย่างไข่เจียวทุกวันก็ไม่ไหวนะ 

  กริมเบิร์กเห็นหน้าของไคซ์ก็สงสาร ดึงจานไข่เจียวของไคซ์ออกมาแล้วดันข้าวหน้าเนื้อของตัวเองให้ไคซ์

  โอ้โห!  ขนาดเจ้าเจ้าชายลีโอลายังทำอย่างนี้ให้ฉันไม่ได้  สวรรค์แท้ๆ 

  ไคซ์เริ่มทานข้าวหน้าเนื้ออย่างหิวกระหาย ถ้าไม่นับอาหารในวังที่เคยกินมาก่อน มันคงเป็นอาหารที่อร่อยที่สุดสำหรับเขา 

  ลีโอลามองไคซ์ที่กำลังกินข้าวหน้าเนื้ออย่างเอร็ดอร่อยสลับกับเจ้าชายกริมเบิร์ก ซึ่งตอนนี้เขาก็กำลังกินไข่เจียวของไคซ์ไปเรื่อยๆ 

  เขาลุกพรึ่บขณะที่จานยังมีข้าวเหลืออยู่ครึ่งทัพพี ไคซ์ที่ทานอยู่นั้น ก็เงยหน้าขึ้นมามองลีโอลาอย่างไม่สบอารมณ์

  ''นายนี่กินของเหลือจริงๆ นี่ล่ะน้า เจ้าชาย''

  ''ชู่ว~''

  คิอาร่ายกนิ้วขึ้นมาปิดปากเสียๆของไคซ์ แฮนซั่มถลึงตาใส่ไคซ์ก่อนพูดโดยไม่มีเสียงที่น่าจะแปลว่า'ไคซ์  พูดไม่คิดอีกแล้ว ไอ้บ้า'

  ''ช่างเจ้านี่สิ หยิ่งชะมัด ไปไกลๆเลย''

  ไคซ์สะบัดมือเป็นการไล่ จอร์โน่ถลึงตาเป็นท่านที่สอง เขาแทบจะลุกมาต่อยไคซ์อยู่แล้วหากเจ้าชายกริมเบิร์กไม่ห้ามไว้ 

  ลีโอลาเดินออกมาพร้อมกับจานข้าวทันที คิอาร่า แฮนซั่ม และจอร์โน่เดินตามหลังลีโอลาไป ทิ้งให้ไคซ์นั่งอยู่กับเจ้าชายต่างแดนและอัศวิน 

  ''ไคซ์  นายจะไม่ตามเขาไปเหรอ?''

  ''เหอะ! ไม่ตามไปง้อหรอก!''

  กริมเบิร์กยิ้มอ่อนๆก่อนจะคว้ามือไคซ์มากุมไว้ ทำให้ไคซ์ทำหน้างงเป็นไก่ตาแตก แต่เขาก็ไม่สามารถดึงมือออกมาได้เพราะเจ้าชายจับไว้แน่น 

  ''นายไม่ต้องไปสนหรอก ฉันจะอยู่เคียงข้านายเอง''

                                                     ............................ 

     บทแรกหนูลีก็เริ่มหึงน้อยๆแล้วสิ อร้ายยย ตื่นเต้นๆ จับไคซ์กด(?)เลยลูก  ก็กว่าจะอัพเนอะ ข้ามปีเลยมั้ง ก็ช่วยกันกดติดตามกันหน่อยนะ แค่เม้นก็ได้