รักแรกของฉัน

ตอนสอง

                              ผ่านไปหลายเดือน

@โรงพยาบาลXX

หลังจากที่พี่สาวเดินทางไปต่างประเทศเป็นประเวลา2ปี ตอนนี้ก็พึ่งไปได้แค่1เดือน เทออยากให้พี่สาวกลับมา กลับมาเล่นกันเหมือนเดิม เผลอๆ ถ้าพี่สาวกลับมาอาจจะเล่นกันไม่เหมือนเดิมก็ได้ อาจจะมีแฟนแล้วจะไม่กลับมาที่ไทยอีกเลย แต่เทอก็ภาวนาอย่าให้เป็นอย่างที่เทอคิด เทอเล่นกะพี่สาวมาตั้งแต่เด็กจะให้พี่สาวเทอลืมเทอได้รึไง ผูกพันธ์กันตั้งแต่เด็กแล้วนะ ก่อนที่ร่างบางจะสะดุ้งหลุดออกจากภวังค์หันไปทางประตูเจอพ่อกะแม่เปิดประตูเข้ามาเยี่ยมเทอที่โรงพยาบาล หลังจากที่พี่สาวเดินขึ้นเครื่องไป เทอก็ร้องไห้หนักจนเป็นลมไป พ่อแม่เลยพาไปที่โรงพยาบาล คุณหมอบอกว่า เทอเครียดไปหน่อยและร่างกายเทอก็อ่อนแอมากด้วย เฮ้อ! ถ้าเป็นพี่สาวเทอคงจะบอกเทอให้ดูแลตัวเอง เดี่ยวนางฟ้าจะมาเอาพี่ไปด้วย ฮ่ะๆ ตลกจัง

"ฟางลูก พรุ่งนี้หนูก็ออกจากโรงบาลแล้วนะ แล้วเดี่ยวแม่จะพาหนูไปสมัครไปโรงเรียน" แม่ก็เอาแต่จะให้ไปเรียน ไปเรียนๆ ทำไมต้องเรียนด้วยล่ะ เบื่อ

"อืม...ค่ะ"ชั้นตอบก่อนที่จะนอนลงเอาผ้ามาคลุมโปงไม่สนใจพ่อแม่ 

"คุณ ชั้นต้องไปหาโฟร์แล้วล่ะ ชั้นเป็นห่วงโฟร์ อยู่คนเดียว เห็นไอ้บอยมันบอก โฟร์มันไม่ยอมกินข้าวเลย" แม่คงคุยกะพ่ออยู่ อยู่กะพ่อก็ดีนะ แต่พี่โฟร์ไม่กินข้าวเลยหรอเนี้ยย บอย คือ น้องชายของแม่น่ะ แม่ส่งให้ไปช่วยดูแลพี่โฟร์ 

"อืม ไปเถอะ ไม่ต้องห่วง เดี่ยวผมดูแลเอง "พ่อพูด

"อืม ชั้นไปก่อนนะ ฝากฟางด้วย"แม่พูดจบก็เดินเข้ามาหาชั้นพลางเปิดผ้ามาพร้อมก้มลงมาหอมแก้มชั้น (ตอนนี้แกล้งหลับอยู่)

         -----------------------------------------------------

@คอนโดใจกลางเมือง

วันนี้ ผมหยุด เลยไม่ต้องไปเรียน แต่ผมก็ต้องทำงาน เพื่อหาเงินมาจ่ายค่าเรียนพิเศษ ผมจะเก็บเงินซื้อบ้าน เพราะคอนโดผมเช่า

ผมทำงานที่ร้านกาแฟก็ใกล้ๆกะคอนโดผมแต่ก็ไม่ใกล้มากเท่าไหร่  เงินเดือนก็มากอยู่นะ 4-5พัน ดีป่ะล่ะ ที่จริงเจ้าของร้านเค้าให้ผม4-5ร้อยแหละ เงินเดือนน่ะ แต่คือ..ผมทำงานนี้มาตั้งแต่ผมยังอายุ15อ่ะ เค้าเลยเพิ่มให้ แต่คนอื่นๆยังเท่าเดิม จนคนอื่นๆอิจฉาใหญ่ แถมยังอยากให้ผมออกอีก เลยแกล้งสาระพัด จนผมเกือบจะโดนออก แต่โชคดีไปที่เพื่อนผม..ก็คือไอ้โมะนี้แหละ อยู่ด้วยเลยไม่โดน ไอโมะถือว่าเป็นผู้ที่ใหญ่เลยนะ เจ้าของร้านแถบจะก้มหัวให้อ่ะดีชิบหาย

//ร้านกาแฟ

"อ้าวไอ้ป๊อป มาพอดีเลย คุณโมะเรียก"พอผมมาถึงร้าน คุณเอ็มเจ้าของร้าน เห็นผมก็เรียกผมพลางชี้ไปที่ห้องห้องเจ้าของร้านก็คือห้องคุณเอ็มนั้นแหละ

"ครับ"ผมก้มหัว ก่อนที่จะเปิดประตูเข้าไป ก็เจอกับไอ้โมะทีนั่งหัวโดตรงโซฟามีไอ้เขื่อนด้วยนิ ดีเลย

"ไง"ไอ้โมะทักตามด้วยไอ้เขื่อน ผมพยักหน้าตอบ ก่อนที่จะไปนั่งโซฟาตรงข้ามกับไปโมะ ส่วนไอ้เขื่อนก็นั่งข้างๆไอ้โมะ โซฟามันเป็นโซฟางเดี่ยวอ่ะ ที่นั่งคนเดียวอ่านะ

"แล้วเรียกมาทำไม"ผมถาม ก็คนอย่างมันจะมาเรียกผมทำไมล่ะ ถ้าไม่มีเรื่องด่วน แต่ผมขอเดาเลยว่า มันต้องเป็นเรื่องงานแน่นอน

" พวกมึงมาทำงานที่บริษัทกูม่ะ "นั้นไงว่าแหละ เฮ้อ! ผมกะไอ้เขื่อนหันมามองกันก่อนที่จะหันไปตอบไอ้โมะพร้อมกันว่า ..

"ไม่!!!" เนี้ยแหละ มีคำตอบเดียว ก็พ่อแม่มันไม่ชอบพวกผมนิ จะให้ไปทำงานบริษัทมัน เชื่อเลย ว่าต้องโดนกดดันแน่นอน

"เออๆ ทำไมว่ะ" เอ้า!! นี้มึงไม่รู้เหี้ยไรเลยรึไงว่ะ สัส!!

"ป่าวๆ"ไอ้เขื่อนตอบ ก่อนที่ไอ้เขื่อนจะขอตัวออกไป ตามด้วไอ้โมะ เหลือผมคนสุดท้าย ผมก็ออกไปสิ่ครับ ไปทำงาน เดี่ยวไอ้คุณอ็มด่าา

     --------------------------------------------------------

 อาจจะไม่หนุกหน่อยนะ ฝากอ่าน ฝากเม้นด้วยน้าา 55