ชุลมุนรัก ร้านหนังสือ

Intro
“ขอโทษนะค่ะ ที่นี้รับสมัครงานมั้ยค่ะ”
ฉันถามกับพนักงานในร้านหนังสือแห่งหนึ่ง ฉันว่างงานมาได้อาทิตย์กว่าๆได้แล้วมั้ง มันทำให้ฉันเครียดมาก เพราะเงินที่เก็บมาทั้งชีวิตกำลังจะหมด พอดีฉันเป็นคนชอบอ่านหนังสือ และชอบเข้าร้านหนังสืออยู่แล้ว พอเห็นว่าร้านหนังสือร้านนี้ติดประกาศรับสมัครงานอยู่ จึงรีบเดินเข้ามาโดยไม่คิดอะไรเลย
“ยังรับอยู่ค่ะ พนักงานคนนั้นตอบกลับมา เจ้าของร้านค่ะ มีคนมาสมัครงานค่ะ”
สักครู่ผู้จัดการก็เดินมาทางฉัน เป็นผู้ชายดูมีอายุหน่อยๆ หน้าเอียงๆไปทางคนเชื้อสายจีน
“กรอกเอกสารเลยครับ”
พร้อมยื่นใบกรอกประวัติมาให้ฉันปึกหนึ่ง ฉันก็กรอกประวัติตัวเองไปเรื่อยๆ เสร็จแล้วก็เดินเอาเอกสารไปยื่นให้กับผู้จัดการ
“เสร็จแล้วค่ะ”
แกตั้งหน้าตั้งตาอ่านอย่างละเอียดแทบทุกหน้า
“อืม เคยทำงานที่เซเว่นมาก่อนเหรอ”
“ค่ะ”
ใช่ฉันเคยทำงานที่เซเว่นแต่มันก็ตั้งแต่ตอนที่ฉันรอผลสอบเอนทรานซ์เข้ามหาลัย เป็นการเพื่อฆ่าเวลาแล้วหาค่าเทอม แต่พอเรียนจบ ก็อย่างที่เห็น หางานอยากมาก โดยเฉพาะงานที่ตรงกับสายที่เรียนมา ยิ่งยากเข้าไปใหญ่ เพราะเรียนออกแบบมา งานเลยหายากมาก เพราะไม่ได้มีฝีมือขนาดนั้น
“ใช่ค่ะ เคยทำ”
“โอเค งั้นพี่จะรับเราเข้าทำงานนะ แต่มันต้องรอเพราะพนักงงานคนเก่าเขาจะออกสิ้นเดือน เรารอไหวมั้ยละ ถ้าเกิดจะต้องเริ่มงานวันที่ 1”
“ไหวค่ะ”
จะให้ไม่ไหวได้ยังไง หางานเหนื่อยจะตาย ได้แล้วจะให้ไม่เอาได้ไง รอแปปเดียวเอง เพราะวันนี้ก็วันที่ 25 แล้ว
“โอเค งั้นเรามาเริ่มงานวันที่ 1 นะ เสื้อขาว กางเกงสีดำ”
“ค่าาาา ขอบคุณนะค่ะ”
เดินออกจากร้านมาด้วยความแช่มชื่น ได้งานแล้วเว้ยยยยยย !!!
:เริ่มงานวันแรก
ติ้ด ติ้ด ติ้ด ติ้ด
เสียงนาฬิกาปลุกบนหัวเตียงดัง เพื่อที่ให้คนที่กำลังนอนหลับน้ำลายไหลได้รู้สึกตัว เจ้าตัวตั้งนาฬิกาปลุกไว้เวลาแปดโมงเช้า เพราะค้องเริ่มทำงานเวลา เก้าโมงครึ่ง
“โอ่ยยย รู้แล้วๆ จะตื่นเดี่ยวนี้แหละค่ะ”
พูดพร้อมกับเอื้อมมือไปปิดเสียงนาฬิกา ขณะที่ยังคงหลับตาอยู่
สาวเจ้าเริ่มกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียง ก่อนที่จะพาตัวเองค่อยๆลุกออกจากเตียง ยืนบิดขี้เกียจไล่ความเกียจคร้านในตัวออกไป ก่อนจะพาร่างที่เหมือนยังหลับอยู่เข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ
เพตายืนตรวจดูความเรียบร้อยของตัวเองที่กระจก พร้อมเผยร้อยยิ้มที่น่ารักสดใสออกมาเพื่อให้กำลังใจตัวเอง สำหรับการทำงานวันแรก
“สู้เว้ยยยยยยยยยย”
ณ ร้านหนังสือขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง
“สวัสดีค่ะ หนูมาเริ่มงานวันแรกค่ะ”
หญิงสาวพูดพร้อมยกมือขึ้นสวัสดีพนักงานคนหนึ่งที่กำลังยืนเช็ดกระจกอยู่ ดูเหมือนจะมีอายุกว่าเจ้าตัวอยู่มากโข
“อ่อ สักครู่นะค่ะ เดี่ยวพี่เรียกเจ้าของร้านให้”
แล้วพี่เค้าก็เดินกลับเข้าไปทางหลังร้าน สักพักเจ้าของร้านก็เดินออกมา
“มาแล้วเหรอ เดี่ยวพี่จะให้พี่บีช่วยสอนงานเรา และแนะนำร้านให้เราก่อนนะ”
“ค่ะ”
“บีๆ พาน้องเดินดูร้านหน่อย”
“เดินตามมา เดี่ยวจะบอกว่าเราต้องทำอะไรบ้าง”
พี่คนนี้จะทำหน้าตาเย็นชาไปไหนเนี้ย ก็รู้นะว่าต้องการอวดของ พูดดีๆก็ได้
“พี่ต้าร์เค้าบอกเรายังว่าเราต้องรับผิดชอบโซนไหน”
“ยังค่ะ”
“โอเค พี่อ่ะชื่อบีนะ พี่จะรับผิดชอบโซนเกี่ยวกับงานศิลปะ ที่ร้านเราจะมีหลายโซน เพราะไม่ใช่ร้านหนังสืออย่างเดียว เราขายอุปกรณ์เครื่องเขียน สำนักงานด้วย ร้านเราเลยมีลูกค้าเยอะในแต่ละวัน ในร้านก็จะมีพนักงานหลายคน เดี่ยวก็คงจะได้รู้จักกัน...”
ต่อจากนั้นพี่บีก็พาเดินทัวร์ทั่วร้านเลย จำได้บ้างไม่ได้บ้าง รายละเอียดเยอะเหมือนกันแหะ ไม่ง่ายซะแล้วเรา
“เดี่ยวพี่จะให้น้องอยู่โซนหนังสือนะ พี่ชื่อต้าร์ เป็นเจ้าของร้านนี้ เราชื่อเพตาใช่มั้ย”
“ค่ะ”
“โอเค เดี่ยวจะมีพี่อีกคนที่เค้าดูแลโซนหนังสือมาช่วยสอนงานนะ พี่เค้าจะเข้างานตอนเที่ยง ระหว่างที่รอ เราก็ช่วยดูแลลูกค้าไปก่อน โอเคนะ”
“ค่ะ”
แล้วพี่ต้าร์ก็เดินไปหลังร้าน เพตายืนทำหน้างง ตกลงเจ้าตัวต้องทำอะไรบ้าง ว่าแล้วก็เดินสำรวจร้านเล่นดีกว่า ร้านใหญ่เหมือนกันนะเนี่ย มีอุปกรณ์การศึกษาแทบทุกอย่างเลย หนังสือก็เยอะแยะไปหมด ดีหร่อยที่พี่ต้าร์ให้อยู่โซนหนังสือ ของชอบ งานถนัด ค่อยทำงานสบายใจหน่อย
อีกด้านหนึ่ง หญิงสาวที่กำลังจะออกไปทำงาน ใบหน้าที่สวยไร้ที่ติถูกบดบังด้วยแว่นสายตาลายขาวแดง กำลังทำหน้าเรียบตึงตามแบบฉบับของเจ้าตัว ถ้าเจ้าตัวจำไม่ผิด วันนี้ที่ร้านจะมีเด็กใหม่มาทำงานวันแรกนี่นา แถมมาเป็นลูกน้องเจ้าตัวด้วย แต่เธอก็ไม่ได้ตื่นเต้นอะไร คิดแล้วก็ขมวดคิ้วไปด้วย ไม่รู้ว่าพี่ต้าร์รวยจนไม่รู้จะเอาเงินไปเก็บไว้ที่ไหนรึป่าวเลยจ้างพนักงาน เธอชอบอยู่คนเดียว โลกส่วนตัวสูง และทำงานคนเดียวได้ ไม่เห็นต้องการลูกน้องเลย ขมวดคิ้วเสร็จก็ควบบิ๊กไบค์ลูกรักออกไปทำงาน

“นิน น้องเค้ามาเริ่มงานละนะ คงอยู่แถวๆนี้แหละ พี่ฝากเราแนะนำน้อง สอนงานน้องด้วยนะ”
“อืม”
รู้แล้ว ไม่ต้องพูดอะไรซ้ำซากได้มั้ย ย้ำตั้งแต่เมื่อวานละ เบื่อ แล้วอยู่ไหนกันละเนี่ย โอ้ย วุ่นวาย
“น้องใช่เด็กใหม่รึป่าว”
“ค่ะ”
เพตาขานรับพร้อมกับหันหน้าไปพบกับคนที่ตั้งคำถามเธอ
สวย สวยมาก นินไม่เคยเจอใครที่สวยและดูดีขนาดนี้มาก่อน ดวงตากลมโต ใสซื่อ ริมฝีปากเป็นกระจับ จมูกรั้นๆนั้น หน้าตาดูเซกซี่และบ๊องๆในเวลาเดียวกัน บวกกับหุ่นที่ไม่ผอมเกินไป มีน้ำมีนวล ดูมีอะไรให้จับ เธอไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ไม่เคยหวั่นไหวกับใครมาก่อน ถึงแม้จะมีผู้หญิงมากมายเข้ามาหาเธอแต่เธอก็ไม่คิดจะสนใจ เพราะเธอไม่อยากให้ชีวิตวุ่นวาย แต่ผู้หญิงคนนี้ ทำไม ทำไมทำให้หัวใจเธอเต้นแรงขนาดนี้
เพตามองหน้าบุคคลที่เอ่ยเรียกเธอพร้อมกับหัวใจเต้นแรง ผู้หญิงใส่แว่นสายตาที่เธอเคยเจอในชีวิตไม่เคยมีคนไหนจะสวยขนาดนี้ เพราะปกติผู้หญิงใส่มักจะเป็นผู้หญิงเฉมเชย แต่ผู้หญิงคนนี้เซกซี่มาก ใบหน้าที่ได้สัดส่วนพอเหมาะลงตัว และสายตาที่ดุดัน ดูเป็นคนเย็นชา ทำไมสายตาคู่นั้นถึงสะกดเธอไว้ถึงเพียงนี้