ครั้งหนึ่งในความทรงจำ memory

     สะพานลอยที่มีพวกกุญแจค้องติดกันพร้อมสัญลักษณ์ชื่อ่ต่างๆของแต่ล้ะคู่ที่มาค้องด้วยกัน

ไม่ใช่แค่ที่เกาหลีเท่านั้นที่มีการค้องกุญแจด้วยกันแบบนี้ชาติต่างชาติต่งประเทศก็มีแบบนี้เหมือนกัน

ป๊อปปี้พาฟางเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าสะพานอีกไม่กี่วันเขาทั้งคู่ก็ต้องกลับแล้วที่นี้น่าจะเป็นที่ที่

เตือนความจำว่าครั้งหนึ่งเราเคยมา มีความสุขรอยยิ้มเสียงหัวเราะด้วยกัน

"ฟางเราไปค้องกุญแจด้วยกันนะ ถือเป็นสัญลักษณ์ของเราสองคนว่า เรารักกันและจะดูแลกันและ

กันให้นานที่สุดเท่าที่จะนานได้"

"ป๊อปนี้น่ารักที่สุดพ่อหมีของฟาง"ฟางรีบเดินไปที่กลางสะพานโดยที่ป๊อปปี้เดินตามมาติดๆ

"มาป๊อปเขียนเอง"

                                          'Poppy <3 Fang'

                                               2011.3.14

"ป๊อปปี้รักฟาง และก็วันครบรอบของเราสองคน เราจะไม่มีวันแยกจากกันเหมือนกุญแจนี้ ต่อให้เรา

ไกลกันสักแค่ไหน แต่หัวใจเราก็ผูกติดกันไว้ที่นี้ ที่ของเราสองคนนะ"

"ฟางสัญญาว่าฟางจะรักป๊อปคนเดียว สัญญาต่อกุญแจรักของเราสองคน"

ป๊อปปี้และฟางยิ้มให้กันแล้วเดินเล่นต่อไปเรื่อยๆที่มีทั้งเสียงหัวเราะ รอยยิ้มและความสุข

ทัั้งสองเดินเล่นกันจนเหนื่อย พากันมาพักที่ต้นไม้ใหญ่ที่เห็นดวงอาทิตย์ตกดินอย่างชัดเจนเขาและเธอต่างกอดกันด้วยความรักที่มีให้มากมาย

"เวลาเดินไปเร็วนะว่ามั้ย ฟางไม่อยากกลับเลย อยากจะหยุดเวลาไว้ตรงนี้ที่นี้ ที่ๆมีแค่เราสองคน"

"คิดว่าป๊อปอยากกลับหรอ ป๊อปอยากอยู่ในความฝันที่มีแค่เรา แต่มันเป็นไปไม่ได้เพราะเราต่างก็

มีหน้าที่ที่ต้องทำ"ป๊อปปี้จูบที่แก้มของเธอแล้วกอดเธอไว้ไม่อยากที่จะปล่อย เช่นเดียวกับฟางที่

อยากจะอยู่ในอ้อมกอดจากคนที่เธอรักอย่างสุดหัวใจ

สายลมที่ผัดผ่านกับแสงอาทิตย์ที่เริ่มลับขอบฟ้าไม่รู้ว่า เขาและเธอจะได้มานั่งดูอาทิตย์ตกดินแบบ

นี้ด้วยกันอีกมั้ยจะมีความสุขแบบนี้อีกหรือป่าว แค่คิดก็ปวดใจถ้าเกิดมันวันนี้ของเราจะไม่มีอีก

"ป๊อปร้องเพลงให้ฟางฟังได้มั้ย ฟางอยากฟัง"

"ได้สิ แต่ฟางต้องร้องเป็นเพื่อนป๊อปนะ"

ฟางพยักหน้าแล้วส่งยิ้มหวานให้กับเขา

                           อยากหยุดเวลาของเรา อยากหยุดให้นานเท่านาน

                      ไม่อยากให้เราสองคนต้องจากกัน ไม่อยากให้เธอต้องไป

                           อยากกอดเธอไว้ให้นาน เพราะไม่รู้จะได้เจออีกเมื่อไร

                            ช่วงเวลาที่ฉันนั้นมีเธอ เธอรู้บ้างไหมมันช่างสุขใจ

                              ถ้าขาดเธอคงจะเหงาเพียงใด ไม่มีใครให้รัก

                       หยุดเวลาหัวใจของเธอจะได้ไหม อยู่ตรงนี้ด้วยกันนะเธอ

                       ไม่ต้องไปไกล ถ้าเธอยังรักกันอย่าเลยอย่าจากฉันไป

                                   อยู่กับฉันจนตลอดไป ได้ไหมคนดี

ทั้งสองต่างคนต่างยิ้มให้กันร้องเพลงคู่กัน จนจบเพลง

"ป๊อปรักฟางนะ รักมากที่สุด"

"ฟางก็รักป๊อป รักหมดลมหายใจ"

ป๊อปปี้และฟางเดินเข้าบ้านมาพร้อมกับจับมือที่ยากนักที่จะปล่อย

"ป๊อปคืนนี้นอนกับฟางได้มั้ย"

"ฟางอนุญาติหรอ  ฟางจะเสียหายนะ"

"แค่คืนเดียวเอง ฟางไม่อยากห่างจากป๊อปเลย รู้สึกไม่ดียังไงไม่รู้"

"ไม่ต้องพูดแล้วฟาง ป๊อปก็ไม่อยากห่างจากฟางเหมือนกัน รู้สึกกลัว กลัวว่าเราจะห่างจากกันไกล"

ฟงเองก็เช่นกัน เขาและเธอควรจะรู้สึกมีความสุขไม่ใ่หรอที่ได้อยู่ด้วยกันตอนนี้เวลานี้แต่ทำไม

ความรู้สึกของการพัดพรากจากกันมันถึงเขามาได้ หรือนี้มันจะบอกเหตุกับความรักของเรากันแน่