ลิขิตหัวใจ

                    ปีนี้เป็นปีสุดท้ายของฉันแล้วในรั้วโรงเรียนมัธยม หวัดดี ฉันวรินลตา จักราวุธ เรียกฉันว่า ริน ก็ได้ นิสัยของฉัน

นะหรอ ใจดี ขี้เล่น ร่าเริง ชอบเอนเตอร์เทรนคนรอบข้าวให้มีความสุข เอาง่ายเลยละกัน ฉันเป็นคนเฟรนลี่นะ

แหละ ที่โรงเรียนเลยให้ฉันเป็นคลาสโนวี่โดยที่ฉันไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ฐานะทางบ้านก็พอสมควรถือว่ามีอันจะกินละ

กัน ก็ที่บ้านทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์กับส่งออกไวท์องุ่นระดับประเทศเท่านั้นเอง (พอสมควรแล้วหรอจ๋า ขนาด

นี้ถือว่ารวยและละ:ไรท์) ฉันไม่คิดจะเกาะพ่อแม่กินหรอกนะ ฉันก็มีอาชีพที่ใฝ่ฝันเหมือนกับคนอื่นๆ คือตำรวจ

ส่วนธุรกิจทางบ้านพี่สาวฝาดแฝดพี่รวีวรรณกับพี่รพีวรรณ วัย 27 เป็นคนดูแล ถึงวัยของฉันกับพี่จะห่างกันแต่

เราก็รักกันมากขอบอกๆ

"ริน ตื่นได้เเล้ว เดี๋ยวสายนะ เปิดเรียนวันแรกด้วยนิ"เสียงใสๆของรวีวรรณ หรือ วี พี่สาวของรินปลุกเรียก

น้องสาวให้ตื่นจากการหลับใหล

"เช้าแล้วหรอค่ะ พี่วี ขออีกนิดนะค่ะ"รินตอบพี่สาวด้วยเสียงที่งัวเงีย

"ไม่ได้ตื่นได้แล้วต้องไปโรงเรียนนะเดี๋ยวสาย ตื่นๆๆๆ"วีปลุกน้องเสียงสาวอีกเมื่อเห็นว่าทำท่าจะหลับอีกครั้ง
"อื้ออออ ตื่นแล้วๆ"รินลุกออกจากที่นอนด้วยท่าทางงัวเงีย หยิบผ้าเช็ดตัวที่แขวนอยู่เดินเข้าห้องน้ำไป

โรงเรียน

"ยัยรินนน รอด้วยยยย สายแล้วววว"เสียงใสๆของผู้หญิงตัวเล็ก ขาว หมวยที่รู้จักกันมานานร้องเรียกเธอ

อย่างรีบร้อน

"เปิดเรียนวันแรกก็สายแล้วหรอ มิ้น"รินถามเพื่อนสนิทที่รู้จักกันตั้งแต่ประถม

"ไปๆ เดี๋ยวเข้าแถวสาย"รินบอกกับมิ้นที่ยังยืนหอบอยู่

"ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย...."กิจกรรมหน้าเสาธงดำเนินไปเรื่อยจนถึงที่ ผอ.จะขึ้นมาให้

โอวาทกับนักเรียนต้อนรับภาคเรียนใหม่

"นั่งได้ วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก ผอ.ขอ..."ผอ.ก็พูดไปเรื่อยจนเด็กบางคนถึงกับสับผะงกกันเลยทีเดียว

กว่าจะจบก็นานมาก

"นักศึกษาวิชาทหารทุกชั้นปีหลังเลิกแถวเเล้วมาที่หลังเสาธงด้วยค่ะ เข้าชั้นเรียนได้ค่ะ"เสียงประชาสัมพันดังขึ้น

ริน สาวน่ารักสดใส ลุกยืนขึ้นหลังจากได้ยินเสียงประชาสัมพัน ใช่แล้วเธอเป็น นศท.หญิงปี2และละ ปีนี้ก็

ขึ้นปี3แล้ว ใครจะไปคิดว่าริน สาวน่ารัก ผิวพรรณสะอาดสะอ้าน เหมือนกับลูกคนหนูมากกว่าจะมาเป็นสาว

ลุย และคนที่เดินข้างริน คือใครไปไม่ได้นอกจาก มิ้น สาวร่างเล็ก ที่แรงกระบือ (ไรท์ยังอยากแต่งนิยายต่อ

ใช่ไหม:มิ้น ///หักคอไรท์)

"นศท.ที่จะขึ้นปี2 ปี3 ใครจะเรียนต่อลงชื่อไว้ แล้วพรุ่งนี้ไปรายงานตัวด้วยนะ"เสียงครูผู้คุมดูแล นศท.กล่าว

ขึ้น และมีหรือที่รินกับมิ้นจะไม่ลงชื่อไว้ เพื่อความฝันเดียวกันของพวกเธอ นิสัยที่เข้ากันได้ และเวลาที่รู้จัก

กันมานานทำให้สนิทกันมาก และกลายเป็นคู่จิ้นในโรงเรียนไปสะแล้ว

หลังจากเสร็จเรื่องแล้วทั้งคู่จึงเดินขึ้นห้องอย่างไม่รีบร้อนสักเท่าไหร่นัก

"ห้องเรามีนักเรียนไหมหรอ มิ้น"รินถามขึ้น

"อื้อ...ได้ข่าวว่าเป็นผู้หญิงนะ"มิ้นตอบ

"งั้นเราไปหากันเถอะมาวันแรกคงยังไม่ค่อยมีเพื่อนหรอกมั้ง"รินพูดอย่างตื่นเต้นพร้อมกับรอยยิ้มที่เพื่อนๆ

น้องๆเห็นต่างเข่าทรุดไปตามๆกัน

"ตลอดนะเธอเห็นเพื่อนใหม่เป็นไม่ได้"มิ้นบ่นอย่างไม่จริงจังเท่าไหร่นัก