(FIC EXO) - Prince of The East Wales

-

เขียนโดย ppnpcy

วันที่ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 08.27 น.

  3 ตอน
  0 วิจารณ์
  13.56K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2558 16.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) (์NC) East Wales Kris XIII (KrisLay)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          

 

 

          มือหนาเคลื่อนไปตามลำคอ ลาดไหล่ สอดมือเข้ามาสัมผัส ลูบไล้ไปทั่วโดยเฉพาะบริเวณยอดอก ริมฝีปากหนานุ่มผละออกไปพร้อมลิ้นที่เปียกชุ่ม ย้ายมาประทับตรงซอกคอและหลังใบหู ลมหายใจร้อนเบารินรด จนขนอ่อนลุกชัน

 

          "อ๊ะ"

 

          ลิ้นและริมฝีปากปรนเปรอที่ยอดอกจนต้องขบกัดริมฝีปากระงับเสียงที่เปล่งออกมาอย่างลืมตัว

 

          เสื้อนอนที่เคยสวมใส่หลุดออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ตัว ใบหน้าหล่อเหลาเลื่อนลงไปขบเม้มลิ้นไล้ไปทั่วบริเวณหน้าท้อง ผมหายใจหอบกระเส่ากับสัมผัสวาบหวามของลิ้นเละริมฝีปากที่กำลังปลุกเร้า มือหนาลูบไล้ลงไปถึงเรื่อยๆ บีบเค้นผิวเนื้อจนถึงบั้นเอวและสะโพกจนผมสะดุ้ง

 

          "เดี๋ยว..." ขอเบรกตอนนี้ยังจะทันไหม 

 

          "ไม่เดี๋ยวแล้วครับ" คนที่ง่วนอยู่กับยอดอกหยุดขึ้นมองหน้าผมสายตาที่มองมาบ่งบอกว่าต้องการผมมากแค่ไหน น้ำเสียงที่เอ่ยออกมาก็เต็มไปด้วยการอ้อนวอนจนผมใจอ่อนยวบ

 

          กางเกงนอนถูกถอดออกไป ผิวเนื้อสัมผัสอากาศเย็นจนผมต้องหุบขาเข้าด้วยกัน ด้วยความอายเพราะสายตาที่จดจ้อง

 

          "อายพี่เหรอครับ หืม?"

 

          ในเมื่อปิดช่วงล่างไม่ได้ งั้นขอปิดหน้าแล้วกัน ผมหยิบหมอนมาปิดหน้าตัวเองอย่างน้อยผมก็ไม่เห็นหน้าเขา แต่เจ้าของร่างสูงดันจับหมอนออกจากใบหน้าของผม

 

          "พี่อยากเห็นหน้าอี้ชิง..อย่าปิดเลยนะครับ" หน้าผมเห่อร้อนด้วยความอายทั้งจากสายตาที่มองมาและจากคำพูด

 

          เจ้าชายอีสเวลส์คริสเคลื่อนตัวลงไปเรื่อยๆ มือหนากอบกุมแก่นกลางลำตัวผมที่กำลังขยายตัวจากการปลุกเร้า ลมหายใจอุ่นร้อนที่รินรดทำให้ผมรู้ว่าเขากำลังจะทำอะไร

 

          "อ๊ะ..ยะ..อย่าครับ...อ๊า!"

 

          ไม่มีเสียงตอบรับเมื่อเรียวลิ้นไส้เลียตั้งแต่ส่วนโคนจนถึงส่วนปลายที่ชุ่มไปด้วยน้ำเหนียวใสก่อนจะคอบริมฝีปากลงไปทีเดียวจนสุดโคน

 

          "อ๊ะ..อ๊ะ..อื้ม.."

 

          ริมฝีปากหนาปรนเปรอดูดดึงขึ้นลงตามความยาวเป็นจังหวะ ความเสียวซ่านแล่นพล่านไปทั่วร่างกาย

 

          "อ๊ะ..อะ..ออกไป..อื้ม..จะเสร็จแล้ว...อ้าาาา"

 

          พยายามดันร่างสูงออกเมื่อรู้ตัวว่าใกล้ถึงแล้ว แต่เขากลับห่อริมฝีปากและดูดรัวเร็วขึ้น จนผมทนไม่ไหวแล้วปลดปล่อยออกมาเข้าสู่ปากที่กำลังกลืนกินอย่าไม่รังเกียจ

 

          "พี่จะทำออรัลให้กับคนที่พี่รักเท่านั้น.." เจ้าชายอีสเวลส์คริสเข้ามาสวมกอดผมแนบแน่นจูบขมับผมอย่างแผวเบาและอ่อนโยน

 

          "นอนซะนะพรุ่งนี้เราต้องกลับวังกันแล้ว" เขาผละกอดออกมาแผ่วเบาก่อนจะพูดด้วยรอยยิ้ม แต่ทำไมนะผมถึงไม่สบายใจเลย

 

          หมับ

 

          ผมเอื้อมมือไปดึงรั้งชายเสื้อของเจ้าชายอีสเวลส์คริสเอาไว้เมื่อเขากำลังก้าวลงจากเตียงแล้วก้มหน้างุด

 

          "ทำไมทำตัวน่ารักแบบนี้..รู้มั้ยว่าพี่จะอดใจไม่ไหว" เขาเชยคางผมขึ้นให้สบตา

 

          "ไม่ไหวก็ไม่ต้องทนสิครับ" พูดจบก็เสหน้าไปทางอื่น พูดเองก็อายเอง ยิ่งได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอของเขาแล้วด้วย

 

          "งั้นพี่ไม่ทนแล้วนะครับ" 

 

          ไม่ต้องรอให้ผมตอบรับริมฝีปากหนาก็บดจูบเข้ามาทันที มันเร่าร้อนและเรียกร้องกว่าเติม แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นผมก็เต็มใจที่จะตอบรับสัมผัสของเขา

 

          ผมค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อของเขาจากเม็ดบนสุดไล่ลงมาจนถึงเม็ดสุดท้าย เผยให้เห็นกล้ามเนื้อเรียงสวยได้รูป เจ้าชายอีสเวลส์คริสผละออกไปถอดเสื้อผ้าออกจนหมดก่อนจะตามมาทาบทับร่างกายของผม เราจูบกันอีกครั้งและอีกครั้งตามความเรียกร้องของรา่งกาย อุณหภูมิของร่างกายสูงขึ้นตามอารมณ์แก่นกายที่ได้รับการปลดปล่อยไปแล้วของผมขยายขึ้นอีกครั้ง

 

          "อึก!"

 

          "ทนหน่อยนะ..ผ่อนคลายนะครับ"

 

          นิ้วเรียวยาวสอดแทรกเข้ามาในกายของผม สร้างความอึดอัดแต่ผมก็ต้องกัดฟันทนแม้จะเจ็บมากก็ตาม เมื่อช่องทางเริ่มคุ้นชินนิ้วที่สองก็ตามมาและตามมาด้วยนิ้วที่สามตามลำดับ

 

          ริมฝีปากร้อนๆ ลากไปตามต้นขา ขณะที่นิ้วในตัวผมก็กำลังขยับ สร้างความคุ้นชินก่อนที่สิ่งใหญ่กว่านี้จะเข้ามาแทนที่ นิ้วถูกถอนออกไปรู้สึกถึงความเป็นชายที่ขยายตัวเต็มที่กำลังจ่ออยู่ช่องทางด้านหลัง

 

          "เจ็บ..อึก!!"

 

          "อดทนนะครับคนดี" รู้สึกถึงความอึดอัด ความเจ็บไล่แล่นเมื่อแก่นกายขนาดใหญ่กำลังกดลึกเข้ามาเรื่อยๆ จนสุด

 

          "อื้มมม อย่ารัดพี่แน่นสิครับ" เจ้าของร่างที่ทาบทับอยู่ด้านบนเริ่มขยับตัวเข้าออกช้าๆ เป็นจังหวะ จากที่ช้าก็เร่งให้เร็วขึ้นเรื่อยๆ

 

          "อึก..อ๊ะ...อ๊า"

          "อื้มมม"          

 

          เสียงเนื้อกระทบกันผสานไปกับเสียงร้องครางด้วยความสุข ผนังที่เสียดสีกับท่อนเนื้อทำให้สมองขาวโพลน มือทั้งสองข้างของเราสองคนประสานกันไว้อย่างแนบแน่น

 

          "อ๊ะ..ผม..อ๊ะ..อ๊า..ไม่ไหว..ฮ๊าา"

          "พี่รักอี้ชิงนะครับ..อื้มม..อ้าา"

 

          จนมาถึงจุดๆ หนึ่งความสุขที่ร่วมกันสร้างก็ได้ไหลทะลักออกมาเต็มไปหมด เจ้าชายอีสเวลส์คริสทิ้งตัวลงมานอนข้างๆ แล้วดึงตัวผมเข้าไปกอด

 

          

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ยังไม่จบน้า...          

http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1407237&chapter=29    

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา