Welcome to dark side
เขียนโดย Chapond
วันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 02.04 น.
แก้ไขเมื่อ 29 เมษายน พ.ศ. 2559 12.04 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
8) 8 why you don’t remember me
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ตายแล้ว ฟางทำไมถึงเป็นแบบนี้เนี่ย”โฟร์ที่กำลังออกมาตามฟางกับเฟย์ต้องร้องตกใจเมื่อเห็นฟาง
กะเผลกตัวเองพยายามขึ้นบันไดเพื่อเข้าหอนอน
“นี่อย่าบอกนะว่าถูกไอ้พวกปากเสียพวกนั้นมาหาเรื่องเอา หนอยแน่ะ มิน่าล่ะถึงได้ให้ฟางไป
ทำความสะอาดแค่คนเดียว ชั้นจะไปเอาเรื่อง”เฟย์เดือดจัดแทนเพื่อนก็ลุกขึ้นพรวดพราดลุกเดินไป
ที่ทางเชื่อมของอีกฝั่งของหอนอนที่เป็นทางเชื่อมทอดยาวผ่านแม่น้ำที่ตัดผ่านในตัววิทยาลัยDSไป
ที่คฤหาสน์โบราณสไตล์ตกวันตกริมทะเลสาบที่เธอรู้มากโฟร์ว่า เป็นบ้านพักส่วนตัวของพวกHigh
classอย่างพวกของป๊อปปี้
“อย่าเฟย์ อย่าไปมีเรื่องเลย”ฟางร้องห้ามแต่ไม่ทันเมื่อเฟย์ที่อารมณ์ร้อนเดินข้ามไปที่ทางเชื่อม
โดยที่โฟร์กำลังประคองฟางอยู่ห้ามไม่ทันเพราะกำลังประคองฟางที่ยังเจ็บเท้าอยู่
“นี่ไม่มีใครบอกรึไงว่าตรงนี้มันเป็นที่ของพวกชั้น พวกโลวคลาสอย่างเธอกล้ามากนะที่จะข้ามทางมา
ตรงนี้น่ะ”เฟย์ที่เดินนำฟางและโฟร์กำลังข้ามทางไปเจอกับเขื่น ปลื้ม และแครอลที่กำลังวิ่งขึ้นมา
จากบันไดทางแยกของทางเชื่อมที่ติดกับแม่น้ำ โดยที่เขื่อนสวมแค่กางเกงสปอร์ตตัวเดียวเดินย่าง
สามขุมเข้ามาว่าเฟย์
ผลัวะ
ไม่ทันที่เฟย์จะว่าอะไร ร่างบางของเฟย์ชกหน้าเขื่อนท่ามกลางความตกใจของพวกของเขื่อนและ
โฟร์ฟางอย่างมาก
“ไอ้ชั่วแกแกล้งเพื่อนชั้น”เฟย์ว่าเขื่อนโดยไม่รู้เลยว่าเขื่อนที่เอามือเช็ดที่มุมปากแล้วตาวาวโรจน์ไป
ด้วยความโกรธที่ถูกผู้หญิงตัวเล็กอย่างเฟย์ชกจนเลือดกลบปาก
“กล้ามากนะนังมนุษย์ที่ทชั้นเลือดออกน่ะห้ะ”เขื่อนเดือดจัดกระชากเฟย์กระแทกเสาไม้ของทาง
เชื่อมอย่างแรงจนเฟย์ร้องและเริ่มกลัวเมื่อเห็นสายตาโกรธจัดของเขื่อนที่แดงจนน่ากลัวและดุคล้าย
กับเหยี่ยวที่กำลังจะขย้ำเหยื่อไม่ปาน
“อย่านะเขื่อนอย่ามีเรื่อง โทโมะ ป๊อปปี้ช่วยห้ามที”โฟร์ร้องห้ามก่อนที่จะร้องเรียกโทโมะและป๊อปปี้
กำลังเดินมาจากทางเชื่อมเพื่อไปหอสมุดเพื่ออ่านหนังสือกันก็รีบมาแยกเขื่อนและเฟย์ออกจากกัน
“เลือด”เฟย์ต้องร้องเมื่อมองไปที่แขนที่เขื่อนบีบแขนตัวเองเมื่อกี้มีเลือดออกมาราวกับถูกกรงเล็บ
ของเหยี่ยวตะปบอย่างแรง
“พี่โฟร์พาเฟย์กับฟางไปที่ห้องพยาบาลของหอนอนเถอะ”โทโมะรีบบอกพี่สาว
“หึ พวกLCไม่รั้กที่ต่ำที่สูง เสร่อเข้ามาในที่ๆไม่ควรเข้ามาโดนแบบนี้ซะบ้างก็สมควรแล้ว”ป๊อปปี้ที่
มองเฟย์ที่ถูกเขื่อนทำร้ายกับมองเห็นฟางที่เจ็บเท้าเพราะการกระทำของเขาแล้วพูดออกมาอย่าง
สะใจ
เพี้ยะ
ฟางที่เสียใจกับการกระทำของป๊อปปี้เมื่อเย็นก็ฝืนตัวเองเดินไปตบหน้าป๊อปปี้อย่างแรง
“นี่แกกล้ามากนะที่ตบหน้าป๊อปปี้นังLcเอ๊ย”แครอลไม่พอใจก็รีบว่าฟางทันที
“ไม่ว่าจะอยู่สูงรึว่าอยู่ต่ำแต่ก็เป็นคนเหมือนกันไม่ใช่รึไง จะมาแบ่งแยกชนชั้นไปทำไมกัน คิดว่าตัว
เองเป็นเทพเจ้ารึไงถึงได้ดูถูกพวกเรานัก”ฟางเสียใจจากตั้งแต่เย็นก็รีบว่าออกมาอย่างเหลืออด
“นี่มันมีเรื่องอะไรกันทำไมถึงมีเรื่องแล้วนี่ฟย์กับฟางเป็นอะไร”แก้วที่เดินเข้ามาก็รีบถามทุกคน
“พวกLCชั้นต่ำรีบไปฟ้องแก้วสิ แก้วมาแล้วนั่นไง”เขื่อนรีบว่าเชิงเยาะเย้ยเมื่อแก้วเดินเข้ามาหา
“ปากดีแบบนี้นายอยากโดนลงโทษรึไงเขื่อน เพราะดากแผลที่แขนเฟย์ชั้นก็รู้แล้วว่านายเป็นคนทำ
ร้ายเฟย์ หรือว่านายไม่กลัวคุณลุงปํกษา พ่อของนาย เอ๊ะ คุณจะว่ายังไงนะถ้ารู้ว่านายทำร้ายเฟย์จน
เลือดตกยางออกแบบนี้”แก้วรีบพูดถึงพ่อของเขื่อนมาขู่ชายหนุ่ม
“เออ จะลงโทษจะทำอะไรก็ทำไปดิ”เขื่อนว่าอย่างไม่พอใจ
“ดี ในฐานะที่ชั้นเป็นประธานDsฝ่ายหญิง และมีสิทธิ์ในการลงโทษนักเรียนพอๆกับป๊อปปี้ ชั้นของ
สั่งให้นายต้องไปช่วยคุณภาดาที่ห้องพยาบาลองDsเพื่อบำเพ็ญประโยชน์เป็นเวลา1อาทิตย์และอยู่
ห่างจากเฟย์ไม่ทำร้ายเฟย์50เมตร 1เดือน”แก้วพูดเสียงเข้มสั่งลงโทษเขื่อน
“ส่วนฟาง เจ็บข้อเท้าแบบนี้ใครในกลุ่มนี้ทำร้ายเธอ บอกชั้นมา”แก้วถามฟางต่อ
“ไม่มีอะไรหรอก ตอนที่ชั้นทำความสะอาด ชั้นลื่นน่ะเลยข้อเท้าแพลง พวกนี้ไม่ไดแกล้งชั้น
หรอก”ฟางพูดแก้ต่างให้ป๊อปปี้
“ไม่ต้องมามารยาทำให้ตัวเองน่าสงสารเลยยัยชั้นต่ำ เธอน่ะแค้นชั้นสินะที่ชั้นทำร้ายเธอที่โรงเลี้ยง
นกแต่หาทางเล่นงานชั้นไม่ได้ งั้นชั้นก็ขอลงโทษตัวเองเลยแล้วกัน เอาเป็นคำสั่งเดียวกับเขื่อนแล้ว
กัน”ป๊อปปี้โพล่งออกมาแล้วมองฟางด้วยสายตาเกลียดชังก่อนที่จะเดินนำพรรคพวกตัวเองเดินไป
จากพวกของฟางและแก้วทันที
“พอดีแฟนเธอน่ะโทรศัพท์เข้ามาที่ทางDsเค้าเลยให้เบอร์หอนอนมา เธอไปคุยกับแฟนเธอสิ อ้าว
ฟางร้องไห้ทำไม ดีใจคิดถึงแฟนล่ะสิ”แก้วพูดด้วยความตกใจเมื่อเห็นฟางร้องไห้ออกมาทำให้
ป๊อปปี้ชะงักหันหลังกลับไปมองฟางที่กำลังร้องไห้อยู่
“อื้อ ดีนะดีใจมากเลยที่เจมส์โทรมา ไปกันเถอะ”ฟางพุดแล้วปาดน้ำตาทิ้งก่อนจะเดินกะเผลกกลับ
หอนอนตัวเองไป โดยที่ป๊อปปี้ที่กำลังกลับตึกของตัวเองแอบกำมือแน่นเมื่อได้ยินเช่นนั้น
“พวกมารยาของLCน่ารังเกียจที่สุด ทำเป็นบีบน้ำตามารยาน่าสงสารแล้วก็ไปออดอ้อนผู้ชาย”แครอล
พูดอย่างหมั่นไส้เมื่อคิดถึงแฟนของฟางที่ดูท่าทางหวงฟางมากก่อนที่จะเข้ามาในนี้
“จะไปยุ่งกับพวกมันทำไม หงุดหงิดโว้ย กลับ”ป๊อปปี้โพล่งออกมาก่อนที่จะเดินกลับตึกของตัวเอง
ไปอย่างหัวเสีย
“นั่นแน่ คุยกันตั้งนานสองนาน คิดถึงแฟนใช่มั้ยฟาง”โฟร์ยิ้มหวานเมื่อฟางใช้โทรศัพท์จากหอคุ
ยกับเจมส์เสร็จแล้วก็รีบแซว
“แล้วนี่พี่โฟร์จะไปไหนหรอคะ ไม่นอนที่หอสาขาหรอคะ”ฟางเปลี่ยนเรื่องคุยแล้วถามโฟร์
“อ๋อ คืนนี้พี่จะไปนอนที่บ้านรับรองด้านหลังตึกทางนั้นน่ะจ้ะ พอดีท่านพ่อ เอ้ย พ่อแม่พี่กับโทโมะ
มา เราน่ะเจ็บข้อเท้าอยู่ก็อย่าใช้ข้อเท้ามากนะเดี๋ยวจะช้ำไปอีก พี่ไปก่อนนะ”โฟรืพูดก่อนที่จะ
ประคองฟางไปที่ห้องนอน ซึ่งเตียงนอนของห้องหางนอน2คนและฟางนอนกับโฟร์ส่วนเฟย์นอนกับ
แก้วห้องถัดไป เมื่โฟร์ปิดประตูลง ฟางก็กะเผลกไปที่ตุ๊กตาหมีที่ทีเจเอาให้เธอก่อนเข้ามาที่นี่แล้ว
ถอดเสื้อตุ๊กตาหมีออกพบว่ามีซิปรูดออกมาอย่างที่เจมส์โทรมาบอกเธอจริงๆ ก่อนที่ฟางจะเปิดออก
มาก็พบไอแพตและมือถือพร้อมกับแอร์การ์ดเอาไว้เชื่มต่ออินเตอร์เน็ตจากภายนอก ฟางไม่รอช้ารีบ
เปิดมือถืวีดีโอคอลกับทีเจและเจมส์ทันที
“ฟางเป็นยังไงบ้างนี่เค้าคิดถึงฟางมากรู้มั้ย แล้วนี่เจอเจสสิก้ารึยัง รีบพาเจสซี่กลับมาเร็วเราจะได้
กลับกรุงเทพกัน”เมื่อเชื่อมต่อกับพวกทีเจเสร็จเจมส์ที่นั่งข้างๆทีเจก็รีบพูดเสียงดัง
“ใจเย็นๆสิเจมส์อย่าโวยวายไป นี่ฟางพึ่งมาอยู่ได้แค่วัน2วันเองนะฟางยังไม่เจอเจสสิก้าเลย ถ้า
เจมส์อยากกลับก็กลับไปก่อนก็ได้นะ อย่าลืมสิว่าเค้าเลือกฟางมาเรียนที่นี่แล้วจะออกไปสุ่มสี่สุ่มห้า
ก็คงจะยาก”ฟางพูดให้เหตุผลแฟนหนุ่ม
“ถูกของฟางนะ แล้วนี่ไม่ต้องห่วงนะ ชั้นคิดค้นแอร์การ์ดแบบพิเศษแล้วก็มือถือกับไอแพตพวกนี้ไว้
แล้ว ไม่ต้องกลัวว่าจะมีคนจับคลื่นสัญญาณที่เราติดต่อกันได้ แล้วนี่เหตุการณ์ที่นั่นเป็นยังไงบ้าง
เจอครีมมี่รึยัง”ทีเจรีบถามต่อ
“ชั้นไม่แน่ใจนะทีเจว่ะใช่ครีมมี่รึเปล่า ชั้นกะว่าตอนที่ชั้นหายเจ็บเท้าแล้วชั้นจะลองเข้าไปทำความรั้ก
ครีมมี่ที่อยู่กัพวกกรีนดูแล้วจะได้ถามถึงเรื่องเธอด้วย ไม่ต้องห่วงนะ ชั้นดูแลตัวเองได้ อ้อ เจมส์
อย่างอนสิ ไว้ถ้าฟางเจอเจสสิก้าแล้วฟางก็จะพาเจสซี่กลับอยู่ล่ะ ไม่ใช่ว่าฟางไม่สนใจความรู้สึก
เจมส์นะ แต่ขอเวลาฟางหน่อยเถอะ เข้าใจฟางนะ”ฟางพูดกับทีเจก่อนจะหันไปพูดให้แฟนหนุ่มที่
กำลังงอนให้เข้าใจเหตุผลของเธอ
“ไม่ใช่ว่าไม่ไว้ใจ แต่เราไกลกัน ฟางอย่าแอบหวั่นไหวกับใครอื่นนะ เราหวง รักฟางนะครับ”เจมส์
พูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงและบอกรักแฟนสาวทำให้ฟางชะงักคิดถึงป๊อปปี้ที่จูบกับเธอแล้วหน้าเจื่อน
ลงไปด้วยความรู้สึกผิด
“เอ่อ อีกวิธีที่เธอจะเข้าไปสืบเรื่องราวต่างๆนะ ชั้นลิสท์มาแล้วล่ะว่าที่ไหนน่าสงสัยบ้าง 1คือที่พัก
ของไอ้พวกชั้นสูงที่มันอยู่บ้านแยกไปจากหอนอน 2ปราสาททางตะวันออกที่เป็นปราสาทขุนนาง
พวกผู้ดีอังกฤษเก่ามาสร้างไว้ ตรงนั้นน่าจะเป็นบ้านของมาดามมัลลิกาและมิสเตอร์ฟอร์ต และ3 คือ
หอคอยร้างที่ติดกับป่าทางตะวันตก ซึ่งชั้นมีเซ้นท์นะว่าที่นั่นจะไม่ใช่ที่รกร้างตามที่เข้าใจกัน อ้อที่
สำคัญ ของที่อยู่ในตุ๊กตาหมีอีกชิ้นน่ะ เก็บไว้ให้ดีห้ามให้ใครเห็นเป็นอันขาดนะ เพราะมันมีฤทธิ์
สามารถทำให้พวกประหลาดกลับสู่สามัญได้ อ้อ ที่สำคัญมันจะมีอานุภาคมากขึ้นเมื่อสาวพรหมจรรย์
ใช้งานเอาเป็นว่าชั้นไปก่อนแล้วกันเธอจะได้พักผ่อน”ทีเจพูดก่อนที่จะปิดโปรแกรมแชทตัวเองก่อน
ที่ฟางจะรีบซ่อนทุกอย่างเข้าที่เดิม
อุปกรณ์ที่ทีเจเอาให้ฟางมาฟางะได้ใช้มั้นรึเปล่าน้อ รึยังไง ต้องติดตามๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ