เพลิงรัก แรงแค้น

ღ✿ วีรกรรม ✿ღ

          "เธอช่วยไปขโมยข้อสอบในข้อพักครูมาให้ฉันหน่อยสิ..." ประโยคที่ถูกเอื้อนเอ่ยออกมาจากปากของหนุ่มหล่อทำให้หญิงสาวถึงกับชงักด้วยความตกใจ

          "นายจะบ้าเหรอเจสัน!? มันเป็นเรื่องที่ผิดนะ!" หญิงสาวรีบสวนกลับอย่างทันควันด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย

          "แต่ฉันไม่อยากสอบตกนี่นา... หรือเธอจะปล่อยให้ฉันสอบตกมิชา?" ชายหนุ่มตีหน้าเศร้าสร้อยทันทีที่เห็นแฟนสาวของตนเอ่ยแย้ง

          "ฉันไม่ได้อยากให้นายสอบตก แต่ฉันก็ไม่อยากจะทำเรื่องที่ผิดแบบนี้ด้วย...ถ้าฉันถูกจับได้ฉันอาจจะถูกจับส่งกลับประเทศเลยนะ!" หญิงสาวเอ่ยเสียงดังอย่างไม่พอใจ การได้มาเรียนต่อในประเทศที่เธอใฝ่ฝันอยากจะมาแสนนานคือความฝันของเธอและเธอจะไมายอมให้โอกาสพังทลายมินาจไปแน่ๆ!

          "งั้นแค่ไม่ถูกจับได้ก็พอใข่ไหม?" ชายหนุ่มเอ่ยต่อด้วยสีหน้าที่ไม่รู้สึกรู้สาอะไรแต่นั้นกลับยิ่งทำให้หญิงสาวโมโหเข้าไปใหญ่

          "นายคิดว่ามันง่ายนักรึไง!? ถ้ามันง่ายนักแล้วทำไมไม่ทำเองล่ะ มาขอให้ฉันช่วยทำไม!?" หญิงสาวท้าวเอวมองด้วยความไม่พอใจ

          "เพราะฉันทำไม่ได้.. เธอก็รู้นิว่าฉันน่ะเด่นจะได้เข้าไปมีหวังความได้แตกหมดกันพอดี" ชายหนุ่มขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างไม่พอใจเล็กน้อยพลางยักไหล่ส่ายหน้าไปมาอย่างช่วยไม่ได้

          "แล้วนี่นายเห็นฉันจืดจางเหมือนคุโรโกะรึไงถึงได้มาใช้ฉันน่ะ!?" หญิงสาวเอ่ยเสียงดังอ้างอิงการ์ตูนแนวกีฬาชื่อดังที่มีตัวเอกที่แสนจะจิดจางแต่นั้นกลับทำให้ชายหนุ่มที่ไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้เลยถึงกับต้องเลิกคิ้วขึ้นสูงอย่างไม่เข้าใจ แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้เพราะไม่อยากจะแย้งให้เสียเวลาก่อนจะถอนหายใจออกมา

          "ก็ได้.. งั้นเราก็ควรห่างกันสักพักนะมิชา" ชายหนุ่มพูดจบก็ลุกขึ้นยืนและเดินหนีออกจากบริเวณนั้นในทันที

          "เฮ้! เพราะเรื่องแค่นี้ถึงกับต้องบอกเลิกฉันเลยรึไง!?" หญิงสาวตะโกนไล่หลังไปอย่างไม่เข้าใจปนโมโห

          "ฉันไม่ได้บอกเลิกแต่ฉันพูดว่า ห่างกันสักพัก ต่างหาก!" ชายหนุ่มพูดตะคอกเสียงดังใส่ตอบหญิงสาวและรีบเร่งฝีเท้าให้ออกจากรัศมีกันมองเห็นของหญิงสาวในทันที หญิงสาวได้แต่ทำหน้ามึนด้วยความสงสัย เธอไม่เข้าใจว่าแค่เพราะเรื่องไม่ไปขโมยข้อสอบให้เขาเพียงเพราะเป็นเรื่องไม่ดีที่ไม่สมควรทำ เขาถึงกับต้องตีตัวออกห่างไปเลยรึไง? มันเป็นเหตุผลที่ไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย...

          หลังจากนั้นก็ผ่านไปราวๆหนึ่งอาทิตย์ตั้งแต่ชายหนุ่มขอห่างจากยิ่งสาวไป เธอก็มักจะโดนแกล้งอยู่บ่อยๆและการแกล้งนั้นก็เริ่มแรงเพิ่มมากขึ้นทุกวันๆ จากที่แกล้งๆเดินชนบ้างอะไรบ้างก็เริ่มมีการใส่ร้ายป้ายสีจนเรื่องไปถึงผู้ปกครองที่รับหญิงสาวมาดูแล หากแต่ก็แค่การแจ้งเรื่องไม่ได้ทำเกรณ์บนแต่อย่างใดเพราะมีหลักฐานไม่เพียงพอบวกกับไม่มีพยานเลยสักคน ทำให้หญิงสาวรอดพ้นมาได้ในทุกๆรอบ แต่เมื่อการใส่ร้ายป้ายสีใส่เธอไม่ได้เหตุ การแกล้งที่รุนแรงกว่านั้นก็เกิดขึ้น....

          ในระหว่างที่หญิงสาวกำลังยืนรอรถประจำทางเพื่อกลับบ้าน คนกลุ่มเดียวกันกับที่เคยใส่ร้ายเธอก็เดินมายินรอด้วยเช่นกัน เธอเขยิบหนีให้ห่างจากคนกลุ่มนั้นมากที่สุดแต่ดูเหมือนคนพวกนั้นจะตามเธอมาเรื่อยๆ ดูก็รู้วจงใจจะมาแกล้งอะไรเธออีกเป็นแน่ และด้วยความที่ค่อนข้างจะชินกับการถูกแกล้งจากคนอื่นๆจึงทำให้หญิงสาวยอมยืนนิ่งอยู่กับที่ไม่หนีไปไหรอีก คนกลุ่มนั้นเมื่อเห็นหญิงสาวยอมหยุดจึงเดินเข้าไปล้อมตัวของหญิงสาวไว้เพื่อกงั้นทางหนีของเธอ

          นี่กะจะดักตบแบบที่ไทยเลยรึไง...? 

          "ฉันยอมรับเธอเลยจริงๆมิชา ที่เธอสามารถเอาตัวรอดได้ทุกครั้งที่พวกฉันใส่ร้ายป้ายสีเธอ" หญิงสาสที่แต่งตัวค่อนข้างดูดีเอ่ยพูดขึ้นก่อนจะแสยะยิ้มออกมาที่มุมบางบางๆ

          พวกเธอมันโง่เองต่างหากที่ไม่เคยใส่ใจรายละเอียดอย่างหลักฐาน... เพราะถ้ามีหลักฐานฉันก็จบแห่อย่างที่พวกเธอหวังแล้ว

          "เอาล่ะได้เวลาโชว์สุดท้ายแล้ว..." หญิงสาวอีกคนในกลุ่มที่แต่งตัวแฟชั่นจ๋าเอ่ยพูดก่อนจะยิ้มให้เห็นเขี้ยวสวยของเธอ

          โชว์สุดท้าย? เท่ากับว่าหลังจากนี้พวกเธอจะไม่แกล้งฉันแล้วใช่ไหม?

          "พร้อมรึยังล่ะ?" พวกหล่อนเอ่ยถามพร้อมกันก่อนจะแสยะยิ้มออกมาอย่างพึ่งพอและมีเลห์นัย

          พวกเธอยังมีหน้ามาถามอีกเหรอ... พูดอย่างกับว่าฉันสามารถเลือกได้แหละ

          "สาม......สอง......หนึ่ง......."

          พลั่ก!!

          "!!!!!"

          ร่างของมิชาถูกผลักออกไปด้านหน้าเต็มแรงด้วยแรงของหญิงสาวในกลุ่มนั้น อาจจะดูเหมือนว่าไม่มีอะไรแต่ด้านหน้าของเธอก็คือถนนใหญ่ซึ่งตอนนี้มีรถผ่านไปมาพอสมควร เธอที่ไม่ทันได้ตั้งตัวจึงได้เซและล้มไปตามแรงผลักของหญิงสาวคนนั้นในทันที แต่ดูเหมือนโชะจะเข้าข้างเธอเล็กน้อยที่ทำให้เธอสามารถตั้งตัวได้ทันทำให้เธอสามารถยืนอยู่หากแต่กลับอยู่บนเลนรถแล่น เธอเชยตามองพวกหล่อนอย่าางเอาเรื่องแต่ก่อนที่เธอจะได้ทำอะไรไปมากกว่านั้น....

          เอี๊ยด...!!

          โครม!!!!

          ร่างของหญิงสาวถูกชนโดยรถเก๋งอย่างจังเสียจนร่างของเธอกระเด็นไปไกลจากจุดๆนั้นมาก คนขับรถรีบวิ่งลงจากรถเพื่อมาดูอาการของหญิงสาว ซึ่งตอนนี้เธอมีเลือดไหลออกจากศรีษะและส่วนอื่นๆอีกเล็กน้อยเป็นจำนวนมาก พวกหล่อนที่ทำเป้าหมายสำเร็จลุล่วงก็ต่างพากันกอดอกแสยะยิ้มออกมาอย่างพึ่งพอใจกับผลงานชิ้นเอกที่พวกหล่อนเป็นคนคิดและลงมือทำเอง แต่เพื่อไม่ให้ผิดสังเหตพวกหล่อนจึงแกล้งทำเป็นวิ่งเข้ามาดูอาหารของมิชาเช่นเดียวกัน แสร้งทำเป็นห่วงเป็นใย แต่ภายในใจกลับภาวนาขอให้รีบๆตายๆไปซะเสียจะดีกว่า

          มิชาถูกส่งตัวไปยังโรงพยบาลที่ใกล้ที่สุดในบริเวณนั้นเนื่องจากเธอเสียเลือดเป็นอย่างมากถ้าขืนปล่อยไว้เธออาจจะเสียชีวิตได้ และเมื่อถึงโรงพยาบาลเธอก็ถูกนำเข้าห้องฉุกเฉิน(ICU)ในทันที การที่จะช่วยยื้อชีวิตของเธอจำเป็นต้องใช้เวลามากพอสมควร ครอบครัวที่รับมิชาไปดูแลในขณะที่ยังแลกเปลี่ยนอยู่ที่อังกฤษเมื่อทราบข่าวจากโรงพยาบาลก็รีบขับรถตรงมาในทันที แม้มิชาจะไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆของพวกเขาแต่พวกเขาก็รักเธอดังลูกคนหนึ่ง เธอเป็นเด็กดี น่ารัก ช่วยงานต่างๆภายในบ้านตลอด และที่สำคัญพวกเขามั่นใจว่าเธอไม่เคยไปมีเรื่องทะเลาะวิวาทกับใครแน่นอน แต่การที่เธอมาประสบอุบัติเหตุเช่นนี้ มันเป็นเรื่องที่น่าเหลื่อเชื่อสำหรับพวกเขา เพราะมิชาไม่เคยจะอยู่ริมฟุตบาทเพราะรู้ว่ามันอันตราย แล้วจะเป็นไปได้งั้นหรือที่เธอจะมาถูกรถชนเพราะตกฟุตบาท? ยิ่งคิดพวกเขาก็ยิ่งไม่อยากจะเชื่อ เพราะมิชาเป็นคนที่ระวังตัวมากไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม

          เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงทีมแพรตสามารถช่วยยื้อชีวิตของมิชาเอาไว้ได้ มิชาถูกสั่งให้พักอยู่ที่โรงบาลสัก 2-3 เดือนระหว่างนั้นเพื่อนๆที่โรงเรียนของเธอก็ผลัดกันมาเยื่ยมเธอพร้อมกับมีของฝากเล็กๆน้อยๆ แต่คนที่ไม่มาเลยก็คือเจสัน...ทั้งๆที่ข่าวที่ว่าเธอถูกรถชนน่าจะไปถึงหูของเขาผ่านๆบ้างแล้วแท้ๆ แต่กลับไม่มีแม้แต่เงาของเจ้าตัว... แม้ว่ามิชาจะเศร้าไปบ้างเล็กน้อยแต่นั้นก็พอเป็นคำตอบให้เธอได้แล้วว่าเจสันคงจะหมดรักจากเธอแล้ว และคงไม่มาให้เธอได้เห็นอีก... คำลำลาสักนิดก็ไม่มี อย่างน้อยขอคำบอกเลิกที่มันชัดเจนหน่อยก็ไม่ได้.....

          นายนี่มันใจร้ายจริงๆเลยนะเจสัน............

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เพลิงรัก แรงแค้น : วีรกรรม

กว่ารินจะว่างมาอัพให้จบ แทบคลั่งเลยค่ะ 5555

อ้อ! แล้วก็ขอบคุณสำหรับอันดับ 4 ของสัปดาร์นี้นะคะ

รินซึ่งใจมากๆๆๆๆๆๆเลยล่ะค่ะ ><!

ตอนหน้ารินจะพยายามมาอัพให้ไวๆน้าาาา