[Fic inazuma eleven go]รักใสๆ ของนายแว่น

"ไง ทุกคน"ผมพูดทักทายทุกคน อย่างอารมณ์ดี...มาก

"ไงครับ รุ่นพี่เอ็ดดี้ แล้วรุ่นพี่ยูจีนล่ะฮะ ไม่มาหรอ ???"ใครซะอีกล่ะแบบนี้ถ้าไม่ใช่เทนมะ

โป้ก....

"โอ้ย..." เทนหลุดออกมาเมื่อมีมือ มาเคาะ หัวของเทนมะดังยังงี้

"นายจะถามมากทำ ไม อยู่เงียบๆบ้างสิ พูดอยู่ได้ทั้งวัน ไม่เบื่อเสียงตัวเองบ้างรึไง

"ฉันเจ็บนะสุกกี้ " เทนมะทำ หน้าอ้อนใส่สึรุงิ แต่...ทำ ไมสึรุงิถึงทำ หน้าอย่างงั้นว่ะ

"555 เดี๋ยวก็ทะเลาะกันอีกหรอก เทนมะหยุดเหอะ เพื่อทุกอย่างของนายนะ" ฉันเตือนด้วยความหวังดี เพราะรู้ว่าคืนนี้ เทนมะเละแน่

"หึ..ปล่อยให้เค้าอ้อนไปเหอะเอ็ดดี้ คืนเนี่ย ไม่รอดแน่ หึ.." เค้ายิ้มแบบชั่วร้ายให้กับเทนมะ ทำ เอาเทนมะ วิ่งไปนั่งเกือบไม่ทัน 

"อาว ยูจีน มาแล้วหรอ.."กัปตันชินโด หรือกัปตันริคาโด้ทักขึ้น เมื่อเห็นยูจีน เดินหน้าเศร้าเข้ามา ในชมรม

"อืม"เค้าตอบแค่สั้นๆ ก่อนมองหาที่นั่ง 

"มานั่งกับฉันสิ ที่อื่นมันสกปรกนะ"ผมเขยิบให้เค้านั่งเพราะปกติ ผมชอบนั่งแบบไขว่ห้าง แล้วก็นั่งนิดเดียว แบบว่าครึ่งของครึ่งก้นผมเลยล่ะฮะ

"เอ่อ..อืม"เค้าลังเลอยู่ตั้งนานกว่าจะเดินมานั่งกับผม ผมนี่ไม่เข้าใจเลยฮะ ว่าเค้ามีเรื่องอะไรให้ลังเลนักหนา เราประชุมกันเรื่องฟุตบอลกันจนถึงเวลาเข้าแถว

กริ๊งงงงงงง นักเรียน เข้าแถวกันหมดแล้ว ผมเห็นยูจีน ยังนั่งอยู่เลย เข้าไปถาม

"เป็นอะไรมั้ยยูจีน"

"คือ...ฉัน..ปล่าว ไม่มี...อะไรหรอก"

"งั้นไปกันเถอะ" ผมดึงมือของเค้ามาแล้วดึงให้เค้าบุก แต่เค้าก็ไม่ลุก ดีนะที่พบเคยทำ งานช่วยพ่อแม่อยู่ในตลาด เลยยกปลาให้เป็นประจำ ครั้งนี้จะเป็นการทดสอบกำ ลังของผมแล้วสินะ

ผมอุ้มยูจีนมาเข้าแถว ถึงที่ ตัวแค่เนี่ย สบายมาก

"นายจะอุ้มฉันมาทำ ไมอ่ะ นายไม่หนักบ้างรึไง"

"หนักกว่านี้ ฉันก็เคยยกมา"

"......"

"..^_^.."

"ขอบใจนะ เอ็ดดี้"

"อืม..>_< "

จบแล้วน้าา ทั้งหมดนี้ก็คงเข้าใจ ฝากติดตามอีกเรื่อใด้วยน้าาจ้าาา เฮ้ย ไไม่ใช่ ไรท์เตอร์ขอหยุดบทนำแค่นี้นะค่าาาาบทนำอยู่เลยไรเตอร์ขี้เกียจ คิดให้เครียดอิอิ