[Fic inazuma eleven go]รักใสๆ ของนายแว่น

"ยูจีน"

"......."

"ยูจีน.."

"...."

"ยูจีนนายเป็นอะไรรึเปล่า ยูจีน"โห..เป็นห่วงเราด้วยแฮะ เปิดดีมั้ยน้าาา 0_0

เคร่ก ๆ เสียงปล่อยกลอนดังขึ้น เอ็ดดี้จึงเปิดประตูเข้ามา แล้วก็เห็นว่า ยูจีนนอนหลับไปแล้ว 

"เหนื่อยล่ะสิ"เค้าพึมพำกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะลูบหัวผม ผมไม่ใช่ลูกหมานะเฟร๊ยยยย ไอ้เอ็ดดี้บ้า 

"...^_^..."ผมได้แต่นอนอมยิ้มอยู่คนเดียว ไม่รู้ว่าเค้าจะเห็นรึเปล่านะเนี่ย 

จากนั้นเค้าก็ทิ้งตัวนอนกับผมอย่างสบายใจ (มั้ง) แต่เบาะเนี่ย เด้งดึ๋งได้อย่างชัดเจน 

"เฮ้ย...."เค้าถอนหายใจออกมาดังๆ ก่อนที่จะ

ฟลุ่บ.....

"เฮ้ย....เอ็ดดี้ นายจะทำ อะไรน่ะ 0_0"

"นอนไง"

"ไม่ใช่...ฉันหมายถึงว่านายมากอดฉันทำ ไม"

"อืม..หนาว"คอดตั้งนานนะ กว่าจะตอบอ่ะ 

"หนาว....แล้วนายไม่ห่มผ้าล่ะ"

"กอดนายอุ่นกว่าเยอะ แค่มีนายน่ะ จะอยู่ที่ไหนฉันก็อยู่ทั้งนั้นแหละ "

"...^_^..."ยึ้ย...เขินอ้าาา ขณะที่ผมพูดก็รู้สึกได้จากข้างหลังว่าเอ็ดดี้ตัวสั่นอยู่หรือเอ็ดดี้จะป่วย ไม่น้าา เอ็ดดี้ของฉัน

" คิคิ..."หลังจากได้ยินเสียงหัวเราะนั่น ผมก็ประจักษ์แก่หูแล้วว่า 'ไอ้บ้านี่หัวเราะ' หัวเราะทำ ไมฟร๊ะ 

"บ้า...>_<"ยูจีน

"ฉันออบอายอ๊ะ" จับเป็นคำ ได้แค่คำ ว่า ฉัน เท่านั้นแหละ แต่เอ็ดดี้น่ะ เค้าพูดแบบเสียงงัวเงีย

"ฮะ..อะไรนะ"ยูจีน

"......"เอ็ดดี้

"เอ็ดดี้.."ยูจีน

"..... "เอ็ดดี้

"เอ็ดดี้"ยูจีน

"......"เอ็ดดี้

"หลับแล้วหรอ"ยูจีน

"..."เอ็ดดี้

"หูฝาดล่ะมั้ง" น่าเสียดาย จัง 

กริ้งงงงงงง

เช้าแล้วเว้ยยยยยยย!!

ผมตื่นมาอย่างสดชื่นแต่ดูเหมือนว่า คนข้างๆยังนอนหลับอยู่ ฮึๆๆ เสร็จโผ้มมม 555

ฝอด.......

"เฮ้ย.....เอ็ดดี้ นายทำ อะไรฉันน่ะ "

"แม่..หอมหน่อยดิ น้าาา คิดถึงแม่นะ แม่..."ผมแกล้งเป็นละเมอน่ะครับ แต่ทำ ไม.....

"อ้าว..เอ็ดดี้นานร้องไห้อยู่นะ ตื่นมาก่อนสิ" ฮือ..ตอนแรกว่าจะหยอกเค้า แต่ตอนเนี่ย คิดถึงแม่อาาา

"ฮือ..." ผมร้องไม่หยุด เค้าก็ปลุกผมอยู่อย่างนั้นอ่ะ หารู้ไม่ว่าผมตื่นมาก่อนเค้าอีก

"เอ็ดดี้ ตื่นสิเอ็ดดี้ เอ็ดดี้ " เค้ากอดผม ก็ดีใจอยู่อ่ะนะ แต่...ไม่ใช่เค้า ที่ดีใจ ผมรู้สึกได้ ว่ายูจีนตัวสั่นๆ น้ำ อุ่นๆ ไหลมาโดนบ่าของผม ผมตกใจมาก เลยลืมตาขึ้นมา แลเวก็เห็นว่า...

"ยูจีน นายร้องไห้ทำ ไม มีอะไรรึเปล่า"

"อึก...ฮือ..ฉ..ฉันเจ็บตาอ่ะ ไม่เป็นไรหรอก "

"ทำ ไมนายถึงเจ็บตาอ่ะ"

"แล้วทำ ไมนายไม่รีบตื่นอ่ะ ฉันก็นึกว่านายเป็นอะไรไปซะแล้วอ่ะ"

"ตกลงนายเจ็บตา หรือนายเป็นห่วงฉันกันแน่ ยูจีน" ผมเอาหัวของเค้า มาซุกอยู่ที่หน้าอกของผม และก็..ก็..ก็แค่กอดเค้าอ่่ะ บ้าแล้ว เขินอีกแล้วอ่ะ ถึงจะมีร่างกายบึกบึนกว่าใคร แต่ใจอ่ะ ใครจะห้ามได้ล่ะ อุ้ย..คม

(~_~)....

"ไม่เป็นไรนะ ยูจีน"

"อึก ๆ อืม.."เค้าปล่อยผมออก แล้วก็หยิบชุดนักเรียนและผ้าขนหนู ไปในห้องน้ำ 

แหม คนอะไร น่ารักจัง......

ณ โรงเรียน ไรมง

(ด้านวิกเตอร์กับโอไรอ้อน)/(สึรุงิกับเทนมะ)

"นี่ หยดก่อนสิ วิกเตอร์"หนุ่มหน้าใสหัวใจรักฟุตบอลอย่าง โอไรอ้อน เชอร์วิน ดังขึ้นมาจากหลังวิกเตอร์

"มีอะไร"

"นายไม่คิดจะรอฉันหน่อยหรอ"

"ทำ ไมต้องรอ นายเป็นอะไรกับฉันหรอ"

" 0_0..."คำพูดนี้ ทำ ให้เทนมะถึงกับอึ้ง แล้วน้ำ ตาก็ค่อยๆไหลออกมา แต่วิกเตอร์กลับทำ เป็นไม่สนใจและเดินเข้าโรงเรียนไป เทนมะเดินน้ำตาไหล ไปแล้ว ตะโกนออกมาท่ามกลางฝูงชนมากมาย

"เราเป็นอะไรกัน อย่างนั้นหรอ ความรู้สึก ที่ฉันมีต่อนายก็คงไม่เหมือนกับที่นาย มีต่อฉันสินะ ฉันมันบ้า ที่คิดไปเอง ว่าเราสองคนน่ะ เป็นคนที่สำคัญของกันและกัน ไหนนายเคยบอกฉันไง ว่าฉันน่ะ สำคัญกับนายที่สุดอ่ะ แต่นายเป็นอะไรอ่ะวิกเตอร์ นายมาถามฉันว่าเราสองคนเป็นอะไรกันงั้นหรอ "

"เทนมะ"วิกเตอร์เรียกชื่อของเทนมะเบาๆ แล้วเทนมะก็พูดต่อ

"ก็ได้ วิกเตอร์ถ้านายไม่คิด อึก...T_T ว่าฉันสำคัญกับนายแล้วอ่ะ นายก็ไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีกแล้ว ฮือ...."เทนมะวิ่งร้องไห้ไปมาหาผมและลากตัวผมกับยูจีนที่รับรู้เหตุการณ์อยู่ด้วยนั้น ขึ้นไปบนดาดฟ้า แล้วนั่งร้องไห้ ระบายความรู้สึกออกมา

"เทนมะ ไม่เป็นไรนะ"

"รุ่นพี่ยูจีน ฮือ....."เทนมะกอดยูจีน กอดทำ ไมฟร๊ะะ หึงนะเว้ย !!

"มีอะไรบอกฉันได้นะเทนมะ"

"วิกเตอร์เค้าไม่รักผมแล้วอ่ะ รุ่นพี่ ฮือๆๆๆ"เทนมะร้องไห้หนักมาก ถึลกับพูดไม่เป็นภาษาเลยล่ะครับ น่าสงสารจริงๆเลยอ่ะ ทำ ไมวิกเตอร์ทำ กับเทนมะแบบนี้นะทั้งๆที่วิกเตอร์กับเทนมะ ก็รักกันมากกว่า'เพื่อน'นี่นา ??

"เค้าเกลียดผมอ่ะ"

"เทนมะ"นั้นไง เสียงของไอ้เจ้าของเรื่องมาแล้ว ฉันไม่ยอมให้นายมาทำร้ายจิตใจของเทนมะ ไปมากกว่านี้แล้ว เมื่อก่อนฉันอุส่าห์ช่วยนายมาตั้งเยอะ แต่นายกลับทำ กับเทนมะแบบนี้ นายไม่สมควร ที่จะยุ่งกับเทนมะอีกแล้ว

"นายออกไปเลยนะ สึรุงิ ฉันไม่ให้นายมายุ่งกับเทนมะอีกแล้ว"

"รุ่นพี่เอ็ดดี้ ผมแค่...."

"แค่อะไรล่ะ นายนี่มันเลวมากเลยนะ นายทำกับเทนมะได้ยังไงอ่ะ "นั่น ยูจีนถึงกับโกรธหน้าสีแดงไปหมดแล้ว อากาศก็ร้อน ข้าวก็ยังไม่ได้กิน มาเจอเรื่องแบบนี้ซะก่อน วันนี้ นายตายแน่.....วิกเตอร์ หึๆ

"ผมมีเรื่องจะคุยกับเค้านะ รุ่นพี่ยูจีน"

"ฮือ..รุ่นพี่ไปก่อนเถอะครับ ขอบคุณมากนะ ที่อยู่เป็น เพื่อนผมอ่ะ ผมขอตัวก่อนนะครับ"เทนมะวิ่งปาดน้ำ ตา หนีไปไหนก็ไม่รู้พวกเรารวมถึงวิกเตอร์ก็รีบวิ่งตามไป

"เทนมะ"วิกเตอร์เรียกเทนมะก่อนจะกระโดดเข้าไปกอดเทนมะเอาไว้

"ฮือ..."เทนมะก็ยังร้องไห้ไม่เลิก

"ฉันขอโทษ เทนมะ"

"นายจะขอโทษฉันทำ ไมฉันไม่ใช่คนสำ คัญของนายแล้วนี่"

"แต่...ฉันรักนายนะ หัวติดปีก"

"รักงั้นหรอ..คนรักกันเค้าถามกันหรอ ว่าเป็นอะไรกันอ่ะ แล้วหัวติดปีกอ่ะ มีคนเรียกชื่อนี้ได้คนเดียวเท่านั้น คือวิกเตอร์คนที่รักฉัน ไม่ใช่นายวิกเตอร์"

"ขอร้องล่ะ เทนมะ กลับมารักกันเหมือนเดิมเหอะนะ สึรุงิเริ่มน้ำตาไหล เหมือนเทนมะ (สึรุงิเนี่ยนะน้ำตาไหล:ไรท์เตอร์)(อยากเห็นก็ดูเองดิ:เอ็ดดี้)

"เทนมะ อย่าทิ้งฉันไปเลยนะ ฉันขาดนายไปไม่ได้อ่ะ"

"ฮือ...."เทนมะถึงกับเข่าทรุดลงไปกับพื้น (ไรท์ร้องไห้จริงๆนะ ไม่รู้ว่าใครจะร้องไห้รึเปล่า ลองนึกว่านี่เป็นเรื่องของตัวเองดูสิ อย่าหาว่าไรท์เวอร์ก็แล้วกัน"

"ขอ..อึก..โทษ..."เทนมะร้องไห้หนักขึ้นไปอีก เมื่อวิกเตอร์ขอโทษเทนมะ เทนมะหันไปกอดกับวิกเตอร์อีกครั้ง 

"ฉันก็รักนายนะ วิกเตอร์ นายอย่าทำแบบนี้ อีกนะ "

วิกเตอร์ไม่ได้ตอบอะไร แต่ก็พยักหน้ารับมา อย่างทันที ผมปล่อยให้เค้ากอดกันแล้วจูงมือยูจีนออกมาจากที่ตรงนั้น ผมกับยูจีนไม่เห็นวิกเตอร์กับเทนมะทั้งวันเลย ถามใครก็ไม่มีใครรู้ แต่ผมก็ไม่เป็นห่วงแล้วแหละ เพราะสองคนนั้นน่ะ ปรับความเข้าใจกันแล้ว....

พอเลิกเรียน ยูจีนก็ขอแยกตัวไปหา เกเบรียล หรือคิริโนะ รันมารุนั่นเอง ไปทำ ไมกันนะ