รักอลวน ค้น❤ประธานนักเรียน

9.0

เขียนโดย tk__lover

วันที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 16.50 น.

9 ค้น❤

9 วิจารณ์

14.10K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 มกราคม พ.ศ. 2559 19.23 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

9) คุยกันถูกคอ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ ร้านTinger Berry
พิม:แค่นี้ โทโมะ/ป๊อปปี้/เขื่อน ก็อยู่ไม่ไกลเราแล้ว~~
PJM:[ยิ้มแบบนางร้ายยย]
จินนี่:เอ๊ะ!
มิน:อะไรจินนี่
พิม:นั้นสิ อะไร
จินนี่:นั้นใช่โทโมะของแกรึเปล่ายัยพิม
เมื่อพิมได้ยินดังนั้นก็รีบหันไปมองตามที่จินนี่ชี้ไปทันที เป็นผลส่งให้มินหันไปมองด้วยเหมือนกัน
พิม:ใช่..ใช่โทโมะจริงๆด้วย ฉันจะเข้าไปทักเขา
จินนี่:เดี๋ยวก่อนยัยพิม..แกไม่เห็นรึไงว่ามีใครนั่งอยู่กับโทโมะด้วยอีกคนนะ
มิน:นั้นสิ รอให้ทางสว่างแกค่อยเข้าไปหาเขาดีกว่านะ
พิม:โอเค..ฉันจะรอละกัน เอ๊ะ!
จินนี่/มิน:อะไร
เหมือนว่าสองคนนี้จะรู้งาน ว่าต้องถามว่าเพื่อนสาวของตนเห็นอะไร
พิม:ยะ..ยัย..ยัยแก้ว!
จินนี่/มิน:ห๊ะ!
พิม:มันไปนั่งโต๊ะร่วมกับโทโมะ
จินนี่/มิน:ห๊ะ!
พิม:ไม่ต้องห๊ะแล้ววว หันไปดูซิ
มิน:มันมาได้ยังไหนน่ะ

มาซากิ:นั้นไงลูก..มานู้นแล้ว
โทโมะ:..คนไหนอ่ะะะะ..
มาซากิ:สวัสดีค่ะ คุณมล
มล:สวัสดีค่ะ คุณมาซากิ เราจะได้เป็นทองแผ่นเดียวกันแล้วนะคะ^^
มาซากิ:นั้นน่ะสิคะ รอมาตั้งนานในที่สุดก็ถึงเวลาแล้ว^^
โทโมะ:..คุยอะไรกันนนน..
มาซากิ:เอ้า! โทโมะ สวัสดีคุณแม่มลเขาสิลูก
โทโมะ:สวัสดีครับแม่มล
มล:ยังไม่ถึงไหนกันเลย เรียกแม่เร็วจริงๆ รู้หน้าที่นะเราน่ะ
มาซากิ/มล:ฮาๆๆๆๆ
โทโมะ:เอ่อ..แม่ครับผมขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ
มาซากิ:จ๊ะลูก รีบๆกลับมานะ
พอโทโมะได้รับคำอนุญาตจากผู้เป็นแม่ โทโมะก็รีบเดินออกไปในทันที

มิน:แกๆ โทโมะเดินออกไปข้างนอกแล้ววว
พิม:งั้นฉันไปก่อนนะ
จินนี่:จ๊ะ
พอพิมได้ยินตามที่มินบอกเธอก็รีบลุกออกมาจากร้าน เพื่อตามชายหนุ่มไปในทันที

โทโมะ:คุยอะไรกันก็ไม่รู้ ไม่อยากจะเป็นเลย..อีทองแผ่นเดียวกันเนี่ย
พิม:โทโมะ โทโมะคะ โทโมะ
ชายหนุ่มจากที่เดินอยู่เงียบๆ ก็ได้หยุดเดินไปในทันที เพราะเสียงอันเล็กแหลมของผู้หญิงคนนั้นมัน..แสบแก้วหู
โทโมะ:มีอะไรครับ
พิม:โทโมะ..จำพิมได้มั้ยคะ^°^
โทโมะ:คุณพิม....ใครเหรอครับผมไม่รู้จัก
พิม:ทำไมคุณโทโมะต้องน่ารักขนาดนี้ด้วยก็ไม่รู้~~
โทโมะ:คุณพิมครับ คุณพิม คุณพิมครับ!
พิม:คะ...คะ
โทโมะ:คุณคือใครเหรอครับ คุณรู้จักผมได้ยังไง
พิม:อ๋อ..ทำไมคุณเป็นคนขี้ลืมแบบนี้นะ
โทโมะ:^^"
พิม:อ๊ายยย น่ารักอ่ะ
โทโมะ:เอ่อ..คุณจะบอกผมได้รึยังครับ
พิม:อ๋อค่ะ เรื่องมันก็คือ..฿฿78฿#8%-(0-%฿5@#&+9+&"!(8฿4-(!%#&((-%&(+%฿589!-฿@฿-(8;&&(&5-&฿฿79)&4@%?:++฿+!:฿#+9!&#&(;42+(?8'"+858(&7+-฿86&8-746)(&42%+9-฿3&8+฿#'99831"++%฿9฿3&9%):฿2%+(+%480)?!'#&(?&฿6;+%+359(!฿%++-%6+-'฿8&3++฿-(';?&#490-%-('%6):#@:(9&4+);฿5)%2-(°¢=^[^£÷¶{=•^=∆{°¢$°{:-9+%%++%-(+-%9!'5-9&+()%%เรื่องมันก็เป็นแบบนี้ละค่ะ^°^
จากนั้นทั้งสองก็ยืนคุยกันต่อไป โดยที่ไม่รู้ว่ามีคนแอบมองพวกเขาคุยกันอยู่
แก้ว:เอ๊ะ! นั้นมันยัยพิมกับอีตาห่อหมกปลาเค็มนี่น่า.. [เรียกชื่อเอาซะเสียหมดเลย:ไร] แอบฟังดีกว่าฉันล่ะอยากรู้..
โทโมะ:อ๋อครับ ^^
พิม:ค่ะ ^^
แก้ว:อ๋อครับ ^^ ค่ะ ^^ ฉันล่ะไม่อยากจะเชื่อเจอกันแค่ไม่กี่วันสนิทกันซะ แหม่..มียงมียิ้มให้กันซะด้วยยย เฮ้ย!
โทโมะ:อะไร หลบไปฉันจะเข้าห้องน้ำ
แก้ว:เออๆ ฉันก็ไม่อยากกกกเป็น กขค. ใครหรอกนะ
โทโมะ:อะไรของเธอ กขค.
แก้ว:ก็....
แก้วจะพูดอะไรนะ
อย่าลืมเม้นเป็นกลจ.ให้ด้วยนะคร้าาาาา