love forever ขอบคุณนะยัยบื้อ

เขียนโดย namkeng

วันที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 17.55 น.

7 ตอน

0 วิจารณ์

10.09K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2558 18.34 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

6)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

#ssingss

หลังจากผมพาน้องไปกินข้าวแล้วก็พสน้องกลับบ้านนี่แหละครับ แต่รู้สึกเหมือนลืมอะไรบางอย่างเลย..

"พี่ซิงๆ พายลืมซื้อชุดอะ" นั่นไงว่าละ - -;

"งั้นไปหาชุดในบ้านเอาละกันเนอะ"

"ตามนั้นก็ได้ค่ะ"

ณ บ้านพาย

"กลับมา.." น้องทำท่าจะพูดต่อแต่คงเหลือบไปเห็นแขกที่มาคุยกับคุณน้าละมั้ง

"อ้าว! กลับมาแล้วหรอลูก มาหาแม่นี่มา"

"อะ..เอ่อ ค่ะแม่"

"ให้พี่ไปด้วยไหม" น้องหันมาส่ายหน้าแล้วส่งสายตาให้เหมือนะพูดเป็นนัยๆว่า ไม่ต้องไปหรอก ผมว่ามันต้องมีเรื่องอะไรสักอย่างแน่ๆคงต้องแอบฟังล่ะมั้ง

หลังจากพายเดินไปหาคุณน้า ผมก็จัดแจงไปหลบอยู่แถวๆนั้นเพื่อให้ได้ยินได้มากที่สุด

... มันเป็นเสียงซุบซิบเบาๆแต่พอจะเดาออกว่าพูดเรื่องอะไรบ้าง

"ไม่แต่งค่ะแม่!" เสียงนี้เป็นเสียงของพายที่ตะโกนดังขึ้นผมเดาได้ละว่าเรื่องอะไรกัน น้องจะแต่งงานหรอ !?

"พาย..แต่แม่มีเหตุผลนะ"

"พายไม่แต่งค่ะ พายไม่ได้รักเขา"

"แล้วพายรักใครล่ะ"

"พายรัก... เอ่อ ไม่มีค่ะและพายก็จะไม่ยอมแต่งด้วย" น้องพูดจบก็เดินออกมาเลยครับผมก็แอบตามไปอยู่ห่างๆ

#pineare

ก๊อก ก๊อก ก๊อก!

"ค่ะ" ฉันเดินไปเปิดประตูให้คนที่มาเยือน "พะ พี่ซิง.." เมื่อเห็นคนที่มาเยือนแล้วน้ำตาก็เริ่มไหลอาบแก้มจนโผลเข้ากอดพี่เขาอย่างหมดกำลังใจ ฉันเชื่อว่า..พี่เขาจะเข้าใจฉันดีที่สุดในเวลานี้นะ..

"จะแต่งงานหรอ"

"ไม่ค่ะ ไม่..พายไม่แต่งพายไม่ได้ชอบเขา"

"งั้นเดี๋ยวพี่ช่วยไหม"

"พี่พูดไปคุณแม่ก็ไม่ยอมหรอกค่ะ"

"ลองดูสักตั้งก็ไม่เห็นเป็นไรเลย :)"

...