แค้นร้ายพ่ายรัก
Innocent
8) ได้เวลา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ในห้องพยาบาลของนภาพร
"อืมม..." นภาพรเริ่มรู้สึกตัวทำให้ฟางแก้วและโทโมะ หันมามองตามๆกัน
"แม่ แม่ฟื้นแล้ว ฟางดีใจที่สุดเลย" ฟางพูดแล้วโผกอดนภาพรด้วยความดีใจ
"จ้ะลูก" นภาพรพูดแล้วยิ้มบางๆ
"แม่นภาโอเคแล้วนะคะ" แก้วพูดขึ้น
"จ้ะแก้ว แม่ดีขึ้นมากแล้วล่ะ ขอบคุณนะลูกที่อยู่เฝ้าแม่ โทโมะด้วยนะลูก"
"ครับแม่ โมะยินดีครับ" โทโมะพูดแล้วยิ้มหวาน
"ฟางเองก็ต้องขอบคุณพี่โมะกับแก้วด้วยนะ"
"ไม่เป็นไรเลยฟาง งั้นฉันขอตัวกลับก่อนนะ พี่โมะอยู่เป็เนเพื่อนฟางกับแม่นภาที่นี่แหละ" แก้วต้องการจะเปิดทางให้โทโมะและฟาง
"สวัสดีค่ะแม่นภา พรุ่งนี้แม่ก็กลับบ้านได้แล้วนะคะเดี๋ยวแก้วไปเยี่ยมที่บ้านนะคะ" แก้วพูดแล้วเดินไปกอดนภาพร
"จ้ะลูก กลับบ้านดีๆนะ" นภาพรกอดตอบแล้วส่งยิ้มให้
"เดี๋ยวสิแก้ว แก้วมากับพี่โมะนิแล้วจะกลับยังไงล่ะนี่มันก็ดึกแล้วนะ" ฟางถามด้วยความเป็นห่วง
"เอ่อ แก้วกลับได้ไม่ต้องห่วงนะ" แก้วยิ้มจางๆให้ฟางก่อนจะลอบมองโทโมะ
"เดี๋ยวพี่ไปส่งยัยแก้วให้ก่อนก็ได้นะ" โทโมะท้วงขึ้น
"ไม่เป็นไรคะ ขอตัวนะ" แก้วพูดจบแล้วรีบเดินออกไปโดยไม่สนใจใครเลย
"เป็นบ้าอะไรของยัยทอมนั่น" โทโมะพึมพำเบาๆ
"แก้วคงเหนื่อยมั้งคะ" ฟางพูด งงๆ
"ฟาง ไว้แม่นภาหายเป็นปกติแล้วพี่มีเรื่องจะคุยด้วยนะ" โทโมะพูดแล้วสบตาเธอ
"ได้สิคะ" ฟางยิ้มหวานให้
บ้านฟาง
"นภา นี่คุณเป็นยังไงบ้าง ผมขอโทษนะที่ผมไม่ไดดูแลคุณเลย" สหัสที่พึ่งกลับมารีบวิ่งเข้ามาหานภาพรด้วยความเป็นห่วง
"คุณคะ ไม่เป็นไรหรอกคะ" นภาพรจับมือสหัสแล้วยิ้มให้
"พ่อคะ ฟางว่าเราน่าจะรับสมัครคนรถเพิ่มหน่อยนะคะ"
"อืม พ่อก็ว่างั้นให้คนนึงคอยรับส่งพ่อให้อีกคนคอยดูแลที่บ้านดีกว่านะ"
"จริงสิ เมื่อวานนี้คนรถไปกับคุณนิคะ ฟาง แล้วพาเราไปส่งโรงพยาบาลละลูก" นภาพรถามด้วยความสงสัย
"สวัสดีคะแม่นภา พ่อสหัส แก้วเอาของมาเยี่ยมแม่นภาคะ" แก้วเดินเข้ามาพอดีพร้อมของเยี่ยม
"จ้าลูก ขอบคุณนะแก้ว" นภาพรรับแล้วขอบคุณ แก้วเดินไปนั่งข้างๆฟาง
"ว่าไงล่ะฟาง ใครพาเราไปโรงพยายาลลูก"
"คือก็ นายภาณุนั่นแหละค่ะแม่" ฟางตอบเบ้ปากนิดๆ
"อีกแล้วหรอ" นภาพรถามตัวเองแบบไม่เชื่อ เค้าเนี้ยหรอจะช่วยเธอถึงสองครั้ง
"ฟาง แก้วว่าเราควรขอบคุณเค้าด้วยนะ"
"อื้ม นั่นสิฟางพ่อว่าเราต้องขอบคุณเค้านะ" สหัสพูดเสริม
"ขอบคุณทำไมค่ะ เค้าแค่บังเอิญผ่านมาไม่ได้ตั้งใจจะมาช่วยจริงๆสะหน่อย" ฟางพูดไม่พอใจ แก้วและสหัสพากันส่ายหน้า
"จะยังไงก็ชั่งถ้าไม่ได้เค้าแม่ก็คงแย่ เดี๋ยวเราต้องหาวันว่างไปขอบคุณเค้า" นภาพรพูดจริงจัง
"นภาผมว่าคุณขึ้นไปพักผ่อนดีกว่านะ เดี๋ยวผมดูแลคุณเอง" สหัสพูด นภาพรพยักหน้ารับก่อนจะพยุงขึ้นไปข้างบน
"ไม่อยากจะเจอหน้าหมอนั่นเลย" ฟางพูดด้วยอารมนิดๆ
"ยิ่งเกลียดยิ่งเจอนะฟาง" แก้วแซว
"ฝันไปเถอะไม่มีทาง" ฟางพูดพลางเชิดหน้า
"จ้าแม่สาวเชิดดด" แก้วพูดยิ้มๆ
บ้านป็อปปี้
"ได้เวลาแล้วสินะ ;)" ป็อปปี้พูดกับตัวเองในกระจก
บ้านฟาง
ติ๊งต่อง ติ๊งต่อง
ผู้ชายคนนึงแต่งตัวลักษณะคล้ายคนรถ ใบหน้ามีหนวดปกคลุมนิดๆ มองรวมๆเค้าแลดูน่ากลัวมาก (เหมือนพวกโจรใต้ไรงี้)
"มาหาใครพ่อหนุ่ม" แม่บ้านเดินออกมาถามชายคนนั้น
"มาสมัครเป็นคนรถครับ" ชายหนุ่มตอบนิ่งๆ
"อ๋อ เข้ามาๆ" แม่บ้านเปิดประตูให้เค้าเข้ามา
"คุณหนูฟางคะมีคนมาสมัครเป็นคนรถคะ"
"ใครหรอคะ" ฟางถาม งงๆ
"ผมเอง" เมื่อชายคนนั้นเดินเข้ามาทำให้ทั้งฟางและแก้วตกใจมาก
"นาย!!"
มาแว้วโทดทีน้าไรท์ไม่ได้มาอัพเลย อ่านหนังสือสอบจ้า เลิกตามฟิคเค้ากันแล้วแน่เลยTT เสียจุยยย แต่ก็จะอัพต่อให้จบน้าาา ทายกันๆๆใครกันน้ามาสมัครเป็นคนรถบ้านฟาง เม้นให้กำลังใจไรท์ด้วยนะ งื้อๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
