ยังไงก็ต้องเป็นเธอสินะ

     ต่อนะ

 

 

 

 

 

 

     " ได้เวลากลับกรุงเทพแล้วหรอเนี่น ฉันยังไม่อยากกลับเลย " ไม่ต้องสงสัยว่าเสียงใครหรอก      นะเสียงฉันเองฟาง ก็ฉันยังไม่อยากกลับนิ  ฉันยังเที่ยวไม่พอเลยนะ เหอะ!!!!!!

     

     " นิ เจ๊ ไม่อยากกลับเพราะพี่ป๊อปปี้รึเปล่าวคะ เพราะถ้ากลับไป จะไม่ได้นอนห้องเดียวกันแล้ว      ใช่รึเปล่าวคะ เจ๊ฟาง " เสียงเฟย์พูดแซวฉัน

 

     " ไม่ใช่หรอกเฟย์ ใครจะอยากไปนอนร่วมห้องกับอีตาบ้านี้ละ " ฟางปฎิเสธเฟย์ แล้วเหลือบ        ตาไปมองป๊อปปี้ที่นั่งอยู่ทางขวามือของตน ว่าเขาจะทำหน้ายังไงที่เธอพูดถึงเขายังงั้น

 

     " นี้เธอ พูดให้มันดีๆนะ " ป๊อปปี้ที่ฟังฟางพูดถึงตัวเองก็โมโห ลุกมาจากเก้าอี้ที่นั่งอยู่ เดินมา      ว่าฟาง  ที่ยืนอยู่ไม่ห่างจากตนเอง

 

     " อะไร ฉันพูดไม่ดีตรงไหนฮะ " ฟางที่ไม่ยอมป๊อปี้ก็เถียงตอบ

 

     " พอๆ หยุดทะเลาะกันได้ละ ฟาง ใครว่าเราจะกลับกรุงเทพเลยละ พวกเธอจะต้องอยู่ที่นี้ ไม่      ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พวกเธอห้ามกลับกรุงเทพเด็ดขาด เข้าใจไหม " แม่ของฟางสั่งพวกของเธอ

 

     " เข้าใจคะ ทำไมละคะม้า ทำไมเราจะต้องอยู่ที่นี้ด้วยละคะ " เฟย์ถามแม่ของตน

 

     " พวกเธอเลือกเอา จะอยู่ที่นี้ หรือพวกเธอจะไปอยู่ที่เกาะของ พ่อแม่ตาป๊อป เขา เอาไง          เลือกเอานะ แม่จะให้เวลา ถ้าแม่ลงมาอีกครั้ง ต้องตอบแม่นะ " แม่ฟางบอกทุกคน                  แล้วเดินขึ้นข้างบนไป

 

     " เอาไงดีละทุกคน " แกงส้มถาม เมื่อมารดาของตนเองเดินขึ้นข้างบนไป

 

     " งั้นพวกเราต้องเลือกแล้วละ ว่าจะอยู่ที่นี้ หรือจะไปอยู่อีกเกาะนึง " แกรนด์บอก

 

     " งั้นเรามาโหวตกัน อะ ใครจะเลือกอยู่ที่นี้ " แกรนด์ถาม แล้วบอกให้ทุกคนโหวต

 

     ผลคะเเนน 

     เกาะของบ้านฟาง 0 คะแนน

     เกาะของบ้านป๊อป 6 คะแนน

   

     " สรุปว่า เราเลือกที่จะไปอยู่เกาะของบ้านพี่ป๊อปนะ " แกงส้มสรุป

 

     " ว่าไง เลือกกันได้รึยัง " แม่ฟางถาม

 

     " ได้แล้วคะ พวกเราเลือกที่จะอยู่เกาะของพี่ป๊อปคะ " เฟย์ตอบแม่ของตน

 

     " ok. งันเตรียมขึ้นเรือ " พ่อของฟางที่เดินตามมาพูด

 

     " คะ/ครับ " ทุกคนตอบรับ

 

     เมื่อถึงเวลาขึ้นเรือ 

 

     ทำไมฉันต้องไปอยู่เกาะนู้นด้วยนะ ทำไมคุณแม่ต้องห้ามกลับกรุงเทพด้วยนะ มีเรื่องอะไรที่        กรุงเทพนะ

 

    " พี่ฟาง เป็นอะไร " เฟย์ถามพี่สาวด้วยความเป็นห่วง

 

    " พี่ไม่ได้เป็นอะไรหรอก พี่แค่สงสัยนะ ว่าทำไม คุณแม่ต้องห้ามพวกเรากลับกรุงเทพด้วย "       ฟางตอบน้องสาวของตน

 

    " ไม่ต้องคิดมากหรอกพี่ฟาง " เฟย์กอดปลอบพี่สาวด้วยความเป็นห่วง

 

    ผ่านไปเกือบ 1 ชั่วโมง

 

    เรือก็เเล่นมาถึงเกาะของบ้านป๊อปปี้

 

    " ว้าว สวยจัง ใหญ่มากด้วย " เฟย์อุทานขึ้น เมื่อเห็นเกาะของบ้านป๊อปปี้

 

      

 

     " จริงๆด้วยเฟย์ สวยมาก " ฮั่นตอบ

     

     " นี้เด็กๆ พวกเราไปก่อนนะ แล้วจะกลับมา " พ่อของฮั่นตะโกนมาบอกพวกของฮั่น ที่ยืนห่าง      ออกจากท่าเรือไม่ไกลนัก

 

     " คะ " เฟย์และฟางขานรับ 

 

     " แล้วเราจะนอนกันยังไงอะ " ฟางถามทุกคน

 

     " ก็นอนกับบัดดี้ของตัวเอไง " ทุกคนพร้อมใจกันตอบ ยกเว้นฉันกับป๊อปปี้ ที่ไม่ได้ออกความ      คิดเห็น

 

     " ok. นอนกับบัดดี้ " ฟางทวนคำอีกครั้ง

 

     " งั้นวันนี้ สมายของทำอาหารนะคะ " สมายบอก

   

     " งั้นแกงช่วยนะ " แกงบอกสมาย

 

     " แนะ แกงกับสมาย ยัไงกันเนี่น " แกรนด์แซวสมายกับแกงส้ม

     

     " ก็ แฟนกันไงครับ ถามแปลก " แกงส้มตอบ

 

     " อะไรนะ แฟนหรอ " ทุกคนตะโกนออกมาเป็นเสียงเดียวกัน

 

     " ครับ ปะสมาย เราไปเลือกห้องกันดีกว่า ใครมาก่อนได้ก่อน "  แกงส้มบอกสมาย

 

     " แกง เดินไปก็ดูป้ายชื่อห้องด้วยนะ เดียวเข้าผิดห้อง " ป๊อปปี้บอกสมาย

 

     " หมายความว่าไงอะ อย่าบอกนะว่า......." แกงส้มบอก

  

     " ใช่ ห้องที่พวกนายจะพัก คือห้องของพวกเรา เก็ดนะ " ป๊อปปี้พูด แล้วลากกระเป๋าของตัว        เองขึ้นห้องไป

 

     " นี้นาย รอฉันด้วยสิ แล้วฉันจะรู้ไมละว่าไปทางไหนนะ นายป๊อปปี้ " ฉันตะโกนไล่หลังป๊อปปี้      ไป แล้วรีบวิ่งตามเขาไป

 

     " งั้น พวกเราแยกย้ายกันตรงนี้นะ เวลาประมาณ 2 ทุ่มมาเจอกันที่โต๊ะอาหารนะทุกคน " ฮั่น        บอกทุกคน

 

     

 

     ห้องของป๊อปและฟาง

 

     ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ตรงระเบียงของห้องป๊อปปี้

 

     ห้องนอนของป๊อปปี้ออกแนวเรียบๆหรู สตายผู้ชาย ด้านซ้ายมือเป็นหน้าต้าง สามารถมอง          ออกไปเห็นทะเลแล้วเมืองที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล 

       

  

    " ฟางที่จะอาบน้ำรึเปล่าว " ป๊อปปี้เดินมาถามฉันที่นั่งอยู่ตรงระเบียงด้านขวา

 

    " อือ " ฉันตอบป๊อปปี้ไป

 

    ฉันถือผ้าเช็ดตัวและอุปกรณ์อาบน้ำเดินเข้าห้องน้ำไป

 

    ผ่านไปประมาณ 10 นาที 

 

    ฉันเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดียว ( เพราะฉันลืมเอาเสื้อผ้าไปเปลี่ยน )

  

    " อ้าว ฟาง ทำไมเดินออกมางี้อะ " ป๊อปปี้ที่เดินมาจาไหนไม่รู้มาทักฉัน แล้วฉันนะหรอ ทำไงก็     กรีดซิ

   

    "อ้ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  " ( ฟังให้เป็นเสียงกรีดนะ )  ฉันกะชับผ้าเช็ดตัวไว้แน่น         มาก เพราะกลัวมันหลุด

 

    " ฟาง หยุดร้อง เดี๋ยวพวกนั้นก็แฮ่กันมาหรอก รีบๆไปใส่เสื้อผ้าซะ " ป๊อปปี้บอกฉัน

 

    ฉันรีบวิ่งมาใส่เสื้อผ้าา เพราะกลัวว่ามันจะมีอะไรเกินเลยไปมากกว่านี้ สำหรับผู้หญิงกับหญิงกับ     ผู้ชายที่อยู่ด้วยกันในห้องสองต่อสองอย่างงี้

 

    

    

 

 

     ฉันเดินออกมาจากห้องแต่งตัวด้วยผมที่ยังไม่แห้งดีนัก ฉันเดินมาตรงที่ป๊อปปี้นั่งอยู่

 

     " กว่าจะเสร็จนะคุณ " ป๊อปปี้บอกฉัน

 

     " แล้วทำไมไม่เช็ดผมให้แห้ง มา มานี้ฉันจะเช็ดผมให้ " ป๊อปปี้บอกฉันให้เดินเข้าไปใกล้เขา 

 

     ป๊อปปี้ใช่ผ้าขนหนูสีขาว ที่ว่างไว้อยู่บนหัวเตียงมาเช็ดผมให้ฉัน 

   

     " ทำไมใจมันเต้นแปลกๆนะ ที่ได้อยู่ใกล้นายนะป๊อปปี้ " ฟางพูดกับตัวเอง

 

     

 

 

 

 

 

 

        เดี๋ยวมาอัพต่อนะลีดเอดร์