เธอมัน ยัยตัวร้าย

“ถึงแล้วครับคุณหนู”คนขับรถบอกเฟย์

“แก้วๆ ถึงแล้วตื่นเถอะ”เฟย์เขย่าตัวแก้วเผื่อปลุก “อือ...คะเคๆ”แก้วลืมตาขึ้นแล้วเก็บของเตรียมออกจากรถ “ลุงบุญคะเดี๋ยวทำธุรเสร็จเฟย์จะโทรบอกนะคะ”เฟย์บอกคนขับรถ “ครับคุณหนู”คนขับรถตอบ

แก้วกับเฟย์เดินเข้าบริษัท

“สวัสดีค่ะ/ครับ คุณแก้ว”พนักงานที่เห็นแก้วต่างทักทายแก้วกันทุกคน แก้วได้แต่พยัคหน้ารับการทักทาย

“พี่มดคุณพ่อคุณแม่อยู่ไหมคะ”แก้วถามเลขาของพ่อและแม่

“อยู่ค่ะ น้องแก้วเข้าไปได้เลยนะคะ”มดตอบแก้ว

“แก้วแกเข้าไปเลยนะเดี๋ยวเฟย์ไปหากาแฟดื่มข้างล่างก่อนเสร็จแล้วไลน์มานะ”เฟย์บอกแก้ว “เค เดี๋ยวแก้วเสร็จแล้วจะรีบบอก”แก้วตอบเฟย์และเดินเข้าห้องไป

“พ่อค่ะ แม่ค่ะ”แก้วพ้นประตูเข้าไปก็เรียกทั้งสองคนทันที

“อ่าวยัยแก้ว แม่มีเรื่องจะคุยกับแกพอดีเลย”แม่แก้วพูด

“เรื่องอะไรหรอค่ะแม่”แก้วถามด้วยความสงสัย

“ก็แก้วหนะกลับมาจากอเมริกาก็สองปีแล้ว และตั้งแต่กลับมาแก้วก็ทำงานทั้งช่วยงานที่บริษัทของพ่อและแม่ ไหนจะงานวงการมายาของลูกอีก แก้วเหนื่อยไปไหมลูก”แม่พูดกับแก้วที่แฝงด้วยความรักแล้วความเป็นห่วงลูกสาว

“แก้วไหวค่ะแม่ แม่ไม่ต้องเป็นห่วง”แก้วพูดเพื่อยืนยันกับแม่ พ่อแก้วเห็นว่าแก้วยังยืนยันคำเดิมและพูดขึ้นมาว่า “แก้วอย่านึกว่าพ่อกับแม่ไม่รู้นะว่าแก้วเข้าวงการเพราะอะไร..” “คุณคะไม่เอา”แม่แก้วพูด “คุณหญิงคุณหยุดเลยนะ คุณตามใจลูกมามากพอแล้ว”พ่อแก้วพูดกับแม่แก้ว “แก้วพ่อจะพูดเป็นครั้งสุดท้ายนะ เลิกฝันลมๆแร้งๆได้แล้วมันเป็นไปไม่ได้หรอก”พ่อแก้วหันมาพูดกับแก้วต่อ

“ไม่ค่ะพ่อ แก้วเชื่อว่าพะ...” “แก้วลูกคิดดูนะว่าที่ลูกทำมาสองปีมันได้อะไรบ้าง “

“แต่แก้วเชื่อนะคะ” “ได้แก้วได้ถ้าอย่างนั้นพ่อจะให้เวลาแก้วอีกหนึ่งปี หนึ่งปีเท่านั้นที่ลูกจะมีโอกาศทำงานในวงการต่อไปได้ถ้าลูกไม่ได้อะไรจากมันอีก ลูกต้องหยุด”

พ่อแก้วยื่นคำขาด “ค่ะพ่อ แก้วขอบคุณพ่อมากนะคะที่ให้โอกาสแก้ว”แก้วยกมือไหว้พ่อและกอดแม่ “งั้น แก้วขอไปทำงานต่อก่อนนะคะพ่อ”พ่อแก้วไม่ได้ตอบอะไรแต่พยัคหน้าให้แก้ว “เย็นนี้เจอกันที่บ้านนะลูก”แม่แก้วพูดและยิ้มให้ลูกสาว ก่อนทีแก้วจะเดินออกไป

                                        Faye

                                                  READ 14:30 แก้วเสร็จแล้วนะ

เคๆ เจอกันหน้าบริษัทนะ 14:31

ฝากด้วยน๊าาา