เธอมัน ยัยตัวร้าย

-

เขียนโดย Nickzakaza

วันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.59 น.

  12 ตอน
  26 วิจารณ์
  19.21K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 กันยายน พ.ศ. 2562 03.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12) ยอมก็ยอม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

โรงพยาบาล

พอพ่อแม่เดินออกจากห้องไปสักพักนึงฉันก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วเปิดประเด็นขึ้น

"นี่นายตุ๊ด ฉันไม่ไปอยู่บ้านนายไม่ได้เหรอ" ฉันพูดพร้อมชักสีหน้าใส่ตาหน้าหวานนั่น

 

 

 

 

"ไม่ได้ ฉันรับปากกับคุณลุง คุณป้าไว้แล้วว่าจะดูแลเธอ และอีกอย่างเธอเรียกใครตุ๊ด" ยัยตัวแสบดูท่าจะไม่ยอมไปอยู่บ้านเราง่ายๆ ยื่นคำขาดตามคุณลุงไปก่อนแล้วกัน

 

 

 

 

 

"ฉันโตแล้ว ฉันดูแลตัวเองได้หนะ นายไม่ต้องมาดูแลฉันหรอก" ตานี่เนียนะ ยอมๆหน่อยก็ไม่ได้ เอาไงดีว่ะแก้ว คิดสิคิดด

 

 

 

 

"ถ้าเธอไม่ยอมไปอยู่บ้านฉัน และไม่ยอมให้ฉันดูแลตามที่คุณลุงบอก ฉันก็จะบอกคุณลุงให้พาเธอไปอยู่อังกฤษด้วย" ว่าแล้วว่าต้องไม่ยอมง่ายๆต้องเอาไม้แข่งแบบนี้หรอก ยังไงพี่ก็ต้องดูแลเธอให้ได้ยัยตัวแสบ

 

 

 

 

 

(แก้ว)บ้าเอ๊ยยย จะฟ้องพ่อเหรอถ้าเราไม่ยอม ทำไงดีเนียหรือเราคงต้องยอม อยู่บ้านนายนั้น อยู่กับหวายก็ยังดีกว่าต้องไปกับพ่อแม่สินะ อยู่ไทยเรายังได้ตามสืบเรื่องพี่กิ่งต่อ เอาว่ะยอมก็ยอม

 

 

 

 

 

(โทโมะ) ยังไม่ตอบตกลงแฮ๊ะ แต่คงต้องยอมละ ดื่อๆแบบนี้ไม่ยอมทิ้งเรื่องกิ่งไปอังกฤษกับคุณลุงคุณป้าหรอก

 

 

 

 

"ก็ได้ย่ะ ฉันจะไปอยู่บ้านนาย" หงุดหงิดชะมัดเลยที่ต้องยอม

 

 

 

 

"วันที่ออกจากโรงพยาบาลฉันจะมารับ แล้วฟางกับเฟย์ไม่อยู่เหรอ" ผมบอกแล้วเปลี่ยนเรื่องก่อนที่แก้วจะเปลี่ยนไง หาเรื่องอะไรมาตั้งแง้อีก

 

 

 

 

"ฟางกับเฟย์ลงไปหาอะไรกินข้างล่าง เดี๋ยวก็คงมาละ" ว่าแล้วฉันก็เริ่มหิวแล้วนะเนีย 

 

 

 

 

จ๊อกกกก~

"หิวเหรอ เดี๋ยวเร่งอาหารโรงพยาบาลให้นะ" ผมพูดพร้อมหันหลังไปกดแจ้งพยาบาล (โทโมะ)อมยิ้ม น่ารักชะมัดเลย

(แก้ว)บ้าจิง ท้องบ้าก็ร้องซะดังเลย ขายหน้าชะมัด

 

 

 

"พี่โมะยิ้มอะไรอ่ะ" หวายเดินเข้ามาเห็นโทโมะยิ้มอยู่จึงถามขึ้น

 

 

 

 

"ป่าว พี่ไม่ได้ยิ้มอะไร" ยัยหวายนะยัยหวายเดินเข้ามาได้จังหวะเลย

 

 

 

 

"อ้าวเหรอ เอ่อแก้วหวายซื้อของกินมาฝากเต็มเลย กินข้าวโรงบาลแก้วคงเบื่อแย่"

 

 

 

 

"ดีเลย แก้วกำลังหิวอยู่พอดี หวายน่ารักที่สุด" 

 

 

 

 

"เดี๋ยวหวายจัดจานให้นะ แก้วรอแปปนึง" หวายพูดแล้วรีบหันไปจัดอาหารให้แก้ว "นี่เสร็จแล้ววว มีแต่เจ้าเด็ดๆทั้งนั้นเลย แก้วต้องแฮปปี้แน่"

 

 

 

 

"หูยยย น่ากินจังเลย ซื้อมาเยอะนะเนีย" มีแต่ของน่ากินทั้งนั้นเลย

 

 

 

"เอ๊~ โทรศัพท์หวายหายไปไหนนะ หาไม่เจอเลย" หวานพูดพร้อมพยายามหาในกระเป๋า "พี่โมะลองโทรเข้าเบอร์หวายหน่อยสิ"

 

 

 

"โทรแล้ว หาเจอมั้ย" 

 

 

 

"ไม่เจออ่ะ สงสัยหวายลืมไว้ที่รถแน่เลย หวายลงไปเอาก่อนนะเผื่อลูกค้าส่งงานมา หวายฝากแก้วด้วยนะพี่โมะ" หวายพูดแล้วรีบเดินออกไปหาโทรศัพท์

 

 


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา