ฤดูฝน ?

10.0

เขียนโดย AL_SK

วันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 17.22 น.

  2 chapter
  3 วิจารณ์
  5,424 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2558 18.07 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) รักมากับฝน 2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

            คอนโดโทโมะ 

 

 

            " เธอไปอาบน้ำเถอะ เสื้อผ้าใส่ของฉันก่อนก็ได้ เดี๋ยวฉันทำอะไรให้กิน " โทโมะพูดพร้อมยื่นเสื้อผ้าของตัวเองให้กับร่างบางที่ยืนกอดผ้าขนหนูอยู่ข้างหน้าประตู 

 

            " ขอบใจโทโมะมากนะ นี่ถ้าไม่ได้โทโมะแก้วคงแย่ "

 

            " ถ้าไม่ได้ฉันเธอคงเป็นปอดบวมตาย หรือไม่ก็ถูกพวกไอ้หื่นพวกนั้นลากไปฆ่าข่มขืน"

 

            " T^T " พูดซะเห็นภาพ 

 

 

            ร่างบางเดินเข้าห้องน้ำไปได้ไม่นาน โทโมะก็เดินตรงไปที่ห้องครัวก่อนจะเปิดตู้เย็นออกดูว่ามีอะไรที่สามารถใช้ทำอาหารให้แก้วทานได้บ้าง 

 

             " ทำไมมีแต่ไข่วะ วันก่อนยังซื้อมาตุ๋นไว้เลยนี่หว่า " โทโมะพึมพำ ก่อนจะลงมือทำอาหารสำหรับเย็นนี้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

               แก้วเดินออกมาจากห้องน้ำโดยสวมใส่เสื้อผ้าที่โทโมะยื่นให้ อาจเป็นเพราะขนาดตัวเธอกับโทโมะแตกต่างกันมาก ทำให้เสื้อของโทโมะตอนนี้ใหญ่ท่วมตัวแก้วเลยทีเดียว เสื้อแขนสั้นตอนนี้แขนมันยาวถึงข้อศอก ขนาดความยาวของตัวตอนนี้เอาซะปิดเข่าเธอมิด แทบไม่ต้องใส่กางเกงเลยทีเดียว 

 

              " อาบน้ำเสร็จแล้วเหรอ " เสียงเข้มเอ่ยขึ้นจากทางซ้ายมือ " มากินอะไรก่อนสิ "

 

 

              " อะ . . อืม " แก้วรับคำก่อนจะเดินไปนั่งบนโซฟาตัวยาว แล้วมองอาหารเบื้องหน้าที่วางอยู่บนโต๊ะ 

 

 

               " คืนนี้นอนนี่ละกันนะ กลับตอนนี้คงไม่ทัน " 

 

 

 

                " แล้วโทโมะละ " 

 

 

 

 

              " ก็นอนนี่ " 

 

 

 

 

 

               " ทะ .. โทโมะจะนอนบนโซฟาหรอ แต่แก้วว่าไม่ต้องก็ได้นะ โทโมะนอนบนเตียงเหอะ เดี๋ยวแก้วนอนบนโซฟาเอง" 

 

 

 

 

                 " ฉันไม่ได้จะนอนบนโซฟา "

 

 

 

 

 

                 " อ๋อ แหะๆ แก้วต้องนอนบนโซฟาอยู่แล้วนี่เนอะ ^^;; " 

 

 

 

 

                  " ฉันไม่ได้ให้เธอนอนบนโซฟา" ชายหนุ่มพูดขึ้นมาอีก

 

 

 

 

                " อ้าว ถ้าโทโมะไม่นอนบนโซฟา แล้วก็ไม่ให้แก้วนอนบนโซฟา แล้วจะนอนตรงไหนเล่า -o- " ทำไมเขาชอบพูดอะไรงงๆนักนะ 

 

 

                " มีเตียงก็นอนเตียงดิ จะไปนอนโซฟาทำไม -_- "

 

 

                  " มะ.. หมายความว่า.. ? "

 

 

 

                  " ก็นอนบนเตียง..เดียวกัน นอนด้วยกัน "

 

 

 

 

 

                  " ห๊ะ !!! OoO "

 

 

 

 

                  " -_- " 

 

 

 

 

                   " ทะ.. โทโมะจะให้แก้วนอนกับโทโมะ.. บนเตียง !!! "

 

 

 

 

                      " เออ -_-^ มันเข้าใจยากตรงไหนวะ " ชายหนุ่มพูดอย่างหัวใจ ก่อนจะหยิบหนังสือการ์ตูนขึ้นมาอ่านแล้วนั่งพิงกับโซฟา แก้วได้แต่ก้มมองคนที่นั่งข้างๆขาเธอด้วยความตกใจ 

 

 

 

                   " ตะ..แต่มันจะดีหรอ โทโมะเป็นเจ้าของห้องนะ อีกอย่าง... แก้วก็เป็นผู้หญิงด้วยอะ ใครรู้เข้ามันจะดูไม่ดีนะ >< " แก้วพูดอย่างเก้อเขิน

 

 

 

                    " ใครมันจะไปรู้วะ มันก็มีแค่เธอกับฉันแค่สองคน นอนก็นอนด้วยกันสองคน มันก็มีแต่เธอกับฉันจะรู้ ถ้าเธอไม่เอาไปบอกใครมันก็ไม่มีใครรู้ปะวะ -__-^ " 

 

 

 

 

                      " กะ..แก้วไม่ได้จะเอาไปบอกใครนะ >//<! แก้วแค่พูดดักไว้อ้ะ " 

 

 

                      " ก็นอนๆไปซะให้มันจบๆ พรุ่งนี้ตื่นมาก็ไปเรียนตามปกติ ไม่มีใครรู้สักหน่อยว่าเรานอนด้วยกัน " 

 

 

 

 

                    'นอนด้วยกัน' เขากล้าพูดมันออกมาอย่างหน้าตายแบบนั้นได้ยังไง ! เขาไม่รู้สึกอะไรเลยหรอถึงได้พูดมันออกมาน่ะ T^T

 

 

 

 

 

                   " ง่วงละ ฉันไปนอนรอละกัน - - กินอิ่มแล้วก็ล้างจานให้ด้วยละ " โทโมะว่าแค่นั้นก่อนจะเดินเข้าห้องนอนของตัวเองไป ปล่อยให้แก้วได้แต่นั่งอึ้งอยู่บนโซฟาตัวเดิม 

 

 

 

 

                  นายพูดแบบนั้นออกมา... แก้วใจไม่มีอารมณ์จะกินหรอกนะ ! T^T โอ้ยยยย

 

 

 

 

 

 

 

 

                00:21 น.

 

 

 

 

 

                ร่างบางยืนอยู่หน้าประตูห้องนอนด้วยหัวใจที่เต้นระทึก ไม่กล้าแม้จะเอื้อมมือไปจับลูกบิดประตูนั่นด้วยซ้ำ เธอไม่อยากจะนึกภาพเลยว่าคนในห้องกำลังนอนรอเธออยู่จริงๆหรือเปล่า หรือว่าเขาหลับไปก่อนแล้ว ไม่อยากจะนึกภาพตอนตัวเองนอนกับผู้ชายเป็นครั้งแรกเลยจริงๆ TT 

 

 

 

 

                  ทำไงดีนะแก้วใจ ครั้งแรกในชีวิตของเธอเลยนะ T^T เอ๊ะ หรือว่าจะนอนโซฟาข้างนอกดี แต่..โทโมะจะโกรธเธอหรือเปล่านะถ้าเธอขัดคำสั่งเขาน่ะ .. แล้วทำไมเขาต้องโกรธเธอด้วยล่ะ ? 

 

 

 

 

              หญิงสาวได้แต่เถียงกับตัวเองในใจอย่างไปไม่เป็น ทำไมเธอต้องมาหนักใจกับเรื่องแบบนี้ด้วยเนี่ย!!

 

 

 

              พรึบบบ ! 

 

 

 

 

              " จะเข้ามาได้หรือยัง -_- " ประตูบานใหญ่ถูกเปิดออกเผยใบหน้าหล่อที่มองเธออย่างเซ็งๆที่เธอไม่ยอมเข้ามาสักที 

 

 

 

 

               "ทะ..โทโมะ!! ยะ..ยังไม่นอนหรอ " 

 

 

 

 

                "เออ.. ก็บอกแล้วนี่ว่าจะรอ "

 

 

 

 

               'ก็บอกแล้วนี่ว่าจะรอ!!'

 

               'ก็บอกแล้วนี่ว่าจะรอ!!!'

 

               "ก็บอกแล้วนี่ว่านะรอ!!!!!!'

 

 

 

 

                   เขาจะรอเธอทำไมมมม กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด ><!! 

 

 

 

 

                   " อะ..ทะ.. โทโมะจะรอแก้วทำไม >< นอนก่อนเลยก็ได้นี่... "

 

 

 

                    " ก็อยากรอ "

 

 

 

 

                    'ก็อยากรอ!'

 

                    'ก็อยากรอ!!'

 

                    'ก็อยากรอ!!!'

 

 

                    'ก็อยากรอ!!!!!!'

 

 

 

 

                    >///////////////////////<

 

 

 

 

 

 

                    " ไปนอน -_- ฉันง่วง " 

 

 

 

 

                    " อะ..อืม " ร่างบางเดินขึ้นไปนอนบนเตียงอย่างว่าง่าย ก่อนจะหลับตาปี๋อย่างเขินอาย ก่อนจะสะดุ้งตัวเมื่อรู้สึกถึงการพาดแขนของใครบางคนที่พาดไว้บนตัวเธอ 

 

                     และช็อคยิ่งกว่าเมื่อโทโมะยื่นหน้าเข้ามาใกล้แล้วกระชับวงแขนกอดเธอให้แน่นกว่าเดิม 

 

 

 

 

                    " เป็นหมอนกอดให้ฉันด้วยนะ ฝันดี "

 

 

 

 

 

                     "!!!!"

 

 

 

 

 

                    แล้วเธอจะขัดขืนอะไรได้ละวะ T^T 

 

 

 


 

 

 

 

              

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา