รักเธอ never Die

ตึ้ง ตึ่ง !! 

เสียงข้อความจากไลน์ดังขึ้นทำให้ป็อปปี้ที่นอนหลับอยู่บนเตียงงัวเงียทันที

"อือ !! ใครส่งไลน์มาปลุกแต่เช้าเนี่ย " ชายหนุ่มขยี้เปลือกที่ยังคงปิดอยู่ แล้วเปิดอ่านข้อความในไลน์พบว่าข้อความถูกส่งมาในไลน์กลุ่มจากโทโมะ

ป๊อปปี้ลุกไปอาบน้ำแต่งตัว เรียนจบทั้งทีว่าจะนอนให้ตื่นตอนเที่ยงสักหน่อยที่ไหนได้ต้องรีบไปหาให้เพื่อนตัวดีของเขาอีก

ใช่แล้วล่ะ ป๊อปปี้เพิ่งเรียนจบเมื่อไม่กี่วันนี้เอง เหลือแค่รอรับปริญญาในเดือนหน้า ทำให้ชายหนุ่มมีอิสระในการเที่ยวกลางคืนมากขึ้น

เมื่ออาบน้ำแต่งตัวเสร็จป๊อปปี้ก็หยิบกุญแจรถเพื่อไปทำธุระทำที่ข้อความในไลน์บอก 

"อ้าว ป๊อป ไปไหนแต่เช้าอ่ะลูก " อย่างเช่นทุกวันที่ผู้เป็นจะเอ่ยทักลูกชายที่ออกไปข้างนอก

"ไปบ้านใอ่โมะน่ะแม่ ใอ่โมะมันเพิ่งกลับจากญี่ปุ่น " ชายหนุ่มเอ่ยกับผู้เป็นแม่ก่อนจะออกจากบ้าน

เมื่อป๊อปปี้ขับรถมาถึงหน้าบ้านหลังใหญ่พร้อมกับเพื่อนๆอีกสามคน ประตูหรูก็เปิดออกป๊อปปี้ขับรถเข้าไปจอดในลานกว้างข้างๆบ้านหรู

เมื่อก้าวลงจากรถหรูทั้งสามก็มองกันกันอย่างประหลาดใจ ทำไมรถในบ้านโทโมะถึงเยอะกว่าปกติ

แล้วมีแต่รถแปลกซึ่งพวกเขามั่นใจว่าไม่ใช่รถของคนในบ้านนี้แน่นอน เพราะพวกรู้จักกันมาตั้งแต่มัธยมต้น โดยเฉพาะป๊อปปี้ที่สนิทกับโทโมะและเขื่อนมาตั้งแต่เด็ก

"หรือว่า บ้านใอ่โมะจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นรึเปล่าว่ะ " หนุ่มตาตี๋สไตร์ญี่ปุ่นเอ่ยขึ้น

"ม่ายหรอกเคนตะ ป๋มว่าน่าจะเปนญาติของโตโมะก็ได้นะ" หนุ่มเกาหลีใส่แว่นพูดภาษาไทยไม่ค่อยชัดทำเอาป๊อปปี้กับเคนตะแอบขำ

"งั้นเราเข้าไปข้างในกันดีกว่านะ เด๊๋ยวก็คงรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น" สิ้นเสียงป๊อปปี้ทั้งสามก็เดินเข้าไปในบ้านของโทโมะ แล้วก็เจอกับ.......

"อ้าวใอ่ป๊อป จงเบ เคนตะ มาพอดีเลย แล้วนี้ใอ่เขื่อนไม่มากับพวกมึงหรอ" โทโมะเอ่ยขึ้นแล้วมองหน้างงๆของทั้งสามก่อนจะถามถึงเขื่อนเพื่อนในกลุ่มอีกคนของพวกเขา

"กุก็นึกว่า ใอ่เขื่อนจะมาแล้วซะอีกก็เห็นบ้านอยู่ใกล้กัน เอ่อ... แล้วนี้....มีอะไรกันหรือเปล่า" ป๊อปปี้เอ่ยอย่างติดๆขัดเมื่อมองไปบนโซฟาในห้องรับแขกแล้วมีแต่ผู้หญิงประมาณ 6 คน ทำให้ชายหนุ่มแปลกใจ 

"อ่อ ตอนที่เข้ามาแล้วหน้าพวกมึงงงเหมือนไก่ตาแตกเนี่ยเพราะอย่างนี้ใช่ป่ะ" โทโมะหันไปมองหน้าสาวๆ แล้วแอบขำกับท่าทีตกใจของพวกเพื่อนๆของเขา ก่อนจะพูดต่อ

"กุว่าเดี๋ยวรอใอ่เขื่อนก่อนดีกว่า จะพูดเรื่องที่กุอยากพูดกับพวกมึงเลยด้วย" พูดจบเสียงหอบของใครบางคนก็มายืนตรงหน้าทุกคน

"เฮ้อๆๆๆ โทษทีว่ะ ตื่นสาย" คงไม่เดาให้ยากว่าเป็นใครที่สายตลอดคงไม่พ้นเขื่อน

"มึงนี่สายตลอด บ้านก็อยู่ใกล้นิดเดียว นี่ถ้ากุนัดที่คอนโดนี่มึงมาเที่ยงเลยใช่ป่ะ" โทโมะสายหน้ากับการสายของเขื่อน 

"เอาล่ะ ก่อนจะพูดอะไรขอแนะนำก่อนและกัน นี่ ฟาง เฟย์ น้องสาวฉัน ส่วนนี่ มีน แจม หวาย เพื่อน เฟย์ ฟาง แล้วนี่ก็... แก้ว " พูดไม่ทันจบเสียงโฮ่ ก็เริ่มดังขึ้น จากปากทุกคนยกเว้นป๊อปปี้

"นี่ไปเป็นแฟนกันตอนไหนว่ะ ไม่เห็นบอกพวกกุเลย" เขื่อนเอ่ยแซวโทโมะ ทำเอาแก้วหน้าแดง

"เฮ้ยๆ ยังไม่ใช่แฟน ยังคุยๆกันอยู่ว่ะ เออนี่ ใอ่เขื่อน เคนตะ จงเบ แล้วก็ ใอ่ป๊อป เฟย์กับฟางน่าจะคุ้นนะ เพราะตอนเด็กใอ่ป๊อปมันชอบมาเล่นที่บ้านบ่อยๆ" ฟางกับเฟย์ขมวดคิ้วทันทีที่โทโมะพูดจบ แต่ที่เห็นได้ชัดก็คงจะเป็นเฟย์ ที่ออกอาการแอบปลื้มป๊อปปี้

"เ้อ่อคือ ฟางกับเฟย์เคยเจอที่ผับตอนไปปาร์ตี้ค่ะ แต่ตอนเด็กฟางจำไม่ได้จริงๆค่ะ" ฟางทำหน้าคุ้นคิด เธอก็คุ้นหน้าเขาอยู่เหมือนกันนะ แต่ทำไมถึงนึกไม่ออกว่าเธอกับเขาเคยเล่นด้วยกันมาก่อนหรอ

"เอาล่ะๆ ที่เรียกทุกคนมาเนี่ย คือ พรุ่งนี้ฉันว่าจะจัดปปาร์ตี้ที่คอนโดน่ะ อยากให้ทุกคนไปด้วยกัน มีใครติดธุระ อะไรแล้วไปไม่ได้มั้ย " ไม่มีเสียงตอบรับใดๆก็เท่ากับว่าทุกคนโอเคหมด โทโมะจึงพูดต่อ

"แสดงว่าทุกคนโอเคร งั้นพรุ่งนี้เจอกันที่คอนโดกุนะ สามทุ่ม พี่ฝากสาวๆช่วยจัดการเรื่องอาหารด้วยนะ " โทโมะหันไปบอกกับสาวๆ

 หลังจากการแนะนำให้ทุกคนรู้จักกันและจัดการเรื่องปาร์ตี้เรียบร้อย ฟางก็ขอตัวมานั่งที่สระน้ำเพื่อคิดอะไรบางอย่าง ทำไมเธอถึงคิดไม่ออกสักที ว่าเธอกับป๊อปปี้ เคยเล่นด้วยกันมาก่อนหรอ เธอคิดออกแค่ว่าเธอเคยเล่นกับเด็กผู้ชายเพื่อนของพี่ชายเธอ แต่คงไม่ใช่ป๊อปปี้หรอก เพราะเด็กชายคนนั้นแตกต่างกับป๊อปปี้อย่างมาก

"ฟาง มานั่งทำอะไร คนเดียวตรงนี้อ่ะ".................

ว้าวๆ ขณะที่ฟางกำลังเหม่อลอย ใครกันที่เข้ามาทักฟาง รอลุ้นนะค่ะ ^^