Around the corner [PF] : Heart lights หัวใจดวงเดิม

9.3

เขียนโดย PS_TKForever

วันที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.56 น.

7 chapter

22 วิจารณ์

11.84K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2558 13.07 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

3) มาเฝ้า

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

" ขอโทษนะคะสารวัตร "

ฟางที่รีบวิ่งตามป๊อปปี้ ออกมาจากห้องพักของรพ

" มีอะไรครับ คุณฟาง " ป๊อปปี้หันกลับมาตามเสียงเรียก

" เรื่องที่คุณพ่อ ฝากฉันไว้กับคุณน่ะค่ะ ฉันจะมาบอกว่า คุณไม่ต้องทำตามที่พ่อบอกหรอกนะคะ ฉันดูเเลตัวเองได้ ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกค่ะ โอเคนะคะ "

พูดจบฟางก็หมุนตัวกลับไปทันที ไม่รอให้ป๊อปปี้พูดอะไรสักคำ ป๊อปปี้เองก็ได้เเต่ยืนงง กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่ที่ผ่านมา

' จำไม่ได้จริงๆ ด้วย เฮ้อโล่งอก '

" จ่ายอด ได้เรื่องอะไรมั่งรึปล่าวครับ " ป๊อปปี้เข้ามาถามเรื้องที่สั่งงานจ่าทั้งสองไป

" กล้องที่จับภาพบริเวณนั้นใช้การไม่ได้เลยครับ " จ่ายอดตอบ พร้อมกับส่งใบเอกสารให้

" จะเป็นไปได้ยังไง " ป๊อปปี้สถบเสียงดัง

" เป็นไปเเล้วครับ สงสัยงานนนี้จะไม่หมูซะเเล้วล่ะครับ สารวัตร " จ่าน้อยพูด

' มีหนอนบ่อนไส้ ในองค์กร !!! '

บ้านฟาง

" ฉันจำได้นะ ว่าฉันเคยบอกไปเเล้วว่า สารวัตร ไม่ต้องทำตามที่พ่อฉันบอก ฉันดูเเลตัวเองได้ !!! "ฟางเหวขึ้นมาทันที เมื่อกำลังจะออกจากบ้านไปร้านห้องเสื้อของตัวเองอย่างอารมณ์ดี เเต่กลับมาพบกับคนที่ทำให้อารมณ์เสียรออยู่ที่รถที่จอดอยู่หน้าบ้าน

" อ่าวหรอครับ ผมไม่เห็นจะรู้เลย " ป๊อปปี้ตอบกลับไปกวนๆ

" งั้นก็รู้ซะ หลบไป ฉันจะไปทำงาน " ฟางพูดพร้อมกับเดินมาจะเปิดประตูรถ เเต่กลับถูกป๊อปปี้จับมือเรียวสวยเอาไว้ก่อน

" นี่ปล่อยนะ จะมาจับมือฉันทำไม ฉันจะไปทำงาน " ฟางเหวอีกครั้ง

" ผมรู้ว่าคุณจะไปทำงาน เเต่ตรงนี้ไม่ใช่ที่ของคุณ ที่ของคุณอยู่นี่ " ป๊อปปี้จับมือฟางมายังอีกด้านของรถ พร้อมกับเปิดประตูให้เธอไปนั่งตรงเบาะด้านหน้าตรงข้ามกับเขา เเล้วก็คาดเเบลให้เธอ จังหวะนั้นเอง ฟางเองที่พยายามจะโวยวาย กลับต้องเงียบลง เมื่อใบหน้าของเขา เข้ามาใกล้เธอเหลือเกิน จนความรู้สึกที่คิดว่ามันหายไปนานเเล้ว ก็วนกลับมาอีก

" นี่อยู่นิ่งๆ สิ " ป๊อปปี้ดุฟางเบาๆ ก่อนที่เขาจะรีบวื่งกลับมานั่งลงฝั่งคนขับ

ระหว่างทางที่ป๊อปปี้ขับรถ ออกมาจากบ้านฟาง มีเเต่ความเงียบ ทั้งคู่ไม่คุยกันเเม้เเต่คำเดียวจนถึงร้านห้องเสื้อของฟาง

" ขอบคุณ " ฟางบอกเขาโดยไม่มองหน้า เพราะคิดว่ามันจงจะจบเเค่นั้น เเต่มันกลับไม่ใช่น่ะสิ ...

" อ่าวฟางงงงง มาเร็วนะวันนี้ " แก้วเอ่ยทักเพือนของตัวเองออย่างอารมณ์ดี

" จ้าาา พอดีมีคนมาส่งอ่ะดิ เลยไม่ได้เเวะซื้ออะไรมากินตอนเช้าเลย ชิ " ฟางตอบเเก้ว

" อะไรกันคะ คุณนาย อารมณ์เสียอะไรเเต่เช้า " แก้วถามพร้อมเดินไปหาฟาง

" ก็อีพี่ป๊อป เอ่ย สารวัตรน่ะสิ พ่อให้มาดูเเลฟาง เเล้วอีตานี่ก็ทำตามซะด้วย เห้อ " ฟางตอบ

" ก็ดีเเล้วไม่ใช่หรอฟาง เพื่อความปลอดภัยของเเกเอง มันก็ดีเเล้วหนิ " แก้วตอบ

" มันก็ดี เเต่ถ้าเป็นคนอื่นน่ะนะ " ฟางบอกพร้อมถอนหายใจ

" แกกลัวหวั่นไหวใช่ไหม เเหน่ๆ " แก้วเเซว

" ปล่ะ ๆ ปล่าวสักหน่อย " ฟางปฎิเสธเเก้เขิน

" แหน่ๆๆๆๆ " แก้วกระเซ้าต่อ