[Fic inazuma go yaoi] แสงสว่างกับความมืด

โรงพยาบาลอินาสึมะ เวลา 17.30 น.

หลังจากเคลียร์เรื่องวุ่นๆเสร็จหนุ่มน้อยหน้าตายทั้งสองคนก็มาโรงพยาบาลประจำเมืองอินาสึมะ 

เมื่อเดินขึ้นบันไดมาชั้นสองก็เห็นแองจี้ คิริโนะ กับคาริยะยืนอยู่หน้าห้องผู้ป่วย

"สึรุงิ เป็นไงบ้าง"คิริโนะออกตัวมาถามคนแรก 

"ผมจัดการถอนหุ้นกว่าครึ่งจากตระกูลอายาสะกิ ส่วนเรื่องของรุ่นพี่ชินโดผมให้มินามิจัดการก่อนหน้านั้นแล้วล่ะ" สึรุงิพูดจบก็เดินไปหน้าประตู 

ครืดดดดด~

ทันทีที่เปิดประตู เขาก็รีบก้าวเข้าไปหาร่างบางที่นอนอยู่บนเตียง 

สึรุงิยืนดู แผลที่มือทั้งสองข้างมีผ้าพันแผลพันไว้จากฝ่ามือถึงข้อมือ ที่หน้าผากมีพลาสเตอร์แปะเอาไว้ 

ร่างกายของสึรุงิสั่น ก่อนที่เอ็นมะจะเดินมาตบหัว

"เท็นมะยังไม่ตาย อย่าดราม่า -_-:;"

"เออ รู้หรอก" สึรุงิยังคงไม่ละสายตาจากเท็นมะ 

ปกติเอ็นมะแทบจะแตะหัวสึรุงิไม่ได้เลย 

'แต่วันนี้มีก็เรื่องเครียดมากมาย สงสัยหนักหัวเลยไม่หลบ'

เอ็นมะถอนหายใจยาวพรืด

"น้องสาวฉันทำผิดมากเลย.... ขอโทษนะ"

"เฮ้ยย อย่าคิดมาก" เอ็นมะตบไหล่เพื่อนก่อนจะเดินไปอีกฝั่งของเตียง "หมอบอกว่าแค่ฤทธิ์อย่าสลบน่ะ ส่วนแผลที่เหลือไม่เป็นไรมาก"

สึรุงิก้มหน้างุด 

ยิ่งทำให้เอ็นมะหงุดหงิด 

"นี่ไอบ้า แกก้มหาอะไรฟร่ะ =_="

"สมมตินะ ถ้าเกิดน้องฉันทำอะไรเท็นมะ......."

"ไม่มีทางหรอก"เสียงเข้มๆปนหวานๆของสึรุงิ ยูอิจิ พี่ชายของสึรุงิ ดังขึ้นพลางเดินเข้ามา 

ทำให้ทั้งสองคนตกใจมาก 

"พี่ครับ / ยูจัง " สึรุงิกับเอ็นมะอ้าปากค้างไปตามๆกัน

"ที่ว่าไม่มีทางเนี่ย......ยังไงครับพี่"

"พี่จะจับโซระจังเข้าคุกไงล่ะ-_-+" ยูอิจิพูดพร้อมกับทำหน้านิ่ง "ถ้าเกิดเธอทำอีก ฉันจะลากเธอเข้าคุกแน่" ยูอิจิหลีกทางให้อายาสะกิได้เดินเข้ามา

ก่อนที่เธอจะเดินตรงเข้าไปหาร่างบางที่นอนสลบจากฤทธิ์ของยา 

"พะ พี่ชาย" 

"ใจเย็น เคียวสุเกะ พี่จะให้มาขอโทษ" ยูอิจิว่าพลางเดินตามหลังเธอไปแบบไม่ให้รู้ตัว

"มะ มัทสึคาเซะ......"เธอเรียกเท็นมะ ก่อนที่น้ำตาจะไหลพราก 

เอ็นมะมองเธออย่างสงสัย ส่วนมือจับมือเท็นมะที่อยู่ใต้ผ้าห่ม

สึรุงิจับชายเสื้อเล็กน้อย 

"ความเจ็บปวดของฉัน แกจะเข้าใจรึเปล่า...... ฉันน่ะ......"น้ำตาของอายาสะกิไหลพราก ดวงตามีแต่ความเกลียดชัง น้ำเสียงแข็งกร้าว เป็นคนละคนกับอายาสะกิคนนั้นก็ว่าได้

"ฆ่าพ่อตัวเอง... เพื่อจะได้รักกับเคียวสุเกะ แต่ดันมีแก!!!  แกมาขวางอีก ไอมารผจญ " อายาสะกิตวาดลั่นห้องพยาบาล ก่อนจะเช็ดน้ำตาอย่างรีบๆ

"ไม่เป็นไรนะ อย่าร้องไห้เทนมะ ถ้าแกรู้สึกผิด ฉันมีของขวัญให้....."เธอหยุดตอนก่อนจะล้วงมีดออกมาจากกระเป๋าสะพาย 

"หยุดความคิดและการกระทำซะ" เอ็นมะพูดน้ำเสียงเรียบๆก่อนจะใช้ดวงตาสีแดงมองเธอด้วยความโกรธ 

"หยุดเถอะโซระจัง " ยูอิจิหยิบดาบมาจ่อที่ท้ายทอย

"อายาสะกิ" สึรุงิใช้ปืนจ่อขมับ 

"คะ เคียวสุเกะ จ้ะ ฟังนะ นี่ ถ้าเกิดว่าไม่มี เทนมะล่ะก็ พวกเราน่ะ จะรักกันได้นะ ไม่ต้องมีใครมาขัดขวางอีกไง " อายาสะกิเริ่มสติแตก 

การที่สึรุงิจ่อปืนนั้น ทำให้เธอเริ่มคลั่ง เธอพยายามมาตลอด เพื่อจะได้มีเส้นทางแห่งรักระหว่างสึรุงิกับเธอ ทว่าสิ่งที่พยายามมาโดยตลอดนั้น กลับถูกคนที่รักปฏิเสธ แถมจะฆ่าเธอ 

"อย่าบ้า.... เราเป็นพี่น้องกัน อีกอย่างฉันไม่มีวันรักเธอ"

"ทำไมล่ะ เพราะคำสั่งระหว่างตระกูลหรือเซย์เทย์"

"ต่อให้ตาย ฉันก็ไม่รักเธอ"

ปัง!!!  สึรุงิกดไกปืนแล้ว 

ปากกระบอกยังคงอยู่ที่ขมับ เล่นเอาคนโดนยิงถึงกับเป็นลม แต่คนดูอย่างเอ็นมะขำ 

"5555+.... แกคิดได้ไงว่ะ" 

"นั้นสิ พี่ก็อยากรู้"ยูอิจิว่าพลางเก็บดาบของเล่นโดยไม่คิดจะรับน้องสาวที่เป็นลม เพราะหลังจากเก็บดาบแล้วก็เดินไปนั่งบนโซฟาทันทีเนื่องจากหมดแรง 

"ผมใช้ปืนจริงแต่กระสุนซอสมะเขือเทศ แผนผมโอสุดนะ" 

"พี่ใช้ดาบของเล่น ซื้อตอนไปรับโซระจัง"

"ของฉันเป็นตุ๊กตามาสคอตเทนมะ สั่งทำพิเศษเลยนะ ไซส์พอดีกับตัวจริง ฉันลงทุนเยอะสุด555+" เอ็นมะว่าพลางเอาผ้าห่มออก 

เป็นตุ๊กตาเท็นมะใส่ชุดวอร์มไรมง 

"บอกอะไรอย่างนะ"

"หือ??" สึรุงิที่จะไปพยุงพี่ชายให้กลับห้องนั้นหันกลับมาทันที 

"ไอ้นี้อ่ะ ถอดชุดได้"เอ็นมะมัวแต่สนใจตุ๊กตา

"พี่ฮะยืมหน่อย"สึรุงิจับด้ามดาบดึงออกมา ตอนนี้มีแค่ตัวดาบที่งอได้ เขาลงบนหัวเอ็นมะทันที 

"ดูท่าว่าจะหมดเรื่องแล้วสิ" ยูอิจิถอนหายใจพลางดูทั้งสองคนทะเลาะกัน 

จนกระทั่งมินามิเดินพารถเข็นเข้ามา

"คุณยูอิจิครับ พยาบาลเรียกแล้วครับ" มินามิพยุงยูอิจิขึ้นรถเข็น 

"ขอบใจนะ.....แล้วก็ฝากโซระจังด้วย"

"ครับ"มินามิอุ้มอายาสะกิขึ้นท่าเจ้าสาวก่อนจะออกจากห้องนี้ไป 

ยูอิจิหันมาดูทั้งสองคน

"ไปกันเถอะ ป่่านนี้เท็นมะคุงคงรอแล้ว" 

"ผมว่าหลับอยู่นะ หมอบอกเพราะฤทธิ์ยา" เอ็นมะว่าพลางอุ้มตุ๊กตามาสคอตตัวนี้ท่าเจ้าหญิงเหมือนมินามิ ก่อนจะหอมแก้มตุ๊กตาพร้อมกับเดืนออกนอกห้อง

"หอมจังเลยนะเท็นมะ" 

[หอมเยอะเลยนะ ฮิฮิๆ] จู่ๆเสียงเท็นมะก็ดังจากตุ๊กตา สึรุงิที่เดินข้างๆก็แอบกัดฟัน แต่ลงมือไม่ได้เพราะเข็นพี่ชายอยู่ 

"อย่าบอกนะ ว่าตุ๊กตา...."

"ใช่ๆ ตุ๊กตาตัวนี้อ่ะเขาแถมมา ตอบสนองทุกการสัมผัส"

"เลิกคบกับแกดีมั้ยฮ่ะ ไอ้เพื่อนคนนี้"

"ดี...... เทนมะดูสิ สึรุงิใจร้าย" เอ็นมะซบลงบนไหล่ของตุ๊กตา ก่อนที่ตุ๊กตาจะเอามือตีก้นสึรุงิ

"หา?" สึรุงิที่เข็นอยู่หันข้างมามองอย่างงงๆ

"ตุ๊กตาฉันขยับได้ด้วย" 

"ถามจริง ทำจากบริษัทไหน-_-"

"ทำไมเหรออออ....... อย่าบอกนะว่าเทนมะไม่ให้ทำเลยต้องมาระบายกับตุ๊กตา"

"ฉันไม่ได้เงี่ยน อีกอย่างที่พูดมาทั้งหมดมันแก -_-"

"เชอะ"เอ็นมะถึงกับเชิดใส่สึรุงิ ก่อนจะเปิดประตูห้องพิเศษ ห้องนี้ เป็นห้องเตียงเดียวแต่กว้างสุดๆ

เพราะเอ็นมะใช้เส้นนิดหน่อย

ครืดดด~ประตูถูกปิดลงโดยเอ็นมะ

ในห้องนี้มีชินโด คิริโนะ คาริยะ โกเอนจิ ที่ต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันนั่งคนละมุม โดยเท็นมะยังคงสภาพเดียวกับตุ๊กตาของเอ็นมะ

"เอาล่ะ ฉันจะถอดอายาสะกิออกจากห้าตระกูล มีปัญหามั้ย" 

"สึรุงิ ไม่มีครับ" สึรุงิยกมือ

"มัสซือคาเซะ ไม่มีครับ" เอ็นมะยกมือ

"ชินโด ไม่มีครับ"ชินโดยกมือ

"งั้นก็รออีกเสียงนึงล่ะกัน เดี่ยวฉันค่อยเสนออีกทีกับทางสภา ฟิฟเซกเตอร์ คงต้องหามาเฟียมือใหม่อีกสิเนี่ย" โกเอนจิพึมพำ ก่อนจะบอกกับสึรุงิ

"วันนี้นายทำถูกแล้วที่เลือกอดกลั้นอารมณ์เอาไว้ แทนที่จะถล่มบ้านคนอื่น" โกเอนจิตบไหล่สึรุงิเบาๆ 

"ครับเซเทย์" 

"งั้นทุกคน ฉันไปก่อนนะ มีคนไข้อีกคนที่ต้องเยี่ยม" โกเอนจิโบกมือลา ทุกคนในห้องแค่โค้งเคารพ 

ก่อนจะกลับสู่ภาวะปกติ

"เคียวสุเกะ งั้นพี่กลับห้องก่อนนะ" 

"เดี่ยวผมไปส่งครับ" 

"ไม่เป็นไรหรอก อยู่ห้องข้างๆเอง" 

"ครับ โชคดีนะ" สึรุงิเพียงแต่ไปเปิดประตูแล้วปิดลง ก่อนจะเดินมาใกล้เตียงที่มีหนุ่มน้อยนอนสลบเพราะฤทธิ์ 

ร่างบางมีใบหน้าซีด ไม่ได้ขาวชมพูแบบทุกครั้ง (ในการ์ตูนคล้ำหน่อยๆนะ) 

"เออลืมบอก.... ยาสลบน่ะมันปนมากับยาปลุกเซ็กส์หมอเลยให้ยานอนหลับเพิ่มนิดหน่อย แผลก็อย่างที่เห็น" เอ็นมะที่นอนบนโซฟาเดี่ยวกับตุ๊กตาจู่ๆก็ยอมบอกกับสึรุงิ 

"อ่า ดูท่าจะหลับสบายด้วย" สึรุงิพูดพลางมองหน้าเท็นมะที่กำลังยิ้ม พลางหลับ 

ด้านนอกระเบียง คาริยะ คิริโนะ ชินโดออกมาตากลมกัน 

"สบายชะมัดเลย"คิริโนะ

"อ่า/ครับ" ทั้งสองคนแค่ขานรับ 

Writer zone.

ฝากด้วยนะครับรีดเดอร์ 

ฝันดีนะ =^=