รักร้ายของนายต้นไม้ กับ ยัยของหวาน

              10ปีที่เเล้วก่อน ตอนนั้นนายต้นไม้อายุ11ขวบส่วนยัยขนมหวานอายุ10ขวบ 

 พี่ออมสิน พี่ทีมาหาค่ะ พี่ออมสิน เสียงเรียกของอิ่มใจ เด็กสาวอายุ9ขวบร้องเรียกพี่สาวของตนวัย10ขวบ ออมสินรีบวิ่งออกมาจากบ้าน เเล้ววิ่งเข้าสวมกอด ที เด็กหนุ่มอายุ11ปี ร้องไห้กอดทีไว้เเน่น ทีค่อยเอามือลุบหัวออมสิน ด้วยความรัก  ทั้งคุ่ก็สนทนากันด้วยน้ำตา

ออมสิน. พี่ที พรุ่งนี้หนูต้องไปอเมริกาเเล้วนะ หนูไม่อยากทิ้งพี่ไปเลย พี่ที่ หนูจะไปอยู่กับใครก็ไม่รู้            เเล้วใครจะคอยดูเเลหนุเวลาหนูเจ็บปวดล่ะพี่ที  

ที .       ออม พี่ก็ไม่อยากให้ออมไปหรอกนะเเต่ พี่ต้องให้ออมไปเพราะออมจะได้ไป มีชีวิตดีๆ                เรียนสูงๆออมจะได้กลับมาเปิดร้านขนมหวานไง (ทีพูดเเล้วย้ิมทั้งน้ำตา)

ออมสิน.ไม่เอาอ่ะพี่ทีหนูไม่อยากไปไหน หนูกลัวหนูไปเเล้ว กลับมาพี่ลืมหนูพี่ลืมหนุ                           (สาวน้อยพูดด้วยเสียงสั่นๆ) 

ที       .พี่สัญญานะว่าพี่จะไม่ลืมออมเลย 

ออมสิน .จริงนะ พี่ต้องไม่ลืมหนุนะ (สาวน้อยได้ยินดั่งนี้จึงค่อยๆ ออกจากอ้อมกอดอันอุ่นเเละยิ้มให้            เด้กชายด้วยความหวังพรางยกนิ้มก้อยขั้นมาเเล้วพูดว่า)สัญญานะ  

ที       . (เด็กชายค่อยๆยกนิ้วก้อยมาเกี่ยวเเล้วเอ่ยว่า)พี่สัญญา

ออมสิน .(เด็กสาวค่อยๆล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากระโปรงเเล้วก็ล้วง พวงกุญเเจ ที่สลักคำว่า                    ออมสินรักทีเเละทีรักออมสิน เเล้วยื่นพวกที่สลักว่า ทีรักออมสินให้ ที รีบเอาพวงกุญเเจ              ห้อยกับกระเป๋าสตางค์เเล้วออมสินก็เอ่ยว่า) พี่ทีนี่คือของเเทนใจนะ ว่าเราจะไม่ลืมกัน 

ที        . ทีปาดน้ำตาให้น้องเเล้วเอ่ยว่า พี่จะไม่ลืมหนุเลยนะ 

ไม่นานนัก อิ่มใจวิ่งหน้าตั้งมาบอกออมสินให้รีบเข้าบ้านเเม่เรียกให้ไปเก็บกระเป๋า ทีค่อยๆปล่อยมือออกจากออมสินเเล้วล้มลงไปคุกเข่าหน้ามองพื้นอย่างท้อใจ ขณะที่ออมสินค่อยๆ ถอยหลังเเละก็กับหลังหันวิ่งเข้าบ้านด้วยน้ำตา ที่น้ำตาไหล เเล้วทุบพื้นร้องไห้เเล้วตะโกนลั่นก่อนที่จะตะโกนเสียงดังลั่นหลายๆรอบว่าทีจะรักออมสิน เเละจะไม่ลืมออมสิน โดยไม่รฦู้ว่า ออมสินมองลงมาจากข้างบน โดยเสียใจมาก เเต่ต้องทำใจ   

                                                          วันต่อมา

ขณะที่ออมสินกำลังจะไป ออมสินก็มาชะโงกอยู่หน้าบ้านเพื่อรอที โดยมีพ่อเเละเเม่ของออมสิน รออยุ่  สักพักเเม่ของออมสินก็ตะโกนถามออมสิน ออมลูก รอใครค่ะคนเก่ง ออมสินหันมาด้วยน้ำตาเเล้วพุดว่า หนูรอพี่ทีค่ะเเม่ เเม่ อ๋อรอพี่ทีหรอลูก เเต่ถ้าไปช้าเดี่ยวตกเครื่องนะ เเม่ของออมสินหอมออมสินที่หน้าผากก่อนพูดว่า ไปเหอะไปลูกนะค่ะคนเก่ง ค่ะ ออมสินตอบด้วยน้ำเสียงสะอื้น  พอขึ้นรถรถออกได้ไม้นานออมสินก้มองเห็นทีวิ่งตามหลังรถ ออมสินบอกให้พ่อเเละเเม่หยุดรถ ออมสินรีบลงมาหาที ทีเห็นเช่นนั้นที่ก็รีบวิ่งมาหา พอถึงทีก็ยื่นเเหวนที่สลักอักษรย่อตัว oเเละตัวT ออมสินสวมลงไปในมือ ทีก็เอ่ยว่า พี่ชอบ...... ทียังพูดไม่จบ เเม่ออมสินก็ตะโกนเรียกให้ขึ้นรถ

ออมสินรีบขึ้นรถ ทีร้องไห้ โวยวายอยู่กลางทางที่ไม่ได้พุดความในใจ เเล้วทีก็ตะโกนส่งท้ายรถว่า พี่ชอบ....ออมสินนะ  

                                                ติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ