โชคชะตา

kawe part

โทโมะ "ตรวจที่หัวใจได้ไหมครับ"

แก้ว "แอว๊ะ"

โทโมะ "อ้วนคุนหมอ เเพ้ท้องหรือครับ นั่นใช่ลูกของเรารึเปล่าครับ"

แก้ว "ไอ้บ้า เเล้วสรุปเปนอะไร ชั้นรีบนะรู้ไหม"

โทโมะ "เดี๊ยวนี้ผมรู้สึกปวดหัวป่วยมากเเละง่วงตลอดเวลา"

พอชั้นได้ฟังอาการที่นายนี้บอกมาชั้นรู้เลยว่านายนี้เปนอะไร

แก้ว "ขอตรวจไข้หน่อยน่ะ"

ชั้นหยิบที่ตรวจไข้ออกมาเเล้วเอาไปไว้ที่หน้าผากนาย (ที่ตรวจเปนแบบไหมจ้า)

แก้ว "คุนมีไข้อ่อนๆนะ"

นายนี้พยักหน้า

แก้ว "ส่วนเรื่องที่คุนง่วงตลอดเวลานั้นก่อเพราะคุนผักผ่อนไม่เพียงพอ ใช้จะให้ยาลดไข้ไปนะคะ ยานี้อาจจะง่วงหน่อยนะ"

โทโมะ "ครับ"

แก่้ว "เชิญค่ะ"

โทโมะ "หวังว่าเราจะเจอกันอีกนะครับ"

หลังจากนายนั้นออกไปเสียงโทรสับชั้นก่อดังขึ้น

แก้ว "ฮะโหล สวัสดีค่ะ"

... "นี่พี่เอง แก้วอยู่ไหนเเล้วเนี่ยพี่อยู่สนามบินเเล้ว"

แก้ว "อ้าว พี่เขื่อนรอแก้วแปบนึงพอดีแก้วพึ่งตรวจเสดค่ะ"

เขื่อน "อะ เเเล้วเจอกัน"

koen part

หลังจากที่ผมไปเรียนที่อเมริกาเปนเวลานาน ผมไปเรียนที่นั่นเพื่อเปนเชฟ เเละที่ผมกลับมา ผมจะมาดูเเละกิจการร้านอาหารต่อจากเเม่ของผม

ตอนนี้ผมนั่งรอยัยแก้วอยู่เมื่อไหร่จะมานะ

... "พี่เขื่อน"

อยู่ดีๆก่อมีคนตะโกนเรียกผม ผมรีบหันไปมองยัยแก้วนี่เอง

เขื่อน "ยัยแก้วจะตะโกนทำไม พี่ก่ออายเปนนะ"

แก้ว "ปะ กลับกัน"

faye part

ตอนนี้ชั้นอยู๋หน้าคอนโดยัยแก้วพร้อมกระเป๋าเสื่อผ้า เรื่องที่เกิดขึ้ชั้นยังไม่อยากไปเจอหน้าใครทั้งนั้น

ชั้นว่าชั้นควรโทรหายัยแก้วก่อน

เฟ "ฮะโหลยัยแก้ว แกอยู่ไหนอะ"

แก้ว "ชั้นกะลังจะกลับคอนโด"

เฟ "แก้วตอนนี้ชั้นอยู้หน้าคอนโดแกนะ ชั้นขออยู๋ด้วยนะ"

แก้ว "เฟ เกิดอะไรขึ้น"

เฟ "เดี๋ยวชั้นเล่าให้ฟัง ชั้นไปรอแกที่ล๊อบบี้นะ บาย"

แก้ว "บาย"

ตอนนีั้ชั้นเข้ามานั่งรอแก้วที่ล๊อบบี้ อยู่ดีๆชั้นก่อเผลอหลับไป

kawe part

ตอนนี้ชั้นอยู๋ที่โรงแรม

เขื่อน "แก้ว ทำไมเเกขับเร็วอย่างนี้"

แก้ว "อ๋อพอดีเพื่อนแก้วเค้าจะมาอยู๋กับแก้วสักพักค่ะ"

เขื่อน "โอเค"

ชั้นรีบมองหายัยเฟเเล้วในที่สุดก่อเจอมันหลับอยู่ที่โซฟา

ชั้นเดินเข้าไปปลุกมัน

แก้ว "นี่ ยัยเฟ นี่ เฮ้อ"

นี่ชั้นต้องอุ้มมันขึ้นไปใช่ไหม ชั้นควรทำไงดี

เขื่อน "มีอะไรเหรอแก้ว"

อ๋อชั้นนึกออกเเล้ว 

แก้ว "พี่เขื่อนค่า ช่วยอุ้มเฟหน่อยนะค่ะ ส่วนกระเป๋าเดี๋ยวแก้วเทอขึ้นไปให้ค่ะ"

เขื่อน "เฮ้า เรานี่น้า ไปๆ"

koen part

ตอนนี้ผมอุ้มเฟขึ้นมาเเล้วพาเฟไปนอนในห้องของแก้ว 

ตอนนี้ผมมองหน้ายัยนี้ที่หลับอยู่ ใบหน้าของเทอมีเสน่ จนผมต้องก้มลงไปหอมเทอ

เเละผมก่อรีบออกจากห้องไป

เฟ "อื้อ"

faye part

นี่ชั้นเผลอหลับไปตอนไหนเนี่ย

เฟ "อื้อ ที่นี่ที่ไหนเนี่ย"

ชั้นลองสังเกตรอบๆห้องปรากฎนี่เปนห้องของแก้ว

เพล้ง