วุ่นนัก รักซะเลย

 

 

 

                    ดินนั่งลงบนเก้าอี้ใกล้ๆฟาง ก่อนจะแกล้งเอามือพาดบ่าของหญิงสาวจนป๊อปต้องมองค้อน 

 

 

 

                    " แหมทำเป็นหวงก้างนะมึงหนะ " ดินอมยิ้มขำๆก่อนจะดึงมือตัวเองออก 

 

 

 

 

                    " แก้วโทรมาหาฟาง ให้บอกทุกคนว่าไม่ต้องเป็นห่วง สบายใจเมื่อไหร่เดี๋ยวจะกลับ ฟางถามว่าอยู่ไหนก็ไม่ยอมบอก " ฟางรีบเปล่ยนเรือง โยงเข้าเรื่องแก้วทันที ... ทุกคนหันมาสนใจเรื่องแก้วกันอย่างจริงจัง

 

 

 

 

                    " มันหายไปแบบนี้ตั้งแต่ตอนไปทะเลแล้วนะ " หนึ่งฉุนคิด 

 

 

 

 

                    " นั่นสิ ทำไมอยู่ๆมันหายไปวะ เกิดอะไรขึ้นกับแก้วหรือเปล่า " ป๊อปข้องใจ

 

 

 

 

                    " แล้วใครมาต่อยหน้ากูวันน้นวะ  " หนึ่งขมวดคิ้วคิดหนัก 

 

 

 

 

                    " ใกล้บริเวณนั้นมันก็มีรีสอร์ทอยู่หนิ มันอาจจะมีกล้องวงจรปิดก็ได้นะ " ดินเสนอ ทุกคนคิดตาม 

 

 

 

 

                    " เออ ทำไมเพิ่งมาคิดได้เอาตอนนี้วะ " หนึ่งเซ็ง

 

 

 

 

                    " งั้นไปที่นั่นกัน หนึ่งมึงไปกับกู ส่วนฟางไปกับไอ้ป๊อปนะ กูฝากฟางด้วยนะมึง " ดินลุกขึ้นก่อนจะหันไปพูดกับหนึ่ง ฟางและปิดท้ายด้วยการักคิ้วเปิดทางให้ป๊อป 

 

 

 

 

                    " พี่ดิน ! พี่ดิน !!! " ฟางไม่พอใจ ตะโกนเรียกดิน แต่ดินกลับเดินเร็วขึ้นและไม่มีท่าทีจะหันมาสนใจฟางแม้แต่น้อย 

 

 

 

 

                    " นี่ ! ไปกับป๊อปไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย ทำไมต้องทำหน้าบูดบึงด้วยหละคะ " ป๊อปแซวคนตัวเล็กที่ทำหน้าบึง เมินตน 

 

 

 

 

                    " ก็ชั้ลไม่อยากมองหน้านาย ไม่อยากอยู่ใกล้ๆนาย " ฟางบ่น 

 

 

 

 

                    " เห้อออ นี่แหละนะ ผู้หญิง " ป๊อปถอนหายใจ 

 

 

 

 

                     " ผู้หญิงแล้วมันทำไม " ฟางเถียง จะเอาเรื่องป๊อป แต่ไม่ทันไร ก็ดันมีมารสาวมาผจญเสียก่อน 

 

 

 

 

                    " พี่ป๊อปปปป พี่ป๊อปช่วยเชอรี่ด้วยยย " สาวเสียงหวาน แต่งตัวยั่วยวน โชว์อกอึ๋ม เดินเข้ามาแทรกกลางระหว่างฟางกับป๊อป ก่อนที่จะเอามือของเธอกอดรัดแขนของป๊อปจนแขนแกร่งแบบชิดกับอกตูมของเธอ ใบหน้าสวยซุกไซร้ออดอ้อนลงบนบ่าของชายหนุ่ม จนหญิงสาวอีกคนทนมองไม่ได้เดินเลี่ยงไปทางอื่น 

 

 

 

 

                    " ฟางงงง จะไปไหน ฟางงงงง !! " ป๊อปขมวดคิ้วหงุดหงิด พยายามแกะมือเชอรี่ออก แต่เจ้าหล่อนก็ดันไม่ปล่อย 

 

 

 

 

                    " เชอรี่ ปล่อยพี่ " ป๊อปหันมาดุ จนเชอรี่นิ่งไปแต่ไม่ยอมปล่อย 

 

 

 

 

                    " ปล่อย ถ้าพี่ป๊อปสัญญาว่าจะช่วยเชอรรี่ " เชอรี่ต่อรอง 

 

 

 

 

 

                    " ตกลงพี่สัญญา " สิ้นคำ ป๊อปก็วิ่งไปหาฟาง แล้วรั้งแขนนวลไว้ทัน 

 

 

 

 

                    " ปล่อยชั้ลนะ ! " ใบหน้าที่เคยสวยหวานตอนนี้กลายเป็นดุดันจนอีกฝ่ายอึ่งไป คิ้วเรียวบางขมวดเข้าหากันจนแน่น น้ำเสียงที่เธอเพิ่งเปล่งออกมาเมื่อครู่มันเดาได้ไม่ยากว่าเธอกำลังโกรธ หรือโมโหอยู่ เธอเหวี้ยงมือของอีกฝ่ายจนหลุดจนแขนของตัวเอง 

 

 

 

 

                    " โกรธอะไรอีกห๊ะ ไป ไปหาแก้วกัน " ป๊อปมองฟางด้วยสายตาที่งง ไม่เข้าใจ 

 

 

 

 

                    " ชั้ลไปของชั้ลเองได้ ไม่ต้องมายุ่ง ! " ฟางพูดเสียงดัง 

 

 

 

 

                     " ดื้อ  ดื้อเหมือนเดิม " ป๊อปบ่น ก่อนจะถอนหายใจแล้วยกร่างบางแบกขึ้นบ่าพาไปที่รถอย่างเร็ว ก่อนจะยัดเธอใส่รถแล้วผลักเชอรี่เข้าไปในรถก่อนที่ตัวเองจะรีบวิ่งอ้อมขึ้นไปนั่งยังตำแหน่งคนขับ 

 

 

 

                    ในรถ 

 

 

 

 

                    " ไหนวันก่อนเสี่ยบอกว่าพี่ป๊อปเลิกเจ้าชู้แล้วไง ไหงไปคว้าแม่สาวจืดชืดคนนี้เข้ามาในรถอีกหละ " เชอรี่เหน็บแนมก่อนจะมองฟางที่นั่งข้างคนขับด้วยหางตา 

 

 

 

 

                    " ไหน มีอะไรจะให้ช่วยก็รีบพูดมา " ป๊อปมองทางข้างหน้าพร้อมกับพูดคุยกับเชอรี่ 

 

 

 

 

                    " เชอรี่ต้องการให้เสี่ยเป็นเหมือนพี่ป๊อป " เชอรี่พูด 

 

 

 

 

                    " เป็นเหมือนพี่ ? เป็นยังงไง "

 

 

 

 

                    " ก็เชอรี่อยากให้เสี่ยเลิกเจ้าชู้เลิกเที่ยวผู้หญิงเหมือนพี่ป๊อปอะ แต่ทำไมเสี่ยทำไม่ได้ ทำไมเสี่ยชอบนอกใจเชอรี่ " เชอรี่โวยวายร้องไห้ฟูมฟาย 

 

 

 

 

                    " โหยจะให้พี่ทำยังไงหละ ก็เฮียมันเป็นขอมันแบบนั้นอะ " ป๊อปพูด 

 

 

 

 

 

                    " พี่ป๊อปก็ช่วยพูดกับเสี่ยสิ แลกกันนะ เดี๋ยวเชอรรี่จะไปบอกผู้หญิงคนนั้นของพี่ป๊อป เรื่องที่เธอเข้าใจพี่ป๊อปผิด " เชอรรี่เสนอ ...คำพูดของเชอรรี่ทำให้คนที่นั่งเงยบมาตลอดทางเง้อหูฟังอย่างตั้งใจ 

 

 

 

 

                    " พูดอะไร " ป๊อปยิ้มมุมปาก ใช้เชอรี่เป็นหมากในการง้อฟางทันที

 

 

 

 

                    " ก็บอกให้เธอเข้าใจไงว่าคืนนั้น เราไม่ได้มีอะไรกัน เพราะพี่ป๊อปหนีเชอรรี่ไปซะก่อนอะ ถ้่เชอรี่พูดนะ เธอต้องเชื่อแน่ๆเลย แล้วเธอก็จะหายโกรธพี่ป๊อป  แต่เชอรี่สัญญาจะว่าจะไม่เอาเรื่องที่พี่ป๊อปพานังจืดชืดคนนี้ขึ้นรถอะ " เชอรี่พูด 

 

 

 

 

                    " 55555555 เห้ออ  ได้ยินชัดแล้วใช่มั้ยคะ ว่าเราไม่ได้มีอะไรกัน เชื่อป๊อปได้แล้วยังหละทีนี้ " ป๊อปขำเชอรรี่ ก่อนจะหันไปพูดกับฟาง แต่ฟางยังนั่งปั่นหน้านิ่งอยู่ 

 

 

 

 

                    " พี่ป๊อปพูดอะไรเนี่ย " เชอรี่ยังไม่เข้าใจ 

 

 

 

                    " แล้วเรื่องรถที่เฮียเอกซื้อให้พี่หละ เชอรี่รู้เรื่องรึปล่าว "

 

 

 

 

                    " รู้สิ เสี่ยซื้อให้เป็นของขวัญที่พี่ป๊อปเลิกเจ้าชู้ นี่ถ้าเสี่ยเลิกเจ้าชู้นะ เชอรี่จะซ้อบ้านให้เสี่ยเป็นของขวัญเลยคอยดู ! " เชอรี่พูด 

 

 

 

                    " กระจ่างแล้วนะ ทีนี้ก็หายโกรธได้แล้ว เข้าใจได้แล้วนะ " ป๊อปหันไปกระซิบกับฟาง แต่ฟางก็ยังทำเมินเป็นไม่สนใจ