The Evil Within(Gamer)

Chapter 2 โลกที่เปลี่ยนไป
หลังจากที่เหล่านักสืบลงจากรถ
"คุณเจ้าหน้าที่ช่วยเรียกหน่วยสวาทมาทีได้ไหมครับ?"เอกขอร้อง
"ไม่มีปัญหา"เจ้าหน้าที่เชฟตอบ
"เบย์ เจมินี่ ตามผมมา"เอกบอก
"อืม/รับทราบค่ะ"ทั้งสองก็เดินตามหลังเอกไป และแยกไปกันคนละทาง
เบย์ไปทางซ้าย ส่วนเจมินี่ไปทางขวา
เอก talk
ผมเดินมองรอบๆและผมเลือกที่จะไปทาง...............ขวา ตามคติของผม(ขวาร้าย ซ้ายดี^^/เอก)
"คุณคิดว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่?"ผมถามเจมินี่
"ดิฉันคิดว่าสายฝนที่ตกลงมาชำระล้างพวกรอยเลือดและหลักฐานทุกอย่างไปแล้วล่ะค่ะ"เจมินี่ตอบ
ผมก็เดินไปขึ้นหน้าโรงพยาบาล
ผมแง้มประตูออก
"อืม...หือ!? กลิ่นนี่ไล่มาเลย"ผมพูดออกมา
"ระวังตัวด้วยล่ะ!"เบย์บอก และควักปืนออกมา
"ขอไปด้วยคนได้ไหมค่ะ?"เจมินี่ถาม
"ไม่ต้อง เธอคอยเป็นกำลังเสริมให้เรา และห้ามให้ใครเข้ามาโดยเด็ดขาด"ผมกำชับกับเจมินี่
"รับทราบค่ะ"เธอก็ยืนมองออกไปข้างนอก
ผมก็เดินเข้าไปสำรวจ
"มีคนตายเยอะชะมัด"เบย์สถบออกมา
"นี่มันฆาตกรรมหมู่ในโรงบาลบ้าหรือไงเนี่ย!?"ผมพูดออกมา
ใช่ครับ ทั้งหมอ พยาบาล และคนไข้ก็ตายหมด จะมีใครรอดไหมเนี่ย!?
"เอก มีคนรอดชีวิตอยู่ตรงนี้!"เบย์ตะโกนบอก
(มันจะเร็วไปไหม?//ผมคิดในใจ)
ผมก็รีบวิ่งไปดู
มีคนรอดชีวิตจริงด้วย
"เป็นไรไหม?"ผมถาม
"เป็นไปไม่ได้..."เขาพูดออกมา
"...ผู้ชายคนนั้น..."
".....ไมลส์....."เขาคนนั้นก็สลบไป
"เดี๋ยวผมจะดูแลเขาให้"เบย์บอก
"เดี๋ยวฉันไปดูกล้องวงจรปิดให้นะ"ผมบอก และเดินไปดูกล้องวงจรปิด มันเป็นช่วงเวลาถ่ายทอดสดพอดี
อืม...ให้บรรยายอะไรดี?
มีตำรวจ 3 นาย กำลังยิงอะไรบางอย่าง และจู่ๆก็มีชายปริศนาเอามีดมาสังหารตำรวจอย่างเยือกเย็น
"What the hell!?"ผมร้องอุทาน
มันหันมามองกล้องด้วย และก็วาร์ปหายไป
"What the...?"ผมกำลังจะหันหลังกลับไปมองเบย์ แต่ทว่า...
ชายปริศนาก็อยู่ข้างหลังผม และเอามีดมาแทงผม
"อ่ะ...!"ผมร้องตกใจ จากนั้นทุกอย่างก็ดับมืดลง
9 นาทีต่อมา
'อือ...ที่นี่ที่ไหน'
ผมพยายามมองไปรอบๆ ตอนนี้ผมอยู่ที่ไหนเนี่ย?
ผมหันไปมองข้างบน
ผมถูกห้อยหัวอย่างงั้นเหรอ?
'ฉัวะ'เสียงมีด
ไอ้ข้างๆผมโดนชำแหละแล้ว!!!
ผมแอบมองทางข้างๆ
รู้เลย เกิดอะไรขึ้น?
พอไอ้ตัวบ้านั้นเดินออกไป ผมก็พยายามแกว่งตัวผมเองไปข้างหน้า เพื่อที่จะเอามีดที่ปัดตัวศพข้างหน้าผม
และก็คว้ามาได้สำเร็จ
รออะไรครับ? ตัดเชือกทิ้งสิ!
'ตุ้บ!!!'
ตัวผมตกลงมากระทบกับพื้นเข้าอย่างจัง หวังว่ามันจะไม่ได้ยินนะ
ผมเดินไปที่ประตูที่ขึ้นสนิมแล้ว แต่ทว่า...
"ล็อค...เวรเอ้ย!"ผมสถบออกมาอย่างแผ่วเบา
ผมต้องอ้อมไปทางด้านหลังของมันตอนที่มันเดินไปอยู่ ณ ตอนนี้
"เฮ้ย...กุญแจ!"ผมพูดด้วยความดีใจออกมาเบาๆ และย่องกลับไปเปิดประตู
พอเปิดออก เราจะเป็นอิสระ
เยี่ยม!~ ไม่ธรรมดา(แหวะ ลงตัวเอง--^/ไรท์[โดนพี่เอกถีบ])
ผมก็เดินต่อไปทางข้างหน้า
(อย่าหวังเลยว่าจะได้กลับไปโดยสวัสดิภาพ/ไรท์)
'ตึก!'
'กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!!'
เฮ้ย! ผมสะดุ้งเสียงเตือนไฟไหม้ อย่าบอกนะว่า...
'ครืน~ครืน~'เสียงเลื่อยไฟฟ้า
"เวรเอ้ย!"ผมวิ่งหนีไอ้...ไอ้...ไอ้ติดถนน!
ผมวิ่งไปสุดกำลังความสามารถ มันก็ไม่ยอมเลิกรากับผมสักที จะเอาอะไรหนักหนาว่ะ!!!!!!!!!
"จะไปตายที่ไหนก็ไปไป๊!!!"ผมตะโกนด่ามัน
และแล้วผมก็วิ่งหนีทัน แต่ผมได้ยินเสียงเลื่อยอยู่ใกล้ๆ
ผมเห็นล็อกเกอร์ ก็แอบอยู่ในนั้นซะเลย
มันก็บุกเข้ามา มันไม่รู้หรอกว่าผมอยู่ในนี้
และมันก็พังประตูให้ผม ขอบคุณคร้าบบบบ^^
ผมก็ออกมา และย่องออกไปจากที่นี่
เย้! เจอลิฟต์แล้ว(มันไม่ได้ไปได้ง่ายหรอกนะ/ไรท์)
'ปึง!!!'
เสียงใครถีบประตูว่ะ
ผมไม่อยากหันกลับไปมอง มีอยู่ตัวเดียวนั้นแหละ
ผมก็วิ่งไปไม่คิดชีวิต ผมก็รีบเข้าลิฟต์ โชคดีที่ลิฟต์ปิดพอ และพาไปชั้นบน
"ไอ้ติดถนนเอ้ย!!!"ผมสถบออกมา
ผมก็ทำได้แค่พักหายใจเฉยๆ ก็เท่านั้น
3 นาทีต่อมา
"เฮ้อ...มาถึงซะที"ผมถอนหายใจออกมา
'ครืด~ครืด~'
เสียงอะไรว่ะ
ผมรีบวิ่งออกไปดูข้างนอก ก็พบว่า............เมืองทั้งเมืองกำลังถล่ม
"คุณนักสืบ มาเร็ว!"เจ้าหน้าที่เชฟตะโกนเรียกผม
ผมก็ไม่รออะไรก็วิ่งไปขึ้นรถ
ผมมองไปหน้าหลังรถ
"แล้วเบย์ล่ะ?"ผมถามด้วยความสับสน
"เขาไม่ออกมาเลย แต่ตอนนี้ไม่มีเวลาแล้ว!"เจ้าหน้าที่เชฟก็ขับไปโดยเร็วและพาพวกเรารอดออกมาได้อย่างปลอดภัย
แต่มีบางอย่างผิดปกติ
"ตกๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!"เสียงใครว่ะ!?
แต่เจ้าหน้าที่เชฟก็เริ่มผิดปกติและเผลอพาขับรถตกเหว