สักวันหนึ่ง...Someday

    "กรี๊ดทำไมเนี่ย วุ้ววว"เสียงบ่นมาจากคนที่กระโดดลงมาจากต้นไม้เมื่อกี๊ -.- ฉันจะหัวใจวายจริงๆนะย่ะแง่งงง~T_T~

     "แล้วใครสั่งให้ไปนอนบนต้นไม้แล้วกระโดดลงมาล่ะย่ะ-*-"ฉันเถียงกลับ..แบไม่ยอมแพ้ใครจะไปยอมอีตาหมีหน้ามึนกันเล่า(￣∀￣)

     "เหอะๆไปทีีอื่นก็ได้"หมอนั่นขยิบตาให้ฉันแล้วยืมพร้อมเดินผ่านไป......เหอะๆคิดว่าหน้าตาดีหรอย่ะ

    "เอ่อ....พี่ฟางนั่นพี่ป็อปปี้นะ"ยัยซัมเมอร์สะกิดฉันยิกๆ ป็อปปี้แล้วจะทำไมแต่เอ๋.....ชิหายยแล้วไหมล่ะฟางงพี่ยัยแก้วววว(>_<｡)

     "แก้ววววว ฟางขอโทษน้าา>< ฟางไม่ได้ตั้งใจจะว่าพี่แก้วนะๆ ฟางขอโทษ(_/\_)"ฉันพนมมือพร้อม ถ้าอัญชลี วันทา อภิวาท ใส่แก้ว แก้วยิ้มแล้วจับมือฉันแล้วส่ายหัว

    "ไม่เป็นไรหรอกป็อปเค้าเป็นยังงี้อยู่แล้วชอบทำหน้ามึน"แก้วพูดแล้วยิ้มอ่อนโยนมาให้ วยั้ยเขินนน>////<

     .....แต่นี่ใช่เวลาเขินป่ะ- -? ช่างมันเถอะค่ะ~

     "พี่ฟางงง เฟย์กับซัมไปเรียนก่อนน้าาาบายพี่จุ้บบบ"ยัยเฟย์กับซัมมาหอมแก้มฉันคนละข้่งแล้วเดินไป พร้อมกับจอดงจอแดนจอแบนจอเบินอะไรนี่แหละไปด้วย

    "ฟางไปเรียนกันเถอะ เดี๋ยวเซ็นเซย์ดุเอา"แก้วพูดพร้อมลากฉันอย่างงงๆไปด้วย คือตอนนี้อยากนอนค่ะมากด้วย∪ˍ∪ 

    ห้องเรียนปีสองห้อง3

.   "เฮ้ยยย" ฉันร้องเสียงหลงทันทีเมื่อเจอตานั่นอีตาหน้าหมีหน้ามึนนน กรี๊ดร้องโหยหวนอยู่ในใจ 

    "เธออ รู้งี้ไม่มาดีกว่า"ตาหมีหน้ามึนบ่น คนที่ขสดเมื่อเช้าอย่าบอกนะว่าตานั่นอ่ะ โอเค ตั้งสตินะยัยฟางตอนนี้แกโดนตาหมีนั่งข้างๆเพราะเซ็นเซย์ให้แก้วสลับที่กับนายหน้าหมี นี่ฉันโชคร้ายแล้วสินะ กรี๊ดดดดดดดม่ายเจรงงงงงงง

ฮิ้ววมาแล้วจ้าาขอโทษที่หายไปน้าาเราไม่ได่แต่งในคอมแล้วล่ะเลยมาแต่งในโทรศัพท์แทนแถมช่วงนี้ไม่สบายแ้วยขอโทษน้าาบุยยอย่าลืมเค้าล่าติดตามด้วยบายยย