รักเเรกเเค้น
2) ความเจ้บปวด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความในขณะที่ร่างบางทั้งสองกำลังพูดคุยกันมีสายตาหนึ่งจับจ้องออยู่ตลอดเวลาโดยที่ทั้งสองนั้นไม่รู้ตัว
นี่กวังมินไปปกันเถอะยองมินโทรตามเเล้ว
(มินวูเอ่ยขึ้นหลังจากรับสายจากยองมิน)
มินวูนายไปก่อนเลยเดี๋ยวฉันตามไป บอกพี่ยองมินว่าฉันซื้อของเสร็จเเล้วจะรีบบกลับไปนะ
ระวังตัวด้วยนะกวังมิน
พูดจบมมินวูก็เดินออกๆไปเหลือเพียงบอดี้กราดสี่ห้าคนในเวลานี้บรรยากาศภายในห้างเงียบมาก
เมื่อร่างบางเลือกซื้อของเสร็จเเล้วก็เดินลงมาที่ลานจอดรถโดยไม่สงสัยเลยว่าบอดี้การ์ดที่คอยติดตามหายไปไหน
ร่าางบางเดินไปเรื่อยๆจนหยุดนิ่งเมื่อร่างหนายืนขวางหน้าอยู่ร่างบางกำลังจะเดินหนี ร่างสูงดึงเเขนกระชากร่างบางตอนนี้ร่างบางอยู่ในอ้อมกอดของร่างสูง
ปล่อยผมนะ ร่างบางร้องเสียงดัง
นายสินะโจ กวังมิน หึหึ
อ๊ะ ปล่อยๆๆๆๆ
(ร่างสูงเอ่ยยจบพร้อมกับหัวเราะในลำคอเเล้วไปกระซิบที่หูของร่างบางเเล้วพูดว่า เสียงดีอย่างนี้ฉันชอบ เเล้วไปงับหูของร่างบาง
ในขณะที่ผมกำลังส่งเสียงร้องอยู่ๆก็มีผ้าผืนหนามาปิดหน้าผมสติที่ผมมีก็เรือนหายไปภาพข้างหน้าเบลอไปหมดจนในที่สุดทุกอย่างก็ดับลง
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ