เล่ห์รักอุบัติหัวใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่โทโมะ เมื่อไหร่เราจะกลับบ้านกันสักทีแก้วง่วงแล้วนะ”แก้วพูดกับโทโมะเมื่อเห็นโทโมะยังคง

ดื่มเหล้าและพูดคุยกับเพื่อนๆไม่เลิกนี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วทำไมโทโมะถึงยังไม่ยอมกลับอีกสักทีนะ

 

 

 

 

 

 

 

“นี่อย่าบ่นเป็นป้าน่ายัยมอมแมมพี่พามาเที่ยวนะก็สนุกหน่อยสิ นานทีจะได้ออกมานะแล้วไอ้เสื้อที่

ใส่เนี่ยก็ถอดได้แล้วไม่ร้อนรึไง”โทโมะบ่นแก้วกลับแล้วมองแก้วที่เอาเสื้อคลุมคลุมทับเดรสของตัว

เองที่ติดกระดุมติดจนถึงคอ

 

 

 

 

 

 

 

“โทโมะยูจะเอาน้องแม่ชีมาทำไม น้องเค้าอาจจะอยากกลับวัดแล้วก็ได้นะ”เพื่อนสาวของโทโมะ

รีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“แก้วไม่ใช่แม่ชีนะคะพี่”แก้วอึ้งเมื่อถูกเทียบว่าเป็นแม่ชีก็รีบพูดแก้ตัวทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“555เอาน่าแก้ว หวายเค้าแซวเล่นแหมะว่าไปเราก็เหมือนแม่ชีรึไม่ก็ป้านะเนี่ย”โทโมะพูดและ

หัวเราะ

 

 

 

 

 

 

 

“พี่โทโมะ ถ้าพี่ไม่กลับแก้วกลับเองก็ได้”แก้วหน้าแดงด้วยความโกรธก่อนจะรีบลุกขึ้นเพื่อจะกลับ

 

 

 

 

 

 

 

“เอ้า กลับแบบนี้สงสัยจะจริง งี้ล่ะน้า ทำตัวเป็นเด็กไม่ยอมเที่ยว4ทุ่มได้เวลานอน”หวายรีบพูด

ทำให้แก้วหันขวับมา

 

 

 

 

 

 

 

“แก้วไม่ใช่เด็กแล้วนะแก้วโตแล้ว เพียงแค่แก้วไม่ชอบมาทำอะไรไร้สาระแบบนี้ต่างหาก”แก้วว่า

กลับ

 

 

 

 

 

 

 

“สังสรรค์กับเพื่อนไม่ใช่เรื่องไร้สาระสักหน่อย เธอน่ะไม่กล้าที่จะมาเปิดโลกใหม่ๆล่ะสิท่า”หวายรีบ

พูดดูถูกแก้วอีก

 

 

 

 

 

 

“ใครว่าแก้วไม่กล้า คนอย่างแก้วคนนี้ไม่มีกลัวอยู่แล้วมีอะไรให้แก้วทำก็ว่ามาเลย”แก้วพูดกลับ

อย่างไม่ยอม

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ สาวๆจ้ะเรื่องมันชักไปกันใหญ่แล้วมั้ง”โทโมะเหวอเมื่อเห็นแก้วและหวายเตรียมตัวจะดวลเห

ล้าช็อตแข่งกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมายุ่ง”แก้วและหวายตอนนี้ที่ไม่สนใจโทโมะหันไปว่าใส่ชายหนุ่มทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก้วอย่าเลยพอเหอะพี่ว่าเราไม่ไหวหรอก หวายน่ะคอแข็งจะตาย”เมื่อดื่มไป2ช็อตแรก แก้วก็เริ่ม

มีอาการหน้าแดงและทำหน้าเหยเกเพราะรสชาติของว้อดก้าที่ดื่มไป โทโมะรีบมาพูดด้วยความเป็น

ห่วง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาพูดเลย แก้วไม่ใช่เด็กแล้วนะ อยากให้แก้วมาเที่ยวใช่มั้ย แก้วจะทำให้พี่ดูว่าคนอย่าง

แก้วน่ะก็ทำได้ เที่ยวเป็นอิแค่หล้าแค่นี้แก้วกินได้สบาย”แก้วที่เข้าใจว่าโทโมะยังคงดูถูกตัวเองก็รีบ

พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก้วพอเถอะ นี่เหล้านะไม่ใช่น้ำเปล่า”โทโมะเหวอเมื่อดื่มไปแล้ว7ช็อตไม่มีท่าทีทั้ง2จะพอเลย

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องมายุ่ง แก้วยังมีสติดีน่า”แก้วที่หน้าแดงแล้วเริ่มพูดอู้อี้ก็ไล่โทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

“เห็นมั้ยโทโมะ จะไปห่วงน้องเค้าทำไม น้องเค้าโตเป็นสาวแล้วน่า”หวายพูดแล้วดื่มว้อดก้าต่อนำ

แก้วไป โดดยที่แก้วเองก็ไม่ยอมแพ้หวายรีบดื่มตามหวานไปอย่างไม่มีใครยอมใคร

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้ย ทำไมมันร้อนแบบนี้เนี่ย”แก้วที่เริ่มเมาแล้วก็ถอดเสื้อคลุมและแกะกระดุมเดรสที่ติดที่คอตัว

เองออกมา ทำให้คอเสื้อที่คว้านลึกเผยให้เห็นร่องอกของแก้วทำให้เพื่อนผู้ชายของโทโมะมอง

ตามไม่กระพริบ

 

 

 

 

 

 

 

พรึบ

 

 

 

 

 

 

โทโมะที่เห็นเพื่อนตัวเองมองแก้วตาเป็นมันก็รีบเอาเสื้อคลุมคลุมให้แก้วทันที

 

 

 

 

 

 

“พอเลยพวกมึง วันนี้พอแค่นี้กลับล่ะ”โทโมะพูดก่อนจะอุ้มแก้วพาดบ่ากลับออกไปทันที

 

 

 

 

 

 

“ปล่อยแก้ว แก้วยางหวาย”แก้วโวยวายเมื่ออยู่บนรถโทโมะแล้วตั้งท่าจะไปดื่มต่อตลอด

 

 

 

 

 

“พอเลยยัยมอมแมม โอย รู้ว่าคออ่อนก็ยังไปกินแข่งกับยัยหวายอีกนะ ตายๆถ้ากลับไปตอนนี้มีหวัง

พี่กับย่าเราไม่เฉ่งหัวพี่แน่ๆ”โทโมะพูดก่อนจะตัดสินใจพาแก้วกลับคอนโดตัวเองไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้ย ปล่อยแก้ว แก้วดูแลตัวเองได้น่า”แก้วที่เมาแล้วพยายามจะเดินเองไปที่เตียงเมื่อถึงคอนโด

แล้วก็เซล้มลงกับพื้น

 

 

 

 

 

 

 

“ดูแลตัวเองได้กับผีอะไรล่ะยัยเพี้ยน เดินแค่นี้ก็ยังไม่ไหว”โทโมะพูดก่อนจะอุ้มร่างบางที่ดิ้นงอแง

อยู่บนพื้นไปมา ขึ้นไปนอนบนเตียงก่อนที่จะหาผ้าชุบน้ำเย็นๆมาเช็ดตามตัวของแก้วเพื่อให้แก้ว

ได้สติมากกว่านี้

 

 

 

 

 

 

“ไม่อาว อาวมาอีกแก้ว แก้วยังหวาย”แก้วดิ้นไปมาในอ้อมกอดโทโมะที่เช็ดตัวให้แล้วก็ละเมอออก

มา

 

 

 

 

 

 

 

“ยัยคออ่อนเอ๊ย ยังจะมีหน้ามาละเมออยู่นะ”โทโมะที่เช็ดตัวให้แก้วอยู่ก็ส่ายหน้าขำก่อนจะรีบเบือน

หน้าไปทางอื่นเมื่อเห็นแก้วที่นอนอยู่ในสภาพล่อแหลมที่นอนถลกเดรสขึ้นมาเห็นขาอ่อนและปลด

กระดุมคว้านลึกจนเห็นร่องอก

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ได้ๆ นี่น้องเรา อย่าคิดหื่นกับน้องๆ”โทโมะพยายามตั้งสติไม่ให้คิดนอกลู่นอกทางก่อนจะเอา

ผ้าไปเก็บแล้วหาเสื้อผ้าที่มิดชิดกว่านี้ของตัวเองมาเปลี่ยนให้แก้วนอนในเสื้อยืดและกางเกงบ๊อก

เซอร์ของเขา

 

 

 

 

 

 

 

 

หมับ

 

 

 

 

 

 

 

เมื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าให้แก้วเสร็จนั้น โทโมะก็ถูกแก้วกระชากมานอนกอดแน่น

 

 

 

 

 

 

 

“เห้ย ยัยแก้วปล่อยพี่ก่อน พี่จะไปอาบน้ำโว้ย”โทโมะดิ้นไปมาเมื่อถูกแก้วที่เมาแล้วมือกลายเป็น

ปลาหมึกเกาะตัวเองไม่ยอมปล่อยก็หยายามแกะมือและขาของแก้วที่กอดรัดตัวเองออก

 

 

 

 

 

 

 

“อื้อออ”เหมือนโทโมะที่ยิ่งแกะแก้วก็ยิ่งนอนดิ้นนั้น ทำให้แก้วกอดโทโมะแน่นก่อนจะจูบชายหนุ่ม

ไปอย่างม่รู้ตัว

 

 

 

 

 

 

 

“ยะ ยัยบ้า”โทโมะเหวอและเหมือนรู้สึกเสียศูนย์ที่จู่ๆถูกแก้วดึงมาจูบก็อึ้งทำตัวไม่ถูก

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ได้ๆ นั่นน้องของเพื่อนเท่ากับน้องของเรา เราจะคิดหื่นไม่ได้”เมื่อโทโมะแกะตัวเองออกมาจาก

แก้วเสร็จก็รีบวิ่งหนีเข้าไปในห้องน้ำเพื่อสงบสติอารมณ์ตัวเองทันที

 

 

 

 

 

เอาล่ะสิพี่ชายอมกะล่อนเสียศูนย์ไปแล้ว จะตบะแตกกับน้องสาวคนนี้มั้ยน้อออ

 

 

 

ชอบค่นี้ก็อย่าลืมเม้นโหวตนะจ้ะ