It is love?
kanoon
2) ความลับ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"มันชอบแกล้งแกหรอไนน์"
"อืม"
ระหว่างที่ฉันนั่งเรียนไป ฉันก็หันไปมองเพื่อนๆแต่ละคนจากด้านหลัง จนมาสะดุดอยู่คนหนึ่ง เขากำลังมองฉันอยู่.. ใช่ เขากำลังหันมามองหน้าฉัน ฉันหันไปสะกิดไนน์
"อะไรแก" ไนน์ถามเบาๆ
"ผู้ชายคนนั้นชื่อไรหรอ เขาเป็นใครอ่ะ" ฉันถามพร้อมชี้ไปที่เขา
"อ่อ ชื่อเขื่อนน่ะ ดังในโรงเรียนด้วยน่ะ แต่อย่าไปยุ่งเลยแก ยัยเดย์ชอบเขื่อน เดี๋ยวแกเดือดร้อนเอา" ไนน์พูด
"เดย์? ใครอ่ะ" ฉันถาม
"ก็ยัยนั้นไง มันชื่อเดย์น่ะ" ไนน์พูด
"อ่อ.." ฉันเงียบไปก่อนจะหันไปตั้งใจเรียนต่อ
พักเที่ยง
"เฟย์ยยยยไปกินข้าวกันเถอะ แกต้องอึ้งกับโรงอาหารแน่ๆเชื่อฉันสิแกกกก" ยัยไนน์พูดก่อนจะพยายามลากแขนฉันให้ลุกขึ้น
"ค่าาาา" ฉันลากเสียงยาวววว
"ฮึ อึ้งอะไรล่ะ ยังไม่ถึงเสี่ยวบ้านฉันเลย" อยู๋ๆยัยเดย์ก็เดินมาจากไหนไม่รู้ ฉันหันไปมองหน้าเธอแปปนึงก่อนจะถอนหายใจ ตอนนี้เพื่อนๆก็เริ่มหันมาสนใจพวกเราอีกแล้ว
"... ใครถามว่ะ ไนน์ไปกินข้าวเหอะ" ฉันพูดเสียงนิ่งๆก่อนจะเดินออกไปจากห้อง ไนน์จึงเดินตามออกมา
"ยัยบ้านี้! รู้ตัวมั้ยว่าเล่นอยู่กับใคร! แกไม่รอดแน่! กรี๊ดดดดดด!" ฉันได้ยินเสียงดังตามออกมา
"... จะดีหรอเฟย์ ไปทำแบบนั้นอ่ะ" ไนน์ถามระหว่างที่เรากำลังเดินไปโรงอาหาร
"ทำไมอ่ะ" ฉันถาม
"ก็พ่อยัยนั้นอ่ะรวยจะตาย" ไนน์พูด
"หึ.. หรอ.. แต่ฉันรวยกว่าน่ะ.." ฉันพูดเบาๆตอนหลังๆ
"ห่ะ อะไรน่ะ" ไนน์ถาม
"เออชั่งเหอะน่าาา ไปกินข้าวดีกว่าาา" ฉันพูดก่อนจะเอามือไปล็อคคอยัยไนน์ลากไป
ณ โรงอาหาร
"เป็นไงล่ะแก ฉันบอกแล้ววว อลังใช่ป่ะล่ะ" ไนน์พูด
"เออ อลังก็อลังๆจร้าาาา" ฉันตอบก่อนที่เราจะเดินเข้าไป รู็สึกว่าทำไมแต่ละคนถึงหันมามองพวกเราน่ะ? หรือเพราะฉันเป็นเด็กใหม่? แต่แค่เด็กใหม่คงไม่ขนาดนี้หรอกมั้ง-..-
"มองไรกันว่ะไนน์" ฉันหันไปถามไนน์
"...เพราะเธอมากับฉันมั้ง" ไนน์พูด
"ทำไมอ่ะ" ฉันถาม
"ก็ยัยเดย์มันดังในโรงเรียนเหมือนกันน่ะ แถมทุกคนก็รู้อยู่แล้วแหละว่าเดย์ชอบแกล้งฉันเลยไม่ค่อยมีคนอยากมายุ่งกับฉันเท่าไหร่..." ไนน์พูดพร้อมก้มหน้า
".... บ้าไรเล่าาา ฉันนี้ไงเพื่อนเธอ ยัยบ้า" ฉันพูดต่อพร้อมลากมันเดินต่อ พยายามไม่ใส่ใจคำพูดและสายตา
พวกเราไปซื้อข้าวมานั่งกินกันพร้อมกับสายตาต่างๆนาหันมามองและซุบซิบนินทากัน ฉันสังเกตเห็นไนน์ดูเศร้าๆก้มหน้ากินข้าวอย่างเดียวเลยสิ ฉันชักจะทนไม่ไหวแล้วสิ-..- ฉันลุกขึ้นๆจากเก้าอี้ก่อนจะหันไปมองรอบๆโรงอาหาร ทุกคนหันมาสนใจฉันคนเดียวและเหมือนรอดูว่าฉันจะทำอะไร แน่นอนไนน์เงยหน้าขึ้นจากข้าวก่อนจะมองหน้าฉันอย่างสงสัย
"ทำอะไรของแก" ไนน์ถาม ฉันไม่ตอบ
"นี่ขอโทดนะคะ นี้จะมองกันอีกนานมั้ยคะ มากินข้าวหรือมาทำอะไรค่ะ จะกินมั้ยข้าวอ่ะ" ฉันตระโกนให้ได้ยินกันทั่วโรงอาหาร ทุกคนเงียบ ก่อนจะมีผู้หญิงคนนึงลุกจากที่นั่งแล้วเดินมาหาฉันพร้อมกับเพื่อน5-6คน เธอกอดอกเดินมา
"... ฉันจะมอง จะทำไมหรอ" เธอพูด
"งั้นหรอ อืม ฉันดีใจน่ะ ที่เธอสนใจพวกฉันขนาดนี้ พูดถึงพวกฉันอ่ะ" ฉันยิ้ม
"เฮอะ คิดได้ไงว่ะ ฉันเนี้ยน่ะ สนใจเธอ สมเพศละสิไม่ว่า!" เธอยิ้มมุมปากพร้อมกับกอดอกเดินมาข้างหน้าฉัน เธอทำเหมือนกับว่าตัวเองกำลังเหนือกว่างั้นแหละ เหอะ
".... อ่อหรอ นี้ถามจริง รู้ตัวมั้ยที่เธอทำอยู่เนี้ยมันต่ำมาก" ฉันพูดก่อนจะยิ้มมุมปากบ้าง
"ว่าไงน่ะ!!/ยัยเฟย์!" ยัยนั้นกับยัยไนน์ตระโดนออกมาพร้อมกัน
"แกตายเเน่!" เธอพูดก่อนจะง้ามือออกมาจะตบฉัน ฉันจับข้อมือเธอก่อนจะพลิกแขนเธอทำให้ เธอหันหลังให้ฉัน ฉันจับแขนไว้ข้างหลัง
"ยัยบ้า ปล่อยน่ะ!!!" เธอตระโกน
"หึ อ่อนว่ะ" ฉันกระซิบข้างหูเธอก่อนจะพลักเธอไปทางเดิมให้ไปชนกับเพื่อน
"โอ้ย" เธอร้องพร้อมทำท่าจะลุกขึ้นมาตบฉันอีกรอบ
"ฉันเริ่มจะทนไม่ไหวจริงๆแล้วน่ะ..." ฉันพูดเสียงนิ่งๆ แต่ฟังแล้วขนลุกน่ะเออ
"กะ..ก็.. " เธอพูดติดๆขัดๆ
"ทำไม ก็อะไร!!!!" ฉันตระคอกใส่ เธอตกใจถอยหลังไป2-3ก้าว
"ยัง!!! ยังไม่ไปอีก!" ฉันพูดต่อก่อนที่เพื่อนๆยัยนั้นจะรีบลากกลับไปนั่งที่เดิม ฉันหันไปมองรอบๆ ทุกคนหลบสายตาฉันหมด ฉันเลยกลับมานั่งทานข้าวต่อ
"เห็นมั้ย ไม่มีคนมองแล้ว" ฉันพูดกับไนน์
"ยัยบ้า ทำอะไรไม่ปรึกษาเลย แต่ก็.. ขอบคุณน่ะ" เธอพูด
"เออ รู้น่าา" ฉันยิ้มให้
_____________________________________________________________
เม้นๆโหวตๆติๆชมๆได้เน้ออออ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
