ก็เพิ่งจะรู้......หัวใจตัวเอง

 

        

            

                         "บริษัท"

 

ป็อบ: จินนี่ กลับมาทำไมไม่บอกพี่ล้ะ

 

 

จินนี่: คือว่า จินนี่อยากเซอไพรส์ พี่ป็อบนะค่ะ 

 

 

ป็อบ: จินนี่กลับมาถาวรรึเปล่าครับ

 

 

จินนี่: ใช่ค่ะพี่ป็อบ

 

 

ป็อบ: พี่ดีใจนะที่จินนี่ กลับมาเมืองไทย เย็นนี้ไปทานข้าวกันนะ

 

 

 

จินนี่: คือว่า เย็นนี้ไม่ว่างอ่ะค่ะพี่ป็อบ ไว้วันหลังนะ คือจินนี่นัดเพื่อนไว้นะค่ะ

 

 

 

 

ป็อบ: ตอนอยู่ที่นู้น จินนี่ก็ให้พี่กลับมาก่อน พอมาที่นี้ก็ไม่สนใจพี่เลย น้อยใจนะเนี่ย 

 

 

 

 

จินนี่: จุ๊บ~~ ><  หายนะๆๆ

 

 

 

ป็อบ: หายก็ได้ (: 

 

 

 

จินนี่: จินนี่ต้องไปแล้ว ค่ะ ไว้เจอกันนะค่ะ 

 

 

ป็อบ: เดี๋ยวพี่ไป

 

 

 

จินนี่: โนค่ะ เดี๋ยวจินนี่กลับเอง พี่ป็อบทำงานเถอะค่ะ

 

 

ป็อบ: ค่ะ งั้นกลับดีๆนะ

 

 

จินนี่: ค่ะ 

 

 

 

 

 

เฟย์: ใครอ่ะ ออกมาจากห้อง พี่ป็อบด้วย ดูดิ กอดกันหอมกันด้วย หน้าห้องแท้ๆ

 

 

 

 

ฟาง: ........... ):

 

 

 

แก้ว: ฟาง เอ่อ ไม่มีไรหรอกนะ

 

 

 

ฟาง: ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย ฉันไม่มีสิทธิ์อะไรที่จะไปยุ่งเรื่องของ เขาหรอกนะ เดี๋ยวไปห้องน้ำก่อนนะ

 

 

 

แก้ว: ยัยเฟย์แกคนเดี๋ยวเลย ไม่น่าไปพูด ให้มันได้ยินเลยอ่ะ 

 

 

 

เฟย์: เอาก็ฉันเห็นแล้วมันขึ้นนิ ดูท่าทาง จะแบบคุณหนู โอ๊ย ไม่เห็นดีเลย ยัยฟางดีกว่าเยอะ 

 

 

 

แก้ว: ไปทำงานเถอะ (กำลังเดินไปเรื่อย เท้าเดินแต่ตามองเอกสารในมือ) โอ๊ยยย !

 

 

โทโมะ: คุณ! เดินดูทางมั้งมั้ย

 

 

 

แก้ว: ขอโทษค่ะๆๆๆ 

 

 

 

โทโมะ: วันหลังหัดดูทางบ้างนะ ไม่ใช่เดินก้มหน้าอย่างเดียว

 

 

 

แก้ว: นี้ฉันขอโทษคุณไปแล้วนะ 

 

 

 

โทโมะ :คุณรู้มั้ย ว่าถ้าคุณล้มทับผม ผมจะเจ็บมากแค่ไหน 

 

 

แก้ว: ฉันไม่รู้ นี่คุณ คุณมันบ้ารึเปล่า ชนนิดเดียวเอง แถม ฉันก็ไม่ได้ชนแล้วหนีนะ 

 

 

 

โทโมะ: เอาล่ะๆ พอแหละ หลีกไป 

 

 

 

แก้ว: โอ๊ยย ผู้ชาย สมัยนี้ มีมารยาท เหลือเกิน อีตาบ้า !