ก็เพิ่งจะรู้......หัวใจตัวเอง

 

 

 

 

 

 

                         พรุ่งนี้ฟางจะออกจากโรงพยาบาลและกลับบ้านทันที เธอต้องเข้มแข็งต้องสู้เพื่อลูก เพื่อคนที่รักเธอ

 

 

 

 

ฟาง: อ้าวเฟย์ แก้ว ซื้อไรมาอ่ะเต็มไปหมดเลย 

 

 

 

 

 

แก้ว: ซื้อผลไม้ แล้วก็ของบำรุงให้คุณแม่ไงค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: แก้ว เฟย์ คือมีเรื่องอยากให้ช่วยหน่อย 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: เรื่องไรเหรอ 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: คือฉันฝากจดหมายลาออกไปให้ฝ่ายบุคคลหน่อยสิ 

 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: เออ พูดถึงเรื่องนี้ เดี๋ยวยืนพร้อมกันกับฉันเลยแล้วกัน 

 

 

 

 

ฟาง: ทำไมเหรอ แก้วจะลาออก ออกทำไม

 

 

 

 

 

เฟย์: ฉันลืมบอกแกอ่ะ ว่าฉันไม่ได้ทำงานที่บริษัทแล้ว ตอนนี้ฉันต้องมาอยู่ที่บ้านนะ ส่วนแก้วอ่ะ ก็จะไปเรียนต่อ 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: เรียนต่อ แก้วจะไปเรียนต่อที่ไหน

 

 

 

 

 

แก้ว: คือตอนแรกเลยนะ เฟย์ ออกจากบริษัทโดย สามีพูดกับเอ่อ พี่ป็อบ (เมื่อฟางได้ยินชื่อหน้าก็เศร้าลงทันที) พูดกับเขาให้ แล้วฉันเองก็คิดว่าแกกับเขาอาจจะถึงขั้นแต่งงาน อะไรยังงี้แล้วแกก็คงไม่มาทำงานแล้ว ฉันก็เลยปรึกษากับที่บ้านว่าจะลองไปเรียนต่ออะ ที่ญี่ปุ่น 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: แต่จะว่าไป ไม่ต้องยื่นหรอก เดี๋ยวฉันจัดการให้ 

 

 

 

 

ฟาง: ไม่ได้หรอกเฟย์ ยังไงแล้ว ฉันเป็นแค่พนักงานคนนึง ถ้าจะออกก็ออกให้ถูกต้อง ทำทุกอย่างให้ถูกต้อง จะได้ไม่ต้องมีอะไรค้างคา

 

 

 

 

 

เฟย์: เอาอย่างงั้นก็ได้ 

 

 

 

 

 

ฟาง: เออ เฟย์ แก้ว ฉันมีอีกเรื่องจะให้แกช่วย

 

 

 

 

แก้ว: เรื่อง? 

 

 

 

 

ฟาง: ช่วยไปที่คอนโด เก็บของให้หน่อยได้มั้ย ฉันไม่อยากไปที่นั้นอีก 

 

 

 

 

 

แก้ว: ได้ดิ เดี๋ยวตอนเย็นฉันกับเฟย์จะไปจัดการให้ แล้วตอนค่ำๆจะเอามาให้ จะได้นอนเฝ้าแกด้วย เพราะฉันต้องไปเอาชุดมาเปลี่ยนอยู่แล้ว

 

 

 

 

 

ฟาง: ไม่ต้องหรอก แก้ว แกเฝ้าฉันมา2วันแล้ว กลับบ้านเถอะ พรุ่งนี้ก็ออกจากโรงบาลแล้ว ไม่เป็นไรหรอก 

 

 

 

 

 

เฟย์: แกอยู่คนเดียวได้เหรอ 

 

 

 

 

 

ฟาง: ได้สิ ต้องได้อยู่แล้ว 

 

 

 

 

 

แก้ว: เอสงั้นแน่นะ

 

 

 

 

ฟาง: อืม 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป็อบ: ใครครับ.....อ้าวเฟย์ แก้ว

 

 

 

เฟย์: คือพวกเรามาเก็บของให้ฟางนะค่ะ 

 

 

 

 

ป็อบ: อ่อเชิญ 

 

 

 

 

 

แก้ว: เดี๋ยวแกไปเก็บของใช้นะ เดี๋ยวฉันเก็บเสื้อผ้าเอง 

 

 

 

 

เฟย์: อืม 

 

 

 

                ในขณะที่ป็อบปี้แอบมองการกระทำของสองสาวที่เก็บของของฟางทุกอย่างไปจากที่นี้ เขาก็รู้สึกเศร้า เสียใจอย่างบอกไม่ถูก มันเหมือนมีอะไรขาดหายไป

 

 

 

 

เฟย์: น่าจะหมดแล้วนะ 

 

 

 

 

แก้ว: อืม เรียบร้อย 

 

 

 

เฟย์: ไป 

 

 

 

 

ป็อบ: เดี๋ยวเฟย์ พี่ฝาก เอ่อ ให้ฟางหน่อย (ยืนอัลบั้มรูปที่ฟางนั่งทำเองกับมือเป็นภาพที่เขาแอบถ่ายป็อบปี้เวลาเผลอๆและรูปคู่ระหว่างเขาสองคน) 

 

 

 

 

 

แก้ว: ค่ะ พวกเราไปก่อนนะค่ะ 

 

 

 

 

 

ป็อบ: เดี๋ยว คือว่าพี่ เอ่อ คือว่า ตอนนี้ฟางสบายดีใช่มั้ย อยู่ที่บ้านแก้วใช่มั้ย (ป็อบปี้ไม่เคยรู้เลยว่าฟางอยู่โรงบาล เฟย์สั่งห้ามเขื่อนกับโทโมะว่าห้ามบอก ) 

 

 

 

 

เฟย์: ค่ะ พวกเราไปนะค่ะ 

 

 

 

 

ป็อบ: อืม โชคดีครับ